Yazar "Demir, İsmail" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe COVİD-19 tanılı yaşlı hastalarda mortalite ile ilişkili faktörlerin incelenmesi(Ege Üniversitesi, 2023) Demir, İsmail; Yılmaz, MümtazAmaç: COVID-19 pandemisinde hastanede yatarak tedavi edilen yaşlı bireylerde yaş, aşılanma durumları, polifarmasi, komorbit hastalıkları, akciğer tutulum oranları, refakatçi desteği ile mortalite arasındaki ilişkiyi incelemektir. Yöntem: Araştırmaya S.B.Ü. Bozyaka E.A.Hastanesi etik kuruldan 23/02/2022-38 onay alındı. Retrospektif çalışma için COVID-19 tanısıyla hastanede yatarak tedavi olan 60 yaş üstü hastaların dosyaları ve hastane kayıtları incelendi. Araştırma verileri Bozyaka Eğitim Araştırma Hastanesi Hastane Bilgi Yönetim Sistemi (HBYS), Hastaların klinik dosyaları, Sağlık Bakanlığı Aşı Takip Sisteminden (ATS) elde edildi. Hastaların hastanede yattığı sürece refakatçisinin olması, polifarmasi, aşılanma durumu, komorbit hastalıkları, Charlson Komorbidite İndeksi, Akciğer tomoğrafi bulguları mortalite ile ilişkileri istatiksel irdelendi. Bulgular: Araştırmaya Mayıs 2020- Aralık 2021 de hastaneye yatarak tedavi olan COVID-19 tanılı 60 yaş ve üstü 1267 hasta dahil edildi. Hastaların 634'ü erkek (%50) ; 633'ü (%50) kadın idi. Hastaların medyan yaşı 78 olarak bulundu. Bu yaş cut-off alınarak hastalar 2 grupta incelendi. Tüm hastalarda sağkalım verileri incelendiğinde 469 (%37,0) hastanın ex olduğu ve 798'inin ise yaşadığı görüldü. Hastaların aşılanma durumu 706' (% 63,7) hastanın aşılı olduğu ve 561 (%44,3) aşılı olmadığı tespit edildi. Hastalar yattığı sürece refakatçisi olan hastaların oranı %56,7 (n:718) iken %53,3 (n=549 ) refakatçisinin olmadığı tespit edildi. Hastalarda polifarmasi görülme sıklığı %63,9 (n=810 ) olarak saptandı. Hastalarda kronik hastalık yükünü değerlendirmede kullandığımız Charlson's Komorbidite İndeks (CKİ) değişkenine ait cut-off skoru 8,5 olarak hesaplandı ve bu değer üzerinden mortaliyleyle ilişki irdelendi. Tüm hastalarda CKİ düşük ve yüksek seviyeleri arasında mortalite oranları karşılaştırıldığında CKİ yüksek olanlarda mortalitenin 4 kat fazla (%55,9 & %16,1) olduğu ve istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu. (p<0,0001). Mortalite oranları yaş 78 altı ve 78 yaş eşit-üstü ve CKİ düşük/yüksek değerleriyle ikili olarak incelendiğnde CKİ düşük olan yaş grupları arasında %14,6 karşılık %18,3 mortalite oranları saptandı. Yaşa göre ayrılan iki grup arasındaki fark %3,7' olup istatiksel anlamlı fark bulunmadı (*p=0,625). Aynı ilişki CKİ yüksek olan 78 yaş altı ve 78 yaş eşit, üstü gruplardada benzerdi. Hastaların refakatçisi olma iv durumu mortaliyeyle ilişkisi incelendiğinde refakatçisi olmayanlarda mortalite oranı %38 iken refakatçisi olanlarda bu oranın %4.5 olduğu görüldü (p<0,0001). Aşılanma durumunun mortaliteyle ilişkisine bakıldığında aşılı olmayan hastalarda mortalite oranı 3,5 kat fazla olup %63,3 (n=355) olarak anlamlı yüksekti. Aşılı olanlarda mortalite oranı %16,1 saptandı. (p<0,0001) Hastaların polifarmasi durumu ile mortalite ilişkisinde Polifarmasi olanlarda mortalite oranı %82,5 olarak saptanırken polifarmasi olmayanlarda mortalite oranı %17,5 olarak bulundu. Bu oran 4 kat fazla mortalite oranıyla anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0,0001). Ek olarak mortaliteye etki eden parametrelerinin belirlenmesi için tekli ve çoklu değişkenli lojistik regresyon analizi yapıldığında yaş mortaliteyi tahminleyebilecek güçlü parametre olmadığı (OR değeri 1,3 ve p>0,05), entübe olma, CKİ yüksek olması, aşılı olmama durumunu, refakatcisi olmaması ve akciğer tutulum oranının %50'den fazla olması mortaliteyi öngörmede etkili parametreler olduğu ortaya çıkmıştır. Sonuç: COVID-19 hastalığı yaşlılarda kronik hastalıkların varlığı, CKİ yüksekliği, aşılanma durumu, refakatçi desteğinin varlığı, akciğer tutulum şiddeti mortaliteyle yakından ilişkilidir. Kronolojik yaş ile mortalite ilişkisi zayıf saptanmasına rağmen bu alanda kapsamlı araştırmalara ihtiyaç vardır.Öğe Ege bölgesinde buğday verimi ile bazı iklim faktörleri arasında ilişkilerin belirlenmesi(Ege Üniversitesi, 2000) Demir, İsmail; Budak, NecdetÖZET EGE BÖLGESİNDE BUĞDAY VERİMİ İLE BAZI İKLİM FAKTÖRLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN BELİRLENMESİ DEMİR.İsmail Yüksek Lisans Tezi, Ziraat fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü Tez Yöneticisi: Doç. Dr. Necdet BUDAK Eylül 2000, 73 sayfa Bu tezin amacı Ege bölgesinde İzmir, Manisa, Denizli ve Muğla illerinin buğday verimleri ile Meteoroloji istasyonlarından elde edilen iklim verileri arasındaki ilişkileri incelemektir. Hem meteorolojik hem de buğday verimlerine ait değerler 21 yılı (1979-1999) kapsamaktadır. Çalışmada iklim verileri ile buğday verimi arasındaki korelasyon analizleri aylar, yıllar, iller ve genel toplam üzerinden yapılmıştır. Ege bölgesi koşullarında yağış ile verim arasında hiçbir önemli pozitif korelasyon bulunmazken sıcaklık ile verim arasında (r =-0.3**) önemli negatif korelasyonlar bulunmuştur. Diğer taraftan toprak sıcaklığı ile verim arasında (r= 0.1**) önemli pozitif ilişkiler bulunmuştur. Yağış ve yağışlı günler verim ile sadece Haziran ayında negatif korelasyona sahip olmuştur. Anahtar sözcükler: Ege bölgesi, iklim elemanları, buğday verimi ve korelasyon analiziÖğe The Synergistic Effects of Lipoic Acid and Vitamin B in Sarcopenia(2020) Yüksel, Arif; Akçiçek, Selahattin Fehmi; Belice, Tahir; Keskin, Ümmügülsüm; Demir, İsmail[Abstract Not Available]
