Biberiye (rosemary) ekstraktının bir radyofarmasötiğin biyodağılımı ve radyoişaretli kan bileşenleri üzerine etkisi

Bitkilerin ilaç olarak kullanımı çok eski zamanlara dayanmaktadır. Bununla birlikte ilaç ve radyofarmasötik arasındaki etkileşimler birçok çalışmada rapor edilmiştir. Tıbbi bitkilerden biri olan biberiye, Lamiaceae familyasındaki en yüksek antioksidan özelliğe sahip bitki olmasına bağlı olarak çok geniş biyolojik aktiviteye sahiptir. 99mTc-SC (Sülfür Kolloid) ise nükleer tıp uygulamalarında özellikle karaciğer görüntülemesinde bir radyofarmasötiktir. Bu çalışmada biberiye ekstraktının kan bileşenlerindeki radyoaktivite tutulumu ile radyofarmasötiğin biyodağılımına etkileri incelenmiştir. Bu amaçla öncelikle 5 gün boyunca deney hayvanları (wistar sıçanlar, 130-140 g) gavaj tekniğiyle biberiye ekstraktı (750 mg/kg vücut ağırlığı, N=9) ve suyla (kontrol, N=9) beslenmiştir. Sülfür kolloidle uygun koşullarda %99 verimle radyoişaretlenmesi sağlanan 99mTc için kalite kontrol İnce Tabaka Radyo Kromatografi (TLRC) ile gerçekleştirilmiştir. Her bir sıçanın kalbinden alınan kan örneklerine 1 mCi 99mTc-SC eklenerek 30 dk inkübasyon sağlandıktan sonra santrifüj edilmiş ve kan örnekleri bileşenlerine ayrılmıştır. Ayrılan kan bileşenlerinin Cd(Te) dedektöründe radyoaktiviteleri ölçülerek aktivite yüzdeleri hesaplanmıştır. Biberiye ekstraktı radyofarmasötik etkileşimi ise erkek Wistar Albino sıçanlar ile yapılan biyodağılım çalışması ile belirlenmiştir. Kalplerinden kan alınan hayvanlara bir gün sonra 99mTc-SC intravenöz enjeksiyon yoluyla uygulanmıştır. Cd(Te) dedektöründen alınan aktivite ölçümleri ile her bir organ için gram başına düşen doz değerleri (%ID/g) hesaplanmıştır. Denek ve kontrol gruplarından alınan sonuçlardan biberiye ekstratı ile beslenen sıçanlarda 99mTc- SC’in karaciğerdeki tutulumunda önemli bir artış (p<0.05) olduğu belirlenmiştir.