İnvaziv duktal karsinomlarda BCL-2'nin yeri ve prognostik belirleyicilerle ilişkisi
Küçük Resim Yok
Tarih
2000
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ÖZET Meme kanseri, kadında en sık görülen malignite şekli olup, erken tanı ve uygun tedavi sağkalımı önemli ölçüde etkilemektedir. Bu nedenle son yıllardaki çalışmaların, meme kanserlerinde prognozu belirlemede ve sistemik yayılımı önleme amacıyla hormonal tedavi ve kemoterapötik ajanlarla sağaltımda yoğunlaştığı görülmektedir.. Sadece klasik parametrelerin prognozu ve tedaviyi yönlendirmede yeterli olmaması nedeniyle yeni, güvenilir belirleyicilere gerek vardır. bcl-2 protoonkogeni apoptozu inhibe ederek hücre ölümü regülasyonunda anahtar rolü oynar. Meme kanserlerinin karsinogenetik proçesinde önemli bir mekanizma olarak görülmektedir. bclr2 proteini, meme kanserlerinin 2/3 'ünde eksprese edilir, bcl-2 ekspresyonu ER pozitifliği, düşük histolojik grade, mutant p53 yokluğu ve c-erbB-2 ekspresyonunun düşük düzeyleri ile birliktelik gösterdiği öne sürülmektedir. Ayrıca, yüksek bcl-2 ekspresyonu olan tümörlerin tamoksifene daha iyi yanıt verdiği ve dolayısıyla daha uzun hastalıksız ve total sağkalımlarının olduğu düşünülmektedir. Çalışmamızda antiapoptotik bcl-2 genini klasik parametrelerle ve ER, PR, p53 tümör süpresör geni ve c-erbB-2 onkogeni ile karşılaştırarak, prognoza ve hormonal tedaviye yanıtı üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Sonuç olarak; bcl-2 ekspresyonu meme kanserlerinde düşük nükleer derece, ER-PR pozitifliği, p53 ve c-erbB-2 negatifliği gibi iyi prognostik faktörlerle birliktelik göstermektedir. Ancak, bcl-2 ekspresyonunun hormonal tedavi ve sağkalım üzerine bir etkisi bulunamamıştır. Bunun nedeni ise, olgu sayımızın az olması ve takip sürelerinin kısa olmasından kaynaklanmaktadır. 67
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Patoloji, Pathology
