Yazar "Ulukaya, Sezgin" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 23
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Anesthetic management in pediatric liver transplantation: a comparison of deceased or live donor liver transplantations(Springer Japan Kk, 2010) Alper, Isik; Ulukaya, SezginPediatric liver transplantations (LT) are becoming increasingly more common in the treatment of a child with end-stage liver disease. The aim of this study was to evaluate the perioperative anesthetic experience of pediatric patients undergoing deceased and live donor liver transplantations. We performed a chart review of 164 patients between December 1997 and February 2009 in a retrospective cohort study design. Patient characteristics, operational variables, hemodynamic course, blood and fluid requirements, and extubation rates were evaluated in both deceased [deceased donor liver transplantation (DDLT, n = 56)] and live donor liver transplantation (LDLT, n = 101) patients. The LDLT patients had a lower mean age and body weight than the DDLT patients (p < 0.05). The mean operation time was significantly longer and the mean anhepatic time was shorter for LDLT patients than for DDLT patients. The mean red blood cell (RBC) count and crystalloid and colloid requirements were significantly higher in LDLT patients. Relative to DDLT patients, significantly more patients in the LDLT group did not require fresh frozen plasma. The overall success rates of immediate extubation at the end of surgery were 74% in LDLT patients and 49% in DDLT patients (p = 0.086). The immediate extubation rate by year, including both groups, increased from 0% in 1997 to 95.6% in 2008. The results of this study show that among pediatric patients LDLT continues to become an 'obligatory' option that is associated with longer operation times and higher RBC and fluid requirements than DDLT. As a marker of successful LT, higher extubation rates immediately following surgery is achievable for both pediatric LDLT and DDLT patients.Öğe Association of TNF-alpha-308 polymorphism with the outcome of hepatitis B virus infection in Turkey(Elsevier Science Bv, 2008) Basturk, Bilkay; Karasu, Zeki; Kilic, Murat; Ulukaya, Sezgin; Boyacioglu, Sedat; Oral, BarbarosBackground and aim: Cytokines play important roles in the regulation of immune response. The aim of the study was to investigate the association of the cytokine gene polymorphisms with persistence of hepatitis B virus (HBV) infection and the development of end-stage liver disease (ESLD) due to HBV infection. Methods: The study involved 27 patients with end-stage liver disease due to HBV infection, 23 HBV carriers and 60 healthy controls. All genotyping (TNF-alpha, TGF-beta, IL-10, IFN-gamma) experiments were performed using sequence specific primers (PCR-SSP) by using commercial kit according to manufacturers' instructions. Results: The frequencies of TNF-alpha -308 G/G and TGF-beta 1 codon 10-25 T/C-G/G polymorphisms were significantly higher in HBV-infected individuals (patients + carriers) when compared with those of healthy controls (p: 0.02 and p: 0.004, respectively). The frequency of TNF-alpha -308 G/G polymorphism was significantly higher in the patients than those of the healthy controls (p: 0.02), whereas the frequency of TGF-beta 1 codon 10-25 T/T-G/G polymorphism was lower (p: 0.028). On the other hand, TNF-alpha -308 G/G and TGF-beta codon 10-25 T/C-G/G polymorphisms were significantly more common in HBV carriers than the control group (p: 0.017 andp: 0.018, respectively). In addition, TNF-alpha -308 G allele frequency was significantly more common in HBV-infected individuals (patients + carriers) than those of healthy controls (p: 0.0007). TNF-alpha -308 G allele frequency was also found to be higher in patients or carriers when compared with those of healthy controls (p: 0.01 and p: 0.01, respectively). Statistically significant differences were still kept after Bonferroni correction of the p-values for only TNF-alpha -308 G allele frequency in patients or carriers (Pc). Conclusion: Our study suggests that TNF-alpha gene polymorphism in patients infected with HBV would result in relatively inefficient inhibition of HBV and development of ESLD, and therefore, may be valuable predictor determinants for the development of ESLD in patients with chronic HBV infection. (c) 2007 Elsevier B.V. All rights reserved.