Yazar "Buduneli, Eralp" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 18 / 18
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Acute Myocardial Infarction is Reflected in Salivary Matrix Metalloproteinase-8 Activation Level(Amer Acad Periodontology, 2011) Buduneli, Eralp; Maentylae, Paeivi; Emingil, Guenur; Tervahartiala, Taina; Pussinen, Pirkko; Baris, Nezihi; Akilli, Azem; Atilla, Guei; Sorsa, TimoBackground: The aim of this study is to compare salivary and serum biomarker levels and degrees of matrix metalloproteinase (MMP) activation between patients with acute myocardial infarction (AMI) and systemically healthy patients (non-AMI) with similar periodontal conditions. Methods: A total of 92 patients (47 AMI and 28 non-AMI patients with gingivitis or periodontitis; and 17 systemically and periodontally healthy patients as a control group) were recruited. Clinical periodontal measurements were recorded; stimulated whole saliva and serum samples were collected. AMI patients were clinically examined within 3 to 4 days after admission to the coronary care unit. Saliva samples were analyzed for levels of MMP-8, MMP-7, and tissue inhibitor of matrix metalloproteinase (TIMP)-1. Serums were tested for MMP-8, MMP-9, TIMP-1, and TIMP-2 levels by immunofluorometric assay and enzyme-linked immunosorbent assay. Molecular forms and degree of activation of salivary MMP-8, MMP-9, and MMP-13 were analyzed by computer-scanned immunoblots. Results: Total salivary MMP-8 assessed by immunofluorometric assay method and immunoblot densitometric units was higher in non-AMI than in AMI patients' saliva but a significantly higher percentage of AMI patients was activated polymorphonuclear leukocyte type (PMN) MMP-8 (P < 0.001) regardless of periodontal diagnosis. Serum MMP-8, MMP-9, and TIMP-1 levels were significantly higher in AMI (for all markers and all comparisons, P < 0.05). Characteristic for AMI was dominance of active PMN MMP-8 in saliva. Conclusions: Enhanced MMP-8 activation in the saliva of AMI patients is evidently, in part, of systemic origin. Consequently, AMI is reflected in serum but also in saliva. J Periodontol 2011;82:716-725.Öğe Bifosfonat ve doksisiklinin ratlarda endotoksin ile oluşturulan periodontal doku yıkımında disetiprostaglandin E2 ve trombosit aktive edici faktördüzeyleri üzerine etkisinin araştırılması(Ege Üniversitesi, 2003) Buduneli, Eralp[Abstract Not Available]Öğe Cerrahisiz periodontal tedavinin kronik periodontitisli hastalarda dişeti oluğu sıvısı RANKL, OPG IL-17 düzeylerine etkisinin değerlendirilmesi(Ege Üniversitesi, 2008) Buduneli, Eralp; Buduneli, Nurcan; Kütükçüler, NecilBu araştırmada sistemik olarak sağlıklı kronik periodontitis hastalarında başlangıç periodontal tedavi öncesinde ve tedavinin tamamlanmasından bir ay sonra dişeti oluğu sıvısı sRANKL, osteoprotegerin (OPG) ve interlökin-17 (IL-17) seviyelerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, çalışmaya kronik periodontitis hastası 20 birey dahil edildi. Sondalanan cep derinliği, klinik ataşman seviyesi, sondalamada kanama varlığı ve plak birikimini kapsayan klinik periodontal ölçümler mevcut dişlerin 6 noktasında kaydedildi ve bu ölçümlerin yanı sıra dişeti oluğu sıvısı örneklemeleri başlangıçta ve cerrahisiz periodontal tedavinin tamamlanmasından bir ay sonra tekrarlandı. Her hastada tek köklü dişlerde dörder interdental bölgeden DOS örnekleri alınarak ikişer ikişer birleştirilerek analiz edildi. Böylece toplam 80 DOS örneği incelendi. DOS hacmindeki azalmaya bağlı olarak IL-17 ve RANKL konsantrasyonları anlamlı şekilde artarken OPG seviyeleri tedaviden sonra azaldı. IL-17 ve RANKL toplam miktarları ise tedavi sonrası azalma göstermekle beraber farklar anlamlı bulunmadı. Sonuç olarak, bu çalışmanın sınırları içinde cerrahisiz periodontal tedavinin sistemik olarak sağlıklı kronik periodontitis hastalarında dişeti oluğu sıvısı sRANKL ve IL-17 seviyelerini anlamlı şekilde etkilemediği, beklenin aksine OPG seviyesinin azalmasının ise orijinal bir bulgu olduğu ve konunun aydınlatılabilmesi için daha ileri çalışmalara gereksinim duyulduğu söylenebilir.;Cerrahisiz periodontal tedavi, dişeti oluğu sıvısı, interlökin-17, ELISA, kronik periodontitis, osteoprotegerin, sRANKL.;Chronic periodontitis, gingival crevicular fluid, ELISA, interleukin-17, nonsurgical periodontal treatment, osteoprotegerin, sRANKL.