Antik Yunan Heykel Sanatı ve Koroplastik Sanat arasındaki etkileşim
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
En erken dönemden itibaren, Antik Dönem insanının kendini gerçeğe en yakın şekilde
ifade edebildiği alan plastik sanatlar olmuştur. Söz konusu alanda taş heykeller ve pişmiş
toprak figürinler özel bir öneme sahiptir. Antik dönem Ege coğrafyasında en erken üç boyutlu
betimlemeleri kilden üretilmiş olan figürinlerdir. M.Ö. 7. Yüzyılın ortalarıyla birlikte bilim
ve sanattaki bilginin ve estetik anlayışın gelişimine paralel olarak, heykeltıraşlar kireçtaşı ve
mermeri gerçek boyutlarda insan figürleri oluşturmak için kullanmışlardır. Bu dönemden
antik dönemin sonuna dek anıtsal heykeltıraşlık eserleri dinsel ve sosyal açıdan en güçlü ve
zengin imgelerden biri olmuşlardır. Bir diğer heykel sınıfı olarak sayılabilecek terrakotta
figürinler de büyük taş eserler ile aynı kronolojiyi paylaşırlar. Buna karşın bu iki sanat dalı
arasında işlevsel, anlamsal ve sınıfsal farklar bulunmaktadır. İşlevsel ve teknik açıdan aradaki
büyük farklılıklara rağmen tipolojik ortaklıklar iki alan arasındaki etkileşimi ortaya koyar.
Söz konusu etkileşimin özelliklerini net bir şekilde anlamak için heykel ve pişmiş toprak
figürin tiplerinin dönemsel olarak gelişimleri irdelenmelidir.
Since the very early period, the field of art which human can best be depicted in a real-like manner is the plastic art. In this field of art, stone sculptures and terracotta figurines have a special importance. The earliest three dimensional representations in the geographical area of Ancient Aegean were the clay figurines. Within the middle of the 7th century BC, in parallel with the progress of the knowledge in art and the sense of aesthetics, sculptors started to use marble and limestone in order to create live-size human figures. From then on, till to the end of ancient times, monumental scultures were one of the most strong image in terms of religion and social life. Terracotta figurines share the same chronology with monumental sculptures. However, there are some diffrences between two field of art functionally, socially and semantically. In spite of the difference in tecnique and function, tipological characteristics reveal the interraciton between these two fields. For understanding the characteristics of this interaction clearly, it is esential to examine the periodic progress of the figurine and statues.
Since the very early period, the field of art which human can best be depicted in a real-like manner is the plastic art. In this field of art, stone sculptures and terracotta figurines have a special importance. The earliest three dimensional representations in the geographical area of Ancient Aegean were the clay figurines. Within the middle of the 7th century BC, in parallel with the progress of the knowledge in art and the sense of aesthetics, sculptors started to use marble and limestone in order to create live-size human figures. From then on, till to the end of ancient times, monumental scultures were one of the most strong image in terms of religion and social life. Terracotta figurines share the same chronology with monumental sculptures. However, there are some diffrences between two field of art functionally, socially and semantically. In spite of the difference in tecnique and function, tipological characteristics reveal the interraciton between these two fields. For understanding the characteristics of this interaction clearly, it is esential to examine the periodic progress of the figurine and statues.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Heykel, Figürin, Plastik Sanat, Koroplastik, Arkaik Dönem, Klasik Dönem, Statue, Figurine, Plastic Art, Coroplastic, Archaic Period, Classical Period
