Yazar "Yeşil, Hilal" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 7 / 7
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bayraklı Adalet Mahallesinde yer alan halk sağlığı eğitim ve araştırma merkezindeki 40 yaş ve üzerindeki erkek ve kadınlarda semptomatik diz, el ve kalça osteoartrit prevalansının saptanması(Ege Üniversitesi, 2010) Öztürk, Cihat; Hepgüler, Simin; Yeşil, HilalOsteoarthritis, Prevalance, Risk factors.;Osteoartrit, Prevalans, Risk faktörleri.;Osteoartrit; dünyada en yaygın görülen artrit formu olup (1) {601} 65 yas major özürlülük nedenleri arasındandadır (2,3). Türkiye'de yapılmıs genel bir osteoartrit prevalans çalısması yoktur. Bu çalısma, 40 yas ve üzerindeki erkek ve kadınlarda semptomatik diz, el ve kalça osteoartrit prevalansının saptanması amacıyla planlanmıstır. Çalısmamızda örnek büyüklügü 17682 kisilik evrenden % 3 hata payı, % 95 güven aralıgı ile 522 olarak hesaplanmıstır. Tarama sonucunda, 40 yas bireylerde semptomatik diz, el ve kalça osteoartrit prevalansları sırasıyla % 20.9, % 2.8 ve % 1.0 olarak saptanmıstır. Semptomatik diz ve el osteoartrit prevalans degerlerinin kadınlarda erkeklere göre anlamlı olarak (p<0.05) daha fazla oldugunu, semptomatik kalça osteoartrit prevalansı açısından cinsiyetler arasında anlamlı fark olmadıgı saptanmıstır. Üç osteoartrit prevalansının yas ilerledikçe arttıgı, semptomatik diz osteoartriti gelisiminde obezite ve morbid obezitenin riski 5.8 kat arttırdıgı (% 95 Güven Aralıgı 2.1-16.2) görülmüstür. Düsük egitim düzeylilerde, düzenli namaz kılanlarda (p=0.001), hiç sigara içmemislerde semptomatik diz osteoartritinin anlamlı olarak (p=0.001) daha fazla oldugu, semptomatik diz osteoartriti için isçi olanlara göre ev hanımı ve memurlarda riskte anlamlı azalma oldugu saptanmıstır. Sonuç olarak; semptomatik diz osteoartritinin tarama yapılan bölgede yaygın oldugu, semptomatik diz ve el osteoartritinin kadın cinsiyet, ileri yas, obezite ve postmenapozal dönemde olma ile, semptomatik diz osteoartritinin ayrıca düsük egitim düzeyi, hiç sigara içmemis olmak, düzenli namaz kılmak, merdiven çıkmak, isçi olmak ve fiziksel aktivite düzeyinin düsük olması ile iliskili oldugu belirlenmistir. Türkiye'de tüm bölgeleri kapsayan, ülkemizi temsil edecek biçimde yüksek örneklem sayısına sahip, tanımlayıcı prevalans çalısmalarının yapılarak, osteoartrit ile ilgili saglık politikasını olusturmak mümkün olacaktır.Öğe Comparison of Four Different Therapy Protocols on Extremity Volume in Breast Cancer Related Lymphedema(2019) Yeşil, Hilal; Eyigör, Sibel; Caramat, İsmail; Işık, RıdvanAim: Since lymphedema is generally a chronic and persistive disorder, there is still need to determine the comparative benefits of different therapies for this condition. in this study, we aimed to retrospectively compare the efficacy of different therapy protocols on extremity volume in breast cancer patients with lymphedema (BCRL). Methods: A total of 117 patients with BCRL were selected for the study. the patients were classified in 4 groups. the patients were treated with complex decongestive therapy (CDT) (n:25) in Group 1, with CDT + pneumatic compression therapy (PCT) (n:25) in Group 2, with CDT + PCT+ low- intensity laser therapy (LLT) (n:45) in Group 3, and with PCT+ LLT (n:22) in Group 4. Results: Our analysis between groups suggested statistically significant reduction in the average volume of the upper limbs in all groups (Groups 1, 2, and 3) (p<0.001) except Group 4 (p:0.592). Besides, the results of post-hoc analysis between groups demonstrated a significant difference by means of delta limb volume (p<0.001). We noted that PCT+LLT group caused the statistical difference. the delta values in this group were significantly lower than the other groups. Conclusion: the rationale behind conducting this study was to determine the most effective therapy protocol, and we observed that both CDT alone and CDT combined with PCT and LLT were effective in lymphedema treatment. However, since the PCT and LLT could reduce the volume significantly only in combination with CDT, we cannot conclude that they are effective treatments when applied solely.