Öğe Beyin ve omurga cerrahisinde hastaların perioperatif koagülasyon durumunun değerlendirilmesi(Ege Üniversitesi, 2013) Atalay, Alev; Balcıoğlu, S. Taner; Derbent, Abdurrahim; Ulukaya, SezginAMAÇ: Cerrahi girişimler ve genel anestezi koagulasyon sistemini etkileyebilmektedir. Bu çalışma Tromboelastografi (TEG) kullanarak kraniyal ve spinal cerrahi olgularında peroperatif ve postoperatif koagulasyon değişikliklerini saptamak, etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. METOD: Tip Fakültesi Etik Kurul onayı alındıktan sonra elektif beyin veya omurga cerrahisi uygulanan 58 erişkin hasta çalışmaya dahil edildi. Kalp, böbrek ve karaciğer yetmezliği, pıhtılaşma bozukluğu olan, antikoagülan tedavi gören hastalar çalışma kapsamı dışında bırakıldı. Hastaların demografik verileri, vücut sıcaklıkları, kan ve sıvı tedavileri kaydedildi. Preoperatif ve postoperatif 0.saat ile 24.saatte venöz kandan 3 kez TEG çalışıldı. BULGULAR: Çalışma sonucunda, kadın hastalarda ve yaş artışıyla birlikte pıhtılaşmaya eğilimin arttığı saptandı. Kanama miktarı artışıyla pıhtının gücünün azaldığı görüldü. Eritrosit replasmanı uygulanan hastaların postoperatif 24.saat maksimum amplutüd (MA) değerinde, postoperatif 0.saate göre anlamlı azalma olduğu saptandı. Kolloid solüsyonu verilen hastalarda ise TEG'de preoperatif ve postoperatif fark saptanmadı. Peroperatif dönemde derin hipotermi hastaların hiç birinde görülmedi. Ancak sıcaldık değerleri her hasta için en düşük değere ulaştığında (ılımlı hipotermide) postoperatif O. saat MA değerlerinin arttığı, postoperatif 24. saatte ise azaldığı belirlendi. SONUÇ: Hipoterminin ve kan replasmanının koagülasyonu etkilediği ancak düşük volümlerde uygulanan kolloidlerin koagulasyon üzerine etkisinin olmadığı görüldü. Anestezi yönetimi sırasında koagülasyonu etkileyen faktörler göz önünde bulundurularak, gereksiz kan replasmanı ve hipotermiden kaçınılması gerektiği sonucuna varıldı.;Thromboelastography, coagulation, colloid, neurosurgery.;Tromboelastografi, koagülasyon, kolloid, nöroşirurji.Öğe Deneysel sepsis modelinde ozon ve E vitamininin oksidatif stres üzerine etkilerinin karşılaştırılması(Ege Üniversitesi, 2014) Ulukaya, Sezgin; Uyar, MehmetSepsis hücre hasarı ile seyreden ve ölümle sonuçlanabilen bir hastalık durumudur. Oksidatif stres, sepsisteki hücre hasarına yol açan mekanizmalardan büyük oranda sorumludur. Bu nedenle günümüzde oksidatif stresi engellemeye çalışan veya antioksidan kapasiteyi arttırmaya çalışan birçok çalışma yapılmaktadır. Ozon ve E vitamini bu amaçlarla, farklı durumlarda kullanılan ilaçlardır. Ozon ve E vitamininin etkilerini aynı koşullarda karşılaştıran çalışma yoktur. Bu deneysel sepsis modeli çalışmasında, antioksidan kapasiteyi attırarak oksidatif stresin etkilerini engellemeye çalışan ilaçlardan ikisi karşılaştırılmıştır. Sonuçta, ratlardaki deneysel sepsis modelinde oksidatif sistem aktiflenmekte ve total antioksidan kapasite azalmaktadır. Sepsis öncesi ozon ve E vitamini verilmesi anlamlı olmamakla birlikte TOS'u baskılamaktadır. OSI düşüklüğü dikkate alındığında sepsis öncesi ozon uygulaması, e vitaminine göre daha yararlı görünmektedir. Fakat bunu teyit etmek için daha geniş serilere ve klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.;Sepsis, Ozon, E vitamini, Oksidatif stres.;Sepsis, ozone, vitamin E, oxidative stress.Öğe The Effect of Body Position on Endotracheal Tube Cuff Pressure in Morbidly Obese Patients(Mary Ann Liebert, Inc, 2016) Pehlivan, Serkan; Deniz, Mustafa Nuri; Sergin, Demet; Ulukaya, SezginBackground: This study aims to ascertain whether different patient positions affect endotracheal tube cuff pressure in morbidly obese patients. Materials and Methods: There were 40 patients, who have body mass index (BMI) <30kg/m(2) (Group I) and BMI >40kg/m(2) (Group II), included in the study. All patients were intubated with a high-volume low-pressure endotracheal tube. All of the patients were kept in supine, 30 degrees trendelenburg, and 30 degrees reverse trendelenburg positions over a period of 5min. During