Yazar "Erkul, Sinan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Arkus aorta patolojilerinin tedavisinde açık cerrahi ve hibrid yaklaşımın erken ve orta dönem sonuçlarının retrospektif olarak değerlendirilmesi(Ege Üniversitesi, 2014) Erkul, Sinan; Posacıoğlu, HakanHASTALAR VE YÖNTEM: Ocak 2000 - Ekim 2013 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kalp ve Damar Cerrahisi kliniğine arkus aorta patolojisi nedeniyle başvuran 42 hastanın 24'üne klasik cerrahi ile,18'ne hibrid yaklaşımla arkus aorta replasmanı yapılmıştır. Bu olguların dosyaları retrospektif olarak taranmıştır. Çalışma öncesinde Ege Üniversitesi Etik Kurulu onayı alınmıştır. Çalışmaya katılan hastalardan klasik cerrahi grubunda 9'u kadın (%37.5) ve 15'i erkek (%62.5) toplam 24 hastanın yaş ortalaması 57.4±12.9 yıl (30-77) ,hibrid grubunda 1'i kadın(%5.6) 17'si erkek (%94.4) toplam 18 hastanın yaş ortalaması 64.4±13.9 yıl (31-79) olarak bulundu. Tüm hastalar şikayetlerinin olması üzerine kontrastlı toraks bilgisayarlı tomografi ,transtorasik ekokardiyografi ve kronik hastalarda koroner arter hastalığı risk faktörü olanlarda koroner angiografi ile değerlendirildikten sonra arkus aorta patolojisi tanısını alarak operasyona alınmışlardır. Tüm hastaların cerrahileri genel anestezi altında klasik cerrahi grubunda 21(%87.5)hastada standart median sternotomi ile 3(%12.5) hastada clamshell insizyonu ile yapıldı.Hibrid cerrahi grubunda her hastada aortik patolojisine,aorta dallarına yapılacak anostomozlara ve stent greftlerin yerleştirilebilmesi için kullanılacak arterlere bağlı olarak farklı insizyonlar kullanıldı. BULGULAR: Klasik cerrahi grubunda genel mortalite % 25 (6/24) idi. 4 hasta(%16.6) postoperatif dönemde enfeksiyona bağlı,1 hasta (%4.1) serebrovasküler olaya bağlı,1 hastada (%4.1) postopertaif geç dönemde aortik rüptüre bağlı olarak kaybedildi. 11 hastada(%4.1) postoperatif dönemde aortik patolojiye bağlı olarak yeniden opere edildi.Hibrid cerrahi grubunda genel mortalite %5.6 (1/18) idi.1 hasta (%5.6) postopertaif dönemde enfeksiyon nedeniyle kaybedildi. Klasik cerrahi ve hibrid gruplarında postoperatif olay oranı anlamlı (p 0,05) farklılık göstermemiştir. Klasik cerrahi grubunda dokuz hastada (% 37.5) geçici nörolojik bozukluk, 2 olguda (%8.3) inme, 1 olguda (%4.2) parapleji ,5 olguda (%20.8) kanama, 6 olguda (%25) solunum yetmezliği, 1 olguda (%4.2) kardiak komplikasyon, 3 olguda ( % 12.5) renal yetmezlik gözlemlendi.4 hastaya(%16.7) uzun entübasyon nedeniyle trakeostomi açıldı.Klasik cerrahi grubundaki hastalara 4.6±3.8 (0-15) kan transfüzyonu yapıldı.Hibrid cerrahi grubunda geçici nörolojik defisit,inme,parapleji ve kanama komplikasyonu görülmedi.3 olguda(%16.7) solunum yetmezliği,1 olguda(%5.6) böbrek yetmezliği,2 olguda(%11.1) kardiak komplikasyon görüldü.Hibrid cerrahi grubundaki hastalara 1.4±1.4 (0-6) kan transfüzyonu yapıldı. Klasik cerrahi ve hibrid gruplarında parapleji oranı, inme oranı, solunum komplikasyonu oranı, trakeostomi oranı, böbrek yetmezliği oranı, kardiak komplikasyon oranı, postoperatif olay oranı, yoğun bakım süresi anlamlı (p 0,05) farklılık göstermemiştir. Klasik cerrahi grubunda geçici nörolojik defisit oranı hibrid cerrahi grubundan anlamlı olarak (p < 0,05)daha yüksekti. Klasik cerrahi grubunda postoperatif kanama komplikasyonu oranı hibrid cerrahi grubundan anlamlı olarak (p < 0,05)daha yüksekti. Klasik cerrahi grubunda kan trasnfüzyonu miktarı hibrid cerrahi