Öğe Comparison of Four Different Therapy Protocols on Extremity Volume in Breast Cancer Related Lymphedema(2019) Yeşil, Hilal; Eyigör, Sibel; Caramat, İsmail; Işık, RıdvanAim: Since lymphedema is generally a chronic and persistive disorder, there is still need to determine the comparative benefits of different therapies for this condition. In this study, we aimed to retrospectively compare the efficacy of different therapy protocols on extremity volume in breast cancer patients with lymphedema (BCRL). Methods: A total of 117 patients with BCRL were selected for the study. The patients were classified in 4 groups. The patients were treated with complex decongestive therapy (CDT) (n:25) in Group 1, with CDT + pneumatic compression therapy (PCT) (n:25) in Group 2, with CDT + PCT+ low- intensity laser therapy (LLT) (n:45) in Group 3, and with PCT+ LLT (n:22) in Group 4. Results: Our analysis between groups suggested statistically significant reduction in the average volume of the upper limbs in all groups (Groups 1, 2, and 3) (p<0.001) except Group 4 (p:0.592). Besides, the results of post-hoc analysis between groups demonstrated a significant difference by means of delta limb volume (p<0.001). We noted that PCT+LLT group caused the statistical difference. The delta values in this group were significantly lower than the other groups. Conclusion: The rationale behind conducting this study was to determine the most effective therapy protocol, and we observed that both CDT alone and CDT combined with PCT and LLT were effective in lymphedema treatment. However, since the PCT and LLT could reduce the volume significantly only in combination with CDT, we cannot conclude that they are effective treatments when applied solely.Öğe Effects of Complete Decongestive Therapy on Primary and Secondary Lymphedema of Lower Extremity(2017) Yeşil, Hilal; Eyigör, Sibel; Caramat, İsmail; Işık, RıdvanObjective: To investigate the outcome of complete decongestive therapy (CDT) on primary and secondary lymphedema of the lower limb (LL). Material and Methods: Included 40 patients with LL lymphedema were retrospectively analyzed. Age, gender, diagnosis, extremity volume, subtype of lymphedema, radiotherapy chemotherapy history of all the patients were noted. the amount of limb edema was calculated with volumetric measurements before and after the treatment for each patient. Bilateral circumferential measurements were carried out at the level of metatarsophalangeal joints, mid-dorsum of the feet, ankle and every 10 cm till the inguinal level. Afterwards, a computer program was used to convert these values into limb volumes in milliliters. Results: It is found out that CDT causes a significant improvement in the average volume of the LL p=0.01). Nonetheless, the statistics showed significance (p= 0.008) only in secondary group. Moreover, there were no significant difference in percentage changes betwen both groups showed no significance after treatment (p>0.05). We also determined that initial volumes were significantly correlated with volume reduction rates (r= 0.670, p= 0.000). Conclusion: CDT is an effective, safe and well tolerated treatment for lymphedema of lower extremity limb. There was significant improvement in clinical outcomes particularly in secondary lymphedema group; whereas, percentage change in limb volumes of both groups showed no significance. Hence, our results suggest that the volume reductive effects of CDT is not correlated with the lymphedema (ethiology). Future studies comprising greater population with various ethiology are needed.