Yazar "Gücel, Salih" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Harpactea gunselorum sp. n., a new spider species from northern Cyprus (Araneae: Dysderidae)(2018) Gücel, Salih; Fuller, Özge Özden; Göçmen, Bayram; Kunt, Kadir Boğaç…Öğe Minuartia nifensis mc neill ve asperula daphneola o. schwarz'ın populasyon biyolojisi, ex-sıtu koruma yöntemleri/uygulamaları ve in-situ koruma stratejileri(Ege Üniversitesi, 2005) Gücel, Salih; Seçmen, ÖzcanCaryophyllaceae ve Rubiaceae familyalarına ait sadece Nif Dağı (Kemalpaşa)ʼnda yayılış gösteren Minuartia nifensis Mc Neill ve Asperula daphneola O.Schwarz çalışma materyali olarak seçilmiştir. 2002-2004 yılları arasında gerçekleştirilen çalışmalar ile bu iki türün dar yayılış nedenleri belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla bitkilerin yaşadıkları çevre koşulları ile üreme biyolojileri araştırılmıştır. Üreme biyolojisi çalışmaları sonucunda Minuartia nifensisʼin ginodioik olduğu ve böceklerle tozlaştığı, Asperula daphneolaʼnın ise kleistogam olduğu belirlenmiştir. Ex-situ ve in-situ koruma prensiplerinin belirlenebilmesi için ekolojik veriler toplanmış, populasyon büyüklükleri ve yayılış alanları tesbit edilmiştir. Kayıtlarda tek lokaliteden bilinen Minuartia nifensisʼin bulunduğu lokaliteden biraz uzakta ikinci bir lokalite daha saptanmıştır. İki lokalite birlikte 1.2 km2ʼlik bir alan oluşturur. Bu alanda hesapladığımız birey sayısı 3308ʼdir. Bu verilere ve IUCN (2001) kategorilerine göre türün tehlike kategorisi CR B2ab(ii)+(iii)ʼtür. Nif dağında tek lokaliteden kaydı olan Asperula daphneola, bu lokaliteden başka 4 lokalitede daha saptanmıştır. Bitkinin bu lokalitelerde 2.5 km2 ʻlik bir alanda yayıldığı ve bu alanda 7956 birey bulunduğu saptanmıştır. IUCN (2001) kategorilerine türün tehlike kategorisi CR B2ab(iii)+(v)ʼtür. IUCNʼe göre bu iki türün populasyonları 10 sene içerisinde % 80 azalma tehlikesi taşımaktadır.Öğe Minuartia nifensis mc neill ve asperula daphneola o.schwarz'ın koruma biyolojisi, ex-situ koruma yöntemleri/uygulamaları ve in-situ koruma stratejileri(Ege Üniversitesi, 2005) Gücel, Salih; Seçmen, ÖzcanCaryophyllaceae ve Rubiaceae familyalarına ait sadece Nif Dağı (Kemalpaşa)'nda yayılış gösteren Minuartia nifensis Mc Neill ve Asperula daphneola O.Schwarz çalışma materyali olarak seçilmiştir. 2002-2004 yılları arasında gerçekleştirilen çalışmalar ile bu iki türün dar yayılış nedenleri belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla bitkilerin yaşadıkları çevre koşulları ile üreme biyolojileri araştırılmıştır. Üreme biyolojisi çalışmaları sonucunda Minuartia nifensis'in ginodioik olduğu ve böceklerle tozlaştığı, Asperula daphneola'nın ise kleistogam olduğu belirlenmiştir. Ex-situ ve in-situ koruma prensiplerinin belirlenebilmesi için ekolojik veriler toplanmış, populasyon büyüklükleri ve yayılış alanları tesbit edilmiştir. Kayıtlarda tek lokaliteden bilinen Minuartia nifensis'in bulunduğu lokaliteden biraz uzakta ikinci bir lokalite daha saptanmıştır. İki lokalite birlikte 1.2 km2 'lik bir alan oluşturur. Bu alanda hesapladığımız birey sayısı 3308'dir. Bu verilere ve IUCN (2001) kategorilerine göre türün tehlike kategorisi CR B2ab(ii)+(iii)'tür. Nif dağında tek lokaliteden kaydı olan Asperula daphneola, bu lokaliteden başka 4 lokalitede daha saptanmıştır. Bitkinin bu lokalitelerde 2.5 km2 - lik bir alanda yayıldığı ve bu alanda 7956 birey bulunduğu saptanmıştır. IUCN (2001) kategorilerine türün tehlike kategorisi CR B2ab(iii)+(v)'tür. IUCN'e göre bu iki türün populasyonları 10 sene içerisinde % 80 azalma tehlikesi taşımaktadır.;Minuartia nifensis, Asperula daphneola, Conservation Biology, Nif Mountain, Kemalpaşa, İzmir, Turkey.;Minuartia nifensis, Asperula daphneola, Koruma Biyolojisi, Nif Dağı, Kemalpaşa, İzmir, Türkiye.Öğe Pollination behaviour of Linum aretioides Boiss. (Linaceae) and its relations with air temperature and humidity(2010) Seçmen, Özcan; Güvensen, Aykut; Şenol, Serdar Gökhan; Gücel, SalihLinum aretioides Boiss., sadece Türkiye’nin batısında bulunan iki dağın (İzmir: Bozdağ, Denizli: Babadağ) ağaç sınırı üzerindeki yüksek zirvelerinde, 1630-2300 m arasında yayılış gösteren lokal bir endemiktir. Çalışmalar Bozdağ Kayak Kompleksi üzerinde 1750-2150 m ve Babadağ’da 1630-2300 m arasında, ağaç sınırı üzerinde subalpin zondaki iki lokalitede gerçekleştirilmiştir. Denemeler için Bozdağ’da 4 adet, Babadağ’ da 5 adet 8 × 8 m kuadratta çalışılmıştır. Bitkilerin üreme yapılarının gelişimi ve böcek ziyaretlerinin sıklığı, Mayıs başından Haziran sonuna kadar 2006 ve 2007 yıllarında ardışık olarak iki yıl için gözlemlenmiştir. Çiçeklenme ve tozlaşma periyodları, Babadağ’da Mayıs’ın son haftasında ve Bozdağ’da ise Haziran’ın ikinci haftasında sonlanır. Bu peryotlardan önceki 10 °C’ nin altındaki sıcaklıklar arılar ve kelebekler gibi ana tozlayıcıların aktivitelerini olumsuz etkileyerek, tozlaşma ve tohum oluşumunda azalmaya sebep olur. Bozdağ’da, böcek aktivitelerinin en fazla olduğu Haziran 2006 sabah saat 10:00’da ortalama nisbi nem değerleri %65,22 ± 2,79, Mayıs 2007’ de %61,6 ± 4,44 ve Haziran 2007’ de %59,6 ± 3,53’dır. Babadağ’da ise bu değerler sırasıyla %52,8 ± 3,1, %59,58 ± 3,52 ve %53,28 ± 3,41 olarak tespit edilmiştir. Tozlaşma sürecinde en etkili türler kelebekler, özellikle Pieris brassicae’dir.
