Evaluation of Lower Urinary Tract Functions in Diabetic Patients
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Objective: in this study, we aimed to investigate the effect of diabetes-related metabolic changes and chronic complications on lower urinary tract (LUT) functions. Materials and Methods: the study included 286 adult patients with type 1 and type 2 diabetes mellitus (DM). All patients’ demographic data, diabetes-specific history, laboratory and physical examination findings were recorded. All the data were compared with uroflowmetric parameters and the scores of questionnaires used for evaluation of LUT symptoms and functions. Results: in the presence of diabetic peripheral neuropathy (DPN), average urinary flow rate (Qave), International Consultation on Incontinence Questionnaire-Short Form (ICIQ-SF) score and the Overactive Bladder-questionnaire Short Form (OAB-q SF) score were significantly affected. in the presence of stage 3 or over diabetic nephropathy (DN), ICIQ-SF score was significantly higher. Also, in elderly group, Qave and OAB-q SF score were significantly affected. the Qave was lower both in patients who underwent any surgery due to diabetic complications and in patients with DM-related diseases. Qave and OAB-q SF score were significantly lower in males. Type 2 DM was associated with postvoid residual (PVR) increase and Qave decrease. Poor glycemic control was associated with lower OAB-q SF score. Finally, vitamin D deficiency was found to be associated with an increase in PVR volume. Conclusion: the present study showed that DPN, stage 3 or over DN, aging, DM-related diseases and surgeries, male gender, type 2 DM, poor glycemic control and vitamin D deficiency cause a tendency to develop any kind of LUT dysfunction.
Amaç: Bu çalışmanın amacı diyabete bağlı metabolik değişikliklerin ve kronik komplikasyonların alt üriner sistem (AÜS) fonksiyonları üzerine olan etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya tip 1 ve tip 2 diabetes mellitus (DM) tanılı 286 erişkin hasta alındı. Tüm hastalara ait veriler retrospektif olarak tarandı. Tüm hastaların demografik bilgileri, diyabete özgü hastalık öyküleri, laboratuvar ve fizik muayene bulguları kaydedildi. Hastalara ait tüm veriler üroflovmetrik ölçüm sonuçları ve AÜS semptomu sorgu formlarından elde edilen skorlarla karşılaştırıldı. Bulgular: Diyabetik periferal nöropati (DPN) varlığında ortalama idrar akım hızının (Qave), International Consultation on Incontinence Questionnaire- Short Form (ICIQ-SF) skoru ve Overactive Bladder-questionnaire Short Form (OAB-q SF) skorunun anlamlı olarak etkilendiği saptandı. Evre 3 ve üzeri diyabetik nefropati (DN) varlığında ICIQ-SF skoru anlamlı olarak yüksek saptandı. Ayrıca yaşlı hasta grubunda Qave ve OAB-q SF skorunun anlamlı olarak azaldığı saptandı. Diyabetik komplikasyonlar nedeniyle cerrahi geçirenlerde ve DM ile ilişkili komorbid hastalığı olanlarda Qave anlamlı olarak düşük saptandı. Erkek hastalarda Qave ve OAB-q SF skoru anlamlı olarak düşük saptandı. Tip 2 DM’nin postvoid residual (PVR) volümde artış ve Qave’da azalma ile ilişkili olduğu saptandı. Kötü glisemik kontrolün OAB-q SF skorunda düşüş ile ilişkili olduğu gösterildi. Son olarak D vitamini eksikliğinin PVR volümde artış ile ilişkili olduğu saptandı. Sonuç: Çalışmamızda DPN, evre 3 ve üzeri DN, ileri yaş, diyabetik komplikasyonlar nedeniyle geçirilmiş cerrahiler, DM ile ilişkili komorbid hastalıklar, erkek cinsiyet, tip 2 DM, kötü glisemik kontrol ve D vitamini eksikliği faktörlerinin diyabetik hastalarda AÜS disfonksiyonu gelişimine yatkınlık oluşturduğu saptanmıştır.
Amaç: Bu çalışmanın amacı diyabete bağlı metabolik değişikliklerin ve kronik komplikasyonların alt üriner sistem (AÜS) fonksiyonları üzerine olan etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya tip 1 ve tip 2 diabetes mellitus (DM) tanılı 286 erişkin hasta alındı. Tüm hastalara ait veriler retrospektif olarak tarandı. Tüm hastaların demografik bilgileri, diyabete özgü hastalık öyküleri, laboratuvar ve fizik muayene bulguları kaydedildi. Hastalara ait tüm veriler üroflovmetrik ölçüm sonuçları ve AÜS semptomu sorgu formlarından elde edilen skorlarla karşılaştırıldı. Bulgular: Diyabetik periferal nöropati (DPN) varlığında ortalama idrar akım hızının (Qave), International Consultation on Incontinence Questionnaire- Short Form (ICIQ-SF) skoru ve Overactive Bladder-questionnaire Short Form (OAB-q SF) skorunun anlamlı olarak etkilendiği saptandı. Evre 3 ve üzeri diyabetik nefropati (DN) varlığında ICIQ-SF skoru anlamlı olarak yüksek saptandı. Ayrıca yaşlı hasta grubunda Qave ve OAB-q SF skorunun anlamlı olarak azaldığı saptandı. Diyabetik komplikasyonlar nedeniyle cerrahi geçirenlerde ve DM ile ilişkili komorbid hastalığı olanlarda Qave anlamlı olarak düşük saptandı. Erkek hastalarda Qave ve OAB-q SF skoru anlamlı olarak düşük saptandı. Tip 2 DM’nin postvoid residual (PVR) volümde artış ve Qave’da azalma ile ilişkili olduğu saptandı. Kötü glisemik kontrolün OAB-q SF skorunda düşüş ile ilişkili olduğu gösterildi. Son olarak D vitamini eksikliğinin PVR volümde artış ile ilişkili olduğu saptandı. Sonuç: Çalışmamızda DPN, evre 3 ve üzeri DN, ileri yaş, diyabetik komplikasyonlar nedeniyle geçirilmiş cerrahiler, DM ile ilişkili komorbid hastalıklar, erkek cinsiyet, tip 2 DM, kötü glisemik kontrol ve D vitamini eksikliği faktörlerinin diyabetik hastalarda AÜS disfonksiyonu gelişimine yatkınlık oluşturduğu saptanmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
0-Belirlenecek
Kaynak
Journal of Urological Surgery
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
6
Sayı
1
