Metisiline dirençli Staphylococcus aureus kökenlerinde vankomisin direncinin araştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2005
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
VI. ÖZET Metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) kökenlerinin hızla yayılması ve vankomisinin bütün S. aureus kökenlerine etkili olduğuna inanılması nedeniyle dünyada glikopeptid antibiyotiklerin kullanımı giderek artmıştır. Bunun dışında, antibiyotiklerin yaygın olarak kullanımına bağlı artış gösteren Clostridium difficile infeksiyonları ve koagülaz negatif stafilokokların önem kazanması gibi nedenler de glikopeptid antibiyotiklerin daha sık olarak kullanılmasına ve dolayısıyla da direnç gelişiminde etkili olabilecek en önemli faktörlerden biri olan seçici baskının artışına yol açmıştır. Bu çalışmada, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Bakteriyoloji Laboratuvarı'na gönderilen çeşitli klinik örneklerden izole edilen MRSA kökenlerinde, vankomisine heterojen ve homojen duyarlılık azalması gösteren kökenlerin sıklığının belirlenmesi ve saptama için rutinde kullanılacak uygun laboratuvar yönteminin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Bakteriyoloji Laboratuvan'nda, 2001-2005 tarihleri arasında izole edilen toplam 153 metisiline dirençli S. aureus kökeni çalışmaya alınmıştır. Bu kökenlerin 6 ug/ml vankomisin içeren beyin-kalp infüzyon agar besiyerine ekimi yapılmış, 24. saatte üreme olanlar kuşkulu vankomisine orta derecede duyarlı S. aureus (VISA), 48. saatte üreme olanlar ise kuşkulu vankomisine heterojen orta derecede duyarlı S. aureus (hVISA) olarak değerlendirilmiştir. Kuşkulu VISA ve hVISA kökenlerinin doğrulama amacı ile agar dilüsyon, standart E-test, makrodilüsyon E-test, popülasyon analiz profili - eğri altında kalan alan oram yöntemleri ile ileri incelemeleri yapılmıştır. Tüm yöntemlerle toplam 153 MRSA kökeninde iki köken (%1,3) VISA olarak saptanmıştır. Bu çalışmanın verileri ile hastanemizdeki VISA ve hVISA oranı ilk kez ortaya konmuştur. Stafilokoklarda glikopeptid direncinin taranması ve doğrulanması için tüm dünyada kabul gören kesinleşmiş bir yöntem henüz yoktur. Sunulan bu çalışmada da vankomisine dirençli olarak bulunan köken sayısının azlığı bu yöntemlerin duyarlılık ve özgüllüklerini hesaplamaya olanak vermemiştir. Ancak, sadece bu verilerle ve aynı zamanda CDC'nin de önerileri doğrultusunda, 6 ug/ml vankomisin içeren beyin kalp infüzyon ağarda tarama yönteminin uygulama kolaylığı ve düşük maliyeti nedeniyle rutin direnç araştırma yöntemi olarak kullanımının uygun olacağı söylenebilir. Kesinleşmiş bir yöntem geliştirilmesi ve oranın saptanabilmesi için dünyada ve ülkemizde konuyla ilgili daha çok çalışmaya gerecinim vardır. 35
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Mikrobiyoloji, Microbiology
