Yazar "Becerikli, Beste" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Alt yapı materyali kalınlığının tam seramik restorasyonlarının radyopasitesine etkisi(Ege Üniversitesi, 2017) Güneri, Pelin; İlhan, Betül; Becerikli, Beste; Çal, EbruDiş hekimliğinde kaybedilen fonksiyon ve estetiğin geri kazandırılmasında farklı tedavi seçenekleri bulunmaktadır. Tedavi sonrasında yapılan düzenli kontrollerde kullanılan değerlendirme yöntemlerinden birisi de radyografik muayenedir. Bu muayene, özellikle restorasyonun altında gelişen ikincil çürüklerin belirlenmesi, aproksimal kontur ve kontakların değerlendirilmesinde önem taşımaktadır. Klinikte uygulanan restorasyonlar sonrasında, uzun dönemde simanın rezorbsiyonu veya mikro sızıntı başta olmak üzere birçok faktöre bağlı olarak dayanak dişlerde çürük oluştuğu bildirilmektedir. Bu çürüklerin kontrol seanslarında alınan radyografilerde erken teşhisinin yapılabilmesi, tedavinin başarısı açısından büyük önem taşımaktadır. Bu nedenle, restorasyonda kullanılan dental materyalin radyopasitesinin çürüklerin teşhisini engelleyecek kadar yüksek olmaması gereklidir. Dental restoratif rehabilitasyon amacıyla kullanılan materyallerin radyopasite değerlerinin bilinmesi, klinik uygulamalardaki endikasyonların belirlenmesinde önemlidir. Bu nedenle, çalışmamızda farklı kalınlıktaki zirkonya altyapı materyallerinin radyopasite değerlerinin dijital ortamda ölçülerek karşılaştırılması amaçlandı. 3 farklı kalınlıktaki (0.5 mm, 0.7 mm, 1.0 mm) zirkonya altyapı örnekleri (Zirconzhan) 5x5 boyutlarında ve üretici firmanın talimatlarına uygun şekilde hazırlandı. Ölçüm doğruluğunu artırmak amacıyla her bir kalınlık değerine ait 5 örnek kullanıldı. Tüm altyapı örnekleri bir oklüzal film üzerine (7.7x5.8 mm) kalibrasyon materyali olan ve kalınlığı 1-10 mm arasında değişen 10 basamaklı %99'luk saf alüminyum stepwedge ile birlikte yerleştirildi. Dental X ışını cihazı fokal spot mesafesi 30 cm olacak şekilde ayarlandı ve ışınlamalar 70 kVp, 8 mA ve 0.5 sn kullanılarak gerçekleştirildi. Işınlama işlemi 5 kez tekrarlandı ve filmler standart koşullarda banyo işlemine tabi tutuldu. Elde edilen konvansiyonel grafiler, taranarak bilgisayar ortamına aktarıldı. AdobePhotoshop bilgisayar programının histogram fonksiyonu kullanılarak her bir görüntü üzerinde Al stepwedge basamakları ve farklı kalınlıktaki zirkonya altyapı örneklerinin ortalama gri değerleri (MGV) ölçüldü. Ölçümler sırasında 50x50 piksel boyutlarındaki region of interest (ROI) her bir örneğin ve basamağın ortasına gelecek şekilde yerleştirildi. MGV değerlerinin Alüminyum eşdeğerliliğinin hesaplanmasında: y=12.637+54.796ln(x) formülü kullanıldı. Bu formüle göre; MGV= 12.637+54.796ln(Al). (r2=0.995), (p(slope):0.00<0.01) olarak ifade edildi. Elde edilen veriler ANOVA ve doğrusal azaltma (log transformasyonu ile) analiz edildi (P =0.01). Alüminyum stepwedge ortalama MGV değerlerinin 20.69 (1mm) ve 141.94 (10mm) arasında değiştiği belirlendi. Çalışmamızda kullanılan tüm zirkonya alt yapı kalınlıkları stepwedge'den daha yüksek oranda radyopasite değerine