Orofaringiyal yutmanın normal erişkin bireyler ve nöromüsküler hastalıklarda klinik elektrofizyolojik yöntemlerle incelenmesi
| dc.contributor.advisor | Ertekin, Cumhur | |
| dc.contributor.author | Yüceyar, Nur | |
| dc.date.accessioned | 2024-08-19T19:40:15Z | |
| dc.date.available | 2024-08-19T19:40:15Z | |
| dc.date.issued | 1996 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nöroloji Ana Bilim Dalı | en_US |
| dc.description | Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz. | en_US |
| dc.description.abstract | 140 2)Polimyozit ve Dermatomyozit'de elektrofizyolojik olarak larinksin yukarıda kalış süresi ve submental kas aktivitesinde uzama saptanmış, klinik değerlendirmede ise laringiyal ve velofaringiyal güçsüzlük ile ilişkili bulgular egemen oimuşdur. CP kası ise deneyim sınırlı olmasına rağmen incelenen örneklerde normal olarak değerlendirilmişdir. PM/DM'de disfajinin, submental ve laringiyal kaslardaki inflamatuar proçesin yarattığı paretik durum sonucu meydana geldiği düşünülmüşdür. PM/DM'de submental kas grubunda parezi olmasına karşın amplitüd normal elde edilmiştir. Supraspinal fasilitatör etkilerle ardışık eklenen motor impulslann Myastenia Gravis'deki gibi yorulma fenomeni göstermeyen bir kasda bu pareziyi kompanse edebildiği ileri sürülmüşdür. 3)Myotonik Musküler Distrofi'de disfajinin oluşmasında 2 patogenez rol oynamaktadır a)Distrofik proçes b)Myotonik fenomen. Larinksin yukarıda kalış süresi ve submental kas aktivitesindeki uzama ve yutma jitterinde belirgin artış, klinik değerlendirmede ise fasiyal, lingual, laringiyal ve velofaringiyal güçsüzlük ile ilgili bulgular bu kasların myopatik proçes ile tutulumunu göstermektedir. Submental aktivite amplitüdünün myopatik proçese rağmen normal değerler göstermesi, bu kasdaki myotonik patlamaların integre EMG amplitüdüne eklenmesi ile açıklanmışdır. CP kası ve submental kas aktivitesi sırasında saptanan myotonik deşarjların ve bu myotonik proçesin yutma ile ilgili kaslarda değişik zamanlarda meydana gelmesinin de disfaji oluşum mekanizmasına olası katkısı vardır. Bu çalışmada ortaya konan fizyolojik yutma parametrelerinin insanda yutmanın fizyolojisine ışık tutacağı ve sunulan yöntemin tek başına veya videofloroskopik ve manometrik çalışmalarla kombine olarak nörojenik disfajide, disfaji oluşum mekanizmalarını aydınlatabileceği düşünülmektedir.139 Normal kontrollerde bu fizyolojik parametrelerin incelenmesi ile ortaya konulan sonuçlar ise şöyle özetlenebilir. 1) SM-EMG, laringiyal sensor devinimi ve CP-EMG arasındaki zamansal ve sırasal ilişki temel olarak hiç değişmemektedir. Bir lokmanın yutulması ile önce SM-EMG aktive olur ve larinksin yukarı çekilmesi başlatılır. Larinks yukarıda ve kapalı iken CP kası lokmanın özofagusa geçişine izin verecek şekilde açıktır. Lokmanın hacmi, kıvamı ve yaşlanma gibi fizyolojik değişikliklerle bazı adaptasyon mekanizmaları geliştirilse de bu temporal ilişki temel olarak değişmemektedir. Bu gözlemler sensoriyal feed-back'lerin rol aldığı bulber yutma merkezinde önceden programlı otomatik kontrol kuramını desteklemişdir. 2)Elde edilen objektif bulgularla yutma sırasında SM-EMG aktivitesinin, literatürde öne sürüldüğü gibi, gevşeyen CP- sfinkterinin açılmasında kolaylaştırıcı etkileri olmadığı ortaya konulmuşdur. 3)SM-EMG aktivitesinin, elde edilen kalitatif özellikleri ile 2 tür motor kontrol altında olduğu düşünülmüşdür. Yutmanın tetiklenmesi öncesinde kortikal, ekstrapiramidal etkilerle supraspinal kontrol ve yutmanın tetiklenmesi ile refleks doğadaki yanıtı oluşturan bulber kontrol mekanizmaları öne sürülmüşdür. 