Bir hikâye anlatım tekniği olarak sahte belgesel (Mockumentary): Korku, gizem ve mizah içerikleri ekseninde bir inceleme
Küçük Resim Yok
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu tez, ikinci derece sahte belgesel türünde yer alan (eleştiri ve kandırmaca unsurları taşıyan) yapımların, izleyiciyi içeriğin gerçekliğine ikna etmek amacıyla Aristoteles'in retorik modelindeki ethos, pathos, logos kavramlarını nasıl kullandığını analiz etmektedir. Çalışma kapsamında Blair Witch Project (korku), Mermaids: The Body Found (gizem) ve Cunk on Earth (mizah) sahte belgeselleri örneklem olarak ele alınmıştır. Seçili sahte belgesellere Catherine Kohler Riessman'ın dört aşamalı anlatı modeli (tematik, yapısal, diyalogsal/performansal ve görsel analiz) bağlamında içerik analizine tabi tutulmuştur. Analiz sonuçları, ethos, pathos ve logos unsurlarının ikinci derece sahte belgesellerin bir belgesel gibi görünmesinde ve hikâye anlatım süreçlerinin gelişiminde stratejik rol oynadığını ortaya koymaktadır. Tez, sahte belgesellerde retorik unsurların nasıl konumlandırıldığını göstererek, bu tür yapımların ikna edici etkilerini ve hikâye anlatma metotlarını anlamaya katkı sağlamayı amaçlamaktadır.
This thesis analyzes how second-degree mockumentaries (those containing elements of critique and deception) use Aristotle's rhetorical model—ethos, pathos, and logos—to convince viewers of the authenticity of the content. The study focuses on the mockumentaries Blair Witch Project (horror), Mermaids: The Body Found (mystery), and Cunk on Earth (humor) as examples. These selected mockumentaries are subjected to content analysis within the framework of Catherine Kohler Riessman's four-stage narrative model (thematic, structural, dialogic/performative, and visual analysis). The results reveal that ethos, pathos, and logos play a strategic role in making second-degree mockumentaries appear as documentaries and in the development of their storytelling processes. By demonstrating how rhetorical elements are positioned within mockumentaries, this thesis aims to contribute to the understanding of their persuasive effects and storytelling methods.
This thesis analyzes how second-degree mockumentaries (those containing elements of critique and deception) use Aristotle's rhetorical model—ethos, pathos, and logos—to convince viewers of the authenticity of the content. The study focuses on the mockumentaries Blair Witch Project (horror), Mermaids: The Body Found (mystery), and Cunk on Earth (humor) as examples. These selected mockumentaries are subjected to content analysis within the framework of Catherine Kohler Riessman's four-stage narrative model (thematic, structural, dialogic/performative, and visual analysis). The results reveal that ethos, pathos, and logos play a strategic role in making second-degree mockumentaries appear as documentaries and in the development of their storytelling processes. By demonstrating how rhetorical elements are positioned within mockumentaries, this thesis aims to contribute to the understanding of their persuasive effects and storytelling methods.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Belgesel, Sahte Belgesel, Hikâye Anlatıcılığı, İkna, Retorik., Documentary, Mockumentary, Storytelling, Persuasion, Rhetoric.
