Yazar "Mermer, Ahmet" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 36
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Abundance of syntopic newts, Triturus karelinii (Strauch, 1870) and Triturus vittatus (Gray, 1835), in Uludag National Park (Bursa, Turkey)(Tubitak Scientific & Technical Research Council Turkey, 2008) Mermer, Ahmet; Ayaz, Dincer; Cicek, KerimThe present study provides data on the abundance of syntopic southern crested newts, Triturus karelinii, and banded newts. Triturus vittatus, in Uludag National Park. The population of T. karelinii was 275 +/- 60.9 (95% CI = 138-413) in Kirazliyayla and 424 +/- 85.6 (95% CI = 212-636) in Sarialan. The populations of T. vittatus in Kirazliyayla and Sarialan were 392 +/- 85.6 (95% CI = 196-588) and 158 +/- 37.9 (95% CI = 79-237), respectively. T. karelinii populations had an approximately balanced sex ratio in all ponds. In Kirazliyayla 2 and Sarialan ponds the sex ratio of T. vittatus was balanced, whereas it was female-biased in the Kirazliyayla 1 pond.Öğe Age structure of a population ofChalcides ocellatus(Forskal, 1775) (Sauria: Scincidae) in Mediterranean Anatolia(Taylor & Francis Ltd, 2020) Mermer, Ahmet; Kumas, Meltem; Mutlu, Hasan Serdar; Cicek, KerimWe studied the age structure of a population of the Ocellated Skink,Chalcides ocellatusin Mediterranean Turkey using the skeletochronological method. We examined the cross sections of femoral diaphyseal of a total of 106 museum specimens including 53 adult females and 42 adult males. the snout-vent length was significantly correlated with age. the mean age was 6.0 years (3-10 year) for males and 5.8 years for females, but the difference was statistically not significant. Sexual maturity is reached after their third hibernation period. the lifespan was significantly shorter in southwestern Anatolia than in southern Anatolia (mean age 5.43 years vs. 6.50 years for both sexes combined; P<0.004). According to von Bertalanffy growth curves, the growth rates were lower in southwestern Anatolia than in southern Anatolia than.Öğe Age structure of Levant water frog, Pelophylax bedriagae, in Lake Sülüklü (Western Anatolia, Turkey).(2011) Çiçek, Kerim; Ayaz, Dinçer; Kumaş, Meltem; Mermer, Ahmet; Engin, Şeküre Deniz…Öğe Anadolu'da yaşayan Chalcides ocellatus (Sauria: scincidae) üzerinde taksonomik ve biyolojik araştırmalar(Ege Üniversitesi, 1993) Mermer, Ahmet; Budak, Abidin105 6.ÖZET Bu çalışmada Anadolu'dan toplanan Sclncldae familyasına mensup C'.ocellatua türüne ait 118 dişi, 104 erkek 34 subadult ve 48 jüvenilden oluşan toplam 304 örnek incelenmiştir. Türün morfolojik karakterleri, ekolojileri ve Anadolu'daki dağılımları yedi ayrı bölge (Ege, Kale-Finike, Kumluca, Antalya-Alanya, Mersin, Adana-Hatay, Gaziantep-Urfa) halinde ele alınarak değerlendirilmiş, ayrıca beslenme ve üreme biyolojisi ile kafatası osteolojisine ilişkin bazı bulgular saptanmıştır. Literatürde verilen dağılış yerlerine ilave olarak yenileri kaydedilmiş ve böylece türün Türkiye'de bilinen yayılış sahası daha da genişletilmiştir (Şekil 2). C.ocellatua örneklerin mide içeriklerine ilişkin değerlendirmeler, söz konusu türün geniş bir beslenme spektrumuna sahip olduğunu göstermektedir. Ayrıca özellikle akdeniz bölgesinde C.ocellatua örneklerinin, kış uykusuna yatmayıp, bütün yıl boyunca aktif halde bulundukları tespit edilmiştir. Morfometrik ölçümlerin karşılaştırılmasında, bölgeler arasında sadece ergin örneklerin baş+gövde uzunluğu, baş uzunluğu / gövde uzunluğu, baş genişliği / baş uzunluğu, baş uzunluğu / baş+gövde uzunluğu, ön bacak uzunluğu / baş +gövde uzunluğu ve arka bacak uzunluğu / baş+gövde uzunluğu oranları istatistiksel açıdan az da olsa bir fark göstermektedir. Ancak bütün karakterler için hesaplanan CD değeri 1.28'in altında bulunmuştur.106 Anadolu'daki C.ocellatus populasyonunda erkek ve dişi örnekleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark bulunmamakla birlikte; baş+gövde uzunluğu bakımından erkeklerin, dişilerden daha küçük ve başlarının da daha uzun ve geniş olduğu saptanmıştır. Vivipar bir tür olan C.ocellatus 'da gebelik ve yavru doğumları ile yeni doğmuş yavrular hakkında da laboratuvar ve arazi gözlemlerine dayanan bazı bilgiler verilmiştir. C.ocellatus 'un kafatası dorsal mediandaki kemikler, üst çene kemikleri, göz çukurunu oluşturan kemikler, oksipital seri kemikleri ve alt çene kemikleri olarak incelenmiştirÖğe Anadolu'da yaşayan Chalcides Ocellatus (Saurıa: Scicidae) üzerinde taksonomik ve biyolojik araştırmalar(Ege Üniversitesi, 1993) Mermer, Ahmet; Budak, AbidinBu çalışma Anadolu'dan toplanan Scincidae familyasına mensup C.ocellatus türüne ait 118 dişi, 104 erkek 34 subadult ve 48 jüvenilden oluşan toplam 304 örnek incelenmiştir. Türün morfolojik karakterleri, ekolojileri ve Anadolu'daki dağılımları yedi ayrı bölge (Ege, Kale-Finike, Kumluca, Antalya-Alanya, Mersin, Adana-Hatay, Gaziantep-Urfa) halinde ele alınarak değerlendirilmiş, ayrıca beslenme ve üreme biyolojisi ile kafatası osteolojisine ilişkin bazı bulgular saptanmıştır. Literatürde verilen dağılış yerlerine ilave olarak yenileri kaydedilmiş ve böylece türün Türkiye'de bilinen yayılış sahası daha da genişletilmiştir(Şekil 2). C.ocellatus örneklerin mide içlerine ilişkin değerlendirmeler, söz konusu türün geniş bir beslenme spektrumuna sahip olduğunu göstermektedir. Ayrıca özellikle Akdeniz bölgesinde C.ocellatus örneklerinin, kış uykusuna yatmayıp, bütün yıl boyunca aktif halde bulundukları tespit edilmiştir. Morfometrik ölçümlerin karşılaştırılmasında, bölgeler arasında sadece ergin örneklerin baş+gövde uzunluğu, baş uzunluğu/gövde uzunluğu, baş genişliği/baş uzunluğu, baş uzunluğu/baş+gövde uzunluğu, ön bacak uzunluğu/baş+gövde uzunluğu ve arka bacak uzunluğu/baş+gövde uzunluğu oranları istatistiksel açıdan az da olsa bir fark göstermektedir. Ancak bütün karakterler için hesaplanan CD değeri 1,28'in altında bulunmuştur. Anadolu'daki C.ocellatus popülasyonunda erkek ve dişi örnekleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark bulunmamakla birlikte; baş+gövde uzunluğu bakımından erkeklerin, dişilerden daha küçük ve başlarının da daha uzun ve geniş olduğu saptanmıştır. Vivipar bir tür olan C. Ocellatus - da gebelik ve yavru doğumları ile yeni doğmuş yavrular hakkında da laboratuar ve arazi gözlemlerine dayanan bazı bilgiler verilmiştir. C.ocellatus'un kafatası dorsal mediandaki kemikler, üst çene kemikleri, göz çukurunu oluşturan kemikler, oksipital seri kemikleri ve alt çene kemikleri olarak incelenmiştir.Öğe Anadolu’da Yaşayan Chalcides ocellatus (Sauria: Scincidae)’un Kafatası Osteolojisi.(1996) Mermer, Ahmet…Öğe Differentiation of bone tissue and long bone development in the Uludağ frog, Rana macrocnemis tadpoles.