Ege ve Akdeniz Bölgesinde Pamuk Çökerten Hastalığının Kontrolünde Tohuma Uygulanan Bazı Fungisitlerin Etkiliklerinin Belirlenmesi

Amaç: Bu araştırmanın amacı 2008-2009 yılları arasında pamuk üretiminin yoğun yapıldığı Akdeniz (Hatay) ve Ege (Söke) Bölgelerindeki fide kök çürüklüğü (çökerten) hastalık etmenlerinin yaygınlık oranlarını saptamak ve bu hastalığa karşı denenen farklı tohum fungisitlerinin hastalık üzerindeki etkililiklerini belirlemektir. Materyal ve Metot: Çökerten etmenleri ile bulaşık pamuk alanları, farklı aktif maddeli tohum fungisitleri ile Fiber Max çeşidine ait pamuk tohumları araştırmanın materyalini oluşturmaktadır. Fungisitlerle tohum ilaçlama makinasında ayrı ayrı uygulama yapılmış tohumlar her iki bölgede çiftçi koşullarında tarlalara ekilmiş ve 10. ve 20. gün hem sağlıklı hem de ölü bitkiler sayılarak istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Tarla denemeleri tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Tarla denemelerinde fide kök çürüklüğü hastalığına karşı en etkili sonuçlar Hatay’da %84,3 ile metalaxyl-M 25 g/L+fludioxonil 10 g/L uygulamasından, Söke’de ise, %61,02 ile carboxin 205,9 g/L+thiram 205,9 g/L’nin 600 g/100 kg tohum dozuyla ilaçlanan tohumların ekildiği parsellerden elde edilmiştir. Ayrıca, en fazla sağlıklı bitki çıkışı yine söz konusu fungisitlerin kullanıldığı parsellerde gözlemlenmiştir. Sonuç: Bu çalışma ile denemede kullanılan metalaxyl-M 25 g/L+fludioxonil 10 g/L ve carboxin 205,9 g/L+thiram 205,9 g/L’nin 600 g/100 kg tohum dozu hastalıkla mücadelede çökerten hastalığına neden olan fungusların yaygınlıklarına göre ümitvar sonuçlar elde edilmiştir.

Objective: The goals of the research were to determine prevalence of pathogens cause cotton damping-off disease and to evaluate of efficacies of different seed fungicides during 2008-2009 growing seasons in Mediterranean (Hatay) and Aegean (Söke) regions where cotton were cultivated extensively. Material and Methods: Seeds of fiber max cotton variety, fungicides with different active ingredients and the cotton fields naturally contaminated with damping off pathogens were the materials of the studies. Fungicides were applied separately in the seed treatment equipment and the seeds were sowed under farmer conditions in the both locations. The data were statistically evaluated by counting both healthy and dead plants on the 10th and 20th days after emerging. Field trials were carried out in randomized block design with four replications. Results: In this research, seed treatments with (metalaxyl-M 25 g/L+fludioxonil 10 g/L) in Hatay and with (carboxin 205,9 g/L+thiram 205,9 g/L) at the dose of 600 g/100 kg of seeds in Söke/Aydın had the best results to control of the damping-off disease according to their prevalence of the potential pathogenic fungi in the locations. Conclusion: Promising results were obtained from seed treatments with (metalaxyl-M 25 g/L+fludioxonil 10 g/L) and (carboxin 205,9 g/L+thiram 205,9 g/L) at the dose of 600 g/100 kg of seeds on the field trials.