Yara Skarları ve Engel Oranı Değerlendirmesi: Geleneksel Derleme

Doğuştan veya edinsel olarak, fiziksel veya ruhsal hastalıkların, bireylerin bazı hareketlerini, duyularını veya işlevlerini azaltması ve bu nedenle kişilerin normal bireylere göre bazı faaliyetleri yerine getirme- lerinin zorlaşması durumuna genel olarak “engellilik” adı verilir. Kişi- lerdeki engel oranlarının belirlenmesi, gerek bireylerin engellilere tanınan haklardan yararlanması gerekse de açılan davalarda hakkaniyete uygun bir karar verilebilmesi için şarttır. Kaza veya kasıtlı yaralanma- lar sonucunda oluşan edinsel engellilikler nedeniyle açılacak tazminat davalarında, tazminat oranlarının belirlenebilmesi için dava konusu olayla illiyeti bulunan engelliliğin ve engel oranının belirlenmesi bir zo- runluluk olmaktadır. Özellikle trafik kazalarına bağlı yaralanmaların her geçen yıl artması ve dolayısıyla bu yaralanmalara bağlı engelli raporu ta- leplerinin de çoğalması söz konusudur. Artan talep doğrultusunda ha- zırlanan engelli raporlarının düzenlenmesi aşamasında, birtakım sorunların ve değerlendiren kurum ya da kişilere göre bazı yaklaşım farklılıklarının olduğu dikkat çekmektedir. Engel oranlarıyla ilgili de- ğerlendirmeye esas yönetmeliklerdeki kriterler açık olmakla birlikte, son zamanlarda farklı yorumlamalara neden olan yaralanmalar arasında sık- lıkla kişilerdeki yara skarlarının değerlendirilmesinin yer aldığı dikkat çekmektedir. Yara skarları, yaranın büyüklüğüne, yerine, doku kaybı olup olmadığına, enfeksiyon gibi komplikasyonların oluşup oluşmadı- ğına, uygulanan tedaviye ve bireysel özelliklere bağlı olarak bireyden bi- reye farklılık gösterebilir. Bu yazıda, yara skarlarının engel oranı hesaplamalarında dikkate alınıp alınamayacağını, alınacak ise yara skar- larının hangi şartları sağlamasının gerektiğini ve bu konudaki görüş fark- lılıklarını tartışmak amaçlandı