Franz Kafka’s “Description of a Struggle” and the Narrative of Ontological Shift

“Description of a Struggle” (“Beschreibung eines Kampfes”) by Franz Kafka has a murky and opaque narrative. Such a fragmentary and reality-bending storytelling style is actually instrumental in juxtaposing social rationality against individual desires, expressing individual’s difficulties in conforming to social norms. The storytelling itself contrasts the rational with the irrational, order with imagination, as well as the organization of a city with the delusional perspective of a traveler. As the seemingly physical promenade in the city of Prague transforms into an inner journey led by the desires of the narrator, we come to understand that the murky narrative of “Description of a Struggle” displays how social consensus excludes, classifies and/or ignores individual desires. Such an exclusion is depicted through the ontological shift of the narrator, as well as the delusional narrative. In the first part, the study defines the delusional narrative and the ontological shift of the protagonist. Following that, the article shows how the narrator starts blurring the boundaries not only between the outer world and the inner world of the protagonist, but also between the reality and the narration. Once the narration starts reshaping the world, this study argues, Kafka’s story turns into an example of delusional/schizophrenic narrative that functions as a critique of social norms that define, isolate and exclude the self.

Franz Kafka’nın “Description of a Struggle” (“Beschreibung eines Kampfes” “Bir Savaşın Tasviri”) adlı eseri, anlaşılması ve takip edilmesi güç bir anlatı-yapısına sahiptir. Parça parça anlatı gerçekliği sürekli değiştirirken aslında anlatıcının bilinçaltı yolculuğunu hikaye eden bir aracı olarak işlev görür: Hikaye kurgusunun dağınık ve gerçek-ötesi görüntüsünün altında yatan temel unsur aslında kurgunun aktarmayı hedeflediği bireysel arzularla sosyal kurallar arasındaki çatışma halidir. Bireyin sosyal normlara uyma zorunluluğu karşısında yaşadığı bu çatışma hali, anlatıcının deneyimlediği bir dizi ikilemle okuyucuya aktarılır: eserde rasyonel olanla irrasyonel olan, düzen ile hayalgücü, toplumsal hayatın tezahür ettiği şehir ile bir gezginin yaratıcı bilinçaltı düzlemine kadar pek çok karşıtlık ve çatışma hali kurgu aracılığıyla aktarılır. Bu bakımdan, görünüşte Prag şehrinde yürüyüşe çıkmış gibi görünen anlatıcı, aslında bir içsel yolculuk yapmaktadır. Bu bağlamda, Franz Kafka’nın “Bir Çatışmanın Tarifi” hikayesindeki anlatı yapısı, sosyal kuralların dışladığı veya görmezden geldiği bireysel arzuların yarattığı gerilimi kurgusal düzlemde belirtir. Bahsi geçen dışlanma ve ait olmama durumu, anlatı(cı)nın ontolojik değişimi ve delüzyon anlatısı aracılığıyla aktarılır. Makalenin birinci bölümü delüzyon anlatısı ile anlatıcının ontolojik değişim sürecini tanımlar. Bir sonraki aşamada ise anlatıcının dış dünyası ile iç dünyası arasındaki sınırları anlatı aracılığıyla nasıl ortadan kaldırdığını açıklayan bu çalışma, Kafka’nın hikayesinin aslında gerçeklikle kurgu arasındaki sınırları da ortadan kaldırdığını gösterir. Gerçekliği kurgu aracılığıyla yeniden yaratan ve şizofreni anlatısı olan “Bir Çatışmanın Tarifi” adlı eser, bu noktada bireyi tanımlayan, izole eden ve dışlayan sosyal normları sorgulayan bir edebi eser olarak ön plana çıkar.