Yazar "Erbaş, Oytun" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 10 / 10
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Diyabetik nöropatili sıçanlarda Oksitosin, Mesna ve Glutamin'in, nöropati üzerine etkilerinin elektrofizyolojik (EMG) ve histolojik yöntemlerle araştırılması(Ege Üniversitesi, 2012) Erbaş, Oytun; Peker, Gönül Ö.Amaç: Diyabetik nöropati diyabetin en sık görülen komplikasyonlarındandır. Hiperglisemiyle ilişkili olduğı gibi kan glukozundan bağımsız olarak da nöropati riski vardır. Oksitosinin bilinen endokrin etkileri dışında olası nöroprotektif etkileri araştırma konudur. MESNA güçlü bir anti oksidandır ve artmış oksidan stresin sorumlu olduğu patolojilerde sitoprotektif olarak kullanılmaktadır ve ayrıca farklı kullanım endikasyonları araştırılmaktadır. Glutaminin, artmış stres sonucu oluşan organ hasarını azaltıcı etkileri uzun zamandır bilinmektedir. Bu çalışmada amaç, streptozosin (STZ) ile induklenen diyabet modelinde gelişen nöropati üzerine oksitosin, MESNA ve glutaminalanin etkilerini araştırmaktır. Mateyal-Metod: Altı-sekiz haftalık,erkek 48 adet Sprague Dawley sıçanlar kullanılmış, 42 adet sıçana deneysel diyabet, 60 mg/kg STZ tek doz intraperitoneal (i.p.) uygulanarak oluşturuldu.6 sıçan normal kontrol olarak alındı. STZ uygulanan sıçanlarda kırksekiz saat sonra kuyruk veni kanında glukoz düzeyi ölçülüp, 260 mg/dL ve üzerinde olan sıçanlar diyabetik sayılıp, çalışmaya alındı. Diyabetik nöropati gelişmesi için 21 gün beklenen sıçanlara motor güç testi ve EMG yapıldı. EMG ile BKAP kaydedilmiş ve parametreleri hesaplanmıştır. Deney sürecinde sıçanlara insulin verilmedi. Daha sonra 7 gruba ayrılan diyabetik nöropatili (n=6) sıçanlara sırasıyla 40, 80 Ü/Kg oksitosin; 300, 600 mg/kg MESNA; 1, 2 gr/kg glutamin-alanin solusyonu ve izotonik NaCl i.p. olarak 28 gün süre ile uygulandı. 30.günde motor güç testi ve EMG tekrar değerlendirildi. Motor güç testi için eğimli tabla kullanılıp maksimum tırmanabilme açısı tesbit edildi. Çalışmanın sonunda sıçanlar sakrifiye edilip siyatik sinirleri çıkarıldı ve histolojik olarak incelendi. Bulgular: 80 Ü/Kg (160 μgr/kg) dozunda oksitosin ve 2 gr/kg dozunda glutamin-alanin solusyonu alan sıçanlar, salin alan kontrol grubu ile karşılaştırıldığında BKAP amplitünde anlamlı artma, BKAP süresinde anlamlı kısalma, histolojik olarak epinöral fibroziste anlamlı azalma ve apoptotik markerlerde immunohistokimyasal anlamlı azalma, NGF ekspresyonunda anlamlı artma izlendi. MESNA 300 ve 600 mg/kg dozunda salin grubu ile karşılaştırıldığında apoptotik göstergeleri azaltsa bile BKAP amplitüdünde, süresinde, motor güçte ve epinöral fibrozis kalınlığında anlamlı fark oluşturmamıştır. Diğer gruplarla karşılaştırıldığında MESNA 300 ve 600 mg/kg dozlarında apoptotik markerlerda sebep olduğu azalmanın diğer tüm gruplardan daha az olduğu görülmektedir. Ayrıca tüm tedavi gruplarının plazma glukozu, salin alan kontrol grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı değişiklik olmadığı görülmüştür. Sonuç: 80 Ü/Kg (160 μgr/kg) dozunda oksitosin ve 2 gr/kg dozunda glutamin-alanin diyabetik nöropatide anti-apoptotik etkiler göstererek, sinir hasarını önlemiş ve nöropatide düzelme oluşturmuştur. Devam eden çalışmamızda bu etkilerin hücresel alt basamakları aydınlatılmaya çalışılacaktır.