(2011) Çiçek, Kerim; Ayaz, Dinçer; Kumaş, Meltem; Mermer, Ahmet; Engin, Şeküre Deniz…Öğe Effects of Altitude and Temperature on Erythrocyte Morphology of Emys orbicularis (Linnaeus, 1758) and Mauremys rivulata (Valenciennes, 1833)(2021) Tok, Cemal Varol; Bayrakcı, Yusuf; Yenmiş, Melodi; Mermer, Ahmet; Ayaz, DinçerThe decrease in erythrocyte size of animals live at high altitudes yields an evolutionary advantage to survive byproviding adaptation to colder temperatures and low partial oxygen pressures. We examined the effect of geographicalchanges on the erythrocyte morphology of two terrapins, Emys orbicularis and Mauremys rivulata, and analyzed whether sucherythrocyte characteristics as size and volume changed at high altitudes and different temperatures. We found out that theerythrocyte characteristics varied both within and between the populations. They varied depending on altitude for E.orbicularis and on temperature for M. rivulata. However, the erythrocyte characteristics were not correlated with theenvironmental parameters, except between sunshine duration and erythrocyte length, size, and nucleus volume for E.orbicularis.Öğe Extreme cases of colour pattern and size in Levantine Viper, Macrovipera lebetina (L., 1758) from the West of Euphrates Basin (Southern Anatolia, Turkey)(2012) Mermer, Ahmet; Göçmen, Bayram; Çiçek, Kerim…Öğe Feeding Biology of the Marsh Frog, Rana ridibunda Pallas 1771, (Anura, Ranidae) In Turkey’s Lake District.(2006) Çiçek, Kerim; Mermer, Ahmet…Öğe Food composition of a breeding population of the endemic Anatolia newt, Neurergus strauchii (Steindachner, 1887) (Caudata: Salamandridae), from Bingol, Eastern Turkey(Firenze Univ Press, 2020) Cicek, Kerim; Koyun, Mustafa; Mermer, Ahmet; Tok, Cemal VarolThe study presents data on the food composition of a breeding population of the Anatolia newt Neurergus strauchii (Steindachner, 1887), from Bingol, Turkey. A total of 953 prey items were determined in the food contents of 46 individuals (18 males and 28 females) examined in the study. Insecta (63%) and Malacostraca (35%) constitute 97% of the food composition by number. While the most frequently encountered prey groups in the diet are Diptera (87%), Amphipoda (85%), Neurergus eggs (74%), and Coleoptera (37%), the comparison of food composition by volume is Amphipoda (40%), Neurergus eggs (41%), and Diptera (10%) respectively. No significant difference in food niche was observed between the sexes. The species generally fed on aquatic, poor-flying or slow-moving invertebrates.Öğe Food habits of the Lycian Salamander, Lyciasalamandra fazilae (Basoglu and Atatur, 1974): Preliminary data on Dalyan population(Univ Oradea Publ House, 2007) Cicek, Kerim; Tok, Cemal Varol; Mermer, Ahmet; Tosunoglu, Murat; Ayaz, DincerWe analyzed stomach contents of 21 (13 (3,3, 8 female female) adult Lycian salamanders, Lyciasalaniandra fazilae, inhabiting Go)kbel and iztuzu, south of Dalyan (Koycegiz, Mugla). Although various terrestrial invertebrates constitute the diet of the salamander, larvae and adult beetles (39.61%), centipedes (16.88%) are the most important food groups. Lyciasalaniandra fazilae is an active predator capable of changing its feeding regime in proportion to the species richness within its habitat.Öğe Gece Yanığı Herbes Zoster? Böcek Dermatiti?(1997) Dereli, Tugrul; Mermer, Ahmet; Kazandı, A.C.; Varol, A.…Öğe Gediz nehrindeki kababurun balığı (chondrostoma nasus linnaeus, 1758) populasyonunun biyolojik yönden incelenmesi(Ege Üniversitesi, 1989) Mermer, Ahmet; Balık, SüleymanBu araştırmada Gediz nehrindeki c. nasus populasyonuna ait biyolojik özelliklerin incelenmesi amaçlanmıştır. Türkiye'de bu balıklar üzerine yapılmış biyolojik kökenli araştırma sayısı oldukça azdır. Zira çalışmaların çoğu özellikle taksonomik, diagnostik ve morfolojik incelemeler şeklindedir. Gediz nehrinden sağlanan 93 adet c. nasus örneği biyolojik özellikleri açısından detaylıca incelenmiştir. Populasyondan yakalanan örnekler 0-IV yaşlar arasında dağılım göstermiştir. Populasyondaki dişilerin erkeklere oranı 1.16 olarak bulunmuş en kalabalık grupların ise II - III yaş arasındaki fertlerden