Yazar "Sevgican, Ayten" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bir topraksız tarım şekli olan saksı kültüründe farklı yetiştirme ortamlarının sera marul yetiştiriciliğinde verim etkisi üzerine bir araştırma(Ege Üniversitesi, 1996) Turhan, Ece; Sevgican, AytenBu çalışma saksı kültüründe farklı yetiştirme ortamlarının sera marul yetiştiriciliğinde verime etkisini saptamak amacı ile yürütülmüştür. Denemede 8 farklı ortam (1) perlit, (2) pomza, (3) 1:1 ince talaş-perlit, (4) 1:1 ince talaş-pomza, (5) 1:1 kızılçam kabuğu-perlit, (6) 1:1 kızılçam kabuğu-pomza, (7) ince talaş, (8) kızılçam kabuğu, 4 litre hacimli plastik saksılar ve bitkisel materyal olarak "Bounty" çeşidi kullanılmıştır. Bitkiler Adamson ve Maas (1981) tarafından önerilen besin solüsyonu ile beslenmişlerdir. Saksılardan drenajla süzülen besin solüsyonlarının pH ve EC değerleri haftada bir kez ölçülmüştür. Hasat sonrası ortalama bitki ağırlığı, toplam yaprak sayısı, kullanılabilir yaprak sayısı, atılan yaprak sayısı ve göbek bağlama oranları belirlenmiştir. Denemede en iyi sonuçlar pomza ortamından alınırken bunu 1:1 kızılçam kabuğu-pomza ve 1:1 kızılçam kabuğu, 1:1 ince talaş-pomza, perlit, 1:1 ince talaş-perlit ve ince talaş ortamları tatmin edici sonuçlar vermemişlerdir. ANAHTAR KELİMELER: Marul, topraksız kültür, yetiştirme ortamlarıÖğe İlkbahar sera hıyar üretiminde farklı yetiştirme ortamlarının meyve kalitesine etkileri üzerinde araştırmalar(Ege Üniversitesi, 1993) Kılınç, N. Aylin; Sevgican, AytenBu çalışma, 1992 ilkbahar yetiştirme döneminde E.Ü. Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümüne ait deneme seralarından birinde yürütülmüştür. Deneme 3 tekerrürlü olarak tesadüf blokları deneme desenine uygun olarak düzenlenmiş ve yürütülmüştür. Tohum ekim ve seraya dikim tarihleri, sırası ile 6 Şubat 1992 ve 25 Mart 1992'dir. Denemede topraksız yetiştirme yöntemlerinden paket kültürü yöntemi kullanılmıştır. 1:1 torf-perlit karışımında yerleştirilen fideler 3 ayrı hacimde (4, 8 ve 12 litre/bitki) 10 farklı ortamla doldurulan (1) torf, (2) ithal torf, (3) perlit, (4) kula curufu, (5) kum, (6) çeltik kavuzu, (7) çeltik kavuzu-perlit, (8) Ürgüp curufu (9) Talaş, (10) Talaş-perlit paketlere m2'de 2.67 adet bitki bulunacak şekilde dikilmişlerdir. Bitkiler solar radyasyona göre günlük olarak damlama sulama sistemi ile verilen komple besin eriyiği ile beslenmişlerdir. Hasat edilen hıyar meyvelerinde 1'er hafta ara ile 5 farklı tarihte suda çözünebilir maddeler, pH ve titre edilebilir asitlik analizleri yapılmıştır, ayrıca meyvelerin çapları ve boyları ölçülmüş, boy/çap oranları bulunmuştur. Elde edilen bulgular aşağıda özetlenmektedir. 1)22 Mayıs tarihinde hasat edilen hıyar meyvelerinin suda çözünebilir maddeler içeriği (3.97) en yüksek değeri almıştır. 2)çeltik kavuzu ortamında yetiştirilen hıyar meyvelerin suda çözünebilir maddeler içeriği en yüksek değeri gösterirken, çeltik kavuzu-perlit ve Ürgüp curufu ortamları da çeltik kavuzu ortamından sonra ikinci derecede iyi sonuç vermiştir. 