this period of time, these patients' endotracheal tube cuff pressures, hemodynamic, and ventilation parameters were measured. Results and Discussion: Peak airway pressure in Group II was statistically different from that in Group I in all of the three positions. The trendelenburg positions in both groups were statistically different from the supine positions, and the trendelenburg position in Group I was statistically different from the reverse trendelenburg position. A significant correlation was established between BMI (r=0.454) and peak airway pressure (r=0.492) in morbidly obese patients Conclusion: When morbidly obese patients are in the trendelenburg position under general anesthesia, endotracheal tube pressure is more affected by comparison with those with a normal BMI. For this reason, monitorization of tube cuff pressure is essential for morbidly obese patients in the trendelenburg position.Öğe The Effects of Preoperative Anxiety on Anesthetic Recovery and Postoperative Pain in Donor Nephrectomy(Lippincott Williams & Wilkins, 2017) Turksal, Erbil; Alper, Isik; Sergin, Demet; Yuksel, Esra A.; Ulukaya, SezginÖğe The effects of preoperative anxiety on anesthetic recovery and postoperative pain in patients undergoing donor nephrectomy(Elsevier Science Inc, 2020) Turksal, Erbil; Alper, Isik; Sergin, Demet; Yuksel, Esra; Ulukaya, SezginBackground and objectives: It is suggested that 38-45% of patients experience preoperative anxiety. We observe that patients undergoing living donor nephrectomy suffer from anxiety. Preoperative anxiety may complicate a patient's recovery from anesthesia and postoperative pain control. This study investigates the preoperative anxiety rate and its effect on anesthetic recovery and postoperative pain in patients undergoing donor nephrectomy. Methods: Forty-eight individuals undergoing living-related renal donor nephrectomy were included in this analytic prospective observational cohort study. Their preoperative anxiety was measured with the STAI-I and STAI-II inventories. the relationships between anxiety scores with data regarding demographics, recovery from anesthesia, and postoperative pain scores were investigated. Results: the findings were remarkable in that the anxiety scores of living renal donors were significantly correlated with their recovery variables, which are spontaneous respiration time, sufficient respiration time, extubation time, and PACU discharge time (p < 0.01). Anxiety scores were significantly positively correlated with the pain scores of the 30th minute, 1st, 2nd, 4th, 8th, 12th, 24th hours, and the total amounts of analgesic administered in 24 hours (p < 0.05). A significantly negative correlation was also determined between anxiety scores and patients' satisfaction. Conclusion: Our study showed that patients undergoing living-related donor nephrectomy with high anxiety levels had late recovery times and high postoperative pain scores. Thus, determining those patients with high preoperative anxiety level is crucial to providing patients with satisfactory emerging from anesthesia and the control of their postoperative pain during donor nephrectomy. (C) 2020 Sociedade Brasileira de Anestesiologia. Published by Elsevier Editora Ltda.Öğe Effects of ropivacaine on pain after laparoscopic cholecystectomy: A prospective, randomized study(Health Communications Inc, 2007) Sozbilen, Murat; Yeniay, Levent; Unalp, OmerVedat; Makay, Ozer; Pirim, Alihan; Ulukaya, Sezgin; Uyar, Meltem; Ersin, SinanPostoperative pain after laparoscopic cholecystectonny is an ongoing problem. To relieve this pain, practitioners have used many anesthetic and analgesic drugs. This study was undertaken to assess the effects of incisional and intraperitoneal administration of ropivacaine on postoperative pain and stress response in patients undergoing laparoscopic cholecystectomy. In this prospective, singleblinded, randomized study, 45 patients with ASA (American Society of Anesthesiologists) scores I and II who were about to undergo laparoscopic cholecystectomy were divided into 3 groups. After cholecystectomy, a total of 40 mL of 3.75% ropivacaine was administered preincisionally and intraperitoneally to patients in group 1 (n=1 