2019 ve 2014 yerel seçimlerinde Türkiye'de seçmen oynaklığı

Bu çalışma; ekolojik çıkarım modelini uygulayarak 2009 ve 2014 Mahalli İdareler Genel Seçimleri (yerel seçimler) sandık bazında seçim sonuçlarının analiz ederek seçimler arası oynaklık (volatility) değerini belirten yeni bir veri seti oluşturulmaktadır. Bu uygulama, iki önemli avantajı kullanır. Birincisi, sandık seviyesinde veri kullanılması, gözlem sayısını arttırarak gizli oy kuralından kaynaklanan belirsizliğin hata payının daralmasını sağlamaktadır. İkincisi, yerel seçimlerde uygulanan karma seçim sisteminde seçmenler sandık başına gittiklerinde hem belediye başkanlığı hem de belediye meclis üyeliği seçimi için oy kullanırlar. Özdeş şartlarda gerçekleşen bu iki seçimin sonuçları arasında yapılan bir karşılaştırma, oy verme kararındaki etkili olan bireysel unsurların aynı olmasını sağladığı için yapısal unsurların etkisini daha net ortaya çıkarır. Çalışmanın sonucunda elde edilen bulgulara göre; seçmen oynaklığı kullanılan EI modeli ile hata payı mümkün olan en alt seviyeye indirilerek tespit edilebilmektedir. Bu uygulama ile yaratılan yeni veri setine göre; en hareketli seçmen kitlesine sahip partiler CHP ve MHP iken; seçmenin parti sadakati en yüksek olan partiler ise AKP ve BDP'dir. Ayrıca, seçmen hareketliliği diğer illere kıyasla büyükşehirlerde daha fazla görülmektedir. Seçmen oynaklığının seçim sonuçları üzerindeki etkisine bakıldığında hem 2009 hem 2014 yerel seçimlerde birçok belediye başkanlık seçiminin sonucunu belirlediği görülmektedir. Buna rağmen, bazı illerde hareketli seçmen kitlesinin iki farklı adaya destek vermesi istenen etkinin ortaya çıkmasını önlemiştir.;Seçmen Davranışı, Yerel Seçimler, Türkiye Seçimleri, Ekolojik Çıkarım, Siyasi Partiler.;Voting Behavior, Local Elections, Turkish Elections, Ecological Inference, Political Parties.