3)çeltik kavuzu ve perlitte 8 litre/bitki hacimli torbalardan en yüksek toplam suda çözünebilir madde içeriği elde edilmiştir. 4)Ürgüp curufu dışında tüm ortamlarda yetişen hıyar meyvelerindeki pH, 8 Mayıs'tan 5 Haziran'a kadar düzgün bir şekilde artmıştır. 5)En yüksek pH içeriği çeltik kavuzu ortamında yetiştirilen meyvelerde saptanmış, bu ortamı ithal torf, perlit, kum, Ürgüp curufu ortamları izlemiştir. 6)Meyve suyundaki titre edilebilir asitlik hasat döneminin başında en yüksek iken, hasat döneminin sonunda en düşük değeri göstermiştir. 7)Ortam olarak çeltik kavuzu kullandığında titre edilebilir asitlik en yüksek değeri alırken, bu ortamı kum ve ithal torf, çeltik kavuzu-perlit, torf ortamları izlemiştir. 8)Titre edilebilir asitlik 8 litre/bitki hacminde kullanılan torfta yetiştirilen bitkilerde 8 Mayıs'ta hasat ve analiz edilen en yüksek (1.99 meq/100 ml) değeri almıştır. 9)Hıyar meyvelerinin çapları 15 Mayıs2ta en fazla bulunmuştur. 8 Mayıs ve 4 Haziran'daki değerlerde aynı grup içerisinde yer almıştır. 10)Kula culufu ve Talaş-perlit ortamlarında yetişen hıyarlar en kalın hıyar meyveleri grubunu oluşturmuşlardır. 11)Meyve boyu bakımından 15 Mayıs, 22 Mayıs ve 4 Haziran tarihlerinde hasat edilen meyvelerin boyu en fazla olmuştur. 12)Torf ve Ürgüp curufu ortamlarında yetişen hıyar meyveleri en fazla boylanmıştır. 13)Meyve özellikleri arasında: a) Toplam suda çözünebilir madde içeriği-meyve çapı(-), b) Toplam suda çözünebilir madde içeriği - meyve çapı (-), c)Meyvelerin pH içeriği- meyve çapı (-) d) Meyve çapı- Meyve boyu (+) f) Meyve boyu/Meyve çapı-toplam suda çözünebilir madde içeriği (+) g)Meyve boyu/meyve çapı-meyvelerin pH içeriği (+) h)Meyve boyu/meyve çapı-meyve boyu (+) ı)Meyve boyu/meyve çapı- titre edilebilir asitlik(-) j)Meyve boyu/meyve çapı-meyve eni(-) Yanlarında işaretleri verilen, istatistikî olarak önemli ilişkilerin bulunduğu saptanmıştır.Öğe Sera domates yetiştiriciliğinde koltuk sürgünlerinin farklı ortamlarda ve farklı hormon dozlarında köklendirilmesi üzerine araştırmalar(Ege Üniversitesi, 1993) Zeylan, Müge; Sevgican, Ayten1991-1992 yıllarında Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü seralarında yapılan bu çalışmada domates koltuk sürgünlerini köklendirmeye uygun ortam, hormon ve hormon dozu araştırılmıştır. Köklendirme ortamı olarak kum, perlit, torf, torf+perlit, torf+kum ve harç kullanılmıştır. Birinci denemede IAA ve IBA (1000 ppm), ikinci denemede ise IAA'nın 3 farklı konsantrasyonunun (250, 500, 1000 ppm) köklenme üzerindeki etkileri incelenmiştir. Birinci denemede Diement F1, ikinci denemede Carpy F1 çeşidine ait 10-12 cm uzunluktaki koltuk sürgünleri kullanılmıştır. Bu denemelerin yanı sıra fideleri karşılaştırmak amacıyla tohumdan da fide elde edilmiştir. Bu amaçla Diement ve Carpy çeşidine ait tohumlar koltuk sürgünlerinin ortamlara dikildiği gün harca ekilmiş ve koltuk sürgünlerinin köklendirildiği 6 farklı ortama