sahipti. Ortalama MGV değerleri 0.5mm zirkonya için 156.21; 0.7mm için 167.87 ve 1.0mm için 178.10 olarak belirlendi. Farklı kalınlıktaki zirkonya gruplarının MGV değerleri arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu ortaya kondu (P=0.00). Alüminyum eşdeğeri cinsinden hesaplandığında 0,5mm'lik zirkonya altyapının radyopasitesinin 13.74mm'lik Al'a, 0.7mm'lik zirkonya altyapının 16.99 mm Al'a, 1,0mm'lik altyapının ise 20.48mm'lik Al'a eşdeğer olduğu belirlendi. ANSI/ADA Spesifikasyon No.27, 1mm kalınlığındaki rezin esaslı dolgu materyalinin radyopasitesinin 1mm alüminyum radyopasitesine eşit olması gerektiğinin, bunun da 1 mm kalınlığındaki dentin radyopasitesine eşdeğer olduğunu belirtmektedir. Çalışmamızda en ince kalınlıktaki zirkonya altyapısının (0.5mm) radyopasitesinin dentin ve alüminyumunkinden 14 kat fazla olduğu belirlenmiştir. Radyopasite çok yüksek olan bir restorasyon materyalinin kullanılması tekrarlayan çürükler, kenar açıklıkları ve taşkın restorasyonların saptanmasını güçleştirebilir. Bu nedenle klinikte, radyopasite değerleri doğal dokulara yakın materyallerin kullanılması tercih edilmelidir.;Radyopasite, zirkonya, alüminyum stepwedge.;Radiopacity, zirconia, aluminium stepwedge.Öğe Endokronların biyomekanik açıdan incelenmesi(Ege Üniversitesi, 2015) Becerikli, Beste; Çal, EbruDiş hekimliği teknolojisi ve dental materyallerindeki gelişmelerle makroretantif tasarımlara gerek duyulmadan adeziv restorasyonlar yapılabilmektedir. Endodontik tedavili dişlerde meydana gelen aşırı doku kaybı nedeniyle geriye kalan destek dokular mümkün olduğunca korunmalıdır. Bilgisayar-destekli-tasarım/bilgisayar-destekli-üretim (CAD/CAM) sistemleriyle post ve kronun monoblok olarak hazırlandığı endokron restorasyonlar farklı materyallerden üretilebilmektedir. Çalışmamızda, prepare diş üzerine farklı rezin simanlarla simante edilen CAD/CAM endokronlara çekme bağlanma dayanım testi uygulandı. Üç farklı materyalden üretilen endokronların stres dağılımları üç boyutlu sonlu elemanlar analizi (SEA) ile değerlendirildi ve farklı solüsyonlarda bu materyallerin renk değişimleri analiz edildi. Maksiller santral dişler (N=120) 12 gruba (n=10) ayrıldı ve kanal tedavileri yapıldı. Endokronlar CAD/CAM sistemleriyle feldspatik seramik (S), monolitik zirkonya (Z) ve rezin nano seramik (RNS) materyallerinden üretildi, Superbond (SB), Variolink II (V), Panavia SA Cement (SA) ve Esthetic Cement (ES) ile simante edildi. Isıl döngü (5000 ısıl döngü, 5/55?C) işlemi sonrasında Universal Test Cihazı ile (0.5 mm/dk) ayrılma oluşuna kadar çekme testi yapıldı ve çekme bağ dayanımı değerleri (ÇBDD) kaydedildi. ÇBDD iki yönlü varyans analizi ile istatiksel olarak değerlendirildi. S grubunda, siman grupları arasında anlamlı fark bulunmadı (p=0.025). Z grubunda SB ile olan bağ dayanımı, ES grubundan anlamlı derecede yüksek bulundu (P=0.01). RNS grubunda SA ile olan bağ dayanımı, diğer siman gruplarından anlamlı derecede düşük (p<0.05) iken V, SB ve ES gruplarında anlamlı fark bulunmadı (p<0.05). SEA için, üç boyutlu maksiller-santral-diş ve S, Z