Öğe Effects of complex decongestive therapy on quality of life, depression, neuropathic pain, and fatigue in women with breast cancer-related lymphedema(2017) Yeşil, Hilal; Eyigör, Sibel; Caramat, İsmail; Işık, RıdvanObjectives: To investigate the effects of complex decongestive therapy (CDT) on the quality of life, depression, neuropathic pain, and fatigue in patients with breast cancer-related lymphedema (BCRL).Patients and methods: Between March 2015 and June 2015, a total number of 60 patients (mean age 55.7±10.3 years; range 18 to 85 years) with BCRL were included in the study. Demographic data and previous medical records were recruited from medical files. the European Organization for Research and Treatment of Cancer Quality of Life- C30 (EORTC QLQ-C30) for the quality of life, the Brief Fatigue Inventory (BFI) for fatigue, Douleur Neuropathique 4 Questions (DN4) for neuropathic pain, and the Beck Depression Inventory (BDI) for the emotional status were used before and after the treatment. All patients received 20 sessions (one hour) of CDT for four weeks (five days per week).Results: There was a statistically significant reduction in the volume of the involved limbs after the treatment (p<0.001). There was also a significant reduction in the general health and functional scores of the EORTC QLQ-C30 (p<0.001, p=0.004, respectively). the DN4, BFI, and BDI scores were significantly improved after the treatment (p<0.001, p=0.043, p=0.019, respectively).Conclusion: Our study results suggest that CDT is an effective and safe method to achieve not only a significant volume reduction in the limbs involved by lymphedema, but also good outcomes in the management of other symptoms related to BCRL.Öğe İzmir İli Bayraklı Adalet mahallesinde yer alan Halk Sağlığı Eğitim ve Araştırma Merkezindeki 40 yaş ve üzerindeki erkek ve kadınlarda semptomatik diz, el ve kalça osteoartrit prevalansının saptanması(Ege Üniversitesi, 2010) Yeşil, Hilal; Hepgüler, A. SiminGiriş ve amaç: Osteoartrit; dünyada en yaygın görülen artrit formu olup (1) 65 yaş ve üzerindeki populasyonda major özürlülük nedenleri arasındandadır (2,3). Dünya Sağlık Örgütü, OA'nın 60 yaş üzerindeki kişilerin en az % 10'da özürlülük sebebi olduğunu tahmin etmektedir (7). Birleşmiş Milletler, dünya nüfusunun, 2005 ve 2050 yılları arasında 2.5 milyara kadar artacağını, bu artışın yarısının 60 yaşın üzerindekilerde olacağını bildirmiştir. Bu veriler sonuçta, potansiyel olarak 125 milyon yeni semptomatik osteoartrit hastası olacağını göstermektedir (11,12). Türkiye'de ülke çapında yapılmış genel bir osteoartrit prevalans çalışması yoktur. İlk kez 2001 yılında da Ankara'da radyolojik kalça osteoartrit prevalansı ve daha sonra Antalya merkezinde kesitsel bir araştırma ile semptomatik diz osteoartrit ve distal interfalangeal eklem osteoartrit prevalans çalışmaları yapılmıştır. Bu çalışma, 40 yaş ve üzerindeki erkek ve kadınlarda semptomatik diz, el ve kalça osteoartrit prevalansının saptanması amacıyla planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma; İzmir ili Bayraklı İlçesi Adalet Mahallesinde yer alan Halk Sağlığı Eğitim ve Araştırma Merkezindeki 40 yaş ve üzerindeki erkek ve kadınlarda semptomatik diz, el ve kalça osteoartrit prevalansının saptanması için kesitsel olarak planlanmış ve Mayıs-Temmuz 2009 tarihleri arasında toplam 522 kişi taranmıştır. Araştırmada kullanılacak örnek büyüklüğü Epi Info programı ile 17682 kişilik evrenden % 3 hata payı, % 95 güven aralığı ile 522 kişi olarak hesaplanmış ve sistematik örnekleme yöntemi ile bireyler seçilmiştir. Bulgular: Tarama sonucunda, 40 yaş ve üzerindeki bireylerde semptomatik diz, el ve kalça osteoartrit prevalansları sırasıyla % 20.9, % 2.8 ve % 1.0 olarak tespit edilmiştir. Semptomatik diz osteoartrit prevalans değerinin kadınlarda % 26.6, erkeklerde % 4.7, semptomatik el osteoartrit prevalans değerinin kadınlarda % 3.8, erkeklerde % 0 olup, kadınlarda semptomatik diz osteoartriti ve semptomatik el osteoartritinin erkeklere göre anlamlı olarak (p<0.05) daha fazla olduğunu, semptomatik kalça osteoartrit prevalans değerinin kadınlarda % 