Deneysel peritonit modelinde oktreotid ultrafiltrasyon yetmezliğini engelleyebilir
Küçük Resim Yok
Tarih
2011
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
AMAÇ: Ultrafiltrasyon (UF) yetersizliği periton diyalizi peritonitinde sık rastlanan bir komplikasyondur. Oktreotid (OCT)' in birçok hücre üzerinde antiproliferatif etkileri olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada amacımız, bakteriyel peritonitin neden olduğu periton değişiklikleri üzerine sistemik veya bölgesel olarak uygulanan OCT' nin etkilerini incelemektir. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Kırk iki tane üremik olmayan 160-180 gr ağırlığında dişi sıçan; Tedavi verilmeyen grup (Kontrol, n=12), Peritonit grubu (E.coli, n=12) 1,5 ml E. coli suspansiyonu (107 CFU/ml), Tedavi grupları 1,5 ml E. coli suspansiyonu (107 CFU/ml)+ 50mcg/kg OCT periton içine (Bölgesel OCT, n=10) ve deri altına (Sistemik OCT, n=8) uygulanmak suretiyle dört gruba ayrıldı. Altı saat sonunda, %3,86 glukoz içeren PD solusyonu ile bir saatlik periton eşitlenme testi yapıldı. D1/D0 glukoz, UF hacmi, diyalizat hücre sayısı, diyalizat protein, TGF-?1, VEGF ve IL-? düzeyleri ölçüldü. BULGULAR: E. coli maruziyeti bakteriyel peritonite yol açarak periton geçirgenliğini artırıp glukoz gradiyentinde azalma ve UF yetmezliğine neden oldu. Periton içine uygulanan OCT bölgesel TGF-?1 inhibisyonu ile UF yetmezliğini azaltmıştır. Bölgesel ve sistemik olarak uygulanan OCT diyalizat hücre sayısını azaltmış ve UF' yi korumuştur. SONUÇ: Bölgesel ve sistemik olarak uygulanan OCT peritonit sırasında diyalizat hücre sayısını azaltarak, periton boşluğuna hüce infiltrasyonunu inhibe etmek suretiyle UF kapasitesini ve periton canlılığını korumaya yardım ediyor olabilir. Uzun dönemde peritoneal fibrozisi azaltabilir.
OBJECTIVE: Ultrafiltration (UF) failure is a frequent complication of peritoneal dialysis peritonitis. Octreotide (OCT) has antiproliferative effects on many cells. The present study aimed to investigate the effect of OCT (administered locally or systemically) on peritoneal alterations induced by bacterial peritonitis. MATERIAL and METHODS: Forty-two non-uremic female rats, weighing 160-180 g, were divided into four groups receiving no treatment (Control, n=12), peritonitis group (received 1.5 ml suspension of E. coli (107 CFU/ml) (E.coli, n=12)), and two treatment groups that received E.coli + 50 mcg/kg OCT (local OCT, n=10) intraperitoneally (IP) and (systemic OCT, n=8) subcutaneously. After six hours, a one-hour PET was performed with 20 ml 3.86% PD solution; the D1/D0 glucose, UF volume, dialysate cell count, dialysate protein, TGF-β1, VEGF and IL-1β levels were determined. RESULTS: Exposure to E. coli causes bacterial peritonitis with increase in peritoneal permeability leading to rapid dissipation of the glucose gradient and UF failure. IP administration of OCT led to attenuation of UF failure by inhibiting local TGF-β1 production. Both local and systemic administration of OCT decreased dialysate cell count and maintained UF. CONCLUSION: Local or systemic OCT administration may help to preserve peritoneal viability and UF capacity by inhibiting cell infiltration to the peritoneal cavity and decreasing dialysate cell count during peritonitis. In the long-term, it can decrease peritoneal fibrosis.
OBJECTIVE: Ultrafiltration (UF) failure is a frequent complication of peritoneal dialysis peritonitis. Octreotide (OCT) has antiproliferative effects on many cells. The present study aimed to investigate the effect of OCT (administered locally or systemically) on peritoneal alterations induced by bacterial peritonitis. MATERIAL and METHODS: Forty-two non-uremic female rats, weighing 160-180 g, were divided into four groups receiving no treatment (Control, n=12), peritonitis group (received 1.5 ml suspension of E. coli (107 CFU/ml) (E.coli, n=12)), and two treatment groups that received E.coli + 50 mcg/kg OCT (local OCT, n=10) intraperitoneally (IP) and (systemic OCT, n=8) subcutaneously. After six hours, a one-hour PET was performed with 20 ml 3.86% PD solution; the D1/D0 glucose, UF volume, dialysate cell count, dialysate protein, TGF-β1, VEGF and IL-1β levels were determined. RESULTS: Exposure to E. coli causes bacterial peritonitis with increase in peritoneal permeability leading to rapid dissipation of the glucose gradient and UF failure. IP administration of OCT led to attenuation of UF failure by inhibiting local TGF-β1 production. Both local and systemic administration of OCT decreased dialysate cell count and maintained UF. CONCLUSION: Local or systemic OCT administration may help to preserve peritoneal viability and UF capacity by inhibiting cell infiltration to the peritoneal cavity and decreasing dialysate cell count during peritonitis. In the long-term, it can decrease peritoneal fibrosis.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Cerrahi
Kaynak
Türk Nefroloji Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
20
Sayı
1
