Bireyle psikolojik danışma uygulaması" dersinde grup süpervizyonu sürecinin incelenmesi: Bir durum çalışması
Yükleniyor...
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu araştırmanın amacı, “Bireyle Psikolojik Danışma Uygulaması” dersi kapsamında grup süpervizyonu sürecinin nasıl yürütüldüğünün, hem süpervizörlerin hem de psikolojik danışman adaylarının (PDA) süreçteki deneyimleri aracılığıyla tanımlanması ve süpervizör ve psikolojik danışman adaylarına göre grup süpervizyonu sürecinin etkili ve etkisiz yanlarının neler olduğunun saptanmasıdır. Durum çalışması deseninin kullanıldığı bu araştırmada analiz birimi, “Bireyle Psikolojik Danışma Uygulaması” dersi kapsamındaki süpervizyon süreci olarak belirlenmiştir. Araştırmanın katılımcıları, 16 psikolojik danışman adayı ve dört süpervizörden oluşmaktadır. Veri toplama araçları olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu, çevrimiçi günlükler, Süpervizyon Ölçeği ve süpervizyon formları kullanılmıştır. Veri toplama işlemi yaklaşık 14 hafta süren süpervizyon süreci boyunca devam etmiştir. İçerik analizi sonucunda ulaşılan bulgular, grup süpervizyonunun; a) süpervizyonu yapılandırma aşaması, b) süpervizyonda uygulamaya hazırlık aşaması, c) süpervizyonda uygulama aşaması ve d) süpervizyonda sonlandırma aşaması olarak dört aşamadan ibaret olduğunu ortaya koymuştur. Her aşama için odaklar, psikolojik danışman adaylarının ve süpervizörlerin rolü, kullanılan süpervizyon teknikleri, değerlendirme süreci ve süpervizyon ilişkisi gibi boyutlar tanımlanmıştır. Araştırmanın bulgularından bir diğeri de katılımcıların grup süpervizyonuna ilişkin genel değerlendirmeleridir. Sonuçlar katılımcılara göre farklılık göstermekle birlikte, süpervizyonda etkisiz bulunan unsurlar; süpervizyon oturumunun uzun sürmesi, zamanın etkili kullanılmaması/sürenin yetmemesi, geribildirimlerin gecikmeli verilmesi, sözel aktarımın etkili kullanılmaması, süpervizörün olumsuz geribildirim vermesi, grupta PDA’ların birbirine geribildirim vermemesi ve danışan sayısının fazla olması şeklindedir. Katılımcıların etkili bulduğu unsurlar ise süpervizyonda rol oynamaların kullanılması, geribildirim alınması, süpervizörle güvenli bir ilişki kurulması, süpervizörün videoları süpervizyon oturumundan önce izlemesi ve süpervizyon grubunun homojen olması şeklindedir. Psikolojik danışman adaylarının Süpervizyon Ölçeği’nden aldığı puanlar da süpervizyondan duydukları memnuniyeti ortaya koymuştur. Psikolojik danışman adaylarının süpervizyondan duydukları memnuniyette özellikle süpervizyon ilişkisinin unsurlarının etkili olduğu görülmektedir. Sonuçlara göre süpervizyon; PDA’ların öz yeterliliğini artırmış, kişisel
farkındalık kazanmalarına, mesleğin etkililiğinin farkına varmalarına ve mesleki kimlik
kazanmalarına destek olmuştur. Süpervizyonun daha etkili yürütülmesi için katılımcıların
sunduğu öneriler ise rol oynama tekniğinin kullanımının artırılması, video kayıtlarının
süpervizyon oturumlarında izlenmesi, daha az danışanla çalışıp her psikolojik danışma
oturumunun deşifresinin yapılması, uzun sürmesi nedeniyle süpervizyonun iki farklı
günde yapılması, gruptaki psikolojik danışman adayı sayısının azaltılması ve grupta
zaman kullanımının yapılandırılması, uygulamaların yürütüldüğü psikolojik danışma
odalarında kayıt imkânlarının bulunması, süpervizyonun iki dönem devam etmesi ve
kavramsallaştırma ile ilgili ayrı bilgilendirme yapılması şeklindedir. Söz konusu bulgular,
ilgili literatür ışığında tartışılmış, süpervizörlere ve araştırmacılara birtakım öneriler
sunulmuştur.
