AHMET HAMDİ TANPINAR’IN ESERLERİNDE AĞAÇ VE ÇİÇEK SEMBOLİZMİ
| dc.contributor.author | Çağın, Şerife | |
| dc.date.accessioned | 2021-05-03T21:22:16Z | |
| dc.date.available | 2021-05-03T21:22:16Z | |
| dc.date.issued | 2019 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.description.abstract | Şiirleri gibi nesirlerinde de imajist bir üslubu tercih eden Tanpınar’ın en çok anlam yüklediği varlık alanlarından biri de bitkiler, özellikle çiçek ve ağaçlardır. Tanpınar’ın bitkileri mitolojik çağrışımlarıyla kullanmasında, kuşkusuz Güzel Sanatlar Akademisinde verdiği derslerin etkisi büyüktür. Özellikle nergis, incir, nar, sarmaşık, erguvan, zambak gibi çiçek ve ağaçlar mitolojik ve dinî çağrışımlarıyla karşımıza çıkarken gül, çınar, servi gibi bitkilere daha çok Türk kültüründe kazanmış oldukları anlamlar yüklenmiştir. Tanpınar’ın eserlerinde çiçek ve ağaçlar çoğu zaman hayatın devam ettiğini haber verir ve insanoğlunu karamsarlıktan, ölüm düşüncesinden uzaklaştırır. Bazen mimariyi tamamlayan önemli unsurlar şeklinde karşımıza çıkan bitkiler bazen de fert ve cemiyet hayatı söz konusu olduğunda kişinin cinsiyetine, hayat karşısında aldığı pozisyona göre mazmun olmaktan uzaklaşarak yeni anlamlar kazanır. | en_US |
| dc.description.abstract | Tanpınar prefers an imagist wording in both his poems and proses and. One realm of existence to which Tanpınar mostly ascribes a meaning is plants, especially flowers and trees. His lectures in Fine Arts Academy certainly have an effect on the way he uses plants with their mythological connotations. In his works, plants and trees like daffodil, fig, pomegranate, ivy, cercis and lily especially appear with their mythological and religious connotations while rose, sycamore and cypress mostly express their meanings in Turkish culture. Most of the time, flowers and trees shadow out the continuousness of life and fend off human beings from pessimism and the thought of death in Tanpınar’s works. Plants sometimes appear as important subsidiary components of architecture as well as they gain new meanings by departing from their poetic theme, according to one’s gender and attitude against life when individual or community life is discussed. | en_US |
| dc.identifier.endpage | 59 | en_US |
| dc.identifier.issn | 1300-7874 | |
| dc.identifier.issue | 45 | en_US |
| dc.identifier.startpage | 35 | en_US |
| dc.identifier.uri | https://app.trdizin.gov.tr/makale/TkRBek1EQTJOZz09 | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/72321 | |
| dc.identifier.volume | 1 | en_US |
| dc.indekslendigikaynak | TR-Dizin | en_US |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.relation.ispartof | Türklük Bilimi Araştırmaları | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Makale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Eleman | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | [No Keywords] | en_US |
| dc.title | AHMET HAMDİ TANPINAR’IN ESERLERİNDE AĞAÇ VE ÇİÇEK SEMBOLİZMİ | en_US |
| dc.title.alternative | Tree and Flower Symbolism in Ahmet Hamdi Tanpınar’s Works | en_US |
| dc.type | Article | en_US |