grubundan anlamlı olarak (p < 0,05)daha yüksekti. Klasik cerrahi grubunda komplikasyon olan ve olmayan hastalarda pompa süresi, myokard iskemi süresi, beyin iskemi süresi, selektive beyin perfüzyonu anlamlı (p 0,05) farklılık göstermemiştir. SONUÇ: Hibrid ve klasik cerrahi birbirlerine karşıt iki tedavi yöntemi değil birbirlerini tamamlayıcı iki yöntem olarak düşünülmelidir.Hibrid cerrahide erken ve orta dönem sonuçlar düşünülürse en az klasik cerrahi kadar başarılı sonuçlarıyla arkus aorta patolojisi gibi kompleks hastalık grubunda başarılı bir şekilde kullanılabilir.Öğe Comparison Of Continuous And Pulsatile Flow Pump Results Of Cases "Crushing And Burning"(Wiley-Blackwell, 2012) Erkul, Sinan; Baysal, Bora; Kultayev, Ilyas; Ertugay, Serkan; Nalbantgil, Sanem; Zoghi, Mehdi; Kocabas, Seden; Engin, Cagatay; Yagdi, Tahir; Ozbaran, MustafaÖğe Comparison of Continuous-Flow and Pulsatile-Flow Blood Pumps on Reducing Pulmonary Artery Pressure in Patients With Fixed Pulmonary Hypertension(Wiley, 2013) Ozturk, Pelin; Engin, Aysen Yaprak; Nalbantgil, Sanem; Oguz, Emrah; Ayik, Fatih; Engin, Cagatay; Yagdi, Tahir; Erkul, Sinan; Balcioglu, Ozlem; Ozbaran, MustafaPulmonary hypertension (PH) is considered as a risk factor for morbidity and mortality in patients undergoing heart transplantation. Recently, left ventricular assist device (LVAD) implantation has been increasingly used in reducing pulmonary artery pressure (PAP) in patients with PH unresponsive to medical therapy. Herein, we aimed to compare the efficacy of continuous-flow and pulsatile-flow blood pumps on the improvement of PH in mechanical circulatory support patients. Twenty-seven patients with end-stage heart failure who underwent LVAD implantation surgery were enrolled. Fifteen of them (55.6%) had continuous-flow pump (HeartWare Ventricular Assist System, HeartWare, Inc., Miramar, FL, USA), and 12 of them (44.4%) had pulsatile pump (Berlin Heart EXCOR ventricular assist device, Berlin Heart AG, Berlin, Germany). The efficacy of LVADs on the improvement of PH was compared between continuous-flow and pulsatile pumps by the evaluation of systolic PAP, tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE), right ventricular systolic motion (RVSM), right ventricular ejection fraction (RVEF), and grade of tricuspid insufficiency (TI) for each of the study participants. All of the 15 patients who underwent continuous-flow blood pump implantation surgery (Group 1) were male with a mean age of 46.9 +/- 11.7 years, and in pulsatile-flow blood pump implanted participants (Group 2), the mean age was 40.6 +/- 16.8 years, all of whom were also male (P=0.259). Mean follow-up was 313.7 +/- 241.3 days in Group 1 and 448.7 +/- 120.7 days in Group 2 (P=0.139). In Group 1, mean preoperative and postoperative systolic PAP were measured as 51.7 +/- 12.2mmHg and 22.2 +/- 3.4mmHg, respectively, while those in Group 2 were 54.5 +/- 7.5mmHg and 33.9 +/- 6.4mmHg, respectively. A significantly greater decrease in systolic PAP was noticed in patients with continuous-flow blood pumps (P=0.023); however, no statistically significant difference was found when we considered the change in TAPSE between study groups (P=0.112). A statistical significance in the alteration of RVEF, RVSM, and the grade of TI during study visits was not found between the study groups (P=0.472, P=0.887, and P=0.237, respectively). Although the two studied types of LVADs were found to be effective in reducing PAP in heart transplantation candidates with PH, lesser postoperative systolic PAP values were achieved in patients who underwent continuous-flow pump implantation surgery.