Hastane enfeksiyonları, etken patojenler ve antibiyotiklere direnç
Küçük Resim Yok
Tarih
2004
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
7. ÖZET HE ülkemizde önemli bir sorun olma özelliğini sürdürmektedir. HE hastanede kalış süresinin uzaması, morbiditede yükselme tedavinin uzaması gibi sorunları da beraberinde getirir. Bu çalışmada, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı kliniğinde yatan, yenidoğan servisi dışındaki hastalarda ortaya çıkan nozokomiyal enfeksiyonları, risk faktörlerini, etken patojenleri ve antibiyotik duyarlılıklarını araştırmayı amaçladık. Çalışma Ocak-Aralık 2002 tarihleri arasında, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı'nda, Yenidoğan Bilim Dalı dışında servise yatırılan 1811 hastanın izlemlerinde hastane enfeksiyonu tanısı alan ve kültür sonuçları ile enfeksiyonu kanıtlanan 96 hastada prospektif olarak yapılmıştır. Bu çalışmada izlenen 1811 hastanın 67'sinde 96 (%5.3) enfeksiyon epizodu saptanmıştır. Nozokomiyal enfeksiyon oranı en yüksek (%24.7) yoğun bakım ünitesinde bulunmuştur. Onkoloji bilim dalında %4.8, Enfeksiyon hastalıkları bilim dalında %2.9 ve diğer tüm bilim dallarının ortak kullandığı birimlerde ise %4.2 olarak saptanmıştır. Çalışmamızda da en sık saptanan enfeksiyon bakteriyemiler (%50) olmuştur. Bunu sırasıyla üriner sistem enfeksiyonları (%41.7) ve akciğer enfeksiyonları (%4.2) izlemiştir. Çalışmamızda izole edilen patojenlerin %54.2'si Gram negatif bakteriler, %33.3'ü Gram pozitif bakteriler, %12.5'i kandida türü mantarlardır. En sık görülen ilk iki patojen E. coli (%22.9) ve kogulaz negatif stafilokoklar (%16.7) olmuştur. Bunları sırasıyla Klebsiella spp. (%15.6), S. aureus (%11.5) ve kandida türü mantarlar (%12.5) izlemiştir. Koagulaz negatif stafilokolar bakteriyemide, E. coli ise üriner sistem enfeksiyonlarında ilk sırada saptanmıştır. Çalışmamızda koagulaz negatif stafilokokların tümü teikoplanin ve vankomisine duyarlı bulundu, ancak metisilin direnci %87.5 olarak saptandı. S. aureus ise metisiline %66.6 dirençli iken vankomisin ve teikoplanine tamamen duyarlı 63bulundu. E. coli'lerin sıklıkla dirençli olduğu antibiyotikler sırasıyla ampisilin (%81.8), trimetoprim/sulfometaksazol (%75), sefalotin (%68.7), sefuroksim (%55) ve sefotaksim (%47) iken meropeneme, netilmisine ve amikasine sıklıkla duyarlı olduğu gözlendi. Klebsiella suşlarının dirençli olduğu antibiyotikler sırasıyla sefalotin (%91.6), ampisilin (%90), sefuroksim (%83.3), trimetoprim/sulfometaksazol (%81.8), sefotaksim (%75) ve amoksisilin/klavunat (%70) idi. Aynı suşların meropeneme direnç göstermediği ve sıklıkla isepamisin, netilmisine ve amikasin duyarlı oldukları belirlendi. P. aeruginosa suşlarının ise tamamının sefuroksime, ampisiline ve amoksisilin/klavunata karşı dirençli olduğu görüldü ve sıklıkla da sefepim (%75), piperasilin/tazobaktam (%66.6) ve seftazidim (%57.1) direnci olduğu tespit edildi. Bu suşlar da sıklıkla meropenem, imipenem ve isepamisine duyarlı idi. Çalışmamızda HE'na katkıda bulunan risk faktörleri değerlendirildiğinde; hastane enfeksiyonu saptadığımız hastaların %60'ında invaziv girişim olduğu, %65.6'sının da 2 haftadan daha uzun süre hastanede yattığı, %70.8'inin enfeksiyon saptandığı sırada bir veya daha fazla antibiyotik kullandığı saptandı ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Ayrıca hemşire başına düşen hasta sayısının fazlalığı ve ailelerin gelir düzeyinin düşük olması da istatistiksel olarak anlamlı saptandı Nozokomiyal enfeksiyonları azaltmak için, invaziv girişimlerin endikasyonları iyi değerlendirilmeli, enfeksiyonlardan korunma ilkelerinden ödün verilmemeli, antibiyotiklerin bilinçli kullanılması ve sağlık ekibinin el yıkama alışkanlığının yerleştirilmesi konusunda yoğun çaba uygulanmalıdır. 64
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