oluştuğu saptanmıştır. İncelenen örneklerde boy ve ağırlığın ekstrem değerleri sırası ile 8.0-20.4 cm ve 6.00-89.72 gr arasında dağılım göstermiştir. İlk yaşlarda seksler arasında büyüme açısından önemli bir fark olmama sına karşın, üreme yaşına gelindiğinde bazı farklar olmuştur. En fazla oransal boy ve ağırlık artışı II. yaşta; en az oransal boy artışı IV. yaşta; en az oransal ağırlık artışı ise III. yaşta meydana gelmiştir. İlk yaşlarda boy ve ağırlık artışının yüksek olmasına karşın, ileri yaşlarda bu oran azalmıştır. Kondüsyon faktörü açısından seksler arasında önemli bir fark bulunama mıştır. Aylık değişimler dikkate alındığından kondüsyon faktörünün üreme periyoduna yaklaşıldıkça arttığı gözlenmiştir. Bu populasyonda, erkeklerin II- III, dişilerin III- IV yaşında cinsel olgunluğa eriştikleri saptanmıştır. Üreme göçü esnasında gonadların gelişmesinin oldukça hızlandığı gözlenmiştir. Yumurta sayılarının 1900-2400 arasında, yumurta çaplarının ise 1.58-2.01 mm arasında olduğu ortaya konmuştur. Et verimi açısından, populasyonda en büyük verimliliği III. yaş grubu bireylerinin oluşturduğu, bu verimliliğin II. yaştan sonra önem kazanmaya başladığı ve bu yaşın ise cinsel olgunlaşma yaşı ile aynı olduğu tesbit edil miştirÖğe Güneybatı Anadolu'da dağılış gösteren scincidae türlerinin morfolojil ve biyolojik araştırılması(Ege Üniversitesi, 1998) Budak, Abidin; Tok, Cemal Varol; Mermer, AhmetBu çalışmada, Güneybatı Anadolu'da Scincidae familyasından 5 türün (Chalcides ocellatus, Mabuya aurata, Mabuya vittata,Ophimorus punctatissimus, Ablepharus kitaibelii) yaşadığı tespit edilmiştir. Çalışmada, Güneybatı Anadolu'dan toplanan örnekler morfolojik olarak(Pholidosis, renk-desen, vücut ölçüm ve oranları) değerlendirilmiştir. Bunun yanında türlere özgü biyolojik ve ekolojik özellikler de verilmiştir. Anahtar Kelimeler: Scincidae, Güneybatı Anadolu, MorfolojiÖğe Hematology of Frog, Rana macrocnemis Boulenger, 1885 in Uludağ National Park (Bursa,Turkey).(2008) Arserim, Süha Kenan; Mermer, Ahmet…Öğe Hematology of the Uludağ Frog, Rana macrocnemis Boulenger, 1885 in Uludağ National Park (Bursa, Turkey)(2008) Arserim, Suha Kenan; Mermer, AhmetUludağ Milli Parkı’nda uludağ kurbağası, Rana macrocnemis Boulenger, 1885’in hematolojisi (Bursa, Türkiye). Uludağ Milli Parkı’ından, 30 (15 ??, 15 ??) ergin Rana macrocnemis örneğinde bazı hematolojik parametreler ve periferal kan hücrelerinin (eritrosit, lökosit, trombosit) morfolojisindeki mevsimsel değişimler istatistiksel ve histolojik yöntemlerle incelenmiştir. 1 mm3 kandaki eritrosit sayısı, 514,839 (280,000 – 940,000); lökosit sayısı, 3,527 (2,600 – 5,200); trombosit sayısı, 31,069 (20,000 – 50,000); hemoglobin miktarı (Hb), 8.10 (5.60 – 12.10) g/dl; hematokrit değeri (HCT), 0.34 (0.16 – 0.46) L/l; ortalama hücre hacmi (MCV), 694.54 (420.45 – 1105.26) fl; ortalama hücre hemoglobini (MCHb), 167.88 (87.78 – 257.89) pg; ortalama hücre hemoglobin konsantrasyonu (MCHbC), 251.43 (160.87 – 387.50) g/l olarak hesaplanmıştır. Eritrosit sayısı ile ilgili parametreler açısından (Hb, HCT, MCV, MCHb ve MCHbC) mevsimsel değişimler saptanmıştır. Bu değerler açısından cinsiyetler arasında da küçük farklılıklar olsa da istatistiki açından önemsizdir. Buna karşın, lökösit ve trombosit sayısı değerleri açısından gerek mevsimsel ve gerekse cinsiyete bağlı varyasyonlar gözlenmemiştir. Hücre büyüklükleri açısından küçük mevsimsel farklılıklar tespit edilmiştir. Fakat bunların bireysel varyasyonlar olduğu sonucuna varılmıştır.Öğe Karagöl (Yamanlar-İzmir)’ün Sucul Böcek Faunası Üzerine Ön Araştırma.(1995) Mermer, Ahmet; Parlak, Osman; Çevik, İbrahim Ethem…