şaşırtılmıştır. Denemeler, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Her uygulamada 10 bitkiye yer verilmiştir. Fide kalitesini saptayabilmek amacıyla yaprak sayısı, gövde kalınlığı, uzunluğu, yaş ve kuru ağırlığı ve koltuk sürgünlerinin köklenme oranı saptanmıştır. Denemeler sonucunda koltuk sürgünlerinden elde edilen fideler tohumdan elde edilen fidelerden daha önce seraya dikim aşamasına gelmiştir. (Birinci deneme 26 gün, ikinci deneme 31. gün). Koltuk sürgünlerini köklendirmede en uygun ortamın perlit ve bunu takiben torf olduğu saptanmıştır. Köklenmenin teşviki amacıyla kullanılan IAA ve IBA hormonları arasında büyük farklılıklar görülmemiş ve 500 pmm IAA konsantrasyondan olumlu sonuç alınmıştır.Öğe Topraksız kültür yöntemiyle yapılan sera domates yetiştiriciliğinde uygun agregat seçimi üzerinde araştırmalar(Ege Üniversitesi, 1991) Gül, Ayşe; Sevgican, AytenBu çalışma, ülkemiz koşullarında bulunabilecek materyallerin sera domates yetiştiriciliğimizde topraksız ortam kullanılabilme olanaklarını araştırmak amacı ile 1988-1990 yılları arasında E.Ü. Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümüne ait bir cam serada yürütülmüştür. Denemeler tek ürün, sonbahar ve ilkbahar olmak üzere üç farklı yerleştirme döneminde, bitkileri ancak dondan korumaya yönelik olarak ısıtılabilen sera koşullarında gerçekleştirilmiştir. Tek ürün yetiştiriciliğinde "Carpy", sonbahar ve ilkbahar dönemlerinde "Dario" çeşitlerinin kullanıldığı çalışmada ; (1) perlit, (2) 1:1 perlit-kum, (3) 1:1 torf-kum, (4) kum, (5) volkanik curuf, (6) 3:1 kaba talaş-perlit (8) çürümüş kızılçam (Pinus brutia) kabuğu, (9) 1:1 kızılçam (Pinus brutia) kabuğu-perlit ve (10) 1:1 karaçam (Pinus nigra) kabuğu-perlit agregatları 4 tekrarlı tesadüf blokları deneme deseni ile karşılaştırılmıştır. Tohum ekim, şaşırtma ve fide dikim tarihleri, sırası ile, tek ürün yetiştiriciliğinde 1-19 Eylül ve 14 Ekim 1988, sonbahar yetiştiriciliğinde 20-31 Temmuz ve 29 Ağustos 1989, ilkbahar yetiştiriciliğinde 3 Ocak-1 Şubat ve 20 Mart 1990'dır. Denemelerde topraksız yöntem olarak tekne kültürü esas alınmıştır. 1:1 torf-perlit karışımında yetiştirilen fideler, 80 cm genişliğindeki yataklara çift sıralı olarak, tek ürün yetiştiriciliğinde 62.5 cm sonbahar ve ilkbahar dönemlerinde 22.5 cm sıra üzeri aralıklarıyla dikilmişlerdir. Bitkilerin büyüme ucu; tek ürün yetiştiriciliğinde 10., sonbahar ve ilkbahar yetiştiriciliklerinde 3. salkımın iki yaprak üzerinden alınmıştır. Bitkiler solar radyasyona göre günlük olarak damla sulama sistemi ile verilen komple besin eriyiği ile beslenmişlerdir. Her üretim döneminde bitkilerin vegetatif ve generatif gelişme özellikleri saptanmış, meyve kalitesi ile ilgili analizler yapılmıştır. Ayrıca yaprakların besin elementleri içeriği, tek ürün yetiştiriciliğinde 6 Aralık 1988, ilkbahar döneminde 16 ve 30 Nisan 1990 tarihlerinde alınan örneklerde tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular aşağıda özetlenmektedir. 