Öğe Effect of celecoxib on intra-abdominal sepsis-induced lung injury in rats(2023) Dıbekoglu, Cengiz; Bora, Ejder Saylav; Eroğlu, Ebru; Yurtsever, Güner; Uyanıkgil, Yiğit; Erbaş, OytunObjectives: This experimental study investigated the preventive effects of Celecoxib, a selective COX-2 inhibitor, on lung injury induced by intra-abdominal sepsis in rats. The study assessed Celecoxib's potential to mitigate the harmful impacts of sepsis on lung tissue. Methods: Thirty male Wistar albino rats, divided into three groups: a normal control group, a sepsis-induced group treated with saline, and a sepsis-induced group treated with Celecoxib. Sepsis was induced using fecal intraperitoneal injection (FIP), followed by a one-hour administration of Celecoxib at 50 mg/kg/day to the treatment group. Biochemical analysis of lung tissue measured oxidative stress markers (malondialdehyde [MDA]) and pro-inflammatory cytokines (Tumor Necrosis Faftor-? [TNF-?]). Histopathological examination evaluated lung tissue damage, encompassing alveolar congestion, hemorrhage, inflammatory cell aggregation, and edema. Arterial blood gas analysis quantified partial oxygen (PaO2) and carbon dioxide (PaCO2) pressures. Results: Celecoxib-treated rats exhibited reduced oxidative stress markers with lower MDA levels, indicating decreased oxidative damage in lung tissue. Moreover, TNF-? and other pro-inflammatory cytokines were significantly reduced in lung tissues of Celecoxib-treated rats, indicating its anti-inflammatory effects. Histopathological examination revealed reduced lung tissue damage in Celecoxib-treated rats, including alveolar congestion, hemorrhage, and inflammatory cell aggregation. Arterial blood gas analysis showed improved oxygenation (PaO2) in the Celecoxib-treated group compared to untreated sepsis rats. Conclusions: Celecoxib demonstrated preventive effects against sepsis-induced lung injury in rats by mitigating oxidative stress and inflammation, thereby preserving lung tissue integrity—further research, including clinical trials, to validate its effectiveness and safety in human sepsis management.Öğe Endotelin tip-A reseptör antagonist tedavisinin diyabetik sıçan aortunda hücresel bağlantıların ve hücre adezyon moleküllerinin gen ekspresyonlarına etkileri(2013) Çetintaş, Vildan Bozok; Oltulu, Fatih; Kosova, Buket; Yavaşoğlu, Altuğ; Erbaş, Oytun; Aktuğ, Hüseyin…Öğe Oxytocin Effect on Sepsis-induced Experimental Rat Renal Failure Model: A Histological and Biochemical study(2018) Çavuşoğlu, Türker; Savran, Yusuf; Uyanıkgil, Yiğit; Gülle, Kanat; Acara, Ahmet Çağdaş; Yiğittürk, Gürkan; Erbaş, OytunObjective: We aimed to investigate the therapeutic role of Oxytocin (OT) in sepsis induced rats and its effects on kidneys. Sepsis was induced in 24 of them by cecal ligation-perforation (CLP) method. Material-Method: One of the groups of CLP did not recieve any treatment while either saline 1 ml/kg or OT 0.4 mg/kg was applied intraperitoneally to the other groups within the first hour of surgery. 8 rats were sham-operated and 8 rats were spared as control group. Plasma TNF-? ? (Tumor necrosis factor- ?), CRP (C reactive Protein), MDA (Malondialdehyde) levels, total antioxidant capacity (TAC), creatinine level and peripheral leukocyte (WBC) counts were measured. Results: TNF-?, CRP, MDA, TAC levels and WBC counts were significantly increased in CLP and CLP-saline groups, on the contrary they are decreased in CLP-OT group. Histopathologically loss of brush border, tubular dilatation and mononuclear cell infiltration was significantly decreased in CLP-OT group but there was no significant difference in erytrocyte extravasation and cast formation when compared to CLP and CLP-saline groups. Conclusions: Our results indicate that OT may have a therapeutic value in limiting sepsis induced inflammation and organ damage.