4); preincisionally and intraperitoneally to patients in group 2 (n=1 7); and intraperitoneally and locally at incision sites to patients in group 3 (n=14). Blood levels of epinephrine and norepinephrine were examined preoperatively, 15 min after insufflation, and attheend of the operation. Visual analog pain scale scores and analgesic requirements were used for 24-h postoperative follow-up of pain levels reported by patients. No statistically significant difference was found among the 3 groups with respect to visual analog pain scale scores, total analgesic requirements, and accompanying pain, nausea, and vomiting. The earliest analgesic requirements were seen in group 2 (P <.005), and less shoulder pain was noted in group 3 (P <.005). Norepinephrine and epinephrine levels showed no statistically significant differences between the 3 groups. Administration of ropivacaine preoperatively and postoperatively for laparoscopic cholecystectomy has similar effects on postoperative pain and the stress response of patients.Öğe Hipertermik intraperitoneal kemoterapi uygulanan hastalarda kardiyovasküler olayların PRO BNP CKMB ve troponin ile değerlendirilmesi(Ege Üniversitesi, 2020) Ulukaya, Sezgin; Kartal, GülşahAMAÇ: Sitoreduktif cerrahi (SRC) ve Hipertermik İntraperitoneal Kemoterapi (HİPEK) prosedürü peritoneal karsinomatozisli hastalarda sağkalıma olumlu etkileri sebebiyle giderek artan sıklıkta uygulanmaktadır. İşlem sırasındaki hemodinamik ve metabolik dengesizlikler anestezi yönetimini zorlaştırmaktadır. Çalışmamızda özellikli olarak myokardın bu prosedürde nasıl etkilendiğini incelemek istedik. Bu nedenle çalışmanın birincil amacı bu hastalarda myokard fonksiyonlarındaki bozulmanın varlığı ve nedenini CK-MB, Pro-BNP, Troponin-T ile saptamak; ikincil amacı myokard fonksiyonları ile peroperatif anestezi uygulamasının ilişkisini değerlendirmektir. Bu ilişki günümüzde SRC ve HİPEK ameliyatlarında optimal anestezi uygulamalarına yön verecektir. METOD: Çalışmamız, kesitsel, prospektif, kohort çalışma olarak planlandı. Klinik araştırmalar Etik Kurulu onayı alınarak Ocak 2018-Eylül 2019 arasında SRC-HİPEK operasyonu geçiren hastalar çalışmaya alındı. Standart inhalasyona dayalı genel anestezi ve invazif monitorizasyon izlemi dışında hastalardan, preoperatif ve postoperatif 6.saat Pro-BNP, CK-MB ve Troponin-T ve rutin hemogram, biyokimya ölçümleri yapıldı. İntraoperatif norepinefrin (NE) gereksinimi olup olmamasına göre hastalar iki gruba ayrıldı. İstatistiksel analiz için Kolmogorov-Smirnow, Shapiro Wilk, Mann-Whitney, Fisher-exact, Chi-square, Wilcoxon ve Spearman's correlation testleri kullanıldı. BULGULAR: Çalışma dönemi içinde ulaşılan 38 hastadan 8'i HİPEK prosedüründen vazgeçilmesi nedeniyle çalışma dışı bırakıldı, 30 hasta istatistiksel olarak değerlendirildi. Hastalar ortalama 54 (±10) yaşında, 165 (±10) cm, 72 (±12) kg, K/E: 12/18 idi. ASA I/II/III skoru dağılımı 8/21/1'dir. Çalışmamızda ortalama anestezi süresi 432 (±122) dk, operasyon süresi 394 (±125) dk, SRC süresi 264 (±111) dk, HİPEK süresi ise 64 (±32) dk'dır. NE gereken (n=14) grubun Anestezi süresi, ve SRC süreleri, eritsosit süspansiyonu gereksinimi, renal komplikasyon oranı NE gerekmeyen (n=16) gruba göre anlamlı farklı bulundu (p<0.05). Her iki grubun intraoperatif sıvı gereksinimi, hemodinamik seyri ve mortalite oranı benzer bulundu (p>0.05). Postoperatif NT-ProBNP, Troponin-T ve CK-MB mass düzeyleri preoperatif döneme göre anlamlı arttığı gözlendi. Enzimlerin postoperatif-preoperatif farkları karşılaştırıldığında NT-proBNP ve CK-MB mass ölçümünün iki grupta da anlamlı arttığı ancak Troponin-T ölçümünün sadece NE gerektiren grupta anlamlı yükseldiği saptandı. Aynı zamanda Troponin-T'nin postoperatif düzeyi ve postoperatif-preoperatif düzey farkı, SRC ve hastanede yatış süresi ile anlamlı ilişkili bulundu. Postoperatif CK-MB ve postoperatif-preoperatif CK-MB farkının ise Anestezi süresi ve Operasyon süresi ile anlamlı ilişkide olduğu saptandı. SONUÇ: Sitoredüktif cerrahi ve hipertermik intraperitoneal kemoterapi, intraoperatif hemodinamik dengesizlik nedeniyle vazokonstriktör gereksinimi olan kompleks cerrahi uygulamalardır. Enzimlerdeki değişikliklere bakıldığında, perioperatif dönemde hemodinamik