Öğe Clinical findings and gingival crevicular fluid prostaglandin E2 and interleukin-1-beta levels following initial periodontal treatment and short-term meloxicam administration(Informa Healthcare, 2010) Buduneli, Nurcan; Buduneli, Eralp; Cetin, Emel Oeykue; Kirilmaz, Levent; Kutukculer, NecilObjective: To evaluate the effects of adjunctive meloxicam administration on clinical periodontal measurements and gingival crevicular fluid (GCF) prostaglandin E(2) (PGE(2)) and interleukin-1-beta (IL-1 beta) levels in chronic periodontitis. Methods: Forty chronic periodontitis patients were randomized to receive either meloxicam 7.5 mg or placebo tablets for 10 days with scaling and root planing (SRP). GCF levels of PGE(2) and IL-1 beta at baseline, day 10 of drug intake and 4 weeks after SRP were determined by enzyme-linked immunosorbent assay. Demographic, clinical periodontal data were analyzed using a repeated measures ANOVA and Bonferroni analysis. GCF PGE(2) and IL-1 beta levels were compared between different evaluation times using the Friedman test. The Mann-Whitney test was used to compare biochemical data between the study groups. Pearson correlation analysis was used to relate clinical and biochemical data. Results: Study groups showed significant reductions in all clinical periodontal measurements and GCF volume (p < 0.05). In both groups, IL-1 beta was reduced significantly on day 10 and at week 4 compared with baseline (p < 0.01) without significant changes in PGE(2) levels (p > 0.05). No significant differences were found between study groups in GCF IL-1 beta or PGE(2) levels (p > 0.05). Conclusion: Adjunctive meloxicam does not seem to provide additional improvement in clinical parameters or GCF PGE(2) and IL-1 beta levels. Larger-scale studies may better clarify potential usage of anti-inflammatory agents in periodontal therapy.Öğe Dietary supplementation of omega-3 fatty acid and circulating levels of interleukin-1 beta, osteocalcin, and C-reactive protein in rats(Amer Acad Periodontology, 2006) Vardar-Sengul, Saynur; Buduneli, Nurcan; Buduneli, Eralp; Kardesler, Levent; Baylas, Haluk; Atilla, Gul; Lappin, David; Kinane, Denis F.Background: In this study, we evaluated the effects of two different regimes of dietary supplementation of omega-3 fatty acid on serum levels of interleukin-1 beta (IL-1 beta), osteocalcin (OC), and C-reactive protein (CRP) in experimental periodontitis. Methods: Experimental periodontitis was induced by repeated injections of Escherichia coli lipopolysaccharide (LPS). Thirty-nine adult male Sprague-Dawley rats were divided into four study groups as follows: an LPS positive control group; a saline (negative) control group; and two different groups with omega-3 fatty acid dietary supplementation, one in which we gave the supplement subsequent to disease induction (TO3) and the other in which the agent was started prior to and continued subsequent to LPS injections (P + TO3). In the TO3 group, omega-3 fatty acid administration was performed for 14 days following induction of experimental periodontitis. In the P + TO3 group, omega-3 fatty acid was given for 14 days prior to the start of LPS injections and was continued for another 14 days subsequent to the induction of experimental periodontitis. On day 15 of the first LPS injection, serum samples were obtained and rats were sacrificed. Serum samples were analyzed for IL-1 beta, OC, and CRP concentrations by enzymelinked immunosorbent assay. Defleshed jaws were analyzed morphometrically for alveolar bone loss. Data were evaluated statistically by non-parametric tests. Results: LPS injection resulted in statistically significantly more bone loss compared to the saline control group (P < 0.05). None of the omega-3 fatty acid administration groups showed evidence that this fatty acid was effective in preventing LPS-induced alveolar bone loss. TO3 and P + TO3 groups revealed significantly higher IL-1 beta and OC levels than the LPS group (P < 0.05). The study groups exhibited no significant differences in the serum CRP levels. Conclusions: Omega-3 fatty acid administration does not seem to influence circulating levels of CRP. The significantly increased serum OC level observed in both omega-3 fatty acid regimes is curious and could have an effect on bone turnover, as could the further significant increase in serum IL-1 beta, which could counteract any osteoblastic induction by OC through promotion of osteoclast activity. The lack of a therapeutic benefit of omega-3 fatty acid in this study, despite the effects on OC and IL-1 beta, is difficult to explain, and further studies are required to more fully assess the potential role of this fatty acid in periodontal treatment.Öğe Effects of selective cyclooxygenase-2 inhibitor and omega-3 fatty acid on serum interleukin-1 beta, osteocalcin, and C-reactive protein levels in rats(Amer Acad Periodontology, 2006) Vardar-Sengul, Saynur; Buduneli, Nurcan; Buduneli, Eralp; Baylas, Haluk; Atilla, Gul; Lappin, David; Kinane, Denis F.Background: The aim of this study was to evaluate the effects of selective cyclooxygenase-2 inhibitor, celecoxib, and omega-3 fatty acid on serum levels of interleukin 1-beta (IL-1 beta), osteocalcin (OC), and C-reactive protein (CRP) in experimental periodontitis. Methods: Experimental periodontitis in rats was induced by repeated injection of purified lipopolysaccharide (LPS) derived from Escherichia coli endotoxin. Forty-seven adult male Sprague-Dawley rats were divided into five study groups as follows: saline control, LPS, LPS + celecoxib, LPS + omega-3 fatty acid, and LPS + celecoxib + omega-3 fatty acid. Celecoxib and omega-3 fatty acid were given alone or in combination during 14 days of the experimental study period. At the end of the 2-week protocol, serum samples were obtained, and the rats were