Yazar "Gökçe, Gökhan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe An adapted slipping process to exclude jellyfish in the Sea of Marmara purse seine fishery(2020) Tosunoğlu, Zafer; Gökçe, Gökhan; Kasapoğlu, NazlıExcluding the jellyfish from the bunt-end is a common slipping process used in the Sea of Marmara purse seine fishery. For this aim, a sheet of netting piece, larger mesh size and thicker diameter, is rigged on the bunt-end of the purse seine net. The jellyfish mass on the netting piece are slipped by rolling over the headline (floating line) after partially hauling or drying-up the net while it is still in the water. In this study, the catch amount of this slipping was roughly estimated with the introduction of the slipping process only used by the purse seiners in the Sea of Marmara. There were eight successful purse seine operations conducted between 8 and 11 September 2018 in depth ranged 77 to 677 m. The percentage of landed species versus to jellyfish varied between 23% and 85%. The mean landed anchovy amount is 4379 (±3756.6) kg for per operation. The mean slipped amount of jellyfish is 3812.5 (±2404.4) kg. However, both anchovy (99.8%) and jellyfish (96.3%) are the vast majority species that landed and slipped, respectively. In the operations totally 100 boxes of anchovy (1180 kg) unintentionally was slipped with the jellyfish. In addition, two sharks with larger size were slipped to the sea as alive over the floating line of the net. Although slipping practised rarely in Turkey, all the purse seiner in the Sea of Marmara have to use the adapted slipped process to get rid of jellyfish. However, there are no records and scientific findings regarding slipped amount of the jellyfish. For this reason, this study is important to presented preliminary results regarding amount of the jellyfish. In conclusion, this study is extended completely the Sea of Marmara practised to understand the dimensions of jellyfish amount and slipping process.Öğe Bycatch reduction in trammel net fishery for prawn (Melicertus kerathurus) by using Guarding net in İzmir Bay on aegean coast of Turkey(2009) Metin, Cengiz; Gökçe, Gökhan; Aydın, İlker; Bayramiç, İsaIn this study, by-catch reduction in trammel nets used for prawn fishery in İzmir Bay was studied between May and October 2003. in shrimp trammel net fishery catching of discard species is an important problem due to a series of reasons such as disentangled species causes extra work for fishermen and decreases the labour life of nets. A Guarding net was attached to lead line of traditional shrimp trammel net as a modification to minimize this problem. Control Nets (CNet) originated from traditional commercial nets and were compared against two groups of Experimental nets (Exp1 and Exp2) in two periods. in the first period of the study, Exp1 net group caught 36.46% fewer shrimp (Melicertus kerathurus) in comparison to CNet. in addition to this, 35.62% crab (Goneplax rhomboides), 40.71% mantis shrimp (Squila mantis) and 44.77% purple dye murex (Bolinus brandaris) were caught fewer than those in CNet net group. in the second period of the study, Exp2 net group was put into the trial. in this period, Exp1 net group compared with CNet net group caught less shrimp (8.09%), crab (66.15%), mantis shrimp (26.79%) and purple dye murex (32.25%). Exp2 net group caught fewer shrimp (0.99%), crab (50.63%), mantis shrimp (17.33%) and purple dye murex (25.92%) than CNet net group. This study indicates that the net modification was capable of reducing bycatch. Rising of trammel net above the lead line from muddy ground prevents discarding of demersal species from net. Therefore, the height of guarding net is an important criterion for bycatch reduction.Öğe Geleneksel dip trol ağında kaçan bazı balık türlerinin yaşama oranlarının tespitine yönelik bir araştırma(Ege Üniversitesi, 2001) Gökçe, Gökhan; Metin, CengizÇalışmada geleneksel dip trol ağından kaçan balıkların yaşama oranlarının tespiti amaçlanmıştır. Bu doğrultuda tavuk balığı (Trisopterus minitus capellenus Lacepède, 1800), izmarit (Spicara flexuosa Rafinesque, 1810) ve bakalyaro (Merluccius merluccius L., 1758) balıkları için yaşama oranları araştırılmıştır. Denemelerde, geleneksel dip trol torbasından kaçan balıklar örtü torba yöntemiyle tekrar yakalanmış ve 7,5-8m derinlikteki 5.4m3 hacmindeki kafeslere yerleştirilerek gözlenmiştir. Deneme boyunca kafesler balıkadamlar tarafından gözlenmiştir. Kafeslerde balık ölümlerinin devam etmemesi üzerine çalışmanın başlamasından 6 gün sonra kafes içerisindeki balıklar alınarak çalışma bitirilmiştir.