Yeni tanı almış tip 2 diabetes mellituslu olgularda beta hücre disfonksiyonunun mixed-meal tolerans testi ve oral L-arginin ile değerlendirilmesi
| dc.contributor.advisor | Tüzün, Mehmet | |
| dc.contributor.author | Özbek, Mustafa | |
| dc.date.accessioned | 2024-08-19T19:48:56Z | |
| dc.date.available | 2024-08-19T19:48:56Z | |
| dc.date.issued | 2003 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı | en_US |
| dc.description | Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz. | en_US |
| dc.description.abstract | ÖZET Tip 2 Diabetes Mellitus, mortalite ve morbiditesi yüksek, komplikasyonlan tüm doku ve organlarda görülebilen, insulin hormon sekresyonunun ve/veya etkisinin mutlak veya göreceli azlığı sonucu oluşan karbonhidrat, protein ve yağ metabolizmasında bozukluklara sebep olan genetik, çevresel ve etnik gibi değişik etyolojilere bağlı, çeşitli komplikasyonlarla progresyon gösteren kronik hiperglisemik bir metabolizma hastalığıdır. Tip 2 Diabetes Mellitus tüm dünyadaki diyabetli olguların %90'nını oluşturur. 2025 yılında tüm dünyadaki tip 2 diyabetli sayısının 300 milyon civarında olacağı tahmin edilmektedir. Tip 2 diabetes mellitus'un etyopatogenezinde başlangıçta insülin direnci belirgin olmasına rağmen, p hücre yetmezliği ve endojen glukoz üretiminin suprese edilememesi sonucunda tip 2 diabetes mellitus klinik olarak aşikar hale gelmektedir. Normal glukoz toleransından IGT'ye daha sonra belirgin diyabete gidişte başlangıçta insülin rezistansı daha belirgindir. Kompansatuvar hiperinsülinemi ve sonuçta p hücre yetmezliği gelişmektedir. Bazı çalışmalarda gösterildiği gibi, tip 2 diyabet'li bireylerin birinci derece akrabalarında ve monozigot ikiz kardeşlerinde başlangıçta insülin rezistansı olmadan p hücre yetmezliği olduğu bilinmektedir. Yine bazı çalışmalarda insülin rezistansı sabit kalmasına rağmen aşikar tip 2 diyabet durumlarında progresif p hücre yetmezliği gelişebilmektedir. Yapılan çalışmalarda, tip 2 diyabetli olgularda arginin gibi non-glukoz sekretagoglara karşı artan derecelerde p hücresi sekretuvar yanıtları elde edilmiştir. Bu çalışmalar özellikle tip 2 diyabetin etyopatogenezinde p hücre yetmezliğinin genetik temelini araştırmak için yapılmıştır. Bizim çalışmamızda da literatürdeki çalışmalarda görüldüğü üzere arginin verilen grupta p hücresi sekretuvar yanıtlarında anlamlı derecede artışlar elde edilmiştir. Literatürdeki çalışmalarda da belirtildiği üzere MMTT ve arginin'in bu olumlu etkisi üzerine majör inkretinlerin olumlu etkilerini gözardı etmemek gerekir. MMTT gibi fizyolojik bir test ile oral L-arginin kombinasyonunun, yeni tanı almış tip 2 diyabetli olgularda p hücre disfonksiyonunu değerlendirmek için daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. 34 | en_US |
| dc.identifier.endpage | 43 | en_US |
| dc.identifier.startpage | 1 | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/87808 | |
| dc.identifier.yoktezid | 141670 | en_US |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | en_US |
| dc.subject | Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları | en_US |
| dc.subject | Endocrinology and Metabolic Diseases | en_US |
| dc.title | Yeni tanı almış tip 2 diabetes mellituslu olgularda beta hücre disfonksiyonunun mixed-meal tolerans testi ve oral L-arginin ile değerlendirilmesi | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