dengesizlik miyokard hasarlanması ile ilişkili olabilir. Ancak bu bulgunun, daha geniş hasta serilerini içeren çalışmalar ile doğrulanmaya ihtiyacı vardır.;Sitoreduktif cerrahi; Hipertermik intraperitoneal kemoterapi; norepinefrin; troponin; ProBNP; CK-MB.;Cytoreductive surgery; Hyperthermic intraperitoneal chemotherapy; norephinephrine; troponin; Pro-BNP; CK-MBÖğe Karaciğer nakli anestezisi sırasında volüm kontrollu ventilasyon ile basınç kontrollu ventilasyon modellerinin organ fonksiyonları üzerine etkisi(Ege Üniversitesi, 2014) Alper, Işık; Ulukaya, SezginKaraciğer transplantasyonu, Volüm kontrollu ventilasyon, Basınç kontrollu ventilasyon.;Liver transplantation, Volume controlled ventilation, Pressure controlled ventilation.;Proje, karaciğer nakli geçiren hastaların solunum mekaniklerinin iki ayrı mekanik ventilasyon modeli ile değerlendirilmesini sağlayan klinik çalışmayı içermektedir. Tüm hastalarda, volüm kontrollu ventilasyon ile basınç kontrollu ventilasyon modelleri intraoperatif dönemde karşılaştırılmıştır. PCV modeli uygulaması sırasında elde edilen TİB, VCV modeli sırasındaki PİB ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak düşük bulundu (p<0.05). PCV modeli beklendiği gibi bu hastalarda da TİB'da azalma sağlarken VCV'daki aynı VT ve Vdk düzeyleri sürdürülebilmiştir. Ancak, hasta sayısı yetersizliği nedeni ile ventilasyon modellerinin diğer organ fonksiyonları üzerine etkileri değerlendirilememiştir. Bu nedenle daha fazla hasta içeren ve uzun süreli uygulamaların yapıldığı klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.Öğe Koroner arter cerrahisinde torasik epidural analjezi (TEA) ve total intravenöz anestezi (TİVA)'nin hemodinamik stabilite ve sistemik oksijen sunum / tüketim dengesine etkisi(Ege Üniversitesi, 1996) Ulukaya, Sezgin47 ÖZET Koroner arter cerrahisinde peroperatif iskeminin önlenmesi miyokardın DO2/VO2 dengesinin korunması ile sağlanır. Bu dengede en önemli etken hemodinaminin stabil olarak sürdürülmesidir. Bu amaçla, KABG operasyonu uygulanacak hastalarda ideal anestezik ya da anestezi yöntemi arayışları devam etmektedir. Opioid anestezisi sırasında intraoperatif farkında olma, hipertansiyon atakları ve postoperatif uzamış solunum depresyonu gibi yan etkiler nedeniyle, son zamanlarda sıklıkla kullanılan TİVA yöntemi dışında, TEA yüzeyel genel anestezi ile kombine edilerek büyük operasyonlarda tavsiye edilmektedir. KABG operasyonu sırasında hemodinamik stabilite ve sistemik D02/V02 dengesine etkinin araştırıldığı 12'şer hastalık iki gruptan oluşan çalışmamızda; Analjezik olarak I. grupta(TEA); TEA(%0.25 bupivakain, 0.05 ml/boy(cm) + fentanil 100 ug bolus, %0.125 bupivakain + 50 ug fentanil/ml, toplam 10 ml/saat idame), II. grupta; fentanil(8 ug/kg/saat) kullanıldı. Hipnotik ve kas gevşetici olarak ise, iki grupta da propofol inf.(15 dakikada bir azaltarak 5, 4 ve 2 mg/kg/saat) ve pankuronyum(0.025 mg/kg/saat) uygulandı. Hastalarda premedikasyon, monitorizasyon(Dıı, V5, ST segment analizi, sistemik ve pulmoner arter, santral venöz basmç, ısı) ve indüksiyon(Midazolam: 0.15 mg/kg, fentanil: 8 ug/kg, pankuronyum: 0.1 mg/kg) standart tutuldu. Stabilizasyon için bekleme döneminden sonra(l), TEA indüksiyonu(l/E), GA indüksiyonu(2), entübasyon(3), cilt insizyonu(4) ve sternotomi sonrası(5), Aort kanülasyonu öncesi(6), bypas(7,8,9), bypas sonrası(10) ve postoperatif 1. saatte(ll) hemodinamik ve kan gazlan ölçümleri eş zamanlı yapıldı. Bulgular grup içi, gruplar arası, ayrıca iki grubun ek vazoaktif/inotropik(etilefrin, dopamin, dobutamin), vazodilatör(nitrogliserin, Na-nitroprussid), analjezik(fentanil) gereksinimleri karşılaştırıldı.48 TEA grubunda, başlangıçta epidural indüksiyonu sonrasında, T\.u arasında duyusal blok ve minimal hemodinamik depresyon gözlendi. Genel anestezi indüksiyonu üe birlikte, TEA grubunda kontrol değere göre, KAH(%15), OAB(%39), OPAB(%17), Kİ(%33), SVİ(%20), SVR(%15), LVSWİ(%53) ve RVSWİ(%34)*de anlamlı azalma kardiyovasküler depresyon; TİVA grubunda ise, KAH(%8), OAB(%31), Kİ(%34), SVÎ(%26), LVSWİ(%50) ve RVSWİ(%34)'ndeki anlamlı azalma miyokard depresyonu olarak yorumlandı. KPB öncesi dönemde, aralarında istatistiksel anlamlı fark olmamasına rağmen, iki grupta da fizyolojik sınırlar içinde kalan miyokard depresyonu ve kalp işinde azalma yanında, bu dönemde hemodinamik stabilite yönünden TİVA grubunda, hemodinamik parametrelerde daha fazla değişiklik olduğu saptandı. TEA grubunda KAH, OPAB, dolum basınçları, Kî, SVİ ve kalp işinde indüksiyon ile birikte gözlenen düşme KPB dönemine kadar stabil kalmış, sadece OAB'nda entübasyon ve cilt insizyonu sırasında yükselme ve entübasyon sırasında OAB'na SVR'deki yükselmenin eşlik etmesi olmak üzere 3 parametrede; TİVA grubunda ise, KAH, OAB, SVB, Kİ, PVR, SVR ve LVSWi'de ağrılı uyaran dönemlerinde toplam 13 parametrede istatistiksel anlamlı değişiklik oldu. İntraoperatif fentanil gereksinimi TEA grubunda TİVA grubuna göre daha az bulunması ileri derecede anlamlı bulundu. Nitrogliserin ve Na-Nitroprussid gereksiniminin klinik olarak belirgin bir şekildeTEA grubunda daha düşük olmasına karşın iki grup arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmaması olgu sayısının azlığına bağlandı. İki grupta da aşın sempatik yanıtlar, kardiyovasküler depresyon ve iskemik değişiklikler gözlenmemekle birlikte, KPB öncesi dönemde TEA grubunda, hemodinaminin daha stabil olduğu, bu stabilite için TİVA grubunda ek fentanil ve vazodilatör gereksiniminin daha fazla olduğu, ağrılı uyaranın maksimal olduğu sternotomi döneminde TEA grubunda hemodinamik yanıtın daha iyi baskılandığı, sistemik DO2/VO2 dengesine etki yönünden ise, iki yöntemin benzer fizyolojik etkilere neden olduğu gözlendi. Sonuçta; TEA+GA'nin, yüksek doz opioid kullanılmasının arzu edilmediği durumlarda tercih edilme nedeni olabileceği, sistemik D02/V02 dengesi yönünden özel bir avantaj sağlamadığı kanısına varıldıÖğe Laparoscopic cholecystectomy pain: effects of the combination of incisional and intraperitoneal levobupivacaine before or after surgery(2014) Alper, Işık; Ulukaya, Sezgin; Yüksel, Gülsüm; Uyar, Meltem; Balcıoğlu, Sacittin Taner…Öğe Live Donor Liver Transplantation for Budd-Chiari Syndrome: Anastomosis of the Right Hepatic Vein to the Right Atrium(Wiley, 2009) Kazimi, Mircelal; Karaca, Can; Ozsoy, Mustafa; Ozdemir, Murat; Apaydin, Anil Ziya; Ulukaya, Sezgin; Zeytunlu, Murat; Kilic, MuratÖğe Live Donor Liver Transplantation for Budd-Chiari Syndrome: Anastomosis of the Right Hepatic Vein to the Right Atrium(Wiley, 2009) Kazimi, Mircelal; Karaca, Can; Ozsoy, Mustafa; Ozdemir, Murat; Apaydin, Anil Ziya; Ulukaya, Sezgin; Zeytunlu, Murat; Kilic, MuratÖğe Liver Transplants for Pediatric Metabolic Diseases in the Last Ten Years: Immediate and Long-Term Results(2023) Umman, Veysel; Gümüş, Tufan; Barut, Doğan; Karakoyun, Miray; Çetin, Funda; Ergün, Orkan; Ulukaya, SezginObjective: Liver transplantation is an accepted treatment modality in the pediatric patient group due to metabolic diseases. Patients are a more special population due to the presence of concomitant metabolic problems and the pediatric age group. There is no con- sensus on the long-term prognosis of pediatric patients with various rare liver diseases and inherited metabolic diseases. For this reason, we retrospectively evaluated our pediatric patients who underwent liver transplantation for pediatric metabolic liver diseases between 2012 and 2021. Methods: Seventeen patients were included in the study. The mean Pediatric End-Stage Liver Disease (PELD) score was 21.47 (±8.47). Eight (47,1%) children received cadaveric, and 9 (52,9%) children received living liver transplantation. The mean age was 8.03 years (±6.37) (13 months-18 years). Left lateral graft was used in 11 patients (64%), right lobe graft in 3 patients (18%) and left lobe graft in 3 patients (18%). Six patients had biliary strictures out of which, 5 (29.4%) had percutaneous transhepatic biliary dilatation, and ERCP was performed in 1 (5.8%) patient. Results: Our early survival rate was 100% and 2 patients (11,7%) were exitus in the late period for reasons unrelated to liver trans- plantation. Our mean follow-up period after transplantation was 70,6 months (±20.75) and no additional metabolic crisis was detected during the follow-up of the patients, including patients whose donors were relatives. Conclusion: Metabolic liver diseases have severe systemic effects, and it is important to be evaluated by a multidisciplinary team in their diagnosis and treatment and to perform planned liver transplants rapidly without delay. Liver transplantation performed at the right time can prevent permanent additional organ damage.