Yazar "Karakul, Atiye" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Anxiety Levels and Needs of Fathers of Children Hospitalized in Pediatric Surgery Intensive Care Units(2020) Didişen, Nurdan Akçay; Karakul, Atiye; Ertürk, Sevinç; Dökümcü, ZaferAim: The purpose of this study was to determine the anxiety levels and needs of those fathers whose children were hospitalized in a pediatric surgery intensive care unit. Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted with the fathers of children hospitalized in a pediatric surgery intensive care unit in 2016/2017 by using the critical care family needs inventory (CCFNI), and State and Trait Anxiety scale. Setting: Turkey, a university hospital. Results: This study included 113 fathers. The fathers’ mean age was 36.6±6.31 years. There was a weak positive correlation between the scores the fathers obtained from the State Anxiety scale and the CCFNI. There was a difference between the fathers’ intensive care needs in terms of their education levels. While ‘‘feeling that hospital personnel are attentive to the patient’’ was important for 92% of the fathers, ‘‘being sure that as much care as possible is given” was important for 88.5% and ‘‘being informed about the patient at least once a day’’ was important for 85.8%. Conclusion: The anxieties and needs of the fathers of the patients staying in a pediatric surgery intensive care unit were high, particularly in those with a low educational level. Health professionals should be aware of the fathers’ feelings, needs and stressors so that they can provide interventions specific to fathers.Öğe Anxiety Levels and Needs of Fathers of Children Hospitalized in Pediatric Surgery Intensive Care Units(2020) Didişen, Nurdan Akçay; Karakul, Atiye; Ertürk, Sevinç; Dökümcü, ZaferAim: the purpose of this study was to determine the anxiety levels and needs of those fathers whose children were hospitalized in a pediatric surgery intensive care unit. Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted with the fathers of children hospitalized in a pediatric surgery intensive care unit in 2016/2017 by using the critical care family needs inventory (CCFNI), and State and Trait Anxiety scale. Setting: Turkey, a university hospital. Results: This study included 113 fathers. the fathers’ mean age was 36.6±6.31 years. There was a weak positive correlation between the scores the fathers obtained from the State Anxiety scale and the CCFNI. There was a difference between the fathers’ intensive care needs in terms of their education levels. While ‘‘feeling that hospital personnel are attentive to the patient’’ was important for 92% of the fathers, ‘‘being sure that as much care as possible is given” was important for 88.5% and ‘‘being informed about the patient at least once a day’’ was important for 85.8%. Conclusion: the anxieties and needs of the fathers of the patients staying in a pediatric surgery intensive care unit were high, particularly in those with a low educational level. Health professionals should be aware of the fathers’ feelings, needs and stressors so that they can provide interventions specific to fathers.Öğe Beta talasemi majörlü çocukların güçlendirilmesi(Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2019) Karakul, Atiye; Şenol, SelminAmaç: Bu araştırmada, 12-18 yaş arası Beta Talasemi Majörlü çocukların hastalık sürecine ilişkin problemleri tanımlanarak, bireyselleştirilmiş güçlendirme eğitimleri ile güçlendirilmeleri amaçlanmıştır. Yöntem: Bu araştırma, karma tipte bir çalışmadır. Birinci aşama, Beta Talasemi Majörlü çocukların hastalık sürecine ilişkin problem ve gereksinimlerinin belirlenmesi olup; fenomenolojik yöntem kullanılmıştır. İkinci aşamada ise, nitel yöntemle tanımlanan hastalık sürecine ait gereksinim duyulan konuların, güçlendirme modeli kapsamında ele alınmasıdır. Bu gereksinimlere yönelik eğitimin verilmesi ve bireyselleştirilmiş güçlendirme eğitiminin etkinliğinin incelenmesinde nicel yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 12-18 yaş arası Beta Talasemi Majörlü 15 çocuk oluşturmuştur. Veriler, bireysel görüşmelerle toplanmıştır. Verilerin toplanma sürecinde, "Tanıtıcı Bilgi Formu", "Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu" ve “Beta Talasemi Majörlü Çocukların Gereksinimlerini Belirleme Soru Formu” kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada yer alan katılımcıların yaş ortalaması 15.46±0.42’dir. Çocuklarla yapılan görüşmede tedavi süreci, aile süreci ve sosyal hayat olmak üzere üç tema yer almıştır. Beta Talasemi Majörlü çocukların altısı hastalığın genetik geçişli olduğunu bilmediğini, eritrosit transfüzyonundan bir kaç gün önce yorgunluk, baş ağrısı, halsizlik gibi sağlık problemeri yaşadığını ve bu problemleri nasıl yöneteceğini bilemediğini ifade etmiştir. Çocukların 12’sinin demir şelasyon tedavisini ve tümünün de destek tedavisini düzenli olarak kullanmadığı saptanmıştır. Tedavinin yan etkilerini, hastalığın