0.8, erkeklerde % 1.5 olup, her iki cinsiyet arasında anlamlı fark olmadığı saptanmıştır. Çalışmamızda; yaş gruplarına göre semptomatik diz, el ve kalça osteoartrit oranlarına bakıldığında; her üç osteoartrit prevalansının da yaş ilerledikçe arttığı, araştırma grubumuzun ortalama beden kitle indeksinin; 29.6± 4.6 kg/m2 olduğu ve semptomatik diz osteoartriti gelişimi için obezite ve morbid obezitenin riski 5.8 kat arttırdığı (% 95 Güven Aralığı 2.1-16.2) görülmüştür. Eğitim seviyesi 8 yıl altında olması düşük ve 8 yıl üzerinde olması yüksek olarak kategorilendirildiğinde, semptomatik diz osteoartritli bireylerde olmayanlara göre düşük eğitim düzeyli bireylerin anlamlı olarak daha fazla olduğu, düzenli olarak namaz kılanlarda (p=0.001) ve hiç sigara içmemiş olanlarda semptomatik diz osteoartritinin anlamlı olarak (p=0.001) daha fazla olduğu, semptomatik diz osteoartriti gelişimi için işçi olanlara göre çiftçi bireylerde riskin 2.4 kat fazla olduğu ancak bu değerin semptomatik diz osteoartriti riskini önemli ölçüde arttırmadığı, ev hanımı ve memurlarda ise işçi olanlara göre semptomatik diz osteoartriti riskinde anlamlı azalma olduğu, kadın populasyonumuzda büyük oranda alafranga tuvalet kulanımı olduğu ve tuvalet tipi ile semptomatik diz ve kalça osteoartriti ile arasında bir ilişki olmadığı saptanmıştır. Sonuç: Çalışmamızda; semptomatik diz osteoartritinin tarama yapılan bölgede yaygın olduğu, semptomatik diz osteoartriti ve semptomatik el osteoartriti için kadın cinsiyet, ileri yaş, beden kitle indeksinin ? 30 kg/m2 olması, postmenapozal dönemde olmak, semptomatik diz osteoartriti için ayrıca düşük eğitim düzeyi, hiç sigara içmemiş olmak, düzenli namaz kılmak, merdiven çıkmak, işçi olmak ve fiziksel aktivite düzeyinin düşük olması risk faktörleri olarak belirlenmiştir. Bununla birlikte Türkiye'de tüm bölgeleri kapsayan, ülkemizi temsil edecek biçimde yüksek örneklem sayısına sahip, tanımlayıcı prevalans çalışmalarının yapılarak, osteoartrit ile ilgili sağlık politikasını oluşturmak mümkün olacaktır.Öğe LENFÖDEM TANILI HASTALARDA GELENEKSEL VE TAMAMLAYICI VE ALTERNATİF TEDAVİ KULLANIMI(2024) Yeşil, Hilal; Eyigör, Sibel; Eyvaz, Nuran; İnbat, MenekseAMAÇ: Lenfödem (LÖ) tanısı ile takip edilen hastalarda tamamlayıcı ve alternatif tedavi (TAT) kullanım sıklığının, türünün, bilgi kaynağının, kullanma nedeninin, algılanan yararın ve kullanan grubun özelliklerinin belirlenmesi. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya meme kanseri ile ilişkili LÖ tanısı ile takip edilmekte olan, 20-90 yaşları arasında 100 hasta dahil edildi. Hastaların sosyodemografik özellikleri, kemoterapi ve radyoterapi seans sayıları ve kullanılan medikal tedavileri yüz yüze görüşme yöntemi ile sorgulandı. Ayrıca hastalardan ‘Meme Kanserine Bağlı Lenfödem Tanılı Hastalarda TAT Kullanım Sıklığı’ başlıklı soru formunu doldurmaları istendi. BULGULAR: Ortalama yaşları 54.6± 9.3 yıl olan hastaların en az bir TAT yöntemi kullanma oranı %77.0 olarak saptandı . TAT yöntemi olarak en çok masajın (n=40) ve dua etmenin (n=38) tercih edildiği saptandı. Bitki kullanan hasta sayısı 12 idi. Hastaların %48.2'si kullanmaya kendisinin karar verdiğini, %19.2'sinin ise doktor tavsiyesi ile TAT kullanmaya başladığını ifade etti. Doktor tavsiyesi ile TAT kullanan hastalarda tercih edilen yöntemler sırasıyla; kinesiotaping uygulaması (n=24), düşük güçlü lazer uygulaması (n=19) ve yoga (n=7) idi. Çalışmamızda TAT kullanan hastaların sadece %35'inin bu konuda doktoruna bilgi verdiği görüldü. SONUÇ: LÖ hastalarının yaklaşık yarısının TAT kullanımı ile ilgili sağlık çalışanlarına bilgi vermediği, bir çok hastanın tanı alır almaz veya tedavileri halen devam etmekte iken bu yöntemleri kullandığı belirlenmiştir. Özellikle LÖ ile ilgilenen klinisyenlerin rutin değerlendirme içinde yer alarak TAT yöntemlerini dökümente etmeleri ve TAT yöntemlerinin potansiyel zararları hakkında bilgi sahibi olup hastaları doğru yönlendirmeleri gerekmektedir.
