Yazar "Yozukmaz, Aykut" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe The determination of organotin compounds levels in sediment samples from Turkish Aegean Sea Coast(2011) Yozukmaz, Aykut; Sunlu, İzgören F. Sanem; Sunlu, Uğur; Özsüer, MeralBu çalışmanın amacı Ege Denizi kıyı şeridinden seçilmiş farklı marinalardaki organik kalay bileşiklerinin (OTC) seviyelerini ortaya koymaktır. Sediment örnekleri mevsimsel periyotta toplanmış ve sediment içerisindeki tributilkalay (TBT), dibutilkalay (DBT) ve monobutilkalay (MBT) konsantrasyonları gaz kromotografi (GC/MS) cihazı kullanılarak belirlenmiştir.Bu yolla Ege Denizi’nde denizcilik faaliyetleri açısından en önemli organik kalay giriş noktalarının etkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışma tüm Ege Denizi sahil şeridinin en kuzeyinden en güneyine kadar olan kıyıdan seçilmiş 8 istasyon ve referans noktaları ile birlikte toplam 16 örnekleme istasyonunu kapsamaktadır. Referans istasyonları deniz trafiğinden uzak olan ve plajlar ile iskeleler gibi daha çok insan aktiviteleri için kullanılan sahile yakın bölgelerden seçilmiştir. İstasyon 1, 4, 6,7 ve 8 Ege Denizi’nde bulunan en yoğun marinalardır. İstasyon 3 ve 5 küçük balıkçı barınakları iken, istasyon 2 ise Ege Denizi kıyı şeridi boyunca bulunan tek gemi söküm alanıdır. Kış örneklemesini takiben bütün istasyonlar için ortalama ?butilkalay konsantrasyonları 1.091,5 ng $ g^{-1}$ Sn. iken referans noktaları için ise ortalama ?butilkalay konsantrasyonları 495,9 ng $ g^{-1}$ Sn. idi. Yaz örneklemesinden sonra bütün istasyonlar için ortalama ?butilkalay konsantrasyonları 2.691,2 ng $ g^{-1}$ Sn. ve bütün referans istasyonları için ise ortalama ?butilkalay konsantrasyonları 1.343,9 ng $ g^{-1}$ Sn. olarak belirlenmiştir. Böylece Ege Denizi kıyılarında denizcilik faaliyetleri açısından en yoğun bölgelerde hem en yüksek hem de en düşük OTC düzeyleri ölçülmüştür. Çalışmanın sonunda sediment örnekleri içerisindeki toplam OTC konsantrasyonlarının zamansal ve mekansal olarak belirgin bir şekilde değişiklik gösterdiği saptanmıştır.Öğe The Determination of Organotin Compounds Levels in Sediment Samples from Turkish Aegean Sea Coast(Central Fisheries Research Inst, 2011) Yozukmaz, Aykut; Sunlu, F. Sanem; Sunlu, Ugur; Ozsuer, MeralThe purpose of this study was reveal of organic tin compounds (OTC) levels at different marinas choose from Turkish Aegean Sea coastline. The sediment samples were collected in a seasonal period and tributyltin (TBT), dibutyltin (DBT) and monobutyltin (MBT) concentrations were detected at the ng g(-1) within sediment using by GC coupled MS. In this way, effects of the most important organic tin entry points of maritime activities were try to determine in the coastal line along the Aegean Sea. This study includes from the north to the southern part of all the Aegean Sea coast line from 8 stations and 16 samples with references points. Reference stations were picked in sea shores where far away from maritime traffic and using for human activities like beaches and ports. Station 1, 4, 6, 7 and 8 are the most popular marinas located in study area. Station 3 and 5 are small fishing port, station 2 is the only ship breaking site. Following winter sampling, mean concentration of Sigma butyltin for all stations was 1,091.5 ng g(-1) Sn. and average concentration of Sigma butyltin for all reference points was 495.9 ng g(-1) Sn. After summer sampling, mean concentration of Sigma butyltin for all stations was 2,691.2 ng g(-1) Sn. and mean concentration of Sigma butyltin for all reference stations was determined as 1,343.9 ng g(-1) Sn. Thus, both the highest and lowest OTC levels from the most intense areas in terms of maritime activities along the coast of the Aegean Sea were determined. At the end of the study, we determined that the total OTC concentrations in the sediment samples showed the significant spatio-temporal changes.Öğe Ege Denizi kıyı şeridindeki bazı liman ve marinalarda sedimentteki organik kalay bileşikleri seviyelerinin belirlenmesi(Ege Üniversitesi, 2009) Yozukmaz, Aykut; Sunlu, F. SanemOrganik kalay bileşiklerinin kullanımının geride bıraktığımız yüzyıl içerisinde özellikle sanayi devriminden sonra yaygınlaşması ve kullanım alanlarının çok çeşitlenmesi, bu toksik bileşiklerin farklı çevresel ortamlara doğrudan ya da dolaylı olarak giriş yapmalarına neden olmuştur. Organik kalay bileşiklerinin denizel ortama en kolay giriş yapabileceği yol, gemi yüzey boyalarında özellikle tributiltin (TBT) bulunmasından dolayı limanlar ve marinalardır. Çalışmada 9 istasyondan sediment örneklemesi yapılarak sonuçlar ortaya konmuştur. Bu çalışma, tüm Ege Denizi kıyı şeridinin en kuzeyinden en güney kesimine kadar önceden belirlenmiş 9 istasyondan her bir istasyonun referans noktası da dahil olmak üzere 18 adet sediment örneği Ekman Grab® kullanılarak sediment örnekleri mevsimsel periyotta (Yaz–Kış) alınmış ve sediment içerisindeki tributiltin, dibutiltin ve monobutiltin seviyeleri GC/MS kullanılarak ng/g cinsinden tayin edilmiştir. Bu sayede Ege Denizi kıyı şeridi boyunca bulunan en önemli denizcilik faaliyet noktalarının organik kalay girdisi bakımından Ege Denizi’ne etkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Kış örneklemeleri sonucunda bölgede kirleticilerin denize en fazla giriş yaptığı istasyonların, Levent Marina (928.4 ng/g DBT) ve Aliağa’daki Gemi Geri Kazanım Alanı (1050.0 ng g-1 TBT) olduğu ortaya çıkmıştır. Kış örneklemeleri sonucu en düşük organik kalay bileşikleri türevleri seviyeleri ise Ayvalık Marina (518.4 ng g-1 DBT) ve Kuşadası Marina (431.2 ng g-1 TBT) olarak bulunmuştur. Referans alınan noktalarda ise kış örneklemesi sonucu en yüksek değerler Ayvalık referans istasyonunda (900.8 ng/g DBT ve 563.2 ng g-1 TBT) belirlenmiştir. En düşük değerler ise Bodrum referans istasyonundan (400.0 ng g-1 DBT ve 280 ng g-1TBT) ölçülmüştür. Ayrıca, Urla İskele, Sığacık Marina ve Kuşadası, Urla, Foça ve İzmir Körfezi referans istasyonlarında tüm organik kalay bileşikleri için değerler ölçüm seviyelerinin altında (LOD) belirlenmiştir. Yaz örneklemeleri sonucunda ise değerlerin artış gösterdiği görülmüş ve en yüksek değerler Çeşme Marina (2598.9 ng g-1 MBT), Kuşadası Marina (1371.3 ng g-1 MBT) ve Aliağa Gemi Geri Kazanım Alanı’ndan (3008.6 ng g-1 TBT) ölçülmüştür. Referans noktalarından elde edilen en yüksek değerler ise Çeşme (455 ng g-1 MBT) ve İzmir (945.4 ng g-1 DBT ve 1262.2 ng g-1 TBT) referans istasyonundan olarak ölçülmüştür. En düşük değerler ise MBT için İzmir Körfezi ve Kuşadası referans istasyonlarında belirlenmiştir (LOD). DBT ve TBT için en düşük değerler ise Kuşadası referans istasyonunda ölçüm değerlerinin altında olarak tespit edilmiştir.Öğe Ege denizindeki bazı yat limanları ve çekek yerlerinden alınmış örneklerinde TBT düzeylerinin araştırılması(Ege Üniversitesi, 2010) Yozukmaz, Aykut; Sunlu, F. SanemOrganik kalay bileşiklerinin kullanımının geride bıraktığımız yüzyıl içerisinde özellikle sanayi devriminden sonra yaygınlaşması ve kullanım alanlarının çok çeşitlenmesi, bu toksik bileşiklerin farklı çevresel ortamlara doğrudan ya da dolaylı olarak giriş yapmalarına neden olmuştur. Organik kalay bileşiklerinin denizel ortama en kolay giriş yapabileceği yol, gemi yüzey boyalarında özellikle tributiltin (TBT) bulunmasından dolayı limanlar ve marinalardır. Bu çalışma, tüm Ege Denizi kıyı şeridinin en kuzeyinden en güney kesimine kadar önceden belirlenmiş 8 istasyondan