Öğe The Effect of Aortic Valve Procedure on LVAD Implantation(Wiley-Blackwell, 2012) Engin, Yaprak; Erkul, Sinan; Nalbantgil, Sanem; Zoghi, Mehdi; Engin, Cagatay; Yagdi, Tahir; Ozbaran, MustafaÖğe The Effect of Continuous-flow Ventricle Assist Device and Support Time on Pulmonary Artery Pressure in Bridge to Heart Transplant Patients(Elsevier Science Inc, 2013) Balcioglu, Ozlem; Yagdi, Tahir; Engin, Cagatay; Nalbantgil, Sanem; Ertugay, Serkan; Zoghi, Mehdi; Erkul, Sinan; Baysal, Bora; Ozbaran, MustafaÖğe The effect of donor ischemic time on mortality in heart transplanted patients(Baycinar Medical Publ-Baycinar Tibbi Yayincilik, 2014) Yagdi, Tahir; Ozturk, Pelin; Erkul, Sinan; Oguz, Emrah; Ayik, Mehmet Fatih; Nalbantgil, Sanem; Engin, Cagatay; Ozbaran, MustafaBackground: This study aims to evaluate the effects of donor ischemic time on mortality in patients undergoing heart transplantation. Methods: Between March 1998 and September 2012, 172 patients (135 males, 37 females; mean age 39.7 +/- 14.6 years; range 5 to 65 years) who underwent heart transplantation in our clinic were retrospectively reviewed. The patients were divided into two groups according to the graft ischemic time, including being equal or over 200 minutes (group 1) and under 200 minutes (group 2). The possible relationship between donor ischemic time and mortality was investigated during the early, mid, and long-term follow-up period. Results: The mean donor age and follow-up were 29.9 +/- 11.8 years, and 1,295.0 +/- 1,249.1 days, respectively. The mean overall donor ischemic time was 181.7 +/- 61.2 mm with 244.0 +/- 36.9 min in group 1 and 139.0 +/- 30.1 mm in group 2. Although group 1 had higher intraoperative mortality rates (p=0.048), there was no statistical significance in postoperative mortality between two study groups. Each study group was divided into three subgroups with respect of donor age (<= 25 years, 26-39 years, and >= 40 years) and no statistically significant difference was found in overall mortality rates among six study subgroups (p=0.307). Conclusion: Improvements in myocardial protection and perioperative management procedures lead to increased survival rates in patients with heart transplantation. Donor heart preservation, operation procedures and the preoperative status of the recipients are considered more important risk factors on mortality after heart transplantation than donor ischemic time alone.Öğe First Successful Experience With The Heartware Assist Device In Child In Turkey(Wiley-Blackwell, 2012) Balcioglu, Ozlem; Erkul, Sinan; Ayik, Fatih; Ulger, Zulal; Karakula, Sultan; Engin, Cagatay; Atay, Yuksel; Yagdi, Tahir; Ozbaran, MustafaÖğe Heartware HVAD Application In Heart Failure Treatment, Ege University Experience(Wiley-Blackwell, 2012) Erkul, Sinan; Balcioglu, Ozlem; Engin, Yaprak; Daylan, Ahmet; Ozturk, Pelin; Nalbantgil, Sanem; Zoghi, Mehdi; Engin, Cagatay; Askar, Fatma; Yagdi, Tahir; Ozbaran, MustafaÖğe The Use of Total Artificial Heart With Example of Cases for End-Stage Heart Failure Therapy(Elsevier Science Inc, 2013) Ertugay, Serkan; Balcioglu, Ozlem; Engin, Aysen Yaprak; Oguz, Emrah; Engin, Cagatay; Zoghi, Mehdi; Nalbantgil, Sanem; Erkul, Sinan; Yagdi, Tahir; Ozbaran, Mustafa