4)Yutma jitteri bugüne dek tanımlanmamış bir parametredir.Periferik sensoriyal girdiler ve kortikal etkilerle değişebilen yutma olayına özgü intrensek bir özellik olarak sunulmuşdur. Nöromusküler hastalık grubunda nörojenik disfajinin klinik ve elektrofizyolojik incelenmesi sonunda disfaji mekanizmalarına ışık tutacak objektif bulgular saptanmışdır. 1)Myastenia Gravis'de larinksin yukanda kalış süresi, yutmayı başlatan öncü kas kompleksi olan kasların aktivite süresi uzamış, bu kasların amplitüdleri küçülmüş olarak bulunmuşdur. Klinik değerlendirmeleri sonunda da laringiyal, velofaringiyal ve lingual güçsüzlük ile uyumlu bulgular saptanmışdır. Sınırlı deneyim olmasına karşın CP kası normal olarak değertendirilmişdir. Özetle MG'de disfaji; larinksi yükselten submental kasların, bulber innervasyonlu özellikle velofaringiyal ve laringiyal intrensek çizgili kaslarının myastenik proçes ile etkilenmesi sonucu oluşmaktadır. Bu olgularda yutma jitteri de artmış bulunmuş ve fizyolojik yutma değişkenliğine eklenen myastenik paretik değişkenliğe bağlanmışdır..140 2)Polimyozit ve Dermatomyozit'de elektrofizyolojik olarak larinksin yukarıda kalış süresi ve submental kas aktivitesinde uzama saptanmış, klinik değerlendirmede ise laringiyal ve velofaringiyal güçsüzlük ile ilişkili bulgular egemen oimuşdur. CP kası ise deneyim sınırlı olmasına rağmen incelenen örneklerde normal olarak değerlendirilmişdir. PM/DM'de disfajinin, submental ve laringiyal kaslardaki inflamatuar proçesin yarattığı paretik durum sonucu meydana geldiği düşünülmüşdür. PM/DM'de submental kas grubunda parezi olmasına karşın amplitüd normal elde edilmiştir. Supraspinal fasilitatör etkilerle ardışık eklenen motor impulslann Myastenia Gravis'deki gibi yorulma fenomeni göstermeyen bir kasda bu pareziyi kompanse edebildiği ileri sürülmüşdür. 3)Myotonik Musküler Distrofi'de disfajinin oluşmasında 2 patogenez rol oynamaktadır a)Distrofik proçes b)Myotonik fenomen. Larinksin yukarıda kalış süresi ve submental kas aktivitesindeki uzama ve yutma jitterinde belirgin artış, klinik değerlendirmede ise fasiyal, lingual, laringiyal ve velofaringiyal güçsüzlük ile ilgili bulgular bu kasların myopatik proçes ile tutulumunu göstermektedir. Submental aktivite amplitüdünün myopatik proçese rağmen normal değerler göstermesi, bu kasdaki myotonik patlamaların integre EMG amplitüdüne eklenmesi ile açıklanmışdır. CP kası ve submental kas aktivitesi sırasında saptanan myotonik deşarjların ve bu myotonik proçesin yutma ile ilgili kaslarda değişik zamanlarda meydana gelmesinin de disfaji oluşum mekanizmasına olası katkısı vardır. Bu çalışmada ortaya konan fizyolojik yutma parametrelerinin insanda yutmanın fizyolojisine ışık tutacağı ve sunulan yöntemin tek başına veya videofloroskopik ve manometrik çalışmalarla kombine olarak nörojenik disfajide, disfaji oluşum mekanizmalarını aydınlatabileceği düşünülmektedir | en_US |
| dc.identifier.endpage | 148 | en_US |
| dc.identifier.startpage | 1 | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/85532 | |
| dc.identifier.yoktezid | 59188 | en_US |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | en_US |
| dc.subject | Nöroloji | en_US |
| dc.subject | Neurology | en_US |
| dc.subject | Yutma | en_US |
| dc.subject | Deglutition | en_US |
| dc.title | Orofaringiyal yutmanın normal erişkin bireyler ve nöromüsküler hastalıklarda klinik elektrofizyolojik yöntemlerle incelenmesi | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
