Yazar "V. Canfeza Sezgin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Hepatoselüler kanser tanısı konmuş hastalarda P53 mutasyonu sıklığı ve klinikopatolojik korelasyon
    (2001) Rüçhan Uslu; Cem Cengiz; Ulus Ali Şanlı; V. Canfeza Sezgin; Saydam, Güray; Bülent Karabulut; Funda Yılmaz; Gül Yüce; Tankut İlter; Serdar Bedii Omay; Erdem Göker
    Karaciğerin en sık görülen malign epitelyal tümörü hepatosellüler karsinomdur (HCC). Bir tümör baskılayıcı gen olan p53' te meydana gelen mutasyon sonucu oluşan mutant p53'ün (mp53) HCC gelişiminde rolü olduğunu gösteren çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmada HCC tanısı alan 52 olgunun, doku örneklerinde, mp53 saptanması ve mp53 varlığının HCC etiyolojisi, nodul sayısı, histopatolojik tipi gibi parametrelerle ilişkisi araştırılmıştır. Çalışmanın sonucunda, % 50 vakada mp53 pozitif saptanırken yaş, cinsiyet, nodul sayısı, tümör çapı, HBV, HCV, alkol ve histopatoloji ile mp53 pozitifliği arasında herhangi bir ilişki saptanmamıştır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Mide karsinomu seyrinde eozinofili: Olgu sunumu
    (2002) Ulus Ali Şanlı; Bülent Karabulut; Fatih Tekin; V. Canfeza Sezgin; Saydam, Güray; Gamze Göksel Müezzinoğlu; Fahri Şahin; F. Rüçhan Uslu; Erdem Göker
    Eozinofili, periferik kanda eozinofil sayısının 700/mm3 'den fazla olmasına denir. Eozinofilinin birçok nedeni vardır, en sık iki nedeni ise paraziter enfeksiyonlar ve allerjik hastalıklardır. Eozinofili, hematolojik malignitelerde, özellikle Hodgkin hastalığı, mikozis fungoidesde sık olarak görülmektedir; solid tümörlerde ise enderdir. Bu yazıda mide karsinomu ve kemoterapi sonrası dramatik olarak kaybolan eozinofili beraberliği gösteren bir olgu sunulmaktadır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Yüksek riskli malign melanomun adjuvan tedavisinde orta yüksek doz interferon alfa-2B tedavisinin etkinliği ve tolerabilitesi
    (2005) Bülent Karabulut; V. Canfeza Sezgin; Gamze Göksel; Ulus A. Şanlı; Rüçhan Uslu; Erdem Göker
    Malign melanomun adjuvan tedavisine ilişkin araştırmalar ve tartışmalar yoğun olarak devam etmektedir. 1995 – 2004 yılları arasında yüksek riskli non-metastatik opere malign melanom tanısı ile orta yüksek doz interferon alfa 2b tedavisi alan 49 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. 23 hastada tanı sırasında bölgesel lenf nodu tutulumu vardı. İnterferon tedavisi, indüksiyon tedavisi olarak 10 milyon Ü/gün haftada beş gün, 4 hafta süreyle ve daha sonra da idame tedavisi olarak 11 ay süreyle haftada üç gün 10 milyon Ü/gün interferon alfa 2b tedavisi uygulandı. Hastalar ortalama 35 (2-101)) ay süreyle izlendi. İzlem süresinde 7 (%14) hastada lokal nüks, 12 (%24) hastada bölgesel lenf nodu metastazı (RLNM) ve 20 (%41) hastada uzak organ metastazı saptandı. 5 yıllık izlemde hastalıksız sağkalım %32, uzak metastazsız sağkalım %54 ve genel sağkalım %68 olarak hesaplandı. Tedavinin hastalar tarafından iyi tolere edildiği gözlendi. İlaç ile ilişkili grade 4 toksisite izlenmedi. Malign melanomun klinik seyri göz önüne alıdığında sonuçlar umut verici olarak yorumlanmıştır.