sacrificed. Serum samples were analyzed for IL-1 beta, OC, and CRP concentrations by enzyme-linked immunosorbent assay. Defleshed jaws were analyzed morphometrically for alveolar bone loss. Data were evaluated statistically by non-parametric tests. Results: According to the morphometric measurements, the LPS and drug treatment groups showed significantly higher bone loss than the saline control group (P < 0.05). Omega-3 fatty acid, both alone and in combination with celecoxib, revealed significantly higher IL-1 beta levels than LPS and celecoxib groups (P < 0.05). Individual and combined administration of celecoxib and omega-3 fatty acid significantly increased OC levels compared to the LPS group (P < 0.05). There were no significant differences in serum CRP levels. Conclusions: Celecoxib and/or omega-3 fatty acid administration does not significantly influence circulating levels of CRP. The significantly increased serum OC level observed after individual and combination administration suggests that celecoxib and omega-3 fatty acid may in influence bone remodeling and thereby inhibit the progression of alveolar bone resorption. However, the failure to observe any significant inhibition of bone loss in celecoxib- and/or omega-3 fatty acid-treated rats compared to the LPS group suggests that their therapeutic effect may be reduced by other factors, such as increases in serum IL-1 beta promoting osteoclast activity.Öğe Erişkin periodontitisli hastalarda kök yüzeyi düzleştirmesi ile birlikte subgingival metronidazol uygulamasının klinik ve mikrobiyolojik değerlendirilmesi(Ege Üniversitesi, 1998) Buduneli, Eralp; Evrenosoğlu, EvrenMikrobiyal dental plak periodontal hastalığın esas etyolojik faktörüdür. Erişkin periodontitisin konvansiyonel cerrahisiz tedavisi günümüzde yaygın olarak diş yüzeyi temizliği ve kök yüzeyi düzleştirmesi ile yapılmaktadır. İleri periodontitis olgularında, enfekte kök yüzeyindeki konkaviteler ve furkasyon bölgelerini direkt görme olanağı olmadığı için subgingival debridmanda tam başarıya ulaşılamamaktadır. Bunu yamsıra, dişeti epitel ve bağdokusuna invaziv potansiyalleri ve dentin tübüllerine olan afmiteleri nedeniyle A. actinomycetemcomitans, P. gingivalis, P. intermedia ve B. forsythus gibi bazı periodontopatojenleri mekanik debridmanla uzaklaştırmak mümkün olamamaktadır. Bu nedenle mekanik tedaviye destek olarak sistemik ve lokal.antibiyotik uygulamalarına yönelinmiştir. Periodontal hastalığın tedavisinde destek olarak kullanılan antibiyotikler arasında, anaerob mikroorganizamalara olan etkinliği nedeniyle metronidazol (MET) oldukça ilgi çekmektedir. Hedef bölgede yüksek konsantrasyona ulaşabilmek ve olası yan etkileri en aza indirmek amacıyla periodontal cep içerisine lokal antibiyotik uygulaması yöntemleri son yıllarda ilgi odağı olmuştur. Bu çalışmanın amacı, erişkin periodontitiste %25 MET'in subgingival uygulamasıyla, tek seans uygulanan diş yüzeyi temizliği ve kök yüzeyi düzleştirmesinin klinik ve mikrobiyolojik etkilerini karşılaştırmalı olarak incelemektir.3/ 10 kadın, 8 erkek toplam 18 hastada 80 diş araştırmaya dahil edildi. Hastalarda her yarım çeneye ait en az 2 dişte, >6 mm sondalanan cep derinliği ve >4 mm ataşman kaybı bulunmasına özen gösterildi. Kağı konlar ile mikrobiyolojik örnekler alındıktan sonra her hastanın 4 ya da 6 dişi rastgele iki gruba ayrıldı. Kontrol grubunu oluşturan dişlere 0. günde diş yüzeyi temizliği ve kök yüzeyi düzleştirmesi yapıldı, 7. günde ise cepler serum fizyolojik ile yıkandı. Deney grubunda ise 0. günde diş yüzeyi temizliği ve kök yüzeyi düzleştirmesine ek olarak %25 MET jel subgingival olarak uygulandı; 7. günde ise aynı gruba tek doz MET jel uygulaması tekrarlandı. Tedavi öncesi ve tedavi devresinin l, 3, 7, 13, 26, 38 ve 52. haftalarında klinik ve mikrobiyolojik incelemeler yapıldı. Mikrobiyolojik inceleme sırasında P. gingivalis ve P. intermedia l P. nigrescens'in koloni sayıları belirlendi. Her iki uygulamanın da papil kanama indeksi, plak indeksi ve sondalanan cep derinliğini azaltmada ve ataşma kazancı sağlanmasında etkili olduğu, ancak iki uygulamanın etkinliği arasındaki farkın istatistiksel açıdan anlamlı olmadığı bulundu. Zaman kriter olarak alındığında, her iki uygulamada da P. gingivalis ve P. intermedia l P. nigrescens'in koloni sayılarında-azalma saptandığı görüldü. Her iki uygulama arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmaması göz önüne alınarak sonuçlar logaritmik olarak değerlendirildiğinde, kontrol grubunda P. gingivalis koloni sayıları 13. haftada l, 3, 38 ve 52. haftalara kıyasla yüksek bulundu. Sonuç olarak %25 MET dental jelin subgingival uygulamasının konvansiyonel mekanik tedavi yöntemlerine alternatif bir tedavi seçeneği olmadığını, ancak etyoloj isinde özellikle P. gingivalis gibi spesifik gram negatif anaerob periodontopatoj enler bulunan periodontitis formlarında, mekanik tedaviye destek olarak kullanılmasının uygun oluğunu söylemek mümkündürÖğe Gingival crevicular fluid and serum levels of APRIL, BAFF and TNF-alpha in rheumatoid arthritis and osteoporosis patients with periodontal disease(Pergamon-Elsevier