Öğe Morbid obez hastalarda endotrakeal tüp kaf basıncına hasta pozisyonunun etkisi(Ege Üniversitesi, 2015) Pehlivan, Serkan; Ulukaya, SezginEndotrakeal kaf basıncı düzeyi hastalar için önemlidir.Morbid obez hastalardaki değişik hasta pozisyonlarının endotrakeal tüp kaf basıncına etkisinin olup olmadığını değerlendirmektir.Etik kurul ve hasta onayından sonra çalışmaya dahil edilen 40 hasta içinden VKİ<30 kg/m2 olan hastalar birinci gruba, VKİ>40 kg/m2 olan hastalar ikinci gruba alındı.Standart genel anestezi uygulanan tüm hastalardan bayanlar No:7-7.5, erkekler No:7.5-8 yüksek hacimli düşük basınçlı endotrakeal tüp ile entübe edilip kaf basınçları kaf manometresi kullanılarak 25 cmH2O basıncında olacak şekilde ayarlandı. Tüm hastalar supin, 30 derece trendelenburg ve 30 derece ters trendelenburg pozisyonlarında beşer dakika tutulup endotrakeal tüp kaf basınçları, hemodinamik ve ventilasyon parametreleri ölçüldü. Trendelenburg pozisyonunda kaf basınçları iki grupta da arttığı tespit edildi.Morbid obez hastalarda kaf basıncı ile VKİ ve tepe havayolu basıncı arasında anlamlı ilişki tespit edildi. Genel anestezi altında morbid obez hastalara trendelenburg pozisyonu uygulandığında endotrakeal tüp kaf basıncı, VKİ normal olan hastalara göre fazla etkilenmektedir. Bu nedenle trendelenburg pozisyonu uygulanan morbid obez hastalarda endotrakeal tüp kaf basınçlarının monitorizasyonu gereklidir.Öğe Positional Oxygenation Changes in an Adult Patient With Scimitar Syndrome: A Case Report(Lippincott Williams & Wilkins, 2018) Sergin, Demet; Tanatti, Burcak; Ulukaya, SezginScimitar syndrome is a rare complex of congenital anomalies of the cardiopulmonary system. In patients with scimitar syndrome, the right pulmonary vein abnormally drains into the inferior vena cava, right atrium, coronary sinus, azygos vein, portal vein, or hepatic vein. The syndrome gets its name from the Turkish sword-like image that appears on chest x-ray. Some patients with scimitar syndrome survive in adulthood undiagnosed. Herein, we discuss positional oxygenation and hemodynamic changes associated with scimitar syndrome, especially in the left lateral decubitus position, detected during preoperative anesthetic examination in an adult patient who underwent general anesthesia for left mastectomy.Öğe Preoperatif açlık süresinin hemodinamik etkisinin değerlendirilmesinde perfüzyon indeksi (Pİ)'nin güvenilirliği(Ege Üniversitesi, 2023) Ulukaya, Sezgin; Musayeva, Dinar; Deniz, Mustafa NuriAMAÇ: Hastaların hemodinamik durumunun değerlendirilmesinde kullanılan perfüzyon indeksi (Pİ) ve pletismografi değişkenlik indeksi (PVİ) parametrelerinin yararı tartışmalıdır. Çalışmamızda, Pİ ve PVİ'nin vücut sıvı alımı ve standart hemodinamik parametrelerle ilişkisini değerlendirmek amaçlanmıştır. METOT: Çalışmamız prospektif, randomize kontrollü, çift kör, gözlemsel niteliktedir. Etik Kurul ve hasta onamı olan, ameliyat olacak 18-70 yaş, ASA I-II, 140 hasta iki grupta çalışmaya dahil edildi. Bunlardan ameliyat öncesi en az 8 saat katı gıda ve sıvı alımı yasaklanan hastalar kontrol grubuna (Grup K); ameliyattan iki saat öncesine kadar berrak sıvı alımı serbest bırakılanlar sıvı grubuna (Grup S) alınmıştır. Hastalardan operasyon öncesi, indüksiyon sonrası 2. dk, entübasyon sonrası 5. dk ve insizyon sonrası Pİ ve PVİ değerleri elde edilmiştir. Bunların dönemlere göre seyri, demografik özellikler, açlık süresi ve eş zamanlı elde edilen hemodinamik parametreler ile ilişkisi değerlendirilmiştir. BULGULAR: Hem Pİ ve PVİ hem de hemodinamik verilerde ölçüm dönemlerinde anlamlı değişiklik oldu. İki grubun indüksiyon öncesi Pİ benzerdi. Sıvı grubunun Pİ'si, entübasyon sonrası 5. dakika ölçümünde anlamlı yüksekti (p<0, 05). PVİ sıvı grubunda hem indüksiyon öncesi hem de entübasyon sonrası 5. dakikada kontrol grubuna göre anlamlı düşüktü (p<0, 05). Hemodinamik parametrelerde ölçüm dönemlerindeki istatistiksel anlamlı değişim iki grupta benzerdi. Her iki grubun tüm ölçümleri Spearman's korelasyon testi ile değerlendirildiğinde, Pİ ile DAB, SAB, SpO2 