Yeni sentetik nosiseptin peptid analogları üzerinde reseptör bağlama ve fonksiyonel biyokimyasal çalışmalar
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2003
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ʻReverse farmakolojiʼ yaklaşımını kullanarak 1994ʼte orphan (öksüz) G-proteiniyle kenetlenmiş reseptör (GPCR) proteininin cDNAʼsı değişik türlerden klonlamıştır. Opioid reseptörlerde bulunan dizilişe homolojik olması nedeniyle ʻOpioid Reseptör Benzeriʼ (Opioid Receptor-Like, ORL1) olarak isimlendirilmiştir. cDNA klonlanmasını takiben ORL1 reseptörünün endojen ligandı olan ʻNosiseptin/Orfanin FQʼ keşfedilmiştir. Bu yeni heptadekapeptid opioid peptidlerden özellikle Dinorfin Aʼya bazı yapısal benzerlikler göstermesine rağmen fonksiyonel olarak değişik özelliklere sahiptir. Nosiseptinin opioid reseptörlerin hiçbirine belirgin bir afinitesi yoktur ve nosiseptinle yönlendirilen fizyolojik etkiler yaygın opioid antagonisti nalokson tarafından geri çevrilemez. ORL1 reseptör proteini ve nosiseptin nöropeptidinin santral sinir sistemindeki (SSS) geniş yayılış ve ekspresyonundan dolayı bu reseptör-ligand sistemi pek çok biyolojik olayın gelişiminden sorumludur. Nosiseptin daha çok ağrı mekanizmalarını ayarlamada (supraspinal olarak anti-analjezik, spinal olarak analjezik etkiler), SSSʼnin arabulucuk ettiği davranışlarla yani endişe, stres, öğrenme, hafıza, tolerans, bağımlılık beslenme, suistimal edilen ilaçların ödüllendirme ve pekiştirici özellikleriyle ilişkilidir. Ayrıca nosiseptinin kardiyovasküler sistem üzerinde de etkileri vardır. Nosiseptin reseptör-ligand sisteminin hücresel ve moleküler mekanizmaları, agonist ve antagonist özellikteki yeni ligandların tanımlanması ile daha ileri karakterize edilebilir. Bugüne kadar çeşitli peptid ve non-peptid nosiseptin antagonistlerinin yanısıra agonistleri de geliştirilmiştir. Bu çalışmada radyoligand bağlama deneylerinin yapılabilmesi için yeterli spesifik aktiviteye sahip iki yeni, stabil ve etkili nosiseptin radyoligandı karakterize edildi. Bu yeni radyoligandlar [3H]Tyr1-Nociceptin-OH (40 Ci/mmol), [3H]Nociceptin(1-13)NH2 (30 Ci/mmol)ʼdır. Yeni, güçlü ve selektif antagonistler tanımlamak ve ayrıca yapı-etki ilişkilerini daha iyi anlayabilmek amacıyla sıçan beyin dokusu membranlarında, yeni radyoligandlar ve doğal amino asit dizilişi gösteren [3H]Nociceptin-NH2 (24.5 Ci/mmol) ile yarışma bağlanma deneyleri yaptık. G-protein aktivasyonunu gösteren fonkiyonel biyokimyasal deneyler ise yine aynı doku örneklerinde [35S]GTPγS (1204 Ci/mmol) ile yapıldı. Yapılan deneylerde, ʻCombinatorial Chemical Libraryʼde bulunan asetillenmiş bir peptidin (Ac-RYYRIK-NH2) yapısına dayanarak sentezlenen yeni modifiye heksapeptidler radyoligand bağlama deneyleriyle incelenmiştir. İncelenen bu heksapeptidler arasında Ac-RYYRIK-ol [3H]Tyr1-Nociceptin-OH ile yer değiştirmede yüksek afinite (EC50=3.9±2.6 nM) göstermiştir. [3H]Tyr1-Nociceptin-OH ile yarışmada yeni geliştirilen heksapeptidler afinitelerinin derecelerine göre şu şekilde sıralanmışlardır: Ac-RYYRIK-ol > ClAc-RYYRIK-ol > Ac-RYYRIK-NH2 > >Bz-RYYRIK-ol > Ac-RYY-Cit-IK-NH2 > Piv-RYYRIK-ol > Ac-RYY-Cit-IK-ol > For-RYYRIK-ol > Ms-RYYRIK-ol > H-RYYRIK-ol. GTPγS bağlanma deneylerinde bu heksapeptidlerden sadece Ac-RYYRIK-ol çok zayıf, ancak konsantrasyona bağımlı G-protein stimülasyonu göstermiştir. Ayrıca bu stimülasyonun 1 M Ac-RYYRIK-ol ilavesiyle kademeli olarak geriye çevrilmesi veya inhibe edilmesi asetillenmiş heksapeptid alkolünün antagonist karakterini işaret etmektedir. Nosiseptin analoglarının GTPγS bağlanma deneylerindeki stimülasyonlarının 1 M nalokson ile inhibe edilememesi nosiseptin-ORL1 reseptör sisteminin opioid sisteminden farklı bir sistem olduğunu göstermiştir. Sonuç olarak; yeni geliştirilen nosiseptin radyoligandları ve yeni sentetik heksapeptidler, nosiseptin-ORL1 reseptör sisteminin daha ileri incelemelerinde kullanılabilecek yararlı araştırma araçları olarak işlev gösterebilirler. Heksapeptid alkolü olan Ac-RYYRIK-ol, potansiyel yeni nosiseptin antagonisti olarak önerilebilir. Bileşiğin peptid yapısından dolayı terapötik kullanımı sınırlı olmasına rağmen, bu bileşik nosiseptin reseptör ligandlarında yapısal gereklilik, nosiseptin reseptörü ile etkileşme biçimleri, aktivasyon mekanizmalarını anlayabilmek yapılacak deneylerde değerli bilgi ve deneysel veriye ulaşmak için bir araç olacaktır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Biyokimya A.B.D
