Türkiye'de finansal istikrarın para politikası üzerine etkisi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2016
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
1990'lı yılların başından itibaren, fiyat istikrarının sağlanması amacıyla enflasyon hedeflemesi stratejisinin merkez bankaları tarafından benimsenmesiyle, kısa vadeli faiz oranları temel politika aracı olarak kullanılmaya başlanmıştır. Ancak özellikle son yirmi yılda politika faiz oranının finansal piyasalardaki değişimlerin açıklanmasında yetersiz kalması, para politikası yapıcılarını daha kapsamlı ve istikrarlı araçların geliştirilmesine yöneltmiştir. Sermaye hesabının serbestleştirilmesi, yaşanan küresel finansal krizlerin reel ekonomi üzerindeki etkilerini arttırmış; bu nedenle merkez bankalarının amaçlarında çeşitli değişiklikler yapılmıştır. Fiyat istikrarı yanında, finansal istikrarın sağlanması da merkez bankalarının temel amaçları arasına dâhil edilmiştir. Söz konusu gelişmelere paralel olarak para piyasasındaki gelişmelerin izlenmesi amacıyla, 1990 yılında Yeni Zelanda ve Kanada Merkez Bankaları kısa dönem faiz oranları ve döviz kuru değişkenlerinin ağırlıklı toplamı olarak elde edilen parasal koşul endeksini (PKE) hesaplamış ve bir araç değişken olarak da kullanmaya başlamıştır. Ancak son dönemlerde finansal piyasalarda yaşanılan gelişmeler nedeniyle, zamanla PKE para politikasının iktisadi aktivite üzerindeki etkilerinin öngörülmesinde yetersiz kalmaya başlamıştır. Bu nedenle PKE'nin içerdiği değişkenlerin kapsamı kısa ve uzun dönem faiz oranları, risk primi, varlık fiyatları, hisse senedi ve konut fiyatları gibi birçok değişkeni içerek şekilde genişletilmiş ve elde edilen endeksler finansal koşullar endeksi (FKE) olarak tanımlanmıştır. Hesaplanan endeksteki bir artış ekonomideki finansal gevşemeye işaret ederken, düşüş ise genellikle finansal krizler ile kendisini daha belirgin olarak gösteren finansal sıkılaşmayı ifade etmektedir. Bu çalışmanın temel amacını, Türkiye için para politikası analizinde kullanılabilecek finansal koşullar endekslerinin oluşturulması ve söz konusu endeksler üzerinden parasal aktarım mekanizmalarının etkinliğinin analiz edilmesi teşkil etmektedir. Bu bağlamda çalışma iki ana bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın ilk bölümünde 1992:1 ve 2015:12 dönemini kapsayacak şekilde Türkiye için alternatif FKE'lerin hesaplanması ve öngörü güçlerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Bu çerçevede finansal koşul endeksleri dört metodolojiye dayanılarak elde edilmiştir: İndirgenmiş form talep denklemleri, VAR genelleştirilmiş etki tepki fonksiyonları, dinamik faktör modeli ve faktör-genişletilmiş VAR (FAVAR). Hesaplanan alternatif FKE'ler sanayi üretim endeksini örneklem içi ve örneklem dışı öngörü gücü açısından karşılaştırılarak en iyi performansı gösteren endeks tespit edilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde ilk aşamada Türkiye ekonomisi için seçilen en iyi FKE'nin bağımlı değişkenlerden biri olarak yer yer aldığı zamanla değişen parametreli VAR (TVP-VAR) modelleri tahmin edilmiştir. Bu sayede farklı finansal koşullar altında parasal aktarım mekanizmalarının -faiz oranı, döviz kuru, hisse senedi, kredi ve beklenti kanalı- etkinlikleri Türkiye ekonomisi için değerlendirilmiştir. Bu bağlamda çalışma, FKE ve parasal aktarım mekanizması gibi birbiri ile yakından ilişkili iki konunun birleştirilmesi amaçlanmaktadır. Böylece, analiz sonuçlarının para politikası yapıcılarına parasal aktarım mekanizmalarının işleyişi ile ilgili önemli bilgiler sağlaması beklenmektedir.
Since the early 1990's short term interest rate has been implemented as a main policy instrument, as inflation targeting strategy within the main objective of price stability framework, has been adopted by central banks. However, the inadequacy of policy interest rate in explanation of the changes in financial markets especially in the last twenty years, led the monetary policymakers to develop more comprehensive and stable instruments. Liberalization of capital accounts has increased the impatcs of global financial crisis on the real economy; and therefore the objectives of the central banks have göne through various changes. In addition to price stability, achiviement of financial stability has also been included among the main objectives of the central banks. In line with these developments, in 1990 New Zealand and Canada Central Banks have computed monetary condition index (MCI) as a weighted sum of short term interest rates and exchange rate variables, in order to monitor developments in the money market, and started to use it as one of the instrumental variable. However, because of the recent improvements in the financial markets, MCI has become insufficient in the prediction of the impacts of monetary policy on economic activity. Because of these drawbacks, the variables that MCI includes have been extended to other variables such as short and long term interest rates, risk premium, asset prices, stock and housing prices, and the new indices have been defined as financial conditions index (FCI). An increase in the calculated index indicates financial easining, and a decrease usually indicates financial tightening which results with financial crisis. The main aim of this paper is to construct financial conditions index for Turkey to be used in monetary policy analysis and to investigate the functioning of monetary transmission mechanisms using this index. In this context, the paper is composed of two parts. The first part of this paper aims to calculate alternative FCIs and evaluate the forecasting performance of them for Turkey covering the period 1992:1 and 2015:12. For this purpose, first financial conditions indexes are constructed based on four methodologies: Reduced form demand functions, VAR generalized impulse response functions, dynamic factor model and factor-augmented VAR (FAVAR). The performance of the alternative FCIs are assessed in terms their in-sample and out-of-sample forecasting ability to industrial production. and the best performing indices is determined. In the second part of the paper, time-varying parameter (TVP-VAR) models are estimated where the best FCI's selected in the first part is employed as one of dependent variables. By these estimates, the effectiveness of monetary transmission mechanism -interest rate, exchange rate, share price, credit and expectations channel- under different financial conditions are evaluated for Turkey. In this respect, this paper aims to combine two related topics such as FCI and monetary transmission mechanism. In this regard, it is expected that analysis results will provide valuable information to monetary policymakers about the functioning of monetary transmission mechanisms.
Since the early 1990's short term interest rate has been implemented as a main policy instrument, as inflation targeting strategy within the main objective of price stability framework, has been adopted by central banks. However, the inadequacy of policy interest rate in explanation of the changes in financial markets especially in the last twenty years, led the monetary policymakers to develop more comprehensive and stable instruments. Liberalization of capital accounts has increased the impatcs of global financial crisis on the real economy; and therefore the objectives of the central banks have göne through various changes. In addition to price stability, achiviement of financial stability has also been included among the main objectives of the central banks. In line with these developments, in 1990 New Zealand and Canada Central Banks have computed monetary condition index (MCI) as a weighted sum of short term interest rates and exchange rate variables, in order to monitor developments in the money market, and started to use it as one of the instrumental variable. However, because of the recent improvements in the financial markets, MCI has become insufficient in the prediction of the impacts of monetary policy on economic activity. Because of these drawbacks, the variables that MCI includes have been extended to other variables such as short and long term interest rates, risk premium, asset prices, stock and housing prices, and the new indices have been defined as financial conditions index (FCI). An increase in the calculated index indicates financial easining, and a decrease usually indicates financial tightening which results with financial crisis. The main aim of this paper is to construct financial conditions index for Turkey to be used in monetary policy analysis and to investigate the functioning of monetary transmission mechanisms using this index. In this context, the paper is composed of two parts. The first part of this paper aims to calculate alternative FCIs and evaluate the forecasting performance of them for Turkey covering the period 1992:1 and 2015:12. For this purpose, first financial conditions indexes are constructed based on four methodologies: Reduced form demand functions, VAR generalized impulse response functions, dynamic factor model and factor-augmented VAR (FAVAR). The performance of the alternative FCIs are assessed in terms their in-sample and out-of-sample forecasting ability to industrial production. and the best performing indices is determined. In the second part of the paper, time-varying parameter (TVP-VAR) models are estimated where the best FCI's selected in the first part is employed as one of dependent variables. By these estimates, the effectiveness of monetary transmission mechanism -interest rate, exchange rate, share price, credit and expectations channel- under different financial conditions are evaluated for Turkey. In this respect, this paper aims to combine two related topics such as FCI and monetary transmission mechanism. In this regard, it is expected that analysis results will provide valuable information to monetary policymakers about the functioning of monetary transmission mechanisms.
