Yazar "Keçeci, Burçin" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Kas iskelet sistemi malign tümörlerinin tedavisi ve ekstremite kurtarıcı cerrahi sonuçlarımız(Ege Üniversitesi, 2005) Keçeci, Burçin; Sabah, Dündar[Abstarct Not Available]Öğe Kemik ve yumuşak doku sarkomları epidemiyolojisi ve genel sağ kalım özellikleri(2019) Kaya, Hüseyin; Sabah, Dündar; Keçeci, Burçin; Doğanavşargil, Başak; Sezak, Murat; Yaman, Banu; Kantar, MehmetAmaç: Ege Üniversitesi Hastanesinde 1992-2017 arası kanser tanı ve tedavisi yapılan 3179 kemik ve yumu?ak doku sarkomunun epidemiyolojik ve sağ kalım özelliklerinin analizi ve sonuçların kaynaklarla kar?ıla?tırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Kanserle Sava? Ara?tırma ve Uygulama Merkezi tarafından toplanan kemik ve yumu?ak doku sarkomu verileri CANREG özel bilgisayar programına kayıt edilmi?, DSÖ ve SEER sistemleri temelinde gruplanarak analizler yapılmı?tır. ?statistik analizlerde Ki-kare, General Linear Model, Kaplan Meier sağ kalım analizleri uygulanmı?tır. Kaplan Meier sağ kalım analizinde Log Rank (Mantel-Cox), Breslow (Generalized Wilcoxon) ve Tarone-Ware istatistikleri kullanılmı?tır. ?statistik analizlerde p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmi?tir. Bulgular: EÜH Kanser veri sisteminde bulunan 117.139 olgu arasında kemik ve yumu?ak doku sarkomları %2,7 (n=3179) oranında gözükmektedir. Kemik tümörlü olgularımızın %58’i (n:795) erkek, %42’si (n:566) kadındır. Olgularımızın büyük bölümü 10-19 (%30,8) ve 20-29 (%14,8) ya? aralığındadır. En sık yerle?im yeri alt ekstremite uzun kemiklerindedir (%42,5). Histolojik tanılarda ise en sık osteosarkom ardından Ewing sarkomu ve kondrosarkom görülmektedir. Evrelendirmesi yapılabilen olguların %41’nin (n:663) lokalize tümör, %33,2’sinin lokal ileri evre ve %25,8’inin ise uzak metastaz ile ba?vurduğu görüldü. Yapılan sağ kalım değerlendirmesinde kemik tümörlerinde toplam be? yıllık GSK %62, 10 yıllık ise %53 saptandı. Evrelere göre be? ve 10 yıllık GSK sırasıyla; lokalize tümörlerde %71 ve %65, lokal ileri evrede %58 ve %54, metastatik dönemde ise %43 ve %36’dır. Yumu?ak doku sarkomu olgularımızın %53’ü (n: 970) erkek, %47’si (n:847) kadındır. Evrelendirmesi yapılabilen olguların (n:739) %49,9’unun lokalize tümör, %24,1’inin lokal ileri evre ve %26,2’sinin ise uzak metastaz ile ba?vurduğu görüldü. Yumu?ak doku sarkomlarında toplam sağ kalım değerlendirmesinde be? yıllık GSK %59, 10 yıllık %49 saptandı. YDS da GSK’nin erkek hastalarda kadın hastalara göre daha kötü olduğu görüldü. Kadınlarda be? ve 10 yıllık GSK sırasıyla %62 ve %53 olarak saptanırken erkeklerde bu oranlar %56 ve %45’e dü?mektedir. Sonuç: EÜH Kanser veri sisteminde bulunan 117.139 olgu arasında kemik ve yumu?ak doku sarkomları %2,7 (n=3179) oranında gözükmektedir. Yapılan sağ kalım değerlendirmesinde kemik tümörlerinde be? yıllık GSK %62, 10 yıllık ise %53 saptandı. Yumu?ak doku sarkomlarında be? yıllık GSK %59, 10 yıllık %49 saptandı.Öğe Treatment of pelvic Ewing’s sarcoma: Pros and cons of chemotherapy plus definitive radiotherapy versus surgery(2020) Kaçmaz, İsmail Eralp; Keçeci, Burçin; Basa, Can Doruk; Sabah, DündarObjective: the aim of this study was to compare the results of chemotherapy or combined chemotherapy-radiation therapy with surgical intervention following neodjuvant therapy in pelvic Ewing’s sarcoma patients. Methods: the study population consisted of 39 patients with pelvic Ewing’s sarcoma treated in our clinic between 1994 and 2014. of these patients, 28 patients (11 boys and 17 girls; mean age: 19.57±6.8 years) were treated with chemotherapy and radiation therapy and the remaining 11 patients (9 boys and 2 girls; mean age: 18.64±8.1 years) patients underwent surgical intervention after neoadjuvant chemotherapy or chemotherapy plus radiation therapy. Internal hemipelvectomy was performed in 10 patients, and external hemipelvectomy was performed in one patient. Survival rates were compared between the surgical and non-surgical treatment groups. Predictive factors, such as treatment protocol (surgery, neoadjuvant chemotherapy, definitive radiotherapy), mass localisation, mass size, presence of metastasis at the time of diagnosis, and presence of late metastases were compared between the groups. T he effects of each variable on survival were also examined. Results: the overall 3- and 5-year survival rates of the 28 non-surgical patients were 41.4% and 26.1%, respectively, while those of the surgical patients were 53% and 35.4%, respectively (p=0.777). Large mass size, presence of metastasis at the time of diagnosis, and presence of late metastases were significantly associated with lower survival rates. Conclusion: the survival rates of the patients who underwent surgery were higher than those of non-surgical patients, although the difference was not statistically significant. Definitive radiation and chemotherapy would be preferable in selected cases, such as patients with sacral localisation, without surgical intervention.Öğe Treatment of pelvic Ewing’s sarcoma: Pros and cons of chemotherapy plus definitive radiotherapy versus surgery(2020) Kaçmaz, İsmail Eralp; Keçeci, Burçin; Basa, Can Doruk; Sabah, DündarObjective: The aim of this study was to compare the results of chemotherapy or combined chemotherapy-radiation therapy with surgical intervention following neodjuvant therapy in pelvic Ewing’s sarcoma patients. Methods: The study population consisted of 39 patients with pelvic Ewing’s sarcoma treated in our clinic between 1994 and 2014. Of these patients, 28 patients (11 boys and 17 girls; mean age: 19.57±6.8 years) were treated with chemotherapy and radiation therapy and the remaining 11 patients (9 boys and 2 girls; mean age: 18.64±8.1 years) patients underwent surgical intervention after neoadjuvant chemotherapy or chemotherapy plus radiation therapy. Internal hemipelvectomy was performed in 10 patients, and external hemipelvectomy was performed in one patient. Survival rates were compared between the surgical and non-surgical treatment groups. Predictive factors, such as treatment protocol (surgery, neoadjuvant chemotherapy, definitive radiotherapy), mass localisation, mass size, presence of metastasis at the time of diagnosis, and presence of late metastases were compared between the groups. T he effects of each variable on survival were also examined. Results: The overall 3- and 5-year survival rates of the 28 non-surgical patients were 41.4% and 26.1%, respectively, while those of the surgical patients were 53% and 35.4%, respectively (p=0.777). Large mass size, presence of metastasis at the time of diagnosis, and presence of late metastases were significantly associated with lower survival rates. Conclusion: The survival rates of the patients who underwent surgery were higher than those of non-surgical patients, although the difference was not statistically significant. Definitive radiation and chemotherapy would be preferable in selected cases, such as patients with sacral localisation, without surgical intervention.
