Fasciolosis hepatica tanısında ekskretuvar / sekretuvar ve somatik antijenlerin elde edilmesi, ELİSA yönteminde uygulanması ve İHA yöntemiyle karşılaştırılması

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorKuman, Aydınten
dc.contributor.authorÖzkan, Hikmet Ayşegül Taylan
dc.date.accessioned2024-08-19T19:45:08Z
dc.date.available2024-08-19T19:45:08Z
dc.date.issued1999
dc.departmentEge Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Parazitoloji Ana Bilim Dalıen_US
dc.descriptionBu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.en_US
dc.description.abstract83 ÖZET Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Anabilim Dalı (ABD) seroloji laboratuvarına ve Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ABD'na başvuran fasciolosis hepatica varlığı kanıtlanmış 11 olgunun 16 serumu; fasciolosis kliniği verdiği halde varlığı kanıtlanmamış 11 kuşkulu olgu serumu, kontrol grubu olarak alınan 29 sağlıklı erişkin serumu ve çapraz reaksiyon kontrol grubu olarak alınan schistosomosisli beş, toxocariosisli 10, ascariosisli 10, kist hidatikli 10 hastanın serumu Fasciola hepatica erişkin (Erişkin ELISA), ES antijenlerinden yararlanılarak hazırlanan ELISA yönteminde (ES-ELISA) ve ticari Distomatose Fumouze IHA kiti (IHA) ile çalışılmıştır. Fasciolosis hepatica varlığı önceden kanıtlanmış olgular IHA ile 1/80-1/2560 sulandırımlar arasında, her üç ELISA yöntemiyle de yüksek OD değerlerinde olumlu olarak saptanmışlardır. Fasciolosis kuşkulu olgularda ise olumluluk oranı IHA ile %55, her üç ELISA yöntemi ile de %27 olarak bulunmuştur. Sağlıklı erişkinlerin IHA ile %17'sinde, PBS-ES, RPMI-ES ELISA yöntemleri ile %3'ünde, Erişkin ELISA yöntemi ile %7'sinde olumlu sonuçlar alınmıştır. Toxocariosis'li olgular %10'u tüm serolojik yöntemlerle olumlu bulunurken, ascariosis'li olgular yalnızca IHA ile olumlu bulunmuştur. Schistosomosis'li olgular IHA ile %40, RPMI-ES ve Erişkin ELİSA'da %20 olumluluk saptanmış, PBS-ES ELİSA'da olumlu sonuç alan olgu görülmemiştir. Kist hidatikli olgularda IHA ve PBS-ES ELİSA'da %10, Erişkin ELİSA'da %20 olumluluk saptanırken, RPMI-ES ELİSA'da hiç bir olguda olumluluk bulunmamıştır. Sağlıklı erişkin ve diğer parazitlerle enfekte olguların ELISA OD değerlerinin, kanıtlanmış fasciolosisli olgularda elde edilen olumluluk değerlerinden düşük olduğu gözlenmiştir. Sonuç olarak; IHA ve ELISA yöntemlerinin duyarlılıklarının %100, özgüllüklerinin IHA yönteminde %84.3, ELISA yöntemlerinde %90.6-95.3 arasında bulunması nedeni ile klinik olarak fasciolosisden kuşkulanılan kanıtlanmamış olgularda IHA yöntemi ile birlikte PBS-ES, RPMI-ES, Erişkin ELISA yöntemlerinden birinin tanıya yardımcı olabileceği kanısına varılmıştıren_US
dc.description.abstract84 SUMMARY 16 sera of 11 confirmed fasciolosis patients referred to Ege University Medical Faculty (E.U.M.F) serology laboratory and Akdeniz University Medical Faculty, Infectious Diseases Department; 11 sera of clinically suspicious fasciolosis cases, 29 healthy control sera, 35 patients sera from other parasitic diseases, were tested by whole parasite-ELISA, excretory-secretory (ES)-ELISA (RPMI-ES-ELISA and PBS-ES-ELISA) and commercially provided Distomatose Fumouze IHA Kit methods. All confirmed sera were resulted positive with varying endpoint titers (1/80- 1/2560) of IHA and had high OD values in all 3 ELISA methods. Positivity ratio were 55% in IHA and 17% in all ELISA methods in suspicious cases. Cross- reactivity was demonstrated in some of the healthy control sera with IHA(17%) and ELISA (3-7%) methods. Toxocariosis cases sera (10% ) were cross reacted with all methods while ascariosis cases sera were cross-reacted with only IHA. Schistosomosis cases sera were cross reacted with IHA (40%) and two of the ELISA methods (20%) while there was no cross reactivity with PBS-ES ELISA. Hidatidosis cases were cross reacted with IHA and two of the ELISA methods while there was no cross reactivity with RPMI-ES-ELISA. ELISA OD values of healthy control group and other parasitic diseases were observed to be lower than the confirmed fasciolosis patients. The sensitivity was found to be 100% in all tests while the specificity was found to be varying in IHA (84.3%) and ELISA (90.6-95.3%) methods. As a result; it is recommended to perform one of the ELISA methods together with IHA for clinically suspected fasciolosis cases.en_US
dc.identifier.endpage100en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/86737
dc.identifier.yoktezid79900en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherEge Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessen_US
dc.subjectMikrobiyolojien_US
dc.subjectMicrobiologyen_US
dc.subjectVeteriner Hekimliğien_US
dc.subjectVeterinary Medicineen_US
dc.subjectEnzime bağlı immünosorbent testien_US
dc.subjectEnzyme-linked immunosorbent assayen_US
dc.subjectFasciola hepaticaen_US
dc.subjectFasciola hepaticaen_US
dc.subjectFascioliasisen_US
dc.subjectFascioliasisen_US
dc.subjectHemaglütinasyon testlerien_US
dc.subjectHemagglutination testsen_US
dc.titleFasciolosis hepatica tanısında ekskretuvar / sekretuvar ve somatik antijenlerin elde edilmesi, ELİSA yönteminde uygulanması ve İHA yöntemiyle karşılaştırılmasıen_US
dc.typeDoctoral Thesisen_US

Dosyalar

Koleksiyon

Sağlık Bilimleri Enstitüsü Tez Koleksiyonu