ve PVİ arasındaki negatif ilişki; KH ile arasındaki pozitif ilişki anlamlı idi. Her iki grupta, açlık süresi ile indüksiyon öncesi Pİ ve PVİ arasında anlamlı bir ilişkili yoktu. Yaş ve vücut ağırlığı ile kontrol grubu indüksiyon öncesi Pİ ile PVİ ile arasındaki ilişkiler anlamlı idi. SONUÇ: Genel olarak açlık süresi ve sıvı alımı, hemodinamik parametreler ve Pİ başlangıç değerlerini etkilememektedir. PVİ başlangıç değerleri sıvı alımı iki saate kadar serbest bırakılan grupta daha düşük saptanmıştır. Entübasyon ve insizyon gibi ek stres dönemlerinde yapılan Pİ ve PVİ ölçümleri sıvı dengesinin önemini destekleme eğilimindedir. Bulgularımızın, farklı anestezi veya cerrahi stres durumlarında yapılan belirlenmiş volümde sıvının intravenöz denemeleri yoluyla yapılan çalışmalarla teyit edilmesine ihtiyaç vardır.;Preoperatif açlık süresi, dalga değişkenlik indeksi, perfüzyon indeksi.;Preoperative fasting time, pleth variability index, perfusion index.Öğe Results of 1001 liver transplantations in 23 years: Ege University experience(Aves, 2018) Zeytunlu, Murat; Uguz, Alper; Unalp, Omer; Ergun, Orkan; Karasu, Zeki; Gunsar, Fulya; Akarca, Ulus; Yilmaz, Funda; Turan, Ilker; Nart, Deniz; Tekin, Fatih; Ozutemiz, Omer; Ulukaya, Sezgin; Deniz, Nuri; Aydogdu, Sema; Ozgenc, Funda; Tasci, Ezgi; Sertoz, Ruchan; Parildar, Mustafa; Elmas, Nevra; Harman, Mustafa; Guler, Ezgi; Kismali, Erkan; Akyol, Rahmi; Yamazhan, Tansu; Tasbakan, Meltem; Tiftikcioglu, Yigit; Bacakoglu, Feza; Nalbantgil, Sanem; Noyan, Aysin; Karapinar, Bulent; Kilinc, Arda; Uyar, Mehmet; Demirag, Kubilay; Ozalp, Sibel; Ozdemir, Nebile; Aras, Sinem; Altug, NursenBackground/Aims: Liver transplantation (LT) is now the standard of care for most end-stage liver diseases. Over the next 30 years, advances in medicine and technology will greatly improve the survival rates of patients after this procedure. The aim of the present study was to analyze retrospectively the results of 1001 patients withLT. Materials and Methods: Medical reports of 989 patients were analyzed retrospectively. Data were obtained from the patient's data chart. Descriptive statistics were used to describe continuous variables (mean, median, and standard deviation). Results: A total of 1001 LTs for 989 recipients were performed at Ege University Organ Transplantation and Research Center between 1994 and 2017. Therewere 639 male and 350 female recipients. Among 1001 LTs, there were 438 deceased donors and 563 living donors. The age interval of the patients was 4 months to 71 years old. The median Model for End-Stage Liver Disease score was 20. There were 12 deceased liver donors using the split method. There were 12 cases subject to retransplantation. In living donor LT grafts, 423 right lobes, 46 left lobes, and 94 left lateral sectors were used. In the first monitoring, the total annual mortality rate was 130 cases (13%). The mortality rate in retransplantation was found to be 66%. A 1-year survival rate of 87% was generally established. Conclusion: LThas been improving consistently over the last two decades. Ege University is one of the biggest liver transplant centers in Turkey for both technical and educational perspective.Öğe Severe decrease in SpO(2) and methemoglobinemia following subareolar isosulfan blue administration and clinical relevance(Aves, 2018) Yuksel, Esra; Duman, Dilek; Yeniay, Levent; Ulukaya, SezginThe level of axillary lymph node involvement in breast cancer is a critical decision factor for adjuvant therapy and the most important indicator of prognosis and survival. Sentinel lymph node biopsy is a minimally invasive technique with low morbidity in axillary staging of breast cancer. Radiocolloid substances (Technetium-99m) and/or blue dyes such as methylene blue or isosulfan blue are used during sentinel lymph node biopsy. Isosulfan blue stain is frequently used in sentinel lymph node biopsy and rarely causes complications. The present case report presents a severe decrease in SpO2 due to methemoglobinemia following isosulfan blue administration as well as skin and urine signs and inconsistency with clinical picture in a 67-year-old, 77 kg, ASA II female case who underwent sentinel lymph node biopsy under general anesthesia.