Öğe Preventive Effect of Edaravone Against Ischemia-Reperfusion Injury in Rat Epigastric Island Flaps: An Experimental Study(2023) Tatar, Burak Ergün; Uyanıkgil, Yiğit; Lineaweaver, William C.; Akdemir, Ovunc; Erbaş, Oytun; Zhang, FengObjective Ischemia-reperfusion (I/R) injury is tissue damage occurring when blood returns to a tissue after an ischemic phase. Reperfusion initiates a cascade of acute inflammatory processes that end in cell death, tissue malfunction, and necrosis. Edaravone (3-methy-1-pheny1-2-pyrazolin-5-one) is a powerful and unique synthetic radical scavenger. In this research, the effects of edaravone on I/R damage were investigated. Material and Methods: 16 adult male Sprague–Dawley rats were utilized. Eight rats were allocated at random into two groups. Group 1 (the control group) experienced ischemia and reperfusion of an abdominal skin flap for 10 hours without therapy. Group 2 (treatment group) received an intraperitoneal injection of 3 mg/kg edaravone 10 hours prior to ischemia and reperfusion in an abdominal skin flap. Using planimetry, flaps were examined at intervals of 1, 3, 7, and 10 days. Then, flaps were removed for biochemical (measurement of tissue glutathione [GSH], tissue protein, lipid peroxidation [MDA], and nitric oxide [NO] levels) and histopathological (measurement of tissue glutathione [GSH], tissue protein, lipid peroxidation [MDA], and nitric oxide [NO] levels) Results: We found no significant changes (p > 0.05) between groups 1 and 2 in terms of NO, MDA, GSH, or planimetric analyses. Group 2 had a lower neutrophil count than group 1, however the difference was not statistically significant (p > 0.05). Conclusion Edaravone is a very effective antioxidant. Nevertheless, our research indicates that it may not influence I/R damage in a skin flap model.Öğe Streptozotosin ile Diyabet Oluşturulmuş Sıçanlarda Oksitosinin Retinopati Üzerine Olan Koruyucu Etkisi(2019) Değirmenci, Cumali; Afrashı, Filiz; Erbaş, Oytun; Aktuğ, Hüseyin; Taşkıran, DilekAmaç: Bu çalışmada amaç intravitreal ve intraperitoneal olarak uygulanan oksitosinin (OT), streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş sıçanlarda retinopati üzerine olan etkilerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 6-8 haftalık erkek ve dişi Sprague Dawley sıçanları kullanıldı. Sıçanlarda diyabet tek doz intraperitoneal streptozotocin uygulanarak oluşturuldu. Uygulamadan 48 saat sonar ölçülen kan şekerleri 260 mg/dL (14,4 mmol/L) ve üzeri olan sıçanların diyabet tanısı doğrulandı. Yirmi dört adet sıçan gruplara şu şekilde ayrıldı: İntravitreal serum fizyolojik grubu, intravitreal OT grubu, intraperitoneal serum fizyolojik grubu ve intraperitoneal OT grubu. Sıçanlar günlük 1 mL serum fizyolojik veya 100 IU/kg OT ile intraperitoneal olarak; 0,01 mL serum fizyolojik veya 10 ?U/?L OT ile intravitreal olarak tedavi edildi. Hamilton enjektörlerine yerleştirilmiş 27 G iğneler ile intraperitoneal tedaviler yapılırken 31 G iğneler ile intravitreal enjeksiyonlar yapıldı. Tedaviden 4 hafta sonar sıçanlarda dış nükleer tabaka kalınlığı (ONL) ve vasküler endotelyal büyüme faktörünün (VEGF) immünoekspresyonuna bakmak için ötenazi yapıldı ve plazma VEGF düzeylerine bakmak için kalpten kan örnekleri alındı. Bulgular: Retinal kesitlerin morfometrik analizlerinde intravitreal ve intraperitoneal OT verilen sıçan gruplarında fizyolojik salin grubu ile karşılaştırılınca ONL kalınlığın belirgin olarak daha yüksekti. Ayrıca OT tedavisi VEGF protein ekspresyonunu fizyolojik salin grubuna göre belirgin olarak azalttı. Fizyolojik salin grubunun plazma VEGF seviyesi belirgin olarak OT tedavi grubundan daha yüksekti. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Sonuç: OT tedavisi özellikle intravitreal olarak uygulandığında diyabetik retinopati progresyonunu azaltmaktadır. Bildiğimiz kadarıyla, bu çalışma OT tedavisinin diyabetik retinopati üzerine olan etkinin araştırılmasında ilk çalışmadır ve araştırmacılara daha ileri araştırmalar için yeni bir alan yaratabilir.Öğe Streptozotosin ile Diyabet Oluşturulmuş Sıçanlarda Oksitosinin Retinopati Üzerine Olan Koruyucu Etkisi(2019) Değirmenci, Cumali; Afrashı, Filiz; Erbaş, Oytun; Aktuğ, Hüseyin; Taşkıran, DilekAmaç: Bu çalışmada amaç intravitreal ve intraperitoneal olarak uygulanan oksitosinin (OT), streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş sıçanlarda retinopati üzerine olan etkilerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 6-8 haftalık erkek ve dişi Sprague Dawley sıçanları kullanıldı. Sıçanlarda diyabet tek doz intraperitoneal streptozotocin uygulanarak oluşturuldu. Uygulamadan 48 saat sonar ölçülen kan şekerleri 260 mg/dL (14,4 mmol/L) ve üzeri olan sıçanların diyabet tanısı doğrulandı. Yirmi dört adet sıçan gruplara şu şekilde ayrıldı: İntravitreal serum fizyolojik grubu, intravitreal OT grubu, intraperitoneal serum fizyolojik grubu ve intraperitoneal OT grubu. Sıçanlar günlük 1 mL serum fizyolojik veya 100 IU/kg OT ile intraperitoneal olarak; 0,01 mL serum fizyolojik veya 10 ?U/?L OT ile intravitreal olarak tedavi edildi. Hamilton enjektörlerine yerleştirilmiş 27 G iğneler ile intraperitoneal tedaviler yapılırken 31 G iğneler ile intravitreal enjeksiyonlar yapıldı. Tedaviden 4 hafta sonar sıçanlarda dış nükleer tabaka kalınlığı (ONL) ve vasküler endotelyal büyüme faktörünün (VEGF) immünoekspresyonuna bakmak için ötenazi yapıldı ve plazma VEGF düzeylerine bakmak için kalpten kan örnekleri alındı. Bulgular: Retinal kesitlerin morfometrik analizlerinde intravitreal ve intraperitoneal OT verilen sıçan gruplarında fizyolojik salin grubu ile karşılaştırılınca ONL kalınlığın belirgin olarak daha yüksekti. Ayrıca OT tedavisi VEGF protein ekspresyonunu fizyolojik salin grubuna göre belirgin olarak azalttı. Fizyolojik salin grubunun plazma VEGF seviyesi belirgin olarak OT tedavi grubundan daha yüksekti. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Sonuç: OT tedavisi özellikle intravitreal olarak uygulandığında diyabetik retinopati progresyonunu azaltmaktadır. Bildiğimiz kadarıyla, bu çalışma OT tedavisinin diyabetik retinopati üzerine olan etkinin araştırılmasında ilk çalışmadır ve araştırmacılara daha ileri araştırmalar için yeni bir alan yaratabilir.Öğe Tadalafil attenuates ischemic damage as well as reperfusion injury in the rat ovary(2020) Sahin, Cagdas; Yıldırım, Nuri; Hortu, İsmail; Akdemir, Ali Osman; Özşener, Serdar; Yiğittürk, Gürkan; Erbaş, OytunObjective: Tadalafil is a selective phosphodiesterase type-5 inhibitor with a long half-life. It has a dual function in ischaemic and re-perfused tissues, i.e. vasodilatation and anti-oxidant effects. These features of tadalafil distinguish it from other anti-oxidants. We investigated the dual effect of tadalafil on ischaemia and reperfusion injury in the rat ovary. Material and Methods: We established five study groups. Group 1 (n=6): sham-operated; group 2 (n=6): torsion; group 3 (n=6): torsion and Tadalafil; group 4 (n=6): torsion/de-torsion; and group 5 (n=6): torsion/de-torsion and tadalafil. Ovarian samples were harvested from animals and evaluated in terms of histopathologic changes, tissue malondialdehyde (MDA) concentrations, lactate production, and plasma cyclic guanosine monophosphate (cGMP). Results: Follicular degeneration, oedema, haemorrhage, and