Science Ltd, 2013) Gumus, Pinar; Buduneli, Eralp; Biyikoglu, Basak; Aksu, Kenan; Sarac, Fulden; Buduneli, Nurcan; Lappin, David F.Background: This study was performed to evaluate gingival crevicular fluid (GCF) and serum levels of a proliferation inducing ligand (APRIL) and B cell activating factor (BAFF) and compare this to differences between TNF-alpha levels in rheumatoid arthritis (RA), osteoporosis (OPR) and systemically healthy women with periodontal disease (SH). Design: Gingival crevicular fluid (GCF) and serum samples were obtained before any periodontal intervention from 17 RA, 19 OPR patients and 13 SH women with periodontitis. Full-mouth clinical periodontal measurements were recorded. APRIL, BAFF and TNF-alpha levels were determined by ELISA. Statistical analysis was performed using multivariate analysis, ANOVA and Spearman correlation. Results: Pocket depths differed in site-specific comparisons, but otherwise clinical measurements were similar in the three study groups. Multivariate least squares regression ANOVA adjusted for age and for plaque index indicated that total amounts of TNF-alpha and concentrations of TNF-alpha, BAFF and APRIL were significantly greater in the RA patients than in the SH group (p < 0.05), and GCF concentrations of BAFF were greater in OPR patients than in SH. Serum TNF-alpha and BAFF were significantly higher in the RA group compared to SH (p <0.05) and serum TNF-alpha was greater in RA than in OPR (p < 0.05). APRIL and BAFF correlated with RANKL levels in GCF and serum (p < 0.05). Conclusion: Despite long-term usage of anti-inflammatory drugs in the RA and OPR patients, increased TNF-family cytokines, might suggest that these patients have a propensity to overproduce these inflammatory mediators but whether this results from greater disease activity or contribute to greater disease activity remains moot. (C) 2013 Elsevier Ltd. All rights reserved.Öğe Gingival Crevicular Fluid, Serum Levels of Receptor Activator of Nuclear Factor-kappa B Ligand, Osteoprotegerin, and Interleukin-17 in Patients With Rheumatoid Arthritis and Osteoporosis and With Periodontal Disease(Wiley, 2013) Gumus, Pinar; Buduneli, Eralp; Biyikoglu, Basak; Aksu, Kenan; Sarac, Fulden; Nile, Christopher; Lappin, David; Buduneli, NurcanBackground: This study is performed to evaluate gingival crevicular fluid (GCF) and serum levels of soluble receptor activator of nuclear factor-kappa B ligand (sRANKL), interleukin (IL)-17A, IL-17E, IL-17F, IL-17A/F, and osteoprotegerin (OPG) in women with rheumatoid arthritis (RA), osteoporosis (OPR), and those who are systemically healthy (SH), all with periodontal disease. Methods: GCF and serum samples were obtained before any periodontal intervention from 17 women with RA, 19 with OPR, and 13 who were SH with periodontitis. Full-mouth clinical periodontal measurements were recorded. sRANKL, OPG, and IL-17 levels were determined by enzyme-linked immunosorbent assay. Results: Clinical periodontal measurements were similar in the three study groups. Although the total amounts of GCF albumin, OPG, IL-17A, and IL-17A/F were similar in the study groups, there were statistically significant differences in GCF concentrations of sRANKL, OPG, IL-17A, IL-17E, IL-17F, and IL-17A/F. The sRANKL/OPG ratios were significantly higher in the RA group than in the OPR and SH groups (P <0.05). Serum sRANKL, sRANKL/OPG, and IL-17A/IL-17E ratios were significantly higher, whereas OPG concentrations were significantly lower in the RA group compared to other groups (P <0.05). Serum IL-17A concentrations were significantly higher in the RA and OPR groups than in the SH group (P <0.05). Conclusion: Increased inflammatory mediator levels in patients with RA, despite the long-term use of various anti-inflammatory drugs, suggest that these patients may have a propensity to overproduce these inflammatory mediators.Öğe Immunohistochemical evaluation of Ki-67 expression and apoptosis in cyclosporin a-induced gingival overgrowth(Amer Acad Periodontology, 2007) Buduneli, Nurcan; Buduneli, Eralp; Cinar, Sema; Lappin, David; Kinane, Denis F.Background: This study was planned to evaluate cell division rate and apoptosis by immunohistochemical and in situ hybridization techniques in cyclosporin A (CsA)-induced gingival overgrowth tissue samples to determine whether these processes played a role in the pathogenesis of this condition. Methods: Fourteen CsA-induced overgrowth tissues from renal transplant recipients, 10 control tissues from patients with plaque-induced gingivitis, and 14 control tissues from systemically and periodontally healthy subjects were evaluated. In patient groups, clinical periodontal recordings and tissue sampling were performed before initiation of any periodontal intervention. Numbers of Ki-67-positive cells/field and apoptotic cells/field in formalin-fixed/paraffin-embedded tissue sections were determined. Data were evaluated by one-way analysis of variance, post hoc Sidak test with modified Bonferroni correction, and Pearson correlation analysis. Three phenytoin- and five nifedipine -induced overgrowth tissues were also processed in the same way, and findings in these tissue specimens were evaluated as case series. Results: The number of keratinocytes was significantly greater in the CsA-induced gingival overgrowth group than in the healthy control group (P < 0.05). Cells labeled by in situ end labeling, namely the apoptotic cells, were significantly fewer in the CsA group than in the gingivitis and healthy control groups (P < 0.01). Overall, statistically significant positive correlations were found between the numbers of Ki-67-positive cells and probing depth and hyperplastic, bleeding, and plaque indices (P < 0.01). Phenytoin and nifedipine samples exhibited obviously higher expression of Ki-67-positive cells than the CsA, gingivitis, and healthy control groups. Conclusion: Our findings suggest that decreased apoptosis may have a more prominent role than increased cell division in the pathogenesis of CsA-induced gingival overgrowth.Öğe İnterdental papil kayıplarının tedavisinde dermal dolgu malzemesi ile mukogingival cerrahinin karşılaştımalı olarak incelenmesi(Ege Üniversitesi, 2014) Atila, Anıl; Buduneli, EralpDişeti, ağız mukozasının alveol kemiği üzerinde ve dişin boyun kısmında bulunan bölümüdür. Dişetinin, dişler arasında kalan boşluğu dolduran bölümüne ise papil denir. Papil kaybı sonucu, ilgili bölgede gıda sıkışması ve fonasyon problemleri ortaya çıkmakta, dişler arasında oluşan siyah üçgenler ise estetik sorun yaratmaktadır. Papil kaybının giderilmesi amacıyla cerrahi veya cerrahi olmayan birçok yöntem tanımlanmıştır. Oluşan boşluğu kaybolan dokunun kendisi ile doldurmak amacıyla uygulanan yöntemlerden hiçbiri henüz altın standart niteliği kazanmamıştır. Çalışmamızın amacı; papil kaybını gidermek için uygulanan iki yöntemin klinik sonuçlarını karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Bu amaçla toplam 11 hastada 30 papil çalışmaya dahil edilerek dermal dolgu enjeksiyonu yapılan test grubu ve cerrahi uygulama yapılan kontrol grubu oluşturuldu. Uygulamalar aynı hastada simetrik ve papil kaybı dereceleri aynı olan bölgelerde yapıldı. Papil tepesi ile dişlerin temas noktası arası mesafe, sondalama derinliği, plak indeksi ve papil kanama indeksi ölçümleri uygulamalardan hemen önce ve uygulama sonrası 1, 3. ve 6. ay kontrol dönemlerinde yapıldı. Papil tepesi ile dişlerin temas noktası arası mesafe, papil kaybı alanı ölçümleri klinik fotoğraflar üzerinde başlangıç, 1, 3. ve 6. aylarda, alveol kret tepesi ile dişlerin temas yüzeyleri arası mesafe ölçümleri ise başlangıçta ve işlemlerden 6 ay sonra çekilen radyograflar üzerinden bilgisayar programı ile yapıldı. Hastaların ağrı seviyesi uygulamalardan sonraki ilk haftada, estetik algıları ise 1, 3. ve 6. aylardaki kontrol dönemlerinde değerlendirildi. Her iki grupta da plak ve kanama skorları, 1. ay kontrolünde başlangıca göre anlamlı olarak artarken 3. ve 6. aylarda 1. aya göre anlamlı olarak azaldı. Bu azalmalar yönünden gruplar benzer bulundu. Zaman içinde papil tepesi ile dişlerin temas noktası arası mesafe değişimi periodontal sonda ile ölçüldüğünde, sadece kontrol grubunda 1. ay ölçümleri başlangıca göre anlamlı farklı, diğer kontrol dönemlerindeki ölçümler ise 1. ay değerlerine benzerdi. Papil tepesi ile dişlerin temas noktası arası mesafe değişimi bilgisayar programı ile ölçüldüğünde ise; her iki grubun kendi içinde 1, 3. ve 6. ay değerlendirmeleri başlangıca göre anlamlı farklılık gösterdi. Periodontal sonda ile ölçülen verilerle bilgisayar programı ile ölçülen veriler arasında anlamlı farklar bulundu. Papil kaybı alanı her iki grupta da 1, 3. ve 6. aylarda başlangıca göre anlamlı olarak azaldı. İki çalışma grubunun verileri ise benzerdi. Papil dolum yüzdesi incelendiğinde, cerrahi grubunda 1. ay değeri aynı grubun 3. ve 6. ay değerlerinden farklılık gösterdi. Başlangıç papil kayıpları ayrı ayrı değerlendirildiğinde Sınıf II papiller yine grup içi farklılık gösterirken, Sınıf I papiller hem grup içi hem de gruplar arasında farklılık gösterdi. Alveol kret tepesi ile dişlerin temas yüzeyleri arası mesafe değerlendirildiğinde, kontrol grubunda başlangıca göre 6. ayda anlamlı artış gözlendi. Hastaların uygulama esnasında ve uygulama sonrası süreçte algıladıkları ağrı seviyeleri incelendiğinde, dermal dolgu uygulaması sırasında ve sonrasında hiçbir hastanın ağrı hissetmediği ve cerrahi sırasında ve sonrası ile karşılaştırıldığında uygulama günü, 1, 2. ve 3. günlerde iki grup arasında anlamlı fark olduğu gözlendi. Hastaların 1. 3. ve 6. ay kontrol seanslarında algıladıkları estetik sonuçlar değerlendirildiğinde ise; grupların kendi içinde veya gruplar arasında bir fark bulunamadı. Çalışmamızın sonuçlarına göre; papil kaybının giderilmesi için uygulanan dermal dolgu enjeksiyonu, cerrahi uygulama ile benzer sonuçlar vermektedir. Bu sonuçlara dayanarak, uygulaması daha kolay olan dermal dolgu enjeksiyonu yönteminin papil kayıplarının giderilmesi için iyi bir seçenek olabileceği söylenebilir.;İnterdental papil, dental estetik, dermal dolgu.;Interdental papilla, dental aesthetic, dermal filler.