Ankilozan spondilitte otoimmün tiroid disfonksiyonu prevalansı

Otoimmun tiroid disfonksiyonu ile primer Sjögren sendromu (SjS) gibi bağ dokusu hastalıkları arasında birliktelik olduğu iyi bilinmesine rağmen, benzer bir ilişkinin ankilozan spondilit (AS) ve diğer spondiloartrit grubu hastalıklarda olup olmadığı konusunda daha az veri vardır. Bu nedenle, bu tez çalışmasında, AS'li hastalarda otoimmün tiroid disfonksiyonu sıklığının belirlenmesi ve bu sıklığın, sağlıklı kontrol grubundan ve hasta kontrol grubu olarak primer SjS'lu hastalardan farklı olup olmadığının saptanması amaçlanmıştır. Bu kesitsel çalışmaya, modifiye New York ölçütlerini karşılayan 80 AS hastası alınmıştır. Hasta kontrol grubu olarak, Avrupa tanı kriterlerini karşılayan 62 primer SjS olgusu ve sağlıklı kontrol grubu olarak, AS grubu ile yaş ve cinsiyet uyumlu 80 olgu çalışmaya dahil edilmiştir. AS ve primer SjS hasta grupları ve sağlıklı kontroller otoimmün tiroid hastalığı açısından değerlendirilmiştir. Bu açıdan her olguya, tiroid ultrasonografisi yapılmış ve tiroid bezi; büyüklük, nodülarite ve homojenite açısından değerlendirilmiştir. Ayrıca serum serbest triiodotironin (sT3), tiroksin (sT4), tiroid-stimülan hormon (TSH), anti-TPO (Anti-tiroid peroksidaz) ve anti-TG (Anti-tiroglobulin) antikor düzeyleri belirlenmiştir. En az bir tiroid otoantikor pozitifliğine ek olarak, tiroid fonsiyon testlerinde bozukluk, fizik bakıda difüz guatr veya USG ile tiroid parankiminde heterojenite kriterlerinden en az birisini daha karşılayan olgulara Hashimato tiroiditi tanısı konulmuştur. En az bir tiroid otoantikorunda pozitiflik sıklığı, ultrasonografi ile tiroid bezinde hipoekojenite sıklığı ve Hashimoto tiroiditi tanısı sıklığı, AS'li hastalarda sağlıklı kontrollerden anlamlı olarak, daha yüksek bulunmuştur. Ancak, tiroid bez hacmi, nodülarite ve tiroid fonksiyon testleri açısından AS ve sağlıklı kontrol grubu arasında anlamlı fark bulunmamıştır. Hasta kontrol grubu olarak alınan primer SjS grubunda, tüm parametreler, AS grubuna göre yüksek bulunmakla birlikte, anlamlı fark oluşmamıştır. Sonuç olarak; çalışmamızda AS'li hastalarda otoimmün tiroid disfonksiyonu sıklığı sağlıklı kontrollerden yüksek bulunmuştur ve bu bulgu literatürdeki önceki çalışmaların sonuçlarıyla uyumludur. Bu nedenle, AS olgularında eşlik edebilecek otoimmun tiroid disfonksiyonu olabileceği akılda bulundurulmalı ve gerek görüldüğünde hastalar bu açıdan klinik ve laboratuar olarak değerlendirilmelidir. Ancak, AS ile otoimmün tiroid disfonksiyonu arasında birliktelik olup olmadığı konusunu daha netleştirmek için, benzer çalışmaların çok daha yüksek sayıda hasta gruplarında tekrarlanması ve her iki hastalık için patogenetik mekanizmaların daha iyi aydınlatılması gereklidir.

Although the association of autoimmune thyroid dysfunction and primary Sjögren's syndrome (SjS) is well known, it is less clear whether a similar relationship also exists between autoimmune thyroid dysfunction and ankylosing spondylitis (AS) and other spondyloarthritis group of diseases. Therefore, our aim in this study was to define the frequency of autoimmune thyroid dysfunction in patients with AS, and to find out whether the frequency was significantly different from the healthy controls and from patients with primary SjS, as the positive control group. Eigthy patients with AS who fulfilled the 1984 Modified Newyork Criteria were included in this study. As the control groups, 80 healthy subjects, age and sex-matched with AS patients and 62 patients with primary SjS fulfilling the diagnostic criteria of the European Consensus Group were also included. Along with healthy controls, both AS and primary SjS cases were evaluated for autoimmune thyroid disease. In this respect, all patients underwent thyroid ultrasonography to evaluate the size, nodularity and homogenity of the thyroid gland. Besides, serum free triiodothyronine (fT3), thyroxine (fT4), thyroid-stimulating hormone (TSH), and anti-TPO (anti-thyroid peroxidase) and anti-TG (antithyroglobulin) antibodies were determined. The diagnosis of Hashimoto thyroiditis was made only if the patient had thyroid autoantibody positivity plus at least one of the following criteria, namely diffuse guatr with physical examination, abnormality in thyroid function tests and ultrasonographic thyroid hypoechogenicity. The frequencies of positivity of at least one thyroid autoantibody, ultrasonographic thyroid hypoechogenicity and Hashimoto's thyroiditis were significantly higher in patients with AS compared with age and sex-matched healthy controls. On the other hand, other parameters such as thyroid gland volume and nodularity, and thyroid function tests did not differ significantly between AS and healthy control groups. While frequencies of all the studied parameters were higher in primary SjS group than in the AS group, these differences did not reach to statistically significant levels. In conclusion, our study revealed that patients with AS had higher incidence of autoimmune thyroid dysfunction than the healthy controls, in consistent with the results of previous studies in the literature. Therefore, it should be kept in mind that, patients with AS may have concomitant autoimmune thyroid dysfunction. In case of clinical suspicion, such patients should be further evaluated with clinical and laboratory parameters. However, in order to better clarify the issue of whether autoimmune thyroid dysfunction is really associated with AS, further prospective controlled studies with larger number of patients, as well as better elucidation of the underlying pathogenetic mechanisms for both diseases are required.