The purpose of this research was to describe how the group supervision process was conducted within the scope of the practicum and to determine the effective and ineffective components of group supervision process through analyzing both the supervisors’ and counselor candidates’ experiences. In this case study, the unit of analysis was determined as the group supervision process within the scope of practicum. The participants of the study involved 16 counselor cadidates and four supervisors. A semistructured interview form, online diaries, a supervision scale and some supervision forms were used as data collection tools. The data collection process continued throughout the 14-week supervision process. The findings gathered through the content analysis revealed that group supervision was carried out in four stages: (a) the forming phase, (b) preparation for practice, (c) practice phase, and (d) termination. For each phase, the focus of supervision, the roles of counselor candidates and supervisors, the supervision techniques used, the evaluation process and the supervisory relationship were defined. The findings disclosed the participants’ overall evaluations of group supervision. According to the results, the factors found ineffective in the supervision were the long duration of the supervision sessions, ineffective use of time/lack of time, delayed feedback, ineffective use of selfreport technique, supervisors’ negative feedback, lack of peer feedback in group supervision, and having a large number of clients. The factors deemed effective by the participants were the use of role plays in supervision, getting feedback, establishing a secure relationship with the supervisor, supervisors’ watching the videos before supervision sessions and the homogeneity of the supervision group. The counselor candidates’ scores on the supervision scale revealed their satisfaction with the supervision. It was observed that the factors of the supervisory relationship were important for the counselor candidates’ supervision satisfaction. According to the results, supervision boosted the self-efficacy of counselor candidates, raised their self-awareness, helped them to realize the effectiveness of the profession and to develop professional identity. In order to make supervision more effective, the suggestions offered by the participants were to increase the use of role play technique, to monitor video recordings in supervisory sessions, to work with fewer clients, and transcript each counseling session, to conduct the supervision in two days due to long duration of sessions, to reduce the number of counselor trainees in the group, to structure the use of time in the group, to provide recording facilities in the counseling rooms that were used for practices to implement supervision in two semesters, to provide information about client conceptualization. These findings were discussed in the light of the relevant literature and suggestions were given to supervisors and researchers.
The purpose of this research was to describe how the group supervision process was conducted within the scope of the practicum and to determine the effective and ineffective components of group supervision process through analyzing both the supervisors’ and counselor candidates’ experiences. In this case study, the unit of analysis was determined as the group supervision process within the scope of practicum. The participants of the study involved 16 counselor cadidates and four supervisors. A semistructured interview form, online diaries, a supervision scale and some supervision forms were used as data collection tools. The data collection process continued throughout the 14-week supervision process. The findings gathered through the content analysis revealed that group supervision was carried out in four stages: (a) the forming phase, (b) preparation for practice, (c) practice phase, and (d) termination. For each phase, the focus of supervision, the roles of counselor candidates and supervisors, the supervision techniques used, the evaluation process and the supervisory relationship were defined. The findings disclosed the participants’ overall evaluations of group supervision. According to the results, the factors found ineffective in the supervision were the long duration of the supervision sessions, ineffective use of time/lack of time, delayed feedback, ineffective use of selfreport technique, supervisors’ negative feedback, lack of peer feedback in group supervision, and having a large number of clients. The factors deemed effective by the participants were the use of role plays in supervision, getting feedback, establishing a secure relationship with the supervisor, supervisors’ watching the videos before supervision sessions and the homogeneity of the supervision group. The counselor candidates’ scores on the supervision scale revealed their satisfaction with the supervision. It was observed that the factors of the supervisory relationship were important for the counselor candidates’ supervision satisfaction. According to the results, supervision boosted the self-efficacy of counselor candidates, raised their self-awareness, helped them to realize the effectiveness of the profession and to develop professional identity. In order to make supervision more effective, the suggestions offered by the participants were to increase the use of role play technique, to monitor video recordings in supervisory sessions, to work with fewer clients, and transcript each counseling session, to conduct the supervision in two days due to long duration of sessions, to reduce the number of counselor trainees in the group, to structure the use of time in the group, to provide recording facilities in the counseling rooms that were used for practices to implement supervision in two semesters, to provide information about client conceptualization. These findings were discussed in the light of the relevant literature and suggestions were given to supervisors and researchers.