kesin tedavisini ve gelecekteki tedavilerin neler olduğunu bilmedikleri ve beslenme ilkelerine dikkat etmedikleri görülmüştür. Çocukların Beta Talasemi Majör’ün tedavi sürecinin yan etkilerinden dolayı kendilerini mutsuz, üzgün, sinirli, kızgın ve kötü hissettikleri, gelecek kaygısı yaşadıkları saptanmıştır. Bakım sürecinde öncelikli sorumluluğu annelerin üstlendiği görülmüştür. Yanısıra, ailelerin çocuklarına karşı aşırı korumacı tutum sergiledikleri, ekonomik olarak zorlandıkları saptanmıştır. Çocukların ise, hastalığı arkadaşlarından sakladıkları, öğretmenlerine detaylı hastalık bilgisi vermedikleri belirlenmiştir. Benzer şekilde, hastalığın akademik başarılarını ve günlük yaşamlarını etkilediği saptanmıştır. Çocukların ön test gereksinim belirleme soru formu toplam puan ortalaması 30.73±2.38 iken, birinci son testin ilk uygulamasında toplam puan ortalaması 48±3.50 ve ikinci son testin uygulamasında toplam puan ortalaması 47.86±3.52’dir. Sonuç: Yapılan çalışmanın sonucunda, çocukların hastalık bilgisi, tedavi süreci, anne/baba ilişkisi ve sosyal hayata yönelik gereksinimleri olduğu belirlenmiştir. Bu gereksinimler doğrultusunda verilen bireyselleştirilmiş eğitimin, çocukların güçlendirilmesinde etkili olduğu son test puan ortalamaları ile saptanmıştır.Öğe Determining the Knowledge Level of Parents Relating to Circumcision(Galenos Yayincilik, 2021) Didisen, Nurdan Akcay; Karakul, Atiye; Ozdemir, Hamide Nur CevikAim: This study was conducted to determine the knowledge level and opinions of parents regarding circumcision. Materials and Methods: This descriptive style study was conducted with 258 individuals who were the parents of male patients being treated in the pediatric surgery department of a university hospital. The data of the study were collected through a questionnaire which was designed in line with the literature and given through a face-to-face interviewing method. The data were analyzed by using descriptive statistics with the SPSS 21.0 package program for Windows. Results: A total of 84.9% of the parents were the mothers of the children. A total of 70.2% of the parents stated that they had had their child circumcised by a physician in a hospital setting. Regarding the purpose of circumcision, a total of 27.5% of the parents stated medical and emergency requirements while 25.6% of them stated cultural factors. A total of 23.3% of the parents stated that their children did not want to be circumcised while 57.4% stated that they had made decision to circumcise together with their spouse. A total of 54.3% of the parents mentioned that their children experienced pain after circumcision. It was determined that the parents had a moderate level of knowledge regarding the benefits of circumcision, however, most of them had no idea about the practices of circumcision. Conclusion: Parents emphasized the cultural and medical factors as being the most important factors in the decision to circumcise their child. Parents have a lack of knowledge of circumcision practice, its benefits, and post-circumcision care. Training with the aim of increasing the knowledge of parents regarding circumcision should be planned. Qualitative and quantitative studies on the subject are recommended to be conducted in different regions and with large populations.Öğe The Effect of Music Listened to During the Recovery Period After Day Surgery on the Anxiety State and Vital Signs of Children and Adolescents(2018) Karakul, Atiye; Bolışık, Zehra BahireAim: To evaluate the effect of music listened to during the recovery period after day surgery on the anxiety state and vital signs of child and adolescent patients. Materials and Methods: A pre-test/post-test control group design. Intervention group (listened music) and control group were compared. Results: Patients (n=65) who listened to music demonstrated less anxiety than those who did not listen to music (n=65). Also, in the intervention group, pulse rates, diastolic and systolic blood pressure values and respiratory rates decreased after music therapy. Conclusion: Music listened to during the post-operative recovery period decreases the anxiety level of patients. Music therapy is a method which shows a positive effects on pulse rate, diastolic and systolic blood pressure values and respiratory rate without any side effects. Music therapy may be included in nursing care procedures applied to patients after day case surgery during the recovery period.