Yazar "Üner, Ahmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Barsak parazit infeksiyonlarının albendazol ile sağaltımı(2001) Kuman, H. Aydınten; Ertuğ, Sema; Yurdagül, Cengiz; Ertabaklar, Hatice; Dayangaç, Nilüfer; Üner, AhmetAlbendazol geniş spekturumlu benzimidazol türevlerinden olup antihelmintik ve antiprotozoal etkisi nedeniyle barsak parazitozlarının sağaltımında yararlanılması amaçlanmıştır. 1998-1999 yılları arasında 7-16 yaş arası 494 öğrencide barsak parazitleri araştırılmıştır. Barsak nematod infeksiyonlarında tek doz 400 mg, cestod infeksiyonlarında 3 gün 400 mg, protozoon infeksiyonlarında ise bir gruba 5 gün 400 mg albendazol verilmiş, ikinci gruba günde üçe bölünerek 25 mg/kg metronidazol verilmiştir. Tüm olguların 111 (%22.47)'inde barsak paraziti saptanmış olup, 4 olguda (%0.8) iki parazit birlikte saptanmıştır. Bir olguda Trichuris trichiura (%0.2), 6 olguda Hymenolepis nana (%1.2), bir olguda Taenia saginata (%0.2), 59 olguda Giardia intestinalis (%11.9), iki olguda Entamoeba coli (%0.4) ve selofanlı lam yöntemi uygulanabilen 270 olgunun 46'sında Enterobius vermicularis (%17) saptanmıştır. Albendazol sağaltımı ile E.vermicularis olgularında %89.13, T.trichiura, H.nana, T.saginata, E.coli olgularında %100, bir grup G.intestinalis olgularında %83.33 etkili sonuç alınırken, diğer grup G.intestinalis olgularında metronidazol ile %82.60 etkili sonuç alındığı saptanmıştır. Helmintiasis ve giardiasis miks olgularında giivenle, enterobiosis ve giardiosis olgularında da ikinci seçenek olarak sagaltımda albendazolden yararlanılabileceği sonucuna varılmıştır.Öğe İmmune deficiency and cryptosporidiosis in rats(2003) Üner, Ahmet; İnceboz, Tonay; Uysalcı, Mediha; Dağcı, HandeBu araştırmada immun yetmezlik ve Cryptosporidium spp. infeksiyonları arasında bir ilişkinin bulunup bulunmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Deney modeli olarak sıçanlar (Rattus norvegicus) seçilmiştir. Bu amaçla Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi Deney Hayvanları Yetiştirme Ünitesinden 40 adet sıçan alınmıştır. Hayvanlar 20'şerli olarak iki gruba ayrılmıştır. I. grup araştırma, II. grup kontrol grubu olarak kullanılmıştır. 1. gruptaki hayvanlara immunsupresyon geliştirmek amacıyla 2 ay boyunca haftada 2 kez subkutan olarak kortikosteroid (dekzametazon l ,5 mg) verilmiştir. İkincil infeksiyonların önlenmesi amacıyla içme sularına tetrasiklin (500 mg/lt) konmuştur. Kontrol grubundaki hayvanlara ise herhangi bir ilaç verilmemiştir. Araştırma ve kontrol gruplarındaki hayvanlar ayni laboratuvarda, farklı kafeslerde bulundurulmuş ve ayni diyetle beslenmiştir. Her iki gruptaki hayvanlar 8. hafta sonunda öldürülmüş ve bağırsak içeriklerinden preparatlar hazırlanmıştır. Preparatlar Kinyoun-asit fast, Modifiye Kinyoun-asit fast ve Auramin yöntemleri ile boyanmış ışık mikroskobunda incelenmiştir. Kontrol gurubunun hareketlerinde ve görünümünde hiç bir değişiklik olmamasına karşın kortikosteroid alan grupta belirgin değişiklikler gözlenmiştir (Fisher'in testi, P < 0,05). Alınan sonuçlar herhangi bir nedenle immunités! baskı altında tutulan veya immun yetmezliği olanların Cryptosporidiosis tehdidi altında bulunduklarını göstermiştir.Öğe In vivo and in vitro effect of clarithromycin on Toxoplasma gondii(2003) Dağcı, Hande; Akısü, Çiler; Üner, Ahmet; Aksoy, Ümit; Üstün, ŞebnemSon yıllarda toksoplazmozun semi-sentetik makrolitlerle tedavisi ile igili bir çok çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada, semi-sentetik bir makrolit olan klaritromisinin Toxoplasma gondii üzerine in vivo ve in vitro etkileri araştırılmıştır. in vivo olarak, klaritromisin farklı dozlarda intraperitoneal ve gavaj yolu ile T. gondii He infekte farelere verilmiştir. Diğer dozlarla karşılaştırıldığında, en iyi sonucun gavaj yolu ile 300 mg/kg/G'lık uygulama ile elde edildiği saptanmıştır (Mann Whitney U test, p< 0.05). Klaritromisin farklı dozlarda T. gondii ile infekte monolayer HEP-2 hücrelerine eklenmiş ve 50 mg/L'lik dozun daha etkili olduğu belirlenmiştir (Mann Whitney U test, p< 0.05). in vivo ve in vitro deneme sonuçlarına göre, klaritromisinin T. gondii'nin üremesini inhibe ettiği saptanmıştır.Öğe Toxoplasma gondii ile enfekte fareler üzerinde deneysel aşı çalışmaları(2001) Turgay, Nevin; Türk, Meral; Uysalcı, Mediha; Gündüz, Cumhur; Üner, AhmetBu calışmada Toxoplasma gondii enfeksiyonuna karşı bir koruyucu immunite oluşturması düşünülmüş ve bu amacla, T. gondii takizoitlerinden hazirlanan eriyik antijeni, bir in vivo fare modelinde üzerinde denenmiştir. Toxoplasma gondii eriyik antijeni (TGA), BCG ve Freuds adjuvantı tek başlarına veya degişik kombinasyonlarda her biri 10 fareden oluşan 6 fare grubunda kullanıllmistır. Kontrol olarak kullanılan Grup 1 sadece saline solusyonu ile immunize edilmiştir, Grup 2, Grup 3, Grup 4, Grup 5 ve Grup 6 ise sırasiyla "BCG", "Freud adjuvantı", "TGA", "TGA+BCG" ve "TGA+Freud", ile immunize edilmiştir. Immunizasyon şemasına göre tüm gruplar 1. gün, 10, gün ve 20, günlerde immunize edilmişlerdir. 30. gün, tüm gruplar 105 T. gondii trofozoiti ile enfekte edilmişlerdir. Enfeksiyondan sonra fareler izelenmeye başlamıştır. İzleme sırasında, yapılan immunizasyonlar sonrasında T. gondii enfeksiyonuna karşı bir koruma gelişip gelişmedigi, farelerin enfekte edilmesinden sonra hayatta kalma süreleri immunize edilmemiş olan fare grubu ile kıyaslanarak degerlendirilmiştir, Elde edilen sonuçlarda, enfeksiyonun sonrasmda "TGA+Freud" kombinasyonu ile immunize edilen guruplardaki hayvanların, kontrol grubuna gore, yaşam sürelerinin %100 uzadigi tespit edilmiştir (p=0,012).
