İntrauterin yaşamda hiperinsülinemik (insülin bağımlı diyabetik anne çocukları) ve postnatal hiperinsülinemik (obez hiperinsülinemik) çocuk ve adolesanlarda D vitamini-karbonhidrat metabolizması ilişkisinin değerlendirilmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2006
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
ÖZET Uygun olmayan intrauterin ortamın fetal programlamayı etkileyerek, adult dönemdeki hastalık gelişim sürecinin temelini oluşturduğu düşünülmektedir. Diyabetik anne çocuklarında hiperglisemik ve hiperinsülinemik uygun olmayan intrauterin ortam, fetal ve postnatal dönemde etkileri olan değişikliklere neden olur. Diyabetik gebeliklerde perikonsepsiyonel, fetal, neonatal ve uzun dönemde ortaya çıkan morbidite, spontan abortus, prematürite ve konjenital malformasyon riski normal gebeliklere göre daha yüksektir. Çalışmalar tip 1 diyabetik anne çocuklarında metabolik sendrom, obezite, tip 2 diyabet, tip 1 diyabet ve erken yaşlarda kalp damar hastalığı riskinin normal populasyona göre daha fazla olduğunu göstermektedir. Vitamin D normal pankreas fonksiyonu için gereklidir, glukoz hemostazisinde önemli rol oynamaktadır. Vitamin D eksikliğinde glukozla uyarılan pankreas (3 hücre insülin yanıtının yetersiz olduğu, insülin salgısı ve p hücre fonksiyonlarının vitamin D düzeyinin normalizasyonu ile düzeldiği gösterilmiştir. Çalışmalar vitamin D nin tip 1 diyabet gelişiminde potansiyel rolü olduğunu, infant döneminde vitamin D alımıyla tip 1 diyabet gelişim riskinin azaldığını göstermektedir. Vitamin D' nin adiposit diferansiyasyonu ve metabolizmasını etkileyerek, lipoprotein lipaz sentez ve sekresyonunu stimüle ederek obezite patogenezinde rol oynadığı düşünülmektedir. Çalışmalarda obez olgularda 25(OH)Ü3 vitamin düzeylerinin düşük olduğu bildirilmektedir. Çalışmamızda: Tip 1 diyabetli anne çocuklarındaki intrauterin hiperinsülinemik durumun hayatın ileri dönemlerindeki etkilerinin ve D vitamini düzeyleriyle ilişkisinin değerlendirilmesi; D vitamininin obezite ve insülin direnci ile ilişkisinin araştırılması; sağlıklı olgular, diyabetik anne çocukları ve obez olgularda VDR Fok l polimorfizmi genotiplerinin saptanması; VDR Fok I polimorfızminin karbonhidrat metabolizması ile ilişkisinin araştırılması planlanmıştır. Çalışmaya 6-15 yaşında 15 tip 1 diyabetik anne çocuğu, 32 obez, 31 kontrol olgu alındı. Diyabetik anne çocukları ve obez gruba OGTT uygulandı, tüm olgularda bazal serum insülin ve glukoz düzeyi, serum 25(OH) Ü3 vitamin, insülin otoantikoru, VDR Fok I polimorfizmi çalışıldı. Diyabetik anne çocuklarında kontrol olgulara göre prematür doğum, makrosomik doğum daha sık, BMI SDS, BMI persantili daha yüksek saptandı. Serum bazal insülin, HOMA düzeyleri kontrol olgulara göre yüksek saptanmakla 68birlikte fark istatistiksel olarak anlamsızdı. Diyabetik anne çocuğu grubunda % 6.7 olguda bozulmuş glukoz toleransı, %13.3 olguda insülin direnci saptandı, kontrol grubunda ise hiçbir olguda boulmuş glukoz toleransı ve insülin direnci saptanmadı. Intrauterin diyabetik ortamın çocukluk çağı obezitesi, insülin direnci ve bunlarla ilişkili olarak tip 2 diyabet gelişimi için önemli risk faktörü olduğu düşünüldü. Obezite grubunda bozulmuş açlık toleransı %18.8, bozulmuş glukoz toleransı % 12.5, insülin direnci %28.1 sıklığında saptandı, obez olgularımızın tip 2 diyabet gelişimi açısından artmış riske sahip oldukları düşünüldü. Obez grupta ortalama 25 (OH) D3 vitamini düzeyi anlamlı olarak düşük bulunurken diyabetik anne çocuğu grubu ile kontrol grubu arasında 25 (OH) D3 vitamin düzeyleri farksız bulundu. Gruplarda 25 (OH) D3 vitamin düzeyi ile BMI SDS, BMI persantili arasında (-) korelasyon saptandı. Obez olgularda düşük olarak saptanan D vitamin düzeylerinin artan yağ dokusundaki depolanmayla ilişkili biyoyararlanım azalmasına bağlı olduğu düşünüldü. Anti insülin antikor pozitif hiçbir olgu saptanmadı. Diyabet gelişim açısından riskli grubu oluşturan diyabetik anne çocuklarının tip 1 diyabet, tip 2 diyabet, obezite ve metabolik sendrom gelişimi açısından izlenmesi gerektiği düşünüldü. VDR Fok I polimorflzmi açısından yapılan genotipik değerlendirmede: Kontrol grubunda FF genotipi % 48.3, Ff % 41.4, ff % 10.3, obezite grubunda FF genotipi % 58.1, Ff % 35.5, ff % 6.5, DAÇ grubunda FF genotipi % 38.5, Ff % 38.5, ff % 23.1 olarak saptandı. Gruplar arasında VDR Fok I genotip dağılımı farksız bulundu. Karbonhidrat metabolizması parametreleri ve 25(OH) D3 vitamin düzeyi ile VDR Fok I polimorflzmi arasında ilişki saptanmadı. Obezite, insülin direnci, diyabet yatkınlığı ile Fok I polimorflzminin ilişkili olmadığı düşünüldü. 69
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