Öğe Interleukin-17, RANKL, and Osteoprotegerin Levels in Gingival Crevicular Fluid From Smoking and Non-Smoking Patients With Chronic Periodontitis During Initial Periodontal Treatment(Amer Acad Periodontology, 2009) Buduneli, Nurcan; Buduneli, Eralp; Kuetuekcueler, NecilBackground: This study was performed to evaluate the effects of initial periodontal treatment on the gingival crevicular fluid (GCF) levels of interleukin (IL)-17, soluble receptor activator of nuclear factor-kappa B ligand (sRANKL), and osteoprotegerin (OPG) in smoking and non-smoking patients with chronic periodontitis. Methods: At baseline, GCF samples were obtained from 10 smoking and 10 non-smoking systemically healthy patients with chronic periodontitis. Initial periodontal treatment, consisting of motivation and instruction for daily plaque control and scaling and root planing (SRP), was performed. GCF sampling and clinical periodontal measurements were repeated 4 weeks after completion of SRP. The data were tested statistically by the Student t and Wilcoxon matched-pairs test and Spearman correlation analysis. Results: All clinical periodontal measurements had decreased significantly 4 weeks after SRP (P<0.001). GCF volume and the total amount and concentration of OPG decreased in smokers and non-smokers after SRP, whereas the IL-17 concentration increased (P <0.05). sRANKL levels did not differ between groups or with SRP (P >0.05). Significant correlations were found between baseline IL-17 and receptor activator of nuclear factor-kappa B ligand (RANKL) levels and between baseline papilla bleeding index and OPG levels (P <0.001 and P <0.05, respectively). Conclusions: Neither smoking nor periodontal inflammation seemed to influence GCF RANKL levels in systemically healthy patients with chronic periodontitis. Smoking and non-smoking patients with chronic periodontitis were not affected differently by the initial periodontal treatment with regard to GCF IL-17 and OPG concentrations. J Periodontol 2009;80:1274-1280.Öğe Interleukin-17, RANKL, and Osteoprotegerin Levels in Gingival Crevicular Fluid From Smoking and Non-Smoking Patients With Chronic Periodontitis During Initial Periodontal Treatment(Amer Acad Periodontology, 2009) Buduneli, Nurcan; Buduneli, Eralp; Kuetuekcueler, NecilBackground: This study was performed to evaluate the effects of initial periodontal treatment on the gingival crevicular fluid (GCF) levels of interleukin (IL)-17, soluble receptor activator of nuclear factor-kappa B ligand (sRANKL), and osteoprotegerin (OPG) in smoking and non-smoking patients with chronic periodontitis. Methods: At baseline, GCF samples were obtained from 10 smoking and 10 non-smoking systemically healthy patients with chronic periodontitis. Initial periodontal treatment, consisting of motivation and instruction for daily plaque control and scaling and root planing (SRP), was performed. GCF sampling and clinical periodontal measurements were repeated 4 weeks after completion of SRP. The data were tested statistically by the Student t and Wilcoxon matched-pairs test and Spearman correlation analysis. Results: All clinical periodontal measurements had decreased significantly 4 weeks after SRP (P<0.001). GCF volume and the total amount and concentration of OPG decreased in smokers and non-smokers after SRP, whereas the IL-17 concentration increased (P <0.05). sRANKL levels did not differ between groups or with SRP (P >0.05). Significant correlations were found between baseline IL-17 and receptor activator of nuclear factor-kappa B ligand (RANKL) levels and between baseline papilla bleeding index and OPG levels (P <0.001 and P <0.05, respectively). Conclusions: Neither smoking nor periodontal inflammation seemed to influence GCF RANKL levels in systemically healthy patients with chronic periodontitis. Smoking and non-smoking patients with chronic periodontitis were not affected differently by the initial periodontal treatment with regard to GCF IL-17 and OPG concentrations. J Periodontol 2009;80:1274-1280.Öğe Kronik periodontotitisli hastaların kök yüzeyi düzleştirmesinde kullanılan elmas frezlerin etkinliğinin gracey küretler ile karşılaştırılması(Ege Üniversitesi, 2015) Türktekin, Fatma; Buduneli, EralpChronic periodontitis; nonsurgical periodontal debridement; root planing.;Kronik periodontitis; cerrahisiz periodontal tedavi; kök yüzeyi düzleştirmesi.;Periodontitis, mikrobiyal dental plağın yol açtığı enflamatuvar bir hastalıktır. Hastalığın ilerlemesiyle birlikte fonksiyon, fonasyon ve estetik ile ilgili önemli problemler ortaya çıkar. Periodontal tedavide sert ve yumuşak eklentiler kaldırılıp günlük plak kontrolünün de sağlanmasıyla periodontal doku iyileşmesi hedeflenir. Günümüze kadar pek çok aletin etkinliği değerlendirilse de Gracey küretleri kök yüzeyi düzleştirmesinde en sık kullanılan yöntemdir ve tedavide altın standart olarak kabul edilmektedir. Çalışmamızda cerrahisiz periodontal tedavide kullanılan Intensiv Perio Set elmas frezlerinin etkinliğini Gracey küretleri ile klinik, mikrobiyolojik, biyokimyasal incelemelerle karşılaştırmalı olarak değerlendirmeyi ve bu bulguları taramalı elektron