Kına yaprağından ekstrakte edilen lawsone bileşiğinin radyoişaretlenerek, in vivo ve in vitro yöntemlerle biyoetkinliğinin incelenmesi
dc.contributor.advisor | Biber Müftüler, F. Zümrüt | |
dc.contributor.author | Tekin, Volkan | |
dc.date.accessioned | 2019-04-09T11:38:18Z | |
dc.date.available | 2019-04-09T11:38:18Z | |
dc.date.issued | 2013 | |
dc.department | Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü | en_US |
dc.description.abstract | Şifalı bitkiler tarih boyunca savaşlarda, yaralanmalarda ve hastalıkların tedavisinde potansiyel rol oynamıştır. Bu bitkilerden biri olan kına bitkisi (Lawsonia inermis), ayurvedik tıptan modern tıpa kadar geçen sürede, bir çok hastalık ve rahatsızlığın tedavisinde kullanılmıştır.. Ayrıca 18. yüzyıldan itibaren, bir çok coğrafyada, cilt, saç ve tırnakların boyanması amacıyla da popüler bir yer edinen kına bitkisi, bu boyar maddeleri yapraklarında taşımaktadır. Turuncu renkli ve hidrofilik bir bileşik olan lawsone (LW) bileşiği, bu boyar maddelerden biridir ve kına bitkisinin ana bileşiğidir. LW bileşiğinin antibakteriyel, antifungal, antioksidan ve antikoagulan özellikleri literatürce desteklenmektedir. Gerçekleştirilen bu tez çalışmasında; LW bileşiğinin biyoetkinliğini değerlendirmek amacıyla kına bitkisi yapraklarından elde edilen toz bidistile su ile ekstrakte edilerek, ekstraktan LW bileşiği, Yüksek Basınçlı Sıvı Kromatografisi (HPLC) sistemi ile saflaştırılmıştır. Saf olarak izole edildiği Nükleer Manyetik Rezonans (NMR) yöntemi ve HPLC sistemi ile doğrulanan LW bileşiği, nükleer tıpta, teşhis ve tedavi amacıyla yaygın olarak kullanılan 131I radyonüklidi ile iodojen yöntemi kullanılarak radyoişaretlenmiştir (131I-LW). Radyoişaretleme verimi İnce Tabaka Radyo Kromatografi (TLRC) sistemi ile belirlenen 131I-LW bileşiğinin stabilite ve lipofilite çalışmaları yapılmıştır. In vitro çalışmalar kapsamında Caco-2 (kolon adenokarsinoma epiteli), MCF-7 (meme adenokarsinoma epiteli), BJ (sünnet derisi epiteli) ve keratinosit (deri epiteli) hücreleri ile sitotoksisite, hücre tutulum ve yara modeli çalışmaları, in vivo çalışmalar kapsamında ise erkek ve dişi Balb/C fareler kullanılarak biyodağılım çalışması yapılmıştır. Ayrıca LW bileşiğinin antibakteriyel ve antifungal aktiviteleri, gram(+) ve gram(-) bakteriler ve Candida albicans mantarı üzerinde değerlendirilmiştir. Bu tez çalışması ile, 131I-LW bileşiğinin dişi farelerde meme, rahim ve yumurtalıkta, erkekler farelerde de mide ve prostatta yüksek tutulum göstermesi ve sitotoksik olmaması nedeniyle bu organlara spesifik bir görüntüleme ve tedavi ajanı olarak kullanılabilirliği yanısıra, radyoişaretli bileşiğin BJ ve keratinosit gibi deri hücrelerine olan spesifitesi, LW bileşiğinin ise bu hücrelerdeki yara iyileştirme gücü ve Bacillus subtilis bakterisi üzerindeki antibakteriyel aktivitesi ortaya konarak, kına bitkisi ile gerçekleştirilen çalışmalara farklı bir perspektif kazandırılarak, geliştirilebilecek bitki kökenli ajanlar ya da ürünler için katkı sağlayacağı düşünülmektedir. | en_US |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/7595 | |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.subject | Lawsonia inermis, Kına, Lawsone, 131I, Biyodağılım, Hücre kültürü, Sitotoksisite, Yara modeli, Antibakteriyel, Antifungal. | en_US |
dc.subject | Lawsonia inermis, Henna, Lawsone, 131I, Biodistrubition, Cell culture, Cytotoxicity, Wound healing, Antibacterial, Antifungal. | en_US |
dc.subject | Nükleer Bilimler A.B.D. | en_US |
dc.title | Kına yaprağından ekstrakte edilen lawsone bileşiğinin radyoişaretlenerek, in vivo ve in vitro yöntemlerle biyoetkinliğinin incelenmesi | en_US |
dc.type | Master Thesis | en_US |