Yazar "L. Akman" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Diabetic ketoacidosis during pregnancy: A case report and review of the literature
    (2014) L. Akman; B.S. Hurşitoğlu; M. Kazandı
    Diabetik ketoasidoz (DKA), diabetin ciddi, akut bir metabolik komplikasyonudur. Hiperglisemi, metabolik asidoz ve artmış keton cisim konsantrasyonu ile karakterizedir. DKA, diabetik gebelerde nadir bir komplikasyondur ancak hem anne hem de fetus için riskli bir durumdur. Tüm tedavilere rağmen, fetusun kaybı ile sonuçlanabilir. DKA'nın erken ve agresif tedavisi yüksek perinatal mortalite düzeyini azaltabilir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Huge fetal sacrococcygeal teratoma: Antenatal and postnatal management
    (2011) M. Kazandı; L. Akman; Ç. Şahin
    Sacrococcygeal teratoma (SCT) is one of the most common fetal tumors (1/30000). Ultrasonography is an important method for diagnosis and following the SCT. Pregnancy can be managed by diagnosing the teratoma, monitoring its growth rate and fetal complications with the USG. Some complications such as fetal hydrops, dystocia, hemorrhage and rupture can be seen. In this report, we present a 25 year old woman with 25 weeks gestation according to her last menstrual date. We determined a 5x4 cm of sacrococcygeal teratoma through ultrasonographic examination. Because of the acute enlargement of the sacrococcygeal teratoma, a cesarian section was performed without complication at 36 gestational weeks with no fetal compromise developing such as fetal hydrops or placentomegaly. The fetus underwent surgery in the pediatric surgery. The sacrococcygeal teratoma was removed and the histopathology revealed immature teratoma. Neonates with SCT after exicision require long-term follow up for functional impairment. Management of the sacrococcygeal tumors are required with a multidiciplinal approach by the obstetrician, pediatrist and pediatric surgeon.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Postmenopozal kadınlarda Tibolon’un tolerebilitesi, vajinal kanama oranı ve meme semptomları
    (2007) M. Kazandı; L. Akman
    Menopozal dönemde estradiol seviyesinde azalma sıklıkla vazomotor semptomlar, uyku bozuklukları, duygu durumunda değisiklikler ve ürogenital atrofi sikayetleri ile beraberdir. Bu dönemdeki sikayetlerin önlenmesinde hormon tedavisi yaygın olarak kullanılmaktadır. Tibolon, postmenopozal kadınlarda endometrium ve memeyi uyarı yapmaksızın kemik, vagina, klimakterik sikayetler, duygu-durum ve seksüel iyilik haline olumlu etkisi olan doku spesifik bir bilesiktir. Çalısmamızda, klimakterik sikayetleri nedeniyle tibolon kullanan hastaların ilaca uyumunu, vajinal kanama oranı ve meme semptomlarını arastırdık. Gereç ve Yöntem : Tedavi rejimi olarak kadınlara sürekli 2.5 mg/gün tibolon baslananlarda, tedavinin 1. ayında ( 1. siklus), 3. ayında (2.ve 3. siklus), ve 6. ayında (5. ve 6. siklus) 3 periyodda değerlendirildi. Toplam 88 postmenopozal (50 doğal menopoz-38 cerrahi menopoz) kadında meme semptomları ve 50 doğal menopozdaki kadında vajinal kanama oranları belirlendi. Bulgular : Kadınların toplam %20’sinde(10/50) vajinal kanama/lekelenme sikayeti oldu. %13 (12/88) kadında memede hassasiyet saptandı. Üç periyod için ortalama VAS skorları sırasıyla; 2.5, 2.3 ve 2.5 olarak bulunmustur. Sonuç : Sonuçlarımız, tibolon ile tedavide yüksek uyum ve düsük vajinal kanama ve meme semptomlarını göstermekte idi.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Stres inkontinans tedavisinde laparoskopik Burch kolposüspansiyon: 5 yıllık takip sonuçları
    (2013) F. Şendağ; L. Akman; A. Akdemir; K. Öztelin
    Amaç: Çalışmamızda, stres inkontinansı olan hastalarda uyguladığımız transperitoneal laparoskopik Burch Kolposüspansiyonu operasyonunun sonuçları değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğinde Ocak 2002-Ocak 2007 tarihleri arasında, ek bir cerrahi girişim yapılarak ya da yapılmadan transperitoneal laparoskopik Burch kolposüspansiyonu uygulanan 24 hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Ek cerrahi girişim olarak; 2 laparoskopik histerektomi, 7 laparoskopik histerektomi+bilateral salpingooferektomi ve 1 tuba ligasyonu yapılmıştır. Tüm hastalar preoperatif dönemde; hikaye, fizik muayene, pamuk uçlu swap testi, idrar analizi ve ürodinamik çalışmalar ile değerlendirilmiştir. Hastaların iyileşme hızlarının değerlendirilmesi; operasyon sonrası 6. haftada, 6. ayda ve sonraki her 6 ayda bir ayakta öksürme stres testi ile birlikte uygulanan basit sistometri ile yapılmıştır. Hastaların ortalama vücut kütle indeksi (BMI) 26±2.3 kg/m2, yaş 46.8±4.5 yıl, parite sayısı 2.2±1.2 ve inkontinans süresi 3.2±1.4 yıldır. 10 hastada (%41) önceden geçirilmiş abdominal operasyon hikayesi mevcuttu ve 14 hasta (%59) postmenopozal dönemde idi. Bulgular: Çalışmamızda ortalama hastanede kalış suresi 2.1±1.3 gün, kan kaybı 70±35 ml, operasyon süresi 65±14 dakika ve üriner kateterizasyon süresi 1.55±1.54 gün olarak saptanmıştır. Ortalama 60 aylık takip süresince, 21 hastada (%87.5) kontinans saptanmıştır. Postoperatif dönemde saptadığımız komplikasyonlar arasında, bir hastada üriner retansiyon (7 gün kateterizasyon), 1 hastada işeme güçlüğü ile birlikte olan postkolposüspansiyon sendromu (laparotomiyle üretrolizis uygulandı), 3 hastada denovo detrusor instabilitesi (oxybutinin ile tedavi edildi) ve 4 hastada 24 saatin üzerinde kateterizasyon süresi mevcuttur. Sonuç: Kısa hastanede kalış suresi, minimal kan kaybı ve kabul edilebilir komplikasyonları ile transperitoneal laparoskopik Burch Kolposüspansiyonu, stres inkontinans tedavisinde etkili bir yöntemdir.