Endemik Campanula leblebicii türünün in vitro rejenerasyon olanaklarının araştırılması

Küçük Resim Yok

Tarih

2022

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Campanulaceae familyasının üyeleri yaklaşık 420 tür ile Güney ve Doğu Afrika, Güney Asya ve Kuzey Meksika’da yayılış göstermektedir (Federov, 1957; Lammers, 2007). Campanula türünün ana tür çeşitliliği daha çok Doğu Akdeniz dağ sıraları ve Kafkasya bölgesidir. Campanula türlerinin endemizm olarak en fazla yayılış gösterdiği bölgeler; Doğu Akdeniz, Balkanlar, Kafkaslar ve Türkiye’dir. Bu tez çalışmasında Türkiye endemiği olan Campanula leblebicii Yıldırım türünün in vitro yöntemlerle çoğaltım olanaklarının araştırılmıştır. In vitro yöntemlerle kallus, kök ve sürgün oluşumu ve daha sonra aklimatizasyon aşaması sonrası gelişim aşamaları incelenmiştir. Kallus, kök ve sürgün oluşumu için yaprak ve yaprak sapı eksplantları, farklı konsantrasyonlarda NAA (0.3 mg/l), ZEA (0.5, 1, 2, 3 mg/l), BA (0.5, 1, 2, 3 mg/l) ve GA3 (0.5, 1, 2, 3 mg/l) bitki büyüme düzenleyicilerini içeren MS ortamında kültüre alınmıştır. Yaprak ve yaprak sapı eksplantları yüzey sterilizasyonu protolu oluşturulup sterilizasyon işlemi tamamlandıktan sonra 0,3 mg/L NAA + 0,5 mg/L ZEA, 0,3 mg/L NAA+ 1 mg/L ZEA, 0,3 mg/L NAA+ 2 mg/L ZEA, 0,3 mg/L NAA+3 mg/L ZEA ve 0,3 mg/L NAA+0,5 mg/L BA, 0,3 mg/L NAA+ 1 mg/L BA, 0,3 mg/L NAA+ 2 mg/L BA, 0,3 mg/L NAA+ 3 mg/L BA konsantrasyonlardaki besi yerlerine 2 kez alt kültüre alınmıştır. Son alt kültür işlemi 0,3 mg/L NAA+0,5 mg/L GA3, 0,3 mg/L NAA+ 1 mg/L GA3, 0,3 mg/L NAA+ 2 mg/L GA3, 0,3 mg/L NAA+ 3 mg/L GA3 konsantrasyonlarına sahip ortamlara alınmıştır. Yapılan denemeler 5 eksplant olacak şekilde 5 tekerrürlü ve tesadüfi parseller deneme desenine göre kurulmuştur. Çalışma sonucunda ise tüm eksplantlarda kök, kallus ve sürgün oluşumu görülmüş olup en çok gelişim yaprak sapı eksplantlarında gerçekleşmiştir. Kallus, kök ve sürgün gelişimi %73,3333 oranında 0,3 mg/L NAA + 1 mg/L BA konsantrasyonuna sahip MS ortamında gerçekleşmiştir.
Members of the Campanulaceae family are distributed in Southern and Eastern Africa, Southern Asia and Northern Mexico with approximately 420 species (Federov, 1957; Lammers, 2007). The main species diversity of the Campanula species is mostly the Eastern Mediterranean mountain ranges and the Caucasus region. The regions where Campanula species are most widespread as endemism; Eastern Mediterranean, Balkans, Caucasus and Turkey. In this thesis study, in vitro reproduction possibilities of Campanula leblebicii Yıldırım, which is endemic to Turkey, were investigated. Callus, root and shoot formation and then the developmental stages after acclimatization were investigated by in vitro methods. Leaf and petiole explants for callus, root and shoot formation, different concentrations of NAA (0.3 mg/l), ZEA (0.5, 1, 2, 3 mg/l), BA (0.5, 1, 2, 3 mg/l) and GA3 (0.5, 1, 2, 3 mg/l) were cultured in MS medium containing plant growth regulators. After the surface sterilization protocol is created and sterilization process is completed for leaf and petiole explants, 0.3 mg/L NAA + 0.5 mg/L ZEA, 0.3 mg/L NAA+ 1 mg/L ZEA, 0.3 mg/L NAA+ 2 mg/L ZEA, 0.3 mg/L NAA+3 mg/L ZEA and 0.3 mg/L NAA+0.5 mg/L BA, 0.3 mg/L NAA+ 1 mg/L BA, 0, It was subcultured twice to media at concentrations of 3 mg/L NAA+ 2 mg/L BA, 0.3 mg/L NAA+ 3 mg/L BA. Final subculture 0.3 mg/L NAA+0.5 mg/L GA3, 0.3 mg/L NAA+ 1 mg/L GA3, 0.3 mg/L NAA+ 2 mg/L GA3, 0.3 mg /L NAA+ was taken into media with 3 mg/L GA3 concentrations. Trials were set up as 5 explants with 5 replications and random plots design. As a result of the study, root, callus and shoot formation were observed in all explants, and the most development was realized in petiole explants. Callus, root and shoot development was 73.3333% in MS medium with 0.3 mg/L NAA + 1 mg/L BA concentration.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Campanula, Endemik, Rejenerasyon, İn Vitro, İzmir, Campanula, Endemic, Regeneration, In Vitro, İzmir

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye