In vitro effects of ciprofloxacin, levofloxacin and moxifloxacin on Mycobacterium tuberculosis isolates
Küçük Resim Yok
Tarih
2018
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
In vitro effects of ciprofloxacin, levofloxacin and Moxifloxacin on Mycobacterium tuberculosis isolates Introduction: Increased tuberculosis prevalence, and isolation of multidrug resistant (MDR) Mycobacterium tuberculosis strains frequently as causative organisms from tuberculosis infections are resulted in increasing need of new anti-tuberculosis drugs. Nowadays, fluoroquinolones known to have fewer side effects than the other drugs used in treatment of tuberculosis are sometimes assessed even as first-line anti-tuberculosis drugs due to their in vitro and in vivo strong activity. It was aimed in this study to investigate phenotypically the fluoroquinolone susceptibility in MDR and non-MDR M. tuberculosis isolates. Materials and Methods: A total of 126 MDR and non-MDR M. tuberculosis isolates from mycobacteriology laboratory of two hospitals in the Aegean Region of Turkey were included in the study. Ciprofloxacin (CIP), levofloxacin (LEV) and moxifloxacin (MXF) susceptibilities were assessed by agar proportion method according to the Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) recommendations. Results: Twelve (15.2%), 5 (6.3%) and 4 (5.1%) of the MDR M. tuberculosis strains were resistant to CIP, LEV, MXF, respectively [resistance breakpoints (µg/mL); CIP (> 2), LEV (> 1), MXF (> 0.5)] while non-MDR strains were susceptible to CIP, LEV, MXF. Conclusion: Consequently, although high fluoroquinolone susceptibilities were evaluated as a pleasing data in this study, to preserve their efficiency for many years steadily, quinolone usage and resistance increment in MDR M. tuberculosis isolates should be monitored elaborately.
Giriş: Tüberküloz prevalansındaki artış ve çok ilaca dirençli (ÇİD) Mycobacterium tuberculosis suşlarının tüberküloz infeksiyonlarından sıklıkla etken organizmalar olarak izole edilmesi, yeni anti-tüberküloz ilaçlara duyulan ihtiyacın artmasına neden olmaktadır. Günümüzde, tüberküloz tedavisinde kullanılan ve diğer ilaçlardan daha az yan etkisi olduğu bilinen florokinolonlar, in vitro ve in vivo güçlü aktiviteleri nedeniyle bazen birinci basamak anti-tüberküloz ilaçlar olarak bile değerlendirilmektedir. Bu çalışmada, ÇİD ve ÇİD olmayan M. tuberculosis izolatlarında florokinolon duyarlılığının fenotipik olarak araştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Türkiye’de Ege Bölgesi’ndeki iki hastanenin mikobakteriyoloji laboratuvarından ÇİD ve ÇİD olmayan toplam 126 M. tuberculosis izolatı çalışmaya dahil edildi. Siprofloksasin (CIP), levofloksasin (LEV) ve moksifloksasin (MXF) duyarlılıkları, "Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)" önerilerine göre agar proporsiyon yöntemi ile değerlendirildi. Bulgular: Çok ilaca dirençli M. tuberculosis izolatlarının 12 (%15.2)'si CIP, 5'i (%6.3) LEV ve 4 (%5.1)'ü MXF dirençliydi [direnç sınırları (?g/mL); CIP, LEV (> 1), MXF (> 0.5)]. Çok ilaca dirençli olmayan suşlar ise CIP, LEV, MXF’ye duyarlıydı. Sonuç: Yüksek florokinolon duyarlılıkları bu çalışma için memnuniyet verici bir veri olarak değerlendirilse de uzun yıllar florokinolonların etkinliğini korumak için kinolon kullanımı ve ÇİD M. tuberculosis izolatlarına karşı direnç artışı dikkatle izlenmelidir.
Giriş: Tüberküloz prevalansındaki artış ve çok ilaca dirençli (ÇİD) Mycobacterium tuberculosis suşlarının tüberküloz infeksiyonlarından sıklıkla etken organizmalar olarak izole edilmesi, yeni anti-tüberküloz ilaçlara duyulan ihtiyacın artmasına neden olmaktadır. Günümüzde, tüberküloz tedavisinde kullanılan ve diğer ilaçlardan daha az yan etkisi olduğu bilinen florokinolonlar, in vitro ve in vivo güçlü aktiviteleri nedeniyle bazen birinci basamak anti-tüberküloz ilaçlar olarak bile değerlendirilmektedir. Bu çalışmada, ÇİD ve ÇİD olmayan M. tuberculosis izolatlarında florokinolon duyarlılığının fenotipik olarak araştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Türkiye’de Ege Bölgesi’ndeki iki hastanenin mikobakteriyoloji laboratuvarından ÇİD ve ÇİD olmayan toplam 126 M. tuberculosis izolatı çalışmaya dahil edildi. Siprofloksasin (CIP), levofloksasin (LEV) ve moksifloksasin (MXF) duyarlılıkları, "Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)" önerilerine göre agar proporsiyon yöntemi ile değerlendirildi. Bulgular: Çok ilaca dirençli M. tuberculosis izolatlarının 12 (%15.2)'si CIP, 5'i (%6.3) LEV ve 4 (%5.1)'ü MXF dirençliydi [direnç sınırları (?g/mL); CIP, LEV (> 1), MXF (> 0.5)]. Çok ilaca dirençli olmayan suşlar ise CIP, LEV, MXF’ye duyarlıydı. Sonuç: Yüksek florokinolon duyarlılıkları bu çalışma için memnuniyet verici bir veri olarak değerlendirilse de uzun yıllar florokinolonların etkinliğini korumak için kinolon kullanımı ve ÇİD M. tuberculosis izolatlarına karşı direnç artışı dikkatle izlenmelidir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kulak, Burun, Boğaz, Solunum Sistemi
Kaynak
Tüberküloz ve Toraks
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
66
Sayı
1
