Yazar "Yenmiş, Melodi" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 5 / 5
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Effects of Altitude and Temperature on Erythrocyte Morphology of Emys orbicularis (Linnaeus, 1758) and Mauremys rivulata (Valenciennes, 1833)
    (2021) Tok, Cemal Varol; Bayrakcı, Yusuf; Yenmiş, Melodi; Mermer, Ahmet; Ayaz, Dinçer
    The decrease in erythrocyte size of animals live at high altitudes yields an evolutionary advantage to survive byproviding adaptation to colder temperatures and low partial oxygen pressures. We examined the effect of geographicalchanges on the erythrocyte morphology of two terrapins, Emys orbicularis and Mauremys rivulata, and analyzed whether sucherythrocyte characteristics as size and volume changed at high altitudes and different temperatures. We found out that theerythrocyte characteristics varied both within and between the populations. They varied depending on altitude for E.orbicularis and on temperature for M. rivulata. However, the erythrocyte characteristics were not correlated with theenvironmental parameters, except between sunshine duration and erythrocyte length, size, and nucleus volume for E.orbicularis.
  • Küçük Resim
    Öğe
    İki agamid kertenkelesinin karşılaştırmalı ekomorfolojik analizi: Stellagama stellio ve Trapelus lessonae popülasyonlarından habitat farklılıklarının fenotipik etkisi
    (Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2022) Yenmiş, Melodi; Ayaz, Dinçer
    Bu çalışmada 81 adet Laudakia stellio ve 17 adet Trapelus lessonae bireyinde renk-desen özellikleri, morfometrik karakterler ve filogenetik ilişkiler incelenmiştir. Türkiye’nin farklı bölgelerinde dağılış gösteren popülasyonlardaki morfolojik farklılıkların kalitatif ve kantitatif yönlerden ortaya konması, bu farklılıkları tetikleyen ya da baskılayan çevresel faktörlere dair bulguların belirlenmesi ve bunların kalıtsal olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Sonuçlar T. lessonae’nin Urfa ve Konya’daki popülasyonların aynı soyhattı içinde olduğunu, renk ve desen bakımından ise iki popülasyonun ayrıldığını göstermiştir. L. stellio’nun dört soyhattına ayrıldığı ve soyhatlarının bulundukları ekolojik bölgelerle paralel olarak ayrıldığı bulgulanmış ve bu bulgular PC analizleri yapılan RGB değerleri ile desteklenmiştir. Morfometrik karakterler bakımından L. stellio’da eşeysel dimorfizm bulunmaktadır. L. stellio’da dorsal gövde deseni bireyin cinsiyeti ve popülasyonun coğrafi konumu hakkında bilgi vermektedir; ventral gövde deseni ise değişkendir ve ayırıcı bir karakter olarak alınmamalıdır. Ayrıca tek başına iklimin renklenmeyi belirleyen bir faktör olmadığı bulgulanmıştır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    A study on the vertebral column of the dice snake Natrix tessellata (Serpentes, Natricidae) from Denizli (western Anatolia, Turkey)
    (Wiley, 2023) Çomden, Esra Akat; Yenmiş, Melodi; Kytyr, Daniel; Ayaz, Dincer; Bayrakçı, Yusuf
    The vertebral anatomy of snakes has attracted the attention of researchers for decades and numerous studies have been made for extinct and extant species. The present study investigated the morphological variations in vertebral structure among different vertebral regions in the dice snake Natrix tessellata, and provides a detailed anatomical and microstructural description of the vertebral column. Vertebrae were analyzed and compared using x-ray imaging, scanning electron microscopy, micro-computed tomography, and histological techniques. The vertebral column of N. tessellata is divided into three regions: precloacal, cloacal, and caudal. Unlike in many other tetrapods and snakes, the atlas of N. tessellata does not form a complete ring. It has a flat and roughly trilobate shape with a prominent middle lobe. The axis has two hypapophyses. The anterior precloacal region of the vertebral column has longer and more paddle-shaped hypapophyses, distinguishing it from the posterior and mid-trunk vertebrae. The anterior cloacal vertebrae have a short hypapophysis rather than a hemal keel, and the lymphapophysis extends outward, curving slightly. The cotyle and condyle of the caudal vertebrae exhibited a closer resemblance to a rounded shape, while the pleurapophysis extended ventrolaterally and curved ventrally near its distal end. Paired hemapophyses were present at the posterior-most point of the centrum instead of a hypapophysis. In light of previous fossil findings, our anatomical comparison of the vertebral and transverse processes indicates that the extant Natrix has a more flexible and less rigid spine than its ancestors. Overall, the vertebral differences among snake anatomical regions or taxa are a testament to the remarkable diversity and adaptability of these fascinating reptiles.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Türkiye'de yaşayan agamidae familyası türlerinde yağmur içme davranışının araştırılması
    (Ege Üniversitesi, 2014) Yenmiş, Melodi; Ayaz, Dinçer
    Bu çalışmada, Türkiye'de yaşayan Agamidae familyasına dahil dört türün bireyleri yağmur içme davranışının varlığı ve yokluğu bakımından, davranışsal, histolojik ve elektron mikroskobisi yöntemleriyle incelenmiştir. Dağılışlarına göre Doğu ve Orta Anadolu ile Ege ve Akdeniz bölgelerinden yakalanan örnekler teraryumlarda gözlenmiş, sulama deneylerine tabi tutulmuş ardından elektron mikroskobu ve ışık mikroskobunda deri örnekleri incelenmiştir. Buna göre Phrynocephalus horvathi (Mehely, 1894) yağmur içme davranışı göstermekte, Stellagama stellio (Linnaeus, 1758) ve Paralaudakia caucasica (Eichwald, 1831) davranışı göstermemektedir. Trapelus lessonae (De Filippi, 1865) ile gerçekleştirilen davranış çalışmaları ile deri incelemelerinin histolojileri arasında farklılıklar bulunduğundan kesin bir sonuç için ileri araştırmalar yapılmalıdır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Türkiye'de yaşayan Agamidae familyası türlerinde yağmur içme davranışının araştırılması
    (Ege Üniversitesi, 2015) Yenmiş, Melodi; Ayaz, Dinçer
    Bu çalışmada, Türkiye'de yaşayan Agamidae familyasına dahil dört türden ikisinin bireyleri yağmur içme davranışının varlığı ve yokluğu bakımından, davranışsal, histolojik ve elektron mikroskobisi yöntemleriyle incelenmiştir. Dağılışlarına göre Orta Anadolu ile Ege ve Akdeniz bölgelerinden yakalanan örnekler teraryumlarda gözlenmiş, sulama deneylerine tabi tutulmuş ardından ışık mikroskobunda deri örnekleri incelenmiştir. Buna göre Stellagama stellio (Linnaeus, 1758) davranışı göstermemektedir. Trapelus lessonae (De Filippi, 1865) ile gerçekleştirilen davranış çalışmaları ile deri incelemelerinin histolojileri arasında farklılıklar bulunduğundan kesin bir sonuç için ileri araştırmalar yapılmalıdır.;Rain drinking behaviour, Agamidae, Interscalar channels, Scale hinge, Hinge joint.;Yağmur içme davranışı, Agamidae, İnterskalar kanal, Pul ekseni, Eksen eklemi.