mikroskop incelemesiyle de desteklemeyi amaçladık. Çalışmaya yaygın kronik periodontitis tanısı konan 12 hasta dahil edilerek, aynı hastanın Intensiv Perio Set ile kök yüzeyi düzleştirmesi yapılan iki yarım çenesi test grubunu, Gracey küretiyle kök yüzeyi düzleştirmesi yapılan iki yarım çenesi kontrol grubunu oluşturdu. Sondalama derinliği, klinik ataşman seviyesi, plak indeksi ve papil kanama indeksi ölçümleri başlangıçta ve periodontal tedavi sonrası 1, 3, ve 6. ay kontrol dönemlerinde yapıldı. Subgingival plak ve dişeti oluğu sıvısı (DOS) örnekleri başlangıçta ve tedavi sonrası 1. ayda alınarak saklandı. Hastaların seans sırasında duydukları rahatsızlık hissi ve seans süreleri kaydedildi. Ayrıca 21 tane çekim endikasyonlu dişte de hiçbir tedavi yapılmayan, kök yüzeyi düzleştirmeleri çekim öncesi hasta ağzında Intensiv Perio Set ile ve Gracey küretiyle yapılan olmak üzere üç farklı grup oluşturuldu ve sonrasında çekilen dişler taramalı elektron mikroskopla (SEM) incelendi. Sondalama derinliği, klinik ataşman seviyesi ile plak ve kanama skorları, 1, 3. ve 6. ay kontrollerinde iki grupta benzer olacak şekilde başlangıca göre anlamlı azaldı. Tek köklü dişlerde çok köklü dişlere oranla sondalama derinliğinde daha fazla azalma olacak şekilde istatistiksel anlamlı fark bulundu. Mikrobiyolojik incelemelere göre koloni sayısı ve bakterinin plaktaki tüm mikroorganizmalara oranı incelendiğinde, başlangıç ve 1. aydaki değerler test ve kontrol gruplarında benzer bulundu. Koloni sayılarının hiçbirinde birinci ayda başlangıca göre anlamlı azalma gözlenmedi. Bakterilerin yüzde oranlarında ise sadece kontrol grubundaki tek köklü dişlerde F. nucleatum, P. gingivalis, P. micros, T. denticola'da anlamlı azalma gözlendi. DOS hacminde 1. ayda iki grupta da gözlenen azalma, test grubundaki tek köklü dişlerde ve kontrol grubundaki çok köklü dişlerde anlamlı bulundu. 1. ay sonunda IL-1? ve TNF-Ü toplam miktarı kontrol grubundaki tek köklü dişlerde anlamlı azaldı, test grubundaki çok köklü dişlerde anlamlı arttı. sRANKL toplam miktarı test grubunda tek köklü dişlerde başlangıca göre artarken, kontrol grubunda çok köklü dişlerde azaldı. OPG miktarı da tüm gruplarda artmakla birlikte bu artış, test grubunda çok köklü dişlerde ve kontrol grubunda tek köklü dişlerde anlamlıdır. SEM incelemelerine göre kalan diştaşı indeksi ile VAS değerlendirilmesinde test grubundaki sonuçlar daha iyi bulundu. Diş dokusu kaybı indeksinde test grubu, SEM pürüzlülük indeksinde kontrol grubu daha başarılı bulundu. Seans süreleri ile hastaların seanslarda duydukları rahatsızlık hissinde gruplar arasında anlamlı fark bulunamadı. Çalışmamızın sonuçlarına göre; periodontal tedavide kök yüzeyi düzleştirmesinde Intensiv Perio Set kullanımının sonuçları klinik, mikrobiyolojik, biyokimyasal açıdan Gracey küretleri ile benzerdir. SEM incelemesine göre ise kalan diştaşı miktarı, diş doku kaybı ve VAS değerlendirmesinde Intensiv Perio Set, yüzey pürüzlülüğü değerlendirilmesinde Gracey küretleri daha başarılı bulunmuştur. Bu sonuçlara dayanarak, özellikle ulaşma zorluğu olan bölgelerde kullanılması daha kolay olan Intensiv Perio Set'in cerrahisiz periodontal tedavi için iyi bir seçenek olabileceği söylenebilir.Öğe Matrix metalloproteinases, tissue inhibitor of matrix metalloproteinase-1, and laminin-5 gamma 2 chain immunolocalization in gingival tissue of endotoxin-induced periodontitis in rats: Effects of low-dose doxycycline and alendronate(Amer Acad Periodontology, 2007) Buduneli, Eralp; Vardar-Sengul, Saynur; Buduneli, Nurcan; Atilla, Gul; Wahlgren, Jaana; Sorsa, TimoBackground: Matrix metalloproteinases (MMPs) play important roles in tissue destruction mechanisms of periodontitis. MMP-8 and -13 are the major collagenases that act in extracellular matrix degradation in periodontal tissues. MMP-14 is a membrane-type MMP, and laminin (Ln)-5 is a basal membrane component. The aim of the present study was to evaluate the effects of doxycycline and alendronate on gingival tissue expression of MMP-8, -13, and -14; tissue inhibitors of MMP (TIMP)-1; and Ln-5 gamma 2 chain in experimental periodontitis induced by Escherichia coli endotoxin (LPS) in rats. Methods: Experimental periodontitis was induced by repeated injection of LPS. Forty-four adult male Sprague-Dawley rats were divided into five study groups: saline control, LPS, LPS + doxycycline, LPS + alendronate, and LPS + doxycycline + alendronate. Doxycycline and alendronate were given as a single agent or as combination therapy during the 7 days of the experimental study period. On day 7, the rats were sacrificed, and the gingival tissues were analyzed immunohistochemically for expression of MMP-8, -13, and -14, Ln-5 gamma 2 chain, and TIMP-1. Alveolar bone loss was evaluated morphometrically under a stereomicroscope. Data were tested statistically by Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests and Spearman correlation analysis. Results: Alveolar bone loss was significantly higher in the LPS, doxycycline, alendronate, and combination groups than in the saline control group (all P < 0.01). MMP-8 expression was