ve RNS CAD/CAM endokronun SE modeli mikro-bilgisayarlı tomografi cihazı ile oluşturuldu. Dişin palatinal yüzeyinden 1350 açıyla 300N kuvvet uygulandı. Çekme ve basma kuvvetleri değerlendirildi. Sayısal veriler renk grafiklerine dönüştürüldü. Fonksiyonel kuvvet altında, tüm gruplarda stres dağılımı görüldü. Basma gerilmeleri bukkal servikal, çekme gerilmeleri palatinal servikal bölgede gözlendi. Materyal farklılıklarının, oluşan stres tiplerini ve dağılımlarını etkilediği görüldü. Yüksek elastiklik modülüsüne sahip materyaller, geniş stres birikim alanları yaratırken, düşük elastiklik modülüsüne sahip materyallerin diş dokularında lokalize ve dar alanda stres birikimleri oluşturduğu gözlendi. Renk analizi için, CAD/CAM materyallerinden elde edilen örnekler (15mmx1mm) (N=90) (ISO 7491:2000), 9 gruba (n=10) ayrıldı. S, Z ve RNS örnekleri ilk ölçümleri yapıldıktan sonra kahve, kola ve distile su solüsyonlarında 37°C±1°C'de 30 gün boyunca bekletildi. Renk değişimleri 7., 15. ve 30. günlerde ölçüldü. Verilerin iki yönlü varyans analizi (p<0.005) ve post hoc Tukey testleri ile istatiksel olarak değerlendirmeleri yapıldı. Tüm restoratif CAD/CAM materyallerinin, solüsyonlarda renk değişimi gösterdiği. S grubunun kola solüsyonunda diğer gruplara göre anlamlı derecede yüksek ?E değerlerine sahip olduğu belirlendi (p<0,001). Kola solusyonu restoratif materyallerin tümünde renklenmeye neden oldu (p<0,01). Tüm test materyallerinde, RNS en fazla renklenen grup olurken Z en az renk değişimine uğrayan gruptur. Çalışmamızın tüm sonuçları göz önüne alındığında, endokron restorasyonları için en uygun materyal olarak, diş ile olan bağlanma başarısı ve fonksiyonel kuvvetler karşısında daha az stres birikimi oluşturması nedeniyle rezin nano seramikler düşünülmektedir. Ancak bu materyalin renk değişim miktarının kabul edilebilir sınırların üzerinde olması estetik özellikleri daha da geliştirilmiş materyallere olan gereksinimi devam ettirmektedir. Endokronların simantasyonunda önerilecek en uygun simanın, yüksek bağlanma başarısı nedeniyle Superbond olduğu düşünülmektedirÖğe Endokronların biyomekanik açıdan incelenmesi(Ege Üniversitesi, 2015) Becerikli, Beste; Çal, EbruDiş hekimliği teknolojisi ve dental materyallerindeki gelişmelerle makroretantif tasarımlara gerek duyulmadan adeziv restorasyonlar yapılabilmektedir. Endodontik tedavili dişlerde meydana gelen aşırı doku kaybı nedeniyle geriye kalan destek dokular mümkün olduğunca korunmalıdır. Bilgisayar-destekli-tasarım/bilgisayar-destekli-üretim (CAD/CAM) sistemleriyle post ve kronun monoblok olarak hazırlandığı endokron restorasyonlar farklı materyallerden üretilebilmektedir. Çalışmamızda, prepare diş üzerine farklı rezin simanlarla simante edilen CAD/CAM endokronlara çekme bağlanma dayanım testi uygulandı. Üç farklı materyalden üretilen endokronların stres dağılımları üç boyutlu sonlu elemanlar analizi (SEA) ile değerlendirildi ve farklı solüsyonlarda bu materyallerin renk değişimleri analiz edildi. Maksiller santral dişler (N=120) 12 gruba (n=10) ayrıldı ve kanal tedavileri yapıldı. Endokronlar