Akut lenfoblastik lösemili hastaların tedavi protokollerine ve zamanlamasına uyumunun ve burun hastalık sonlanımına etkisinin retrospektif olarak değerlendirilmesi
Yükleniyor...
Tarih
2015
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Bu çalışmada Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Hematoloji kliniğince takip edilmekte olan Akut Lenfoblastik Lösemi (ALL) tanılı hastaların demografik özellikleri, klinik ve laboratuar bulguları göz önünde bulundurularak, tedavi protokol içeriği ve protokol zamanlamalarına olan uyumun geriye dönük olarak değerlendirilmesi ve bunun hastalık sağkalımı üzerine etkilerinin saptanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız Mayıs 2005- Eylül 2013 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Hematoloji Ünitesinde izlenen ALL tanılı çocuk hastalar üzerinde geriye dönük olarak gerçekleştirildi. Hastaların dosyaları tarandıktan sonra hastaya ait demografik, morfolojik ve klinik veriler, alınan tedavi türleri, tedavide gecikme olması ve kaç gün gecikme olduğu bilgileri kaydedildi. (Araştırma verileri SPSS 18 programında analiz edildi. Analizlerde tanımlayıcı istatistikler, ki kare, Fisher'in kesin testi, Kaplan Meier Analizi ve Cox Regresyon analizi kullanıldı. p<0,05 olduğu durumlar istatistik olarak anlamlı Kabul edildi.) Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 82,2 ay olup, %58,1'1 erkek hastadan oluşmaktaydı. Hastaların %87,9'u PreB Cell ALL, %40,7'si standart risk grubunda (SRG) olup, %50,8'i TRALL BFM 2000 protokolünü almaktaydı. Hastaların %81,3'ünde periferik kanda 8. Gün blast sayısı 1000/pL'nin altında, %19,3'ünde ise t(12;21) mevcut idi. Tüm hastaların %44,4'ünde tedavide zamanlamadan sapma tespit edilmiştir. Tedaviden sapmanın en sık görüldüğü aşama Protokol l Faz Il aşamasıydı. Çalışmada tedavide zamanlamadan sapma ile sağkalım arasında her hangi bir fark saptanmadı. Sekizinci gün blast sayısı 1000/pL'nin altında olan hastaların ortalama yaşam süresi daha fazla bulundu. Risk grubu ile tedaviden sapma, tedavi sonucu ve yaşam süreleri arasında her hangi bir ilişki bulunamamıştır. Sonuç: Bu çalışmada, tedavide zamanlamadan sapma ile prognoz arasında her hangi bir ilişki bulunamamıştır. Ancak periferik kandaki sekizinci gün blast sayısı 1000'in altında olan hastaların prognozunun daha iyi olduğu sonucuna varılmıştır. Tedavide zamanlamadan sapma ile prognoz arasındaki ilişkiyi değerlendiren prospektif araştırmaların yapılması, tedavide zamanlamadan sapma ile prognoz arasındaki ilişkiyi daha açık bir şekilde gösterebilecektir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
ALL, Prognoz, Tedavi, Zamanlama, Sapma, Pediatri., ALL, Prognosis, Treatment, Timing, Deviation, Pediatrics, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D.