her bir istasyonun referans noktası da dahil olmak üzere 16 adet sediment örneği Ekman Grab® kullanılarak sediment örnekleri mevsimsel periyotta (Yaz - Kış) alınmış ve sediment içerisindeki tributiltin, dibutiltin ve monobutiltin seviyeleri GC/MS kullanılarak ng g-1 cinsinden tayin edilmiştir. Bu sayede Ege Denizi kıyı şeridi boyunca bulunan en önemli denizcilik faaliyet noktalarının organik kalay girdisi bakımından Ege Denizi'ne etkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Kış örneklemeleri sonucunda bölgedeki en yüksek - butiltin değerlerine Aliağa Gemi Geri Kazanım Alanı{nda rastlanmıştır (1752.4 ng g-1 Sn). En düşük - butiltin değerleri ise Urla İskele'de belirlenmiştir (Ölçüm Değerlerinin Altında - nd). Tüm istasyonlardaki - butiltin ortalaması 1091.5 ng g-1 Sn şeklinde bulunmuştur. Referans noktalarında ise - butiltin değerlerinin en yüksek olanı, Ayvalık referans noktasında (1464 ng g-1 Sn) ve en düşüğü ise Kuşadası, Foça, İzmir Körfezi ve Urla referans noktalarında belirlenmiştir (Ölçüm değerleri altında). Referans noktalarının - butiltin ortalaması ise 495.9 ng g-1 Sn olarak ortaya konmuştur. Yapılan yaz örneklemeleri sonucunda ise bölgedeki en yüksek - butiltin değerlerine Aliağa Gemi Geri Kazanım Alanı{nda rastlanmıştır (4278.4 ng g-1 Sn). İstasyonlar arasındaki en düşük - butiltin değerleri ise Urla İskele'de (983,6 ng g-1 Sn). Tüm istasyonlardaki - butiltin ortalaması 2691.2 ng g-1 Sn şeklinde bulunmuştur. Referans noktalarında ise - butiltin değerlerinin en yüksek olanı, İzmir referans istasyonu (2207.6 ng g-1 Sn) ve en düşüğü ise Kuşadası referans noktalarında belirlenmiştir (Ölçüm değerlerinin altında). Referans noktalarının - butiltin ortalaması ise 1343.9 ng g-1 Sn olarak ortaya konmuştur.;Tributiltin, Dibutiltin, Monobutiltin, Ekman Grap®, GC/MS.;Tributiltin, Dibutiltin, Monobutiltin, Ekman Grap®, GC/MS.Öğe THE RELATIONSHIPS BETWEEN N:Si:P MOLAR RATIO AND COASTAL MARINE PHYTOPLANKTON IN IZMIR BAY (EASTERN AEGEAN SEA-TURKEY)(Parlar Scientific Publications (P S P), 2012) Sunlu, F. Sanem; Sunlu, Ugur; Buyukisik, Baha; Koray, Tufan; Kukrer, Serkan; Yozukmaz, Aykut; Uncumusaoglu, Arzu Aydin; von Brockel, KlausN:P, Si:N and Si:P ratios are one of the most important factor having a control on the dominance of phytoplankton groups both in oceans and coastal waters. The changes of these ratios have a limiting effect on the growth of the phytoplankton groups. This study aimed that to determine effects of the N:P:Si ratios to coastal phytoplankton groups in Izmir Bay on a weekly basis after activated the Big Channel Waste Water Treatment project. For this purpose, nutrients and Chl-a levels were analyzed from sea water which were taken from 0, 5, 10 m and bottom depths of the Gulf of Izmir on a weekly basis between 2003-2004. At the end of the study, results of analysis from water samples which were taken from three stations on a weekly basis between 2003-2004 from the Gulf of Izmir the ratios of nutrient values (N:P, Si:P, Si:N and C:Chl a) were compared. In conclusion, the average N:P, Si:P, Si:N and CM a:C values were 2.55 +/- 0.31, 4.19 +/- 0.56, 2.78 +/- 0.41, 0.0080 +/- 0.0011 for the Meles station (Station 1), 2.31 +/- 0.29, 4:39 +/- 0.67, 3.74 +/- 0.58, 0.0083 +/- 0.0011 for the Yacht harbor station (Station 2) and 1.99 +/- 0.32, 4.56 +/- 0.59, 4.35 +/- 0.71, 0.0067 +/- 0.0009 for the Cigli station (Station 3), respectively. The emergence of processes acting on Reactive Phosphate and TIN in different times reveal a great difference onto the temporal distribution of these two nutrients in the Inner part of Izmir Bay. Thus, indirect evidences about these processes have been obtained from the nutrients and their rates of distribution.