Çalışma sonunda tavuk balığı, izmarit ve bakalyaronun yaşama oranları sırasıyla; %57, %92 ve %75 olarak tespit edilmiştir.Öğe Geleneksel dip trol ağından kaçan tavuk balıklarının (Trisopterus minutus capelanus Lacepede, 1800) yaşama oranı(2004) Gökçe, Gökhan; Metin, CengizBu çalışmada geleneksel dip trol ağından kaçan tavuk balığı (Trisopterus minutus capellenus Lacepède, 1800) için yaşama oranı tespitine çalışılmıştır. Denemelerde, geleneksel dip trol torbasından kaçan balıklar örtü torba yöntemiyle tekrar yakalanmış ve 7-8 m derinlikteki 5.4 m3 hacmindeki kafeslere yerleştirilerek balıkadamlar tarafından gözlenmiştir. Kafeslerde balık ölümlerinin devam etmemesi üzerine çalışmanın başlamasından 6 gün sonra kafes içerisindeki balıklar alınarak çalışma bitirilmiştir. Çalışma sonunda tavuk balığı için yaşama oranı %57olarak tespit edilmiştirÖğe Hassas habitatlarda yapılan balıkçılıkta hedef dışı avı azaltmaya yönelik çalışmalar(Ege Üniversitesi, 2012) Gökçe, Gökhan; Aydın, İlker; Metin, Cengiz; Soykan, OzanEge Denizi'nin zmir Körfezi kıyılarının her türlü kıyı sürütme ve trol avcılıgına kapalı olması, özellikle barbunya (Mullus sp.) balıklarının avcılıgında dip uzatma aglarının yogun olarak kullanılmasına neden olmaktadır. Körfezde deniz çayırlarının (Posidonia oceanica) sınırlarındaki bölgelerde Mart 2009 - Subat 2010 tarihleri arasında fanyalı uzatma agları ile denemeler gerçeklestirilmistir. Kursun yakasına sardon agı donatılmıs 36 ve 40 mm göz uzunlugundaki fanyalı uzatma agları deneme agları olarak adlandırılmıstır. Ticari balıkçının kullandıgı sardonsuz kontrol grubu aglarına göre %58.8 daha az ıskarta tür yakaladıgı tespit edilmistir (p<0.05). Aynı zamanda hedef türler (Mullus sp.)'in avcılıgında da %5.6 daha basarılı olmustur (p<0.05). Tasarlanan bu sardonlu agların hassas habitatlardaki ticari olarak degerlendirilemeyen türlerin avcılıgını azaltmasının yanında, bu ıskarta türlerin aglardan temizligi sırasında olusan yıpranmayı da ortadan kaldırdıgı tespit edilmistir.;Fanyalı uzatma agları, ıskarta türler, sardon agı, Posidonia oceanica.;Trammel nets, discard species, guarding net, Posidonia oceanica.Öğe İzmir Körfezi' nde karides balıkçılığında kullanılan uzatma ağlarının av kompozisyonu(2004) Metin, Cengiz; Gökçe, GökhanBu çalışmada, İzmir Körfezi’nde kullanılan karides uzatma ağlarının avladığı tür kompozisyonun belirlemeye çalışılmıştır. Bu amaç ile ağların yakaladığı türler göreceli önemlilik indeksine (IRI) göre klasis, familya ve tür seviyesinde incelenmiştir. Sonuç olarak karides uzatma ağlarında en fazla, balık türleri yakalanmıştır. Balıklar içerisinde en baskın klasis Osteichthyes (%43.2), familya Sparidae (23.2) ve tür ise ısparoz (Diplodus annularis L., 1758) olarak tespit edilmiştir.Öğe Karides uzatma ağlarında hedeflenmeyen türlerin avcılığını azaltmaya yönelik araştırmalar(Ege Üniversitesi, 2004) Gökçe, Gökhan; Metin, CengizUzatma ağı balıkçılığındaki hedef dışı demersal ıskarta türler İzmir Körfezi fanyalı karides balıkçılığında önemli bir problem olmaktadır. Hedef dışı yakalanan türler, balıkçılar için çalışma sürelerini arttırırken, ağların kullanım ömürlerini de azaltmaktadır. Problemin çözümü için mevcut kullanılan ağların kurşun yakasına sardon donatılarak iki grup deneysel ağ (DA1 ve DA2) ve mevcut ağlar (KAG) ile iki dönem içerisinde karşılaştırılmıştır. İlk dönemde DA1 ağ grubu KAG ağ grubuna oranla %36.46 daha az karides (Melicertus kerathurus) yakalamıştır. Bunun yanında %35.62 yengeç (Goneplax rhomboides), %40.71 karavida (Squila mantis) ve %44.77 madya (Bolinus brandaris) daha az avlanmıştır. Çalışmanın ikinci döneminde DA2 ağ grubu çalışmaya ilave edilmiştir. Bu dönemde, DA1 ağ grubu KAG ağ grubuna oranla karides (%8.09), yengeç (%66.15), karavida (%26.79) ve madya (%32.25) daha az yakalanmıştır. DA2 ağ grubu ise KAG ağ grubuna oranla karides (%0.99), yengeç (%50.63), karavida (%17.33) ve madya (%25.92) daha az yakalanmıştır. Bu çalışma, karides uzatma ağlarında sardon kullanımının hedef dışı avın azaltılmasında etkili olduğunu göstermiştir. Ağlarda kullanılan sardonun yüksekliği hedef dışı avın azaltılmasında önemli bir kriterdir.Öğe Uzatma ağlarıyla karides avcılığında hedeflenmeyen türlerin avcılığını azaltmaya yönelik araştırmalar(Ege Üniversitesi, 2005) Gökçe, Gökhan; Metin, Cengiz[Abstract Not Available]