CAD/CAM sistemleriyle feldspatik seramik (S), monolitik zirkonya (Z) ve rezin nano seramik (RNS) materyallerinden üretildi, Superbond (SB), Variolink II (V), Panavia SA Cement (SA) ve Esthetic Cement (ES) ile simante edildi. Isıl döngü (5000 ısıl döngü, 5/55C) işlemi sonrasında Universal Test Cihazı ile (0.5 mm/dk) ayrılma oluşuna kadar çekme testi yapıldı ve çekme bağ dayanımı değerleri (ÇBDD) kaydedildi. ÇBDD iki yönlü varyans analizi ile istatiksel olarak değerlendirildi. S grubunda, siman grupları arasında anlamlı fark bulunmadı(p=0.025). Z grubunda SB bağ dayanımı, ES grubundan anlamlı derecede yüksek bulundu (P=0.01). RNS grubunda SA bağ dayanımı, diğer siman gruplarından anlamlı derecede düşük (p<0.05) iken V, SB ve ES gruplarında anlamlı fark bulunmadı (p<0.05). SEA için, üç boyutlu maksiller-santral-diş ve S, Z ve RNS CAD/CAM endokronun SE modeli mikro-bilgisayarlı tomografi cihazı ile oluşturuldu. Dişin palatinal yüzeyinden 1350 açıyla 300N kuvvet uygulandı. Çekme ve basma kuvvetleri değerlendirildi. Sayısal veriler renk grafiklerine dönüştürüldü. Fonksiyonel kuvvet altında, tüm gruplarda stres dağılımı görüldü. Basma gerilmeleri bukkal servikal, çekme gerilmeleri palatinal servikal bölgede gözlendi. Materyal farklılıklarının, oluşan stres tiplerini ve dağılımlarını etkilediği görüldü. Yüksek elastiklik modülüsüne sahip materyaller, kendi iç yapılarında ve geniş stres birikim alanları yaratırken, düşük elastiklik modülüsüne sahip materyallerin diş dokularında lokalize ve dar alanda stres birikimleri oluşturduğu gözlendi. Renk analizi için, CAD/CAM materyallerinden elde edilen örnekler (15mmx1mm) (N=90) (ISO 7491:2000), 9 gruba (n=10) ayrıldı. S, Z ve RNS örnekleri kahve, kola ve distile su solüsyonlarında 37°C±1°C'de 30 gün boyunca bekletildi. Renk değişimleri 7., 15. ve 30. günlerde ölçüldü. Verilerin iki yönlü varyans analizi (p<0.005) ve post hoc Tukey testleri ile istatiksel olarak değerlendirmeleri yapıldı. Tüm restoratif CAD/CAM materyallerinin, solüsyonlarda renk değişimi gösterdiği. S grubunun kola solüsyonunda diğer gruplara göre anlamlı derecede yüksek EE değerlerine sahip olduğu belirlendi (p<0,001). Kola solusyonu restoratif materyallerin tümünde renklenmeye neden oldu (p<0,01). Tüm test materyallerinde, RNS en fazla renklenen grup olurken Z en az renk değişimine uğrayan gruptur. Çalışmamızın tüm sonuçları göz önüne alındığında, endokron restorasyonları için en uygun materyal olarak, diş ile olan bağlanma başarısı ve fonksiyonel kuvvetler karşısında daha az stres birikimi oluşturması nedeniyle rezin nano seramikler düşünülmektedir. Ancak bu materyalin renk değişim miktarının kabul edilebilir sınırların üzerinde olması estetik özellikleri daha da geliştirilmiş materyallere olan gereksinimi devam ettirmektedir. Endokronların simantasyonunda önerilecek en uygun simanın, yüksek bağlanma başarısı nedeniyle Superbond olduğu düşünülmektedir.;Endocrown, Feldspathic-ceramic, Monolithic zirconia, Resin-nanoceramic, CAD/CAM.;Endokron, Feldspatik-seramik, Monolitik zirkon, Rezin nano seramik, CAD/CAM.
