Early diagnosis effects the prognosis in children with atypical wheeze

dc.contributor.authorSevercan, Ezgi Ulusoy
dc.contributor.authorDemir, Esen
dc.contributor.authorGülen, Figen
dc.contributor.authorBilgin, Raziye Burcu Güven
dc.contributor.authorTanaç, Remziye
dc.date.accessioned2021-05-03T21:14:05Z
dc.date.available2021-05-03T21:14:05Z
dc.date.issued2020
dc.departmentEge Üniversitesien_US
dc.description.abstractAim: Recurrent wheezing is a common problem in preschool children. It is classified into two groups because there can be many reasons for wheeze: typical and atypical. The aim of this study was to identify the general features of atypical wheezy children. Material and Methods: Three hundred two children who presented to our clinic between 2000 and 2015 for three or more wheezing attacks and were diagnosed as having an underlying disease such as bronchiectasis, foreign body aspiration, recurrent aspiration pneumonia, cystic fibrosis, bronchopulmonary dysplasia, congenital anomalies, and tuberculosis, were included in the study. Results: In this study, 127 (42.1%) girls and 175 (57.9%) boys were evaluated. The diagnostic distribution of the patients was as follows: bronchopulmonary dysplasia (21.9%), bronchiolitis obliterans (16.6%), bronchiectasis (14.5%), bronchiolitis obliterans + primary immunodeficiency (12.3%), cystic fibrosis (10.3%), bronchiectasis + primary immunodeficiency (7.9%), recurrent aspiration pneumonia (3.6%) and foreign body aspiration (3.3%), and other diseases (9.6%). Mosaic oligemia, bronchiectasis, atelectasis, bronchiolectasis, and small airway disease were the most distinct findings on high-resolution lung tomography. When the patients were evaluated clinically, radiologically, and according to pulmonary functions after an average period of 40 months, it was seen that 9.2% deteriorated, 33.9% regressed, and 56.7% remained stable. Presentation to hospital after the first attack occurred earlier in patients with bronchopulmonary dysplasia, bronchiolitis obliterans and bronchiolitis obliterans + primary immunodeficiency compared with patients with bronchiectasis, bronchiectasis + primary immunodeficiency, and cystic fibrosis. When presentation time and outcomes were evaluated, it was found that 63.4% of patients who presented to hospital early (0–6 months) and 7.5% of patients who presented late (after 5 years) had regression. Conclusion: Recurrent wheezy children must be promptly evaluated for an underlying disease. Early diagnosis and treatment influence the prognosis.en_US
dc.description.abstractAmaç: Tekrarlayan hışıltı atakları çocuklarda okul öncesi dönemde en sık karşılaşılan durumlardan biridir. Hışıltı birçok neden sonucunda ortaya çıkabilecek bir durum olması nedeniyle tipik ve atipik hışıltı olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Çalışmamızda kliniğimiz tarafından izlenen atipik hışıltılı çocukların genel özelliklerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Alerji kliniğine 2000-2015 yılları arasında üç ve daha fazla hışıltı nedeniyle başvurup izleminde bronşektazi, yabancı isim aspirasyonu, tekrarlayan aspirasyon pnömonisi, kistik fibrozis, bronkopulmoner displazi, doğuştan anomaliler, tüberküloz gibi altta yatan bir hastalık saptanmış olan 302 hasta çalışmaya alınarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda hastaların 127’si (%42,1) kız, 175’i (%57,9) erkekti. Hastaların etiyolojik tanı dağılımını; bronkopulmoner displazi (%21,9), bronşiolitis obliterans (%16,6), bronşektazi (%14,5), bronşiolitis obliterans + primer immün yetmezlik (%12,3), kistik fibrozis (%10,3), bronşektazi + primer immün yetmezlik (%7,9), tekrarlayan aspirasyon pnömonisi (%3,6), yabancı cisim aspirasyonu (%3,3) ve diğer hastalıklar (%9,6) oluşturmaktaydı. Yüksek rezolüsyonlu akciğer tomografisinde mozaikoligemi, bronşektazi, atelektazi, bronşiolektazi ve küçük hava yolu hastalığı en belirgin bulgulardı. Hastaların ortalama 40 ay süreli izlemleri sonucunda klinik, radyolojik ve solunum işlevlerine göre %9,2’sinde kötüleşme, %33,9’unda gerileme olduğu %56,7’sinin stabil kaldığı gözlendi. Bronşiolitis obliterans, bronşiolitis obliterans + primer immün yetmezlik ve bronkopulmoner displazili hastalarda üçüncü hışıltıdan sonra hastaneye başvuru bronşektazi, bronşektazi + primer immün yetmezlik ve kistik fibrozlu hastalara göre daha erkendi. Başvuru süreleriyle son izlem sonuçları karşılaştırıldığında 0–6 ayda başvuran hastalarda bulgularda gerileme %63,4 iken geç başvuranlarda (5 yıldan sonra) gerileme %7,5 olarak saptandı. Çıkarımlar: Sonuç olarak tekrarlayan hışıltısı olan çocuklar atipik hışıltı nedenleri açısından araştırılmakta gecikilmemelidir. Erken tanı ve tedavi prognozda etkilidir.en_US
dc.identifier.endpage256en_US
dc.identifier.issn1306-0015
dc.identifier.issn1308-6278
dc.identifier.issue3en_US
dc.identifier.startpage251en_US
dc.identifier.trdizinid406171en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/71754
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/406171
dc.identifier.volume55en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isoenen_US
dc.relation.ispartofTürk Pediatri Arşivien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subject[No Keywords]en_US
dc.titleEarly diagnosis effects the prognosis in children with atypical wheezeen_US
dc.title.alternativeAtipik hışıltılı çocuklarda erken tanı prognozu etkilemektediren_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar