Malign hastalıklı kemik iliğinde karyotip tayini
Küçük Resim Yok
Tarih
2000
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Neoplazili hastalarda kemik iliğinde sitogenetik inceleme hastalığın tanısı, izlemi ve prognozun değerlendirilmesinde son yıllarda oldukça önem kazanmıştır. Bu çalışmada Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Genetik Laboratuvarlarında kemik iliğinde kromozom çalışması yönteminin uygulanıma konulması ve çeşitli neoplazik hastalarda sitogenetik bulguların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Genetik Laboratuvarlarında 1993-1997 yılları arasında yollanan 106 kemik iliği örneği alınmıştır. Yollanan kemik iliklerinde iki ayrı besiyeri kullanılarak karyotip elde edilme yöntemi uygulanmıştır. Çalışılan 106 kemik iliğinden 75(%70,75) inde sitogenetik değerlendirme yapılabilmiş, 31 inde ise sonuç elde edilememiştir. Yollanan örneklerin ilk üç grubunu sırasıyla akut lenfoblastik lösemi (% 24,54), akut miyeloblastik lösemi (%22,64), kronik miyelositer lösemi (%19,82) hastalarından alınan kemik ilikleri oluşturmaktadır. Sitogenetik sonuca ulaşmada en yüksek başarı miyelodisplastik sendrom ve kronik miyelositer lösemi (%90 ve % 85,71) gruplarında gözlenirken akut lenfoblastik lösemi grubunda (% 57,59) en düşük olmuştur. Çalışılan tüm kemik iliklerinde sitogenetik sonuç elde edilenlerde anomaliye rastlanma oranı % 40'dır. En yüksek sitogenetik bozukluk (% 94,44 Philadelphia pozitif) kronik miyelositer lösemi ve akut miyeloblastik lösemi (% 35,29) gruplarında gözlenmiştir. Sonuçlar bu konuda yapılan yayınlara uygunluk göstermiş bütün oranlardaki hafif düşüklük yöntemin laboratuvarlarımızda yeni uygulamaya konulmasının bir sonucu olarak değerlendirilmiştir. Sonuç olarak kemik iliğinde sitogenetik çalışmanın miyelodisplastik sendrom, kronik miyelositer lösemi ve akut miyeloblastik lösemi gruplarında akut lenfoblastik lösemilere göre daha başarılı olduğu ve bu çalışmada uygulanan kemik iliğinde sitogenetik çalışma yönteminin laboratuvarımıza yollanan kemik iliği örneklerine rutin olarak uygulanabileceği, deneyimimizin artması ile başarı oranımızın yükseleceği kanısına varılmıştır.
Açıklama
Araştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 2000