significantly higher in the LPS group than in the saline control group (P = 0.001). Individual administration of doxycycline or alendronate significantly decreased the expression of MMP-8 compared to LPS (P = 0.01). Combined drug administration reduced MMP-14 significantly compared to doxycycline (P = 0.004). No significant differences in Ln-5 gamma 2 chain expression were found between the study groups (P > 0.05). MMP-14 significantly correlated with the Ln-5 gamma 2 chain in the LPS + alendronate group (P = 0.04) and with the amount of alveolar bone loss in the LPS + doxycycline + alendronate group (P = 0.03). Conclusions: Our findings suggest that alendronate and/or doxycycline may inhibit MMP-8 expression significantly; particularly, their combined administration may provide beneficial effects in periodontal treatment. Moreover, individual administration of alendronate and doxycycline results in significant increases in TIMP-I expression in gingiva. However, these effects of combined low-dose doxycycline and alendronate on MMPs and TIMP should be verified by clinical human trials before these agents are used in dental practice.Öğe Obezitenin klinik periodontal durum ve plazma enflamatuvar sitokin seviyesine etkisinin değerlendirilmesi(Ege Üniversitesi, 2010) Bıyıkoğlu, Başak; Buduneli Nurcan; Buduneli, Eralp; İlgenli, TunçObesity, adipokines, periodontal disease, ELISA.;Obezite, adipokinler, periodontal hastalık, ELISA.;Tüm dünyada giderek yaygınlasan bir hastalık olan obezitenin birçok kronik hastalık için risk faktörü oldugu bilinmektedir. Adipoz dokudan salgılanan adipokinler insülin direncinin düsmesine, plazmadaki pro-enflamatuvar sitokin düzeylerinin artmasına neden olur. Bu hiperenflamatuvar durum periodontal dokularda mikrobiyal dental plaga baglı olarak gelisen enflamatuvar yanıtın alevlenmesine ve obez bireylerde periodontal hastalıga yatkınlıgın artmasına neden olabilir. Obez olan (vücut kitle indeksi >30) bireylerden olusan olgu grubu ile obez olmayan (vücut kitle indeksi <24) bireylerden olusan kontrol grubunda klinik periodontal ölçümler ve plazma enflamatuvar mediyatör konsantrasyonları arasındaki iliskinin karsılastırmalı olarak degerlendirilmesidir. Çalısmamıza VKİ >30 olan 60 obez, ve VKİ <25 olan 31 obez olmayan kadın birey dahil edildi. Plazma örneklerinin alınmasını takiben, klinik periodontal durum degerlendirildi. Veriler istatistiksel olarak degerlendirildi. Obez (VKİ >30) ve obez olmayan kontrol grubu periodontal degiskenlerden açısından karsılastırıldıgında obez gruba ait klinik atasman kaybı seviyeleri kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0,05). Plazma IL-6, CRP, s-ICAM-1, leptin ve adiponektin seviyeleri degerlendirildiginde obez grupta plazma leptin ve IL-6 seviyelerinin obez grupta kontrol grubuna göre yüksek oldugu saptandı (p<0,05). Obez grupta klinik atasman kaybının obez olmayan gruba göre anlamlı olması obezite ile periodontal hastalık arasında iliski oldugu hipotezini desteklemektedir. Obez grupta artmıs olan leptin ve IL-6 seviyeleri olası iliskinin altında yatan mekanizmaya ısık tutabilir. Obezitenin periodontal hastalıkların ortaya çıkısı ve siddeti üzerindeki etkisinin degerlendirilmesi için daha genis çaplı çalısmalar planlanmalıdır.Öğe Titanyum membranın çekim boşluğunun korunmasında oluşan kemik miktarı ve kalitesine etkisinin değerlendirilmesi(Ege Üniversitesi, 2015) Nizam, Nejat; Buduneli, Eralp; Gümüş, PınarAmaç: Çekim sonrası kemik kaybı oluşumunun engellenmesine yönelik çekim boşluğu koruma yöntemleri tarif edilmiş olmasına karşın titanyum membranın çekim boşluğunun korunmasındaki etkisi bilinmemektedir. Araştırmamızda çekim boşluğu korunmasında titanyum membran ve kemik grefti kullanımının yumuşak ve sert dokulardaki değişimlere olan etkilerinin kıyaslanması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya çekim endikasyonu konmuş toplam 24 premolar diş dahil edildi. Her bir grupta 12 diş olacak şekilde titanyum membran ve kemik grefti grupları rasgele oluşturuldu. Titanyum membran grubunda vestibül kemik yüzeyine titanyum membran yerleştirildi ve çekim boşluğuna da rezorbe olan kollagen tıkaç yerleştirildi. Kemik grefti grubunda ise çekim boşluğu kemik grefti ile dolduruldu ve üzerine kollagen tıkaç yerleştirildi. Yumuşak ve sert dokulardaki değişimler başlangıç ve 6. aylarda çekilen bilgisayarlı tomografilerden faydalanılarak değerlendirildi. Bulgular: 6. ay sonunda klinik periodontal parametrelerin her iki grupta benzer olduğu saptandı (p>0,05). Her iki grupta da hem yumuşak dokularda hem de sert dokularda kayıplar saptanırken, meydana gelen bu kayıpların gruplar arasında benzer olduğu bulundu (p>0,05). Sonuç: Titanyum membran ve kemik greftleri çekim boşluğunu korumada başarı ile kullanılabilen yöntemler olmalarına karşın, her iki yöntem de doku kayıplarının oluşmasını tam olarak engelleyememektedir. Her iki yöntemle oluşan doku kayıpları benzerdir.;Titanium membrane, bone graft, socket preservation, tomography.;Titanyum membran, kemik grefti, çekim boşluğu koruma, tomografi.Öğe Untitled RESPONSE(Wiley, 2017) Buduneli, Eralp; Buduneli, Nurcan