Mesane disfonksiyonlu çocuklarda tanıda ve tedavi yanıtının değerlendirilmesinde idrar sinir büyüme faktörü (NGF), beyin kaynaklı nörotrofik faktör (BDNF) düzeyleri ile NGF (Ala35Val) ve BDNF (Val66Met) genetik polimorfizmlerinin rolü
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2013
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Mesane disfonksiyonu (MD); belirgin üropati ya da nöropati olmaksızın, sıkışma, idrarı tutamama, zayıf idrar akımı, sık idrara çıkma ve idrar yolu infeksiyonları da dahil, alt idrar yolu semptomlarıyla kendini gösteren çocukluk çağında sık rastlanılan bir durumdur. Çocuklarda en sık görülen işeme bozukluğunun aşırı aktif mesane olduğu bildirilmiştir. Aşırı aktif mesanenin kesin tanısında klinik semptomların yanında ürodinamik inceleme ile detrusor instabilitesinin gösterilmesi gerekmektedir. Ancak ürodinamik inceleme invaziv bir yöntem olup, çeşitli dış faktörlerden de etkilenmektedir. Bu nedenle özellikle çocukluk yaş grubunda AAM tanısı için ve tedavi yanıtını değerlendirmek amacıyla invaziv olmayan ve kolay uygulanabilen belirteçlere ihtiyaç vardır. Çalışmanın amacı; klinik ve ürodinamik değerlendirme ile AAM tanısı alan çocuk hastalarda, tedavi öncesinde ve sonrasındaki izlemlerde idrarda NGF/kr ve BDNF/kr düzeylerinin ölçülerek, hastaların tanısında ve monitorizasyonunda bir belirteç olarak güvenilirliklerini değerlendirmek, aynı zamanda NGF ala35val ve BDNF val66met gen polimorfizmlerinin genotip ve allel sıklığının belirlenerek hastalık yatkınlığı açısından değerini araştırmaktır. Çalışmaya aralık 2012 ve eylül 2013 tarihleri arasında, 5-15 yaş arasında, ürodinami ile kanıtlanmış aşırı aktif mesanesi olan 24 hasta ve sağlıklı 30 çocuk alındı. Tüm hastalara davranış tedavisi ve oksibutinin 0,4mg/kg/g tedavisi başlandı. Hastalara tanı sırasında işeme bozukluğu semptom skorlaması (İBSS) aileleri eşliğinde doldurtuldu ve 2cc lik kan örneği ile 5cc lik idrar örneği alındıktan sonra tedavi başlandı. Tedavi sonrası 3. Ve 6. Ayda tüm vizitlerde İBSS ile klinik yanıt değerlendirildi ve 5 cc'lik idrar örnekleri alındı. NGF, BDNF düzeyinin tayini ELISA yöntemi ile pediatrik nefroloji laboratuvarında, genetik analiz ise moleküler biyoloji laboratuvarında aynı kişiler tarafından çalışıldı. İstatistiksel analizler için SPSS vs 18.0 programı (Spss Inc - Chicago, IL) kullanıldı. Hasta ve kontrol grubu arasında yaş, cinsiyet, kilo, boy, tuvalet eğitim yaşı açısından anlamlı fark görülmedi. Hasta grubunun NGF/kr ve BDNF/kr değerleri tedavi öncesinde kontrol grubundan belirgin düzeyde yüksek saptandı. Tanı sırasındaki NGF/kr düzeylerinin tedavi sonrası izlemde 3. ayda anlamlı oranda azaldığı ancak 6. ayda başlangıca göre anlamlı farklılık oluşturmadığı, BDNF/kr düzeylerinin ise tedavi sonrası 3. ve 6. aylarda anlamlı oranda azalma gösterdiği görüldü. İBSS'nun ise tanı sırasında, 3. ve 6 aylarda kademeli olarak azaldığı görüldü. NGF/kr ve BDNF/kr nin İBSS ile korelasyonu değerlendirildiğinde başlangıçta NGF/kr ve İBSS, 3. Ayda ise BDNF/kr ve İBSS nin korele olduğu görüldü. NGF/kr ve BDNF/kr düzeylerinin sensitivitesi ve spesifitesi değerlendirildiğinde sırasıyla NGF/kr %87,5 ve %100, BDNF/kr ise %87,5 ve %83,3 olarak saptandı. Literatürle karşılaştırıldığında NGF/kr için sensitivite ve spesitifite oranlarının çalışmamızda daha yüksek olduğu görüldü. NGF ve BDNF genetik polimorfizmlerinin genotip ve allel sıklığının, toplumdakinden farklı olmadığı ve yine genetik polimorfizm varlığının NGF/kr ve BDNF/kr düzeylerini etkilemediği görüldü. Çalışmamızda AAM tanısında NGF/kr ve BDNF/kr oranlarının duyarlılığının ve özgüllüğünün yüksek olduğu, ancak tedavi yanıtının izleminde BDNF/kr nin daha doğru sonuçlar verdiği, genetik polimorfizmin hastalığa yatkınlık açısından risk oluşturmadığı gösterilmiştir. Ancak bu konuda çocuklarda yapılmış yeterli sayıda çalışma bulunmamakla birlikte hasta sayımızın az olması nedeniyle daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünüyoruz.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Over active bladder, nerve growth factor, brain derived neurotrophic factor, genetic polymorphism., Aşırı aktif mesane, sinir büyüme faktörü, beyin kaynaklı nörotrofik faktör, genetik polimorfizm., Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D.