1)Agregatların 1. salkım yüksekliği üzerine etkileri, tek ürün yetiştiriciliğinde önemli, sonbahar ve ilkbahar dönemlerinde önemsiz olmuştur. 2)Tek ürün yetiştiriciliğinde 2.-3., 3.-4.,ve 4.-5. salkımlar arası mesafelere agregatların etkilerinin farklı olduğu saptanmıştır. Sonbahar ve ilkbahar yetiştiriciliklerinde, bitkilerde bulunan 1.-2. ve 2.-3. salkımlar arası mesafelere argregatların etkisi; sonbahar yetiştiriciliğinde önemli, ilkbahar yetiştiriciliğinde önemsiz olmuştur. 3)Agregatlar 1. salkıma kadar olan ve salkımlar arasında bulunan yaprak sayılarını; tek ürün yetiştiriciliğinde 6.-7. salkımlar arasında bulunan yaprak sayıları dışında; etkilenmemişlerdir. 4)Tek ürün ve ilkbahar yetiştiriciliklerinde 1:1 torf-kum, sonbahar döneminde çürümüş kızılçam kabuğundaki bitkilerin gövdeleri en kalın gelişmiştir. 5)Üç yetiştirme döneminde de 3:1 kaba talaş-perlitteki bitkilerin kökleri en uzun, volkanik curuftakilerin en kısa olmuştur. 6)Kök yaş ağırlığı üzerine agregatların etkisi; tek ürün yetiştiriciliğinde önemli, diğer dönemlerde önemsiz olmuştur. 7)Agregatlar tek ürün yetiştiriciliğinde 4.,6.,7., ve 9.salkımlarda bulunan çiçek sayılarını etkilemişlerdir. 8)Tek ürün yetiştiriciliğinde 1.,3.,4., ve 6., sonbahar ve ilkbahar yetiştiriciliklerinde 1. salkımda bulunan meyve sayıları, kullanılan ortama bağlı olarak farklılık göstermişlerdir. 9)Salkımlarda bulunan çiçeklerin meyveye dönüşüm oranına agregatların etkisi ; tek ürün yetiştiriciliğinde 1., 2., 3., 4., 7., 9.ve 10. sonbaharda 1., ilkbaharda 1. ve 2. salkımlarda istatistiki önem düzeyinde olmuştur. 10)Tek ürün yetiştiriciliğinde, toplam verim 1:1 torf-kumdaki bitkilerde en yüksek 3:1 ince talaş-perlitte en düşük, toplam meyve sayısı perlit ve 1:1 perlit-kumda en yüksek çürümüş kızılçam kabuğunda en düşük olmuştur. Sonbahar ve ilkbahar yetiştiriciliklerinde bu özellikler yönünden agregatlar arasında fark çıkmamıştır. Sonbahar + ilkbahar yetiştiriciliğinin tek üründen daha uygun olacağı sonucuna varılmıştır. 11)Kümülatif verim ve meyve sayısına agregatların etkisi tek ürün yetiştiriciliğinde önemli olmuştur. Sonbahar yetiştiriciliğinde hasat döneminin ortalarında önemli hale gelerek sonra farksız olmuş, ilkbaharda ise; ilk haftalarda önemli olmuşsa da sonra etkileri kalmamıştır. 12)Tek ürün yetiştiriciliğinde, hasat edilen meyvelerden 1. sınıfa girenlerin oranı çürümüş kızılçam kabuğunda en yüksek olmuştur. 13)Agregatların meyve sertliği, toplam suda çözünebilir maddeler, titre edilebilir asitlik, meyve suyunda pH ve vitamin C üzerine etkileri farklı olmamıştır. 14)Yaprak örneklerinde besin elementleri yeterli düzeylerde bulunmuştur, bununla birlikte agregatlara bağlı bazı farklılıkların olduğu saptanmıştır.