Kronik hepatit B tedavisinde entekavir ve tenofovir kullanımının uzun dönem sonuçlarının retrospektif karşılaştırılması
| dc.contributor.advisor | Günşar, Fulya | |
| dc.contributor.author | Meral, Cenk Emre | |
| dc.date.accessioned | 2019-03-04T08:57:06Z | |
| dc.date.available | 2019-03-04T08:57:06Z | |
| dc.date.issued | 2012 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.description.abstract | Dünyada yaklaşık 400 milyon kişinin hepatit B virusu (HBV) ile enfekte olduğu tahmin edilmektedir. Bu hastaların % 5'i kronik hastadır ve bu kronik hastaların, yaklaşık dörtte birinde siroza ve hepatosellüler karsinoma ilerleme olmakta ve bu hastalardan da yaklaşık yılda 1milyon kişi hepatit B virüsüne bağlı komplikasyonlar nedeniyle kaybedilmektedir Kronik hepatit B (KHB) tedavisinde kullanılan entekavir (ETV) ve tenofovir (TNF), genetik bariyerleri yüksek güçlü antiviral ilaçlardır. Literatürde KHB tedavisinde ETV ve TNF kullanımına ait karşılaştırmalı çalışmaların bir yıldan sonraki sonuçları bulunmadığı için, polikliniğimizde takip edilen ETV veya TNF kullanan hastaların karşılaştırmalı olarak uzun dönem sonuçları değerlendirilmek istenmiştir. Çalışmaya, naive, en az 6 ay KHB tedavisi için ETV veya TNF kullanmış olan, ETV grubunda 140, TNF grubunda 49 hasta alındı. Hastaların başlangıç ve tedavinin 3 ile 6. ay ve sonrasında 6 ayda bir ALT, kreatinin, HBsAg, HBVDNA, HBeAg, Anti HBe durumları, ilaca bağlı yan etkiler ile ilaç değişimleri değerlendirilmiştir. Her iki grup arasında, yaş, sirozlu hasta, HbeAg (+) hasta, başlangıç HBV DNA ve ALT oranları, başlangıç HAİ ve fibroz değerleri ve ortalama izlem süreleri arasında istatistiki fark saptanmamıştır. ETV ve TNF sonuçları karşılaştırıldığında, ALT normalleşmesi 3.yıla kadar , HBV DNA negatifleşmesi 18 ve 24. aylarda, entekavir grubunda tenofovir grubuna göre daha fazla oranda idi. Ancak ALT normalleşmesi 3. yıldan itibaren, HBV DNA negatifleşmesi 2. yıldan itibaren her iki grupta benzer özelliklere sahipti. Her iki grupta da kreatinin-fosfor seyri, HBeAg kaybı, yan etki ile karşılaşma ve ilaç değişim oranları benzerdi. Siroz hastalarında, MELD skorlarında birinci yılda, Child skorlarında ise 1. ve 2. yılda düzelme görülürken izleyen yıllarda iyileşme görülmemiştir. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/6763 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Kronik Hepatit B, Entekavir, Tenofovir. | en_US |
| dc.subject | İç Hastalıkları A.B.D. | en_US |
| dc.title | Kronik hepatit B tedavisinde entekavir ve tenofovir kullanımının uzun dönem sonuçlarının retrospektif karşılaştırılması | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