Öğe The Effect of Music Listened to During the Recovery Period After Day Surgery on the Anxiety State and Vital Signs of Children and Adolescents(Galenos Yayincilik, 2018) Karakul, Atiye; Bolisik, Zehra BahireAim: To evaluate the effect of music listened to during the recovery period after day surgery on the anxiety state and vital signs of child and adolescent patients. Materials and Methods: A pre-test/post-test control group design. Intervention group (listened music) and control group were compared. Results: Patients (n=65) who listened to music demonstrated less anxiety than those who did not listen to music (n=65). Also, in the intervention group, pulse rates, diastolic and systolic blood pressure values and respiratory rates decreased after music therapy. Conclusion: Music listened to during the post-operative recovery period decreases the anxiety level of patients. Music therapy is a method which shows a positive effects on pulse rate, diastolic and systolic blood pressure values and respiratory rate without any side effects. Music therapy may be included in nursing care procedures applied to patients after day case surgery during the recovery period.Öğe Günübirlik cerrahi uygulama geçiren çocuk ve adölesanlara ameliyat sonrası uyanma sürecinde dinletilen müziğin hastanın kaygı durumu ve yaşam bulgularına etkisi(Ege Üniversitesi, 2014) Karakul, Atiye; Bolışık, Zehra BahireBu araştırmanın amacı cerrahi klinikte günübirlik cerrahi uygulama geçirecek olan çocuk ve adölesanlara ameliyat sonrası uyanma sürecinde dinletilen müziğin hastanın kaygı durumuna ve yaşam bulgularına etkisini incelemektir. Yarı deneysel olarak yapılan araştırma, Ege Üniversitesi Çocuk Hastanesi Cerrahi Servisi Ameliyat Sonrası Uyandırma Ünitesi'nde yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini, Ege Üniversitesi Çocuk Hastanesi Cerrahi Klinik'e başvurmuş olan ve genel anestezi ile günübirlik cerrahi uygulama geçirecek olan 9 - 17 yaş çocuk ve adölesanlar oluşturmaktadır. Örneklemini ise; yapılan güç analizi sonrası, çocuk cerrahisi servisinde günübirlik cerrahi müdahale geçiren 65 çalışma ve 65 kontrol grubu olmak üzere 130 hasta oluşturmuştur. Veri toplamada, çocuk ve adölesanların tanıtıcı özelliklerini içeren " Çocuk ve Adölesan Bilgi Formu", çocuk ve adölesanların kaygı durumlarını değerlendirmek için "Çocuk İçin Durumluk ve Sürekli Kaygı Envateri" , "müzik çalar" ve "Ameliyat Öncesi ve Sonrası Yaşam Bulguları Kayıt Formu" (nabız, diastolik ve sistolik kan basıncı, oksijen satürasyon değerleri, solunum sayısı, ateş) kullanılmıştır. Hastalara ameliyat öncesi çocuk ve adölesan tanıtım formu, durumluk ve sürekli kaygı envanteri, ameliyat öncesi ve sonrası yaşam bulguları kayıt formu uygulanmıştır. Uyanma sürecinde çalışma grubuna müzik terapiden sonra, durumluk kaygı envanteri, ameliyat öncesi ve sonrası yaşam bulguları kayıt formu uygulanmıştır. Kontrol grubuna uyandığında durumluk kaygı envanteri ve ameliyat öncesi ve sonrası yaşam bulguları kayıt formu uygulanmıştır. Veriler tanımlayıcı istatistik, Mann - Whitney U, iki eş arasındaki farkın önemlilik testi ve gruplar arasında sayısal olmayan değişkenler için ki - kare testi kullanılarak veriler istatistiksel açıdan değerlendirilmiştir. İlk değerlendirmede hastaların durumluk ve sürekli anksiyete toplam puanları arasında fark yoktur. Müzik terapi sonrası çalışma grubunda nabız, diastolik ve sistolik kan basıncı, solunum sayısında azalma olmuştur. Ameliyat sonrası dönemde kontrol grubunun toplam durumluk anksiyete puanında artma, çalışma grubunun toplam durumluk anksiyete puanında azalma olmuştur. Ameliyat sonrası uyanma sürecinde çocuk ve adölesanlara dinletilen müzik anksiyete seviyesini azaltır. Müzik terapi; nabız, diastolik ve sistolik kan basıncı, solunum sayısı değerlerine olumlu etkileri olan ve yan etkisi olmayan etkili bir yöntemdir.Öğe Infiltration and extravasation in pediatric patients: A prevalence study in a children's hospital(Sage Publications Ltd, 2018) Gerceker, Gulcin Ozalp; Kahraman, Ayse; Yardimci, Figen; Bilsin, Elif; Binay, Seyda; Ozdemir, Hamide Nur Cevik; Karakul, Atiye; Zengin, Dilek; Sevgili, Seda Ardahan; Gumus, Merve; Basbakkal, Zumrut; Akpinar, SelmaPurpose: The aim of this study is to determine the prevalence of infiltration and extravasation among children staying in a children's hospital and the interventions carried out when infiltration or extravasation occurred. Methods: A prospective and descriptive research design was used in the study, conducted between September 2015 and February 2016, and determined the prevalence of infiltration and extravasation and their characteristics. The study sample consisted of 297 peripheral catheters in 173 pediatric patients. Results: Of 297 peripheral catheters, 50.8% were located on the right and 30.6% were inserted in the dorsal metacarpal vein. Infiltration and extravasation occurred in 2.9% and 2.3% of the patients, respectively. The prevalence of infiltration and extravasation was 5.5 and 4.4 per 1000 patient-days, respectively. The applied interventions after infiltration or extravasation included covering with a gauze dressing or alcohol-soaked cotton, cold application, irrigation with physiological saline, and elevation. Conclusion: The infiltration and extravasation prevalence were found to be high, but the interventions to address them were inadequate. Training and implementation strategies should be planned for pediatric nurses to prevent infiltration and extravasation.