Öğe Topraksız tarım şekillerinden biri olan saksı (kova) kültürünün sera domates yetiştiriciliğinde verim ve kaliteye etkileri üzerine araştırmalar(Ege Üniversitesi, 1995) Şirin, Uğur; Sevgican, AytenÜlkemizde bugüne kadar topraksız kültür ile yapılan çalışmalarda torba, paket ve yatak kültürleri ile çalışılmıştır. Bu araştırmalardan elde edilen sonuçlar bitkisel üretimde saksıların da kullanılabileceğini göstermiştir. Ancak saksı kültüründe de farklı bitki türlerine, çeşitlerine uygun saksı boyutlarının ve uygun yetiştirme ortamlarının belirlenme ihtiyacı doğmuştur. Bu çalışma, farlı saksı hacimlerinin ve farklı yetiştirme ortamlarının sera domates yetiştiriciliğinde vegetatif ve generatif gelişme özellikleri ile verim ve kalite üzerine etkilerini saptamak amacı ile düzenlenmiştir. Bu konudaki araştırmalar 1993- Sonbahar ve 1994- İlkbahar dönemlerinde, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümüne ait bir serada yürütülmüştür. Sonbahar ve ilkbahar olmak üzere iki farklı yetiştirme döneminde yürütülen denemelerde yetiştirme ortamı olarak (1) torf, (2) perlit ve (3) 1: 1 torf-perlit karışımından oluşan üç farklı ortam ile (1) 8 ve (2) 16 litrelik iki saksı hacmi kullanılmıştır. Araştırmalarda bitkisel materyal olarak, 1993- Sonbahar döneminde "Sagit 146", 1994- İlkbahar denemesinde ise "Sagit 146" çeşidi ile birlikte "Amfora F1"çeşidi de ilave edilerek çeşitte bir faktör olarak ele alınmıştır. Her iki dönemdeki denemeler tesadüf blokları deneme desenine göre ve 1993- Sonbahar denemesi dört tekerrürlü, 1994- İlkbahar denemesi ise ü. tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. 1993-Sonbahar yetiştiriciliğinde 03 Ağustos 1993 tarihinde tohumlar ekilmiş, 13 Ağustos 1993'de şaşırtma işlemi yapılmıştır. Fideler seradaki yerlerine 01 Eylül 1993 tarihinde dikilmiştir. 1994- İlkbahar denemesinde ise tohum ekim, şaşırtma ve fide dikim tarihleri, sırası ile 10 Ocak, 21 Ocak 1994 ve 02 Mart 1994'dür. Fideler 1993- Sonbahar denemesinde sıra üzeri 40 cm, sıra arası 100 cm; 1994- İlkbahar denemesinde ise sıra üzeri 40 cm, sıra arası 70 cm dikim aralıklarıyla deneme desenine uygun olarak seradaki yerlerine yerleştirilmiştir. 1993- Sonbaharda bitkilerin büyümesi 7. salkımın iki yaprak üzerinden yapılan uç alma ile durdurulmuş, 1994- İlkbaharda ise büyüme ucu serbest bırakılmıştır. Bitkiler dikimi takiben ikinci günden itibaren günlük olarak damla sulama sistemi ile verilen ve Maas ve Adamson (1980)'a göre hazırlanan yürütülmüş, sulama işlemi bir önceki günün solar radyasyon değeri esas alınarak günlük gereksinim duyulan su miktarı hesaplanarak yapılmıştır. Her iki dönemde yürütülen denemelerde vegetatif gelişme özelliklerini belirlemek amacı ile birinci salkım yüksekliği, salkımlar arası yükseklikler, gövde kalınlığı, kök uzunluğu ve kök kuru ağırlığına ait değerler belirlenmiştir. Generatif gelişme özelliklerinin saptanması için ise, salkımlardaki çiçek ve meyve sayıları ile meyve tutum yüzdeleri, toplam verim, toplam meyve sayısı ve meyve kalite özellikleri ilgili incelemeler yapılmıştır. Bu araştırmalar sonucunda elde edilen bulguları şöyle özetleyebiliriz; 1993-Sonbahar denemesinde birinci salkım yüksekliği üzerine denemede kullanılan saksı hacimlerinin, yetiştirme ortamlarının ve hacim * ortam interaksiyonlarının etkileri istatistiki açıdan önemli bulunmamıştır. Saksı hacimlerinin 1.