Yazar "Sibel Durak" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Treatment duration is associated with unctioning and prognosis in children with attention deficit hyperactivity disorder(2012) Eyyüp Sabri Ercan; Cahide Aydın; Sezen Köse; Öznur Akyol; Ayşe Kutlu; Sibel DurakGiriş: Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu’nun (DEHB) ergenlik ve erişkinliğe dek sürdüğü ve DEHB tanılı çocukların %15-80 oranında erişkinlikte de DEHB tanısı almaya devam ettikleri bilinmektedir. Bununla birlikte, bu bulgular çoğunlukla Kuzey Amerika’da yapılan izlem çalışmalarının sonuçlarıdır. Batılı ülkeler dışındaki ülke lerdeki DEHB’li çocukların uzun dönem izlemi ve DEHB+ Karşıt Olma Karşı Gelme Bozukluğu (KOB) ve DEHB+ Davranım Bozukluğu (DB) olguları arasındaki prognostik farklılıklar ile ilgili çalışmalar faydalı olacaktır. Bu çalışmada, 2000 - 2002 yılları arasında gerçekleştirilen 18 aylık izlem çalışmamızda yer alan 120 DEHB ve eşlik eden KOB veya DB tanılı olguyu ilk başlangıç çalışmamızdan 6 yıl sonra tekrar değerlendirmeyi amaçladık. Yöntem: Başlangıç çalışmamızın örneklem grubu 2000- 2002 yılları arasında 18 ay süre ile izlenmiş olan DEHB + KOB/DB olan çocuklardan oluşmaktadır. Altı yıl önce değerlendirmiş olduğumuz olgulardan ulaşabildiğimiz altmışının şu anki psikiyatrik durumları, akademik başarı ları, madde kullanımları ve sosyal işlevsellikleri değerlen dirilmiştir. Tedaviye devam süresi 15 ay ve altı, 15-45 ay arası ve 45 ay ve üstü olarak belirlenmiştir. Bulgular: Başlangıç çalışmamızda hem kombine tedavi nin (ilaç tedavisi + ebeveyn eğitimi) hem de sadece ilaç tedavisinin DEHB, KOB ve DB belirtilerini azaltmada etkili olduğu saptanmıştır. Altı yıl sonra yapılan değerlendir mede DEHB ve eşlik eden KOB veya DB tanılı çocukların tedaviye devam süresinin akademik başarı, sınıf tekrarı, okuldan atılma/okuldan uzaklaştırılma, kaza geçirme veya alçı tedavisi uygulanması ve sigara kullanımı alan larında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde etkili olduğu görülmüştür. Sonuç: DEHB ve eşlik eden KOB/DB semptomları işlev selliğin bir çok alanında bozulmaya neden olabilmek tedir. DEHB olguları uygun sürede tedavi edildiğinde ise bu çocukların yaşamlarının bir çok alanında olumlu etkiler olduğu görülmektedir. Sonuç olarak tedaviye devam süresine göre oluşturulan gruplar arasında tedavi başarısı ve prognoz açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır.Öğe Yaygın Gelişimsel Bozukluklarda Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Semptomlarına Metilfenidatla Yetersiz Yanıt: CES-1 Polimorfizminin Rolü Var mı?(2017) Ülkü Akyol Ardıç; Eyüp Sabri Ercan; Duygu Aygüneş; Deniz Yüce; Sibel Durak; Buket KosovaAmaç: Yaygın Gelişimsel Bozukluklar (YGB) ve eşlik eden Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) belirtileri olan olgularda Metilfenidat (MPH) ilk tedavi seçeneği olmakla birlikte, sadece DEHB olan olgulara göre daha fazla yan etkiye yol açabildiği ve klinik yanıtın çok değişken olabileceği bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı YGB ve Hafif Düzey Mental Retardasyonu (MR) olan olguların MPH'a yanıtı- nın yalnızca DEHB olan olgularla karşılaştırılması ve CES-1 gen polimorfizmleriyle ilişkisinin bulunup bulunmadığının belirlenmesidir. Yöntem: YGB ve eşlik eden DEHB varlığında tükürük örneği alınarak MPH'ı metabolize eden enzim olan Karboksilesteraz-1 (CES-1) polimorfizmleri (Arg199/His, Ser75/Asn ve Ile49/Val) incelenmiş olup MPH yanıtı Dikkat Eksikliği ve Yıkıcı Davranış Bozuklukları için DSM-IV'e Dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği ve Klinik Global İzlem Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Bulgular: YGB ve eşlik eden DEHB varlığında olguların, DEHB, DEHB ve eşlik eden Hafif Düzey Zeka Geriliği olan olgulara göre daha kötü MPH yanıtı verdikleri ve CES-1'de Arg199/His polimorfizminin istatistiksel olarak anlamlı oranda yüksek olduğu bulunmuştur. Sonuç: Bu çalışma YGB ve eşlik eden DEHB olan olgularda CES-1 Arg199/His polimorfizminin incelendiği ilk çalışmadır.Öğe Yıkıcı davranış bozukluğu olan çocuklarda tedavi seçeneklerinin değerlendirilmesi : 18 aylık izlem ç.alışması(2011) Eyüp Sabri Ercan; Ayşe Kutlu; Sibel Durak; Akyol Ülkü Ardıç; Ülkü Deniz; Cahide AydınAmaç: Bu çalışmanın amacı, yıkıcı davranış bozukluğu tanısı alan çocuklarda kombine tedavi seçeneklerinin etkilerini araştırmaktır. Yöntem: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisi kliniğine başvuruda bulunan 6-13 yaşları arasındaki çocuklardan Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) ve Karşıt Olma Karşı Gelme Bozukluğu (KOB) tanısı konan 67 çocuk (%55,8) ile DEHB ve Davranım Bozukluğu (DB) tanısı konan 53 çocuk (%44,2) iki görüşmeci tarafından belirlenerek çalışma kapsamına alınmıştır. Çalışmaya alınan olgulardan 6-11 yaş arasındakilere 5mg/gün, 11-13 yaş arasındakilere ise 10mg/gün metilfenidat tedavisi başlanmış ve doz çalışma boyunca düzenlenmiştir. Çalışmadaki 83 olgunun ailesi ebeveyn gruplarına katılırken 37 olgunun ailesi katılmamıştır. Araştırmanın 1.,6.,12.,18. aylarında her iki tedavi grubu Dikkat Eksikliği ve Yıkıcı Davranış Bozuklukları için DSM-IV’e dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği, Conners Ebeveyn Derecelendirme Ölçeği, Conners Öğretmen Derecelendirme Ölçeği, Aile Çocuk İlişkileri Ölçeği-Anne Formu, 4-18 Yaş Çocuk ve Gençler İçin Davranış Değerlendirme Ölçeği: Çocuk Davranış Değerlendirme Ölçeği ve Öğretmen Bilgi Formu ile tekrar değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Kombine tedavi DEHB, KOB ve DB belirtilerini azaltmak için etkili bulundu. Verilerin analizi, aile eğitiminden ziyade ilaç tedavisinin hem belirtilerde hem de anne-çocuk ilişkilerinde iyileşmeye neden olduğunu gösterdi. Tartışma: Bu çalışmanın sonuçları, DEHB Olan Çocukların Multimodal Tedavi Çalışmasının (MTA) sonuçları ile uyumlu olarak, DEHB’nun uzun vadeli tedavisinde stimülan ilaç kullanımının rolünün altını çizmektedir