inflammatory cells were significantly decreased in group 5 in comparison with group 4. Group 2 and group 3 were compared in terms of vascular congestion and haemorrhage; these parameters were significantly decreased in group 3. In addition, significantly decreased MDA and lactate concentrations were observed in group 5 in comparison with group 4. Increased cGMP concentrations were detected in group 3 and group 5. Conclusion: We conclude that tadalafil might be useful in protecting the ovary against ischaemia and reperfusion injury. In the evet of ovarian torsion, it will provide a greater therapeutic effect than only performing de-torsion of the ovary or using other anti-oxidant agents. (J Turk Ger Gynecol Assoc 2020; 21: 35-40)Öğe Therapeutic Effects of Edaravone on Retinopathy in Streptozotocin-Induced Diabetic Rats(2019) Değirmenci, Cumali; Afrashi, Filiz; Erbaş, Oytun; Aktuğ, Hüseyin; Taşkıran, DilekPurpose: To investigate the possible vascular endothelial growth factor inhibition effects of edaravone and to compare bevacizumab on diabetic retinopathy in streptozotocin-induced diabetic rats. Materials and Methods: Thirty-six adult male Sprague Dawley rats were used in the study. Diabetes was induced with streptozotocin (60 mg/kg). After 4 weeks of treatment, the rats were euthanized and blood samples were collected for vascular endothelial growth factor assay. Additionally, enucleation was performed for vascular endothelial growth factor immunohistochemistry and outer nuclear layer measurements. Results: Treatments with both bevacizumab and edaravone signifi cantly decreased outer nuclear layer thickness and retinal vascular endothelial growth factor expression compared to serum physiologic groups. in addition, plasma vascular endothelial growth factor levels were signifi cantly reduced in both bevacizumab and edaravone treated groups compared to the serum physiologic group. Conclusions: Intraperitoneal and intravitreal bevacizumab and intraperitoneal ederavone could diminish the progression of diabetic retinopathy. These fi ndings suggest that edaravone may become one of the therapeutic candidates of diabetic retinopathy in the future.Öğe Therapeutic Effects of Edaravone on Retinopathy in Streptozotocin-Induced Diabetic Rats(2019) Değirmenci, Cumali; Afrashi, Filiz; Erbaş, Oytun; Aktuğ, Hüseyin; Taşkıran, DilekPurpose: To investigate the possible vascular endothelial growth factor inhibition effects of edaravone and to compare bevacizumab on diabetic retinopathy in streptozotocin-induced diabetic rats. Materials and Methods: Thirty-six adult male Sprague Dawley rats were used in the study. Diabetes was induced with streptozotocin (60 mg/kg). After 4 weeks of treatment, the rats were euthanized and blood samples were collected for vascular endothelial growth factor assay. Additionally, enucleation was performed for vascular endothelial growth factor immunohistochemistry and outer nuclear layer measurements. Results: Treatments with both bevacizumab and edaravone signifi cantly decreased outer nuclear layer thickness and retinal vascular endothelial growth factor expression compared to serum physiologic groups. In addition, plasma vascular endothelial growth factor levels were signifi cantly reduced in both bevacizumab and edaravone treated groups compared to the serum physiologic group. Conclusions: Intraperitoneal and intravitreal bevacizumab and intraperitoneal ederavone could diminish the progression of diabetic retinopathy. These fi ndings suggest that edaravone may become one of the therapeutic candidates of diabetic retinopathy in the future.