-2., 2.-3., 4.-5., 5.-6. ve 6.-7. salkımlar arası yüksekliklere ait değerlerin değişiminde etkili olmadıkları, yalnızca 3.-4. salkımlar arası yüksekliklerin saksı hacimlerine bağlı olarak değişim gösterdiği saptanmıştır. 1.-2. salkımlar arası yükseklik değerleri yetiştirme ortamlarından etkilenmiş, en kısa salkım arası ise perlitten elde edilmiştir. Salkımlar arası yükseklikler üzerine hacim * ortam interaksiyonlarının etkisi istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur. 1993- Sonbahar denemesinde yetiştirilen bitkilerden en kalın gövdeli olanları 16 litre hacimli saksılarda gelişmiştir. Yetiştirme ortamlarına bağlı olarak gövde kalınlığı ile ilgili en yüksek değer torfda elde edilmiş, bunu sırası ile 1:1 torf-perlit karışımı ve perlit izlemiştir. Hacim * ortam interaksiyonlarında yetiştirilen bitkilerin gövde kalınlıkları arasında bir fark olmamıştır. Kök uzunlukları incelendiğinde; saksı hacimlerinin kök uzunluğu üzerine olan etkileri istatistiki açıdan önemli bulunmuş, yetiştirme ortamlarının ve hacim * ortam interaksiyonlarının etkileri ise önemsiz olmuştur. Farklı saksı hacimlerinin ve yetiştirme ortamlarının kök kuru ağırlığı üzerine istatistiksel olarak önemli bir etkisi görülmemiştir. Kök kuru ağırlığı açısından farklı grup oluşturan hacim * ortam interaksiyonlarında, en yüksek kök kuru ağırlığı 16 litre hacimli saksı (2) - perlitten (2) oluşan 22 nolu uygulamadan elde edilmiştir. Denemede farklı hacimlere sahip saksıların ve farklı ortamların kullanımının salkımlardaki çiçek ve meyve sayıları üzerine önemli bir etkisi görülmemiştir. Aynı şekilde hacim * ortam interaksiyonlarınında salkımlardaki çiçek sayıları üzerine etkisi önemsiz bulunmasına karşın meyve sayıları açısından yalnızca 3. salkımdaki meyve sayılarını etkilemişlerdir. Salkımlardaki meyve tutum yüzdelerine saksı hacimlerinin etkisi yalnızca 1. salkımda, ortamların etkisi ise 1. ve 2. salkımlarda istatistiksel olarak önemli bulunmuş ancak hacim * ortam interaksiyonlarının etkileri bütün salkımlarda önemsiz bulunmuştur. 1993-Sonbahar denemesinde saksı hacimlerinin, yetiştirme ortamlarının ve ikisi arasında oluşturulan hacim * ortam interaksiyonlarının toplam verim üzerine etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Toplam meyve sayısı üzerine 8 ve 16 litrelik saksıların hacim * ortam interaksiyonlarının etkisi görülmez iken yetiştirme ortamlarının önemli derecede etkili olduğu ve perlitte meyve sayısı bakımından en yüksek değere ulaşıldığı tespit edilmiştir. 1993-Sonbahar denemesinde kullanılan hacimlere ve hacim * ortam interaksiyonlarına bağlı olarak 1.sınıf, 2.sınıf ve 3.sınıf meyve yüzdeleri arasında önemli bir farklılık görülmemiştir. Ancak farklı ortamlar ile çalışmanın 1. ve 2. sınıf meyve yüzdelerini %99,3. sınıf meyve yüzdelerini ise %95 güvenle etkiledikleri saptanmıştır. 1. sınıf meyve oranı en yüksek 1:1 torf-perlit karışımında ve perlitte olmuştur.
