Yazar "Borlu, Murat" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Clinical practice guidelines for the diagnosis and treatment of cutaneous leishmaniasis in Turkey
    (Wiley, 2018) Uzun, Soner; Gurel, Mehmet S.; Durdu, Murat; Akyol, Melih; Karaman, Bilge Fettahlioglu; Aksoy, Mustafa; Aytekin, Sema; Borlu, Murat; Dogan, Esra Inan; Dogramaci, Cigdem Asena; Kapicioglu, Yelda; Akman-Karakas, Ayse; Kaya, Tamer I.; Mulayim, Mehmet K.; Ozbel, Yusuf; Toz, Seray Ozensoy; Ozgoztasi, Orhan; Yesilova, Yavuz; Harman, Mehmet
    Background Cutaneous leishmaniasis ( CL) is a vector- born parasitic disease characterized by various skin lesions that cause disfiguration if healed spontaneously. Although CL has been endemic for many years in the southern regions of Turkey, an increasing incidence in nonendemic regions is being observed due to returning travelers and, more recently, due to Syrian refugees. Thus far, a limited number of national guidelines have been proposed, but no common Turkish consensus has emerged. Objectives The aim of this study was to develop diagnostic and therapeutic guidelines for the management of CL in Turkey. Methods This guideline is a consensus text prepared by 18 experienced CL specialists who have been working for many years in areas where the disease is endemic. The Delphi method was used to determine expert group consensus. Initially, a comprehensive list of items about CL was identified, and consensus was built from feedback provided by expert participants from the preceding rounds. Results Evidence- based and expert- based recommendations through diagnostic and therapeutic algorithms according to local availability and conditions are outlined. Conclusion Because CL can mimic many other skin diseases, early diagnosis and early treatment are very important to prevent complications and spread of the disease. The fastest and easiest diagnostic method is the leishmanial smear. The most common treatment is the use of local or systemic pentavalent antimony compounds.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The Turkish guideline for the diagnosis and management of atopic dermatitis-2018
    (Deri Zuhrevi Hastaliklar Dernegi, 2018) Ertam, Ilgen; Su, Ozlem; Alper, Sibel; Saricaoglu, Hayriye; Karadag, Ayse Serap; Demirsoy, Evren Odyakmaz; Borlu, Murat
    Background and Design: Atopic dermatitis (AD) has a complicated etiopathogenesis and difficulties in diagnosis and treatment from time to time. Because of the disease which different approaches can be seen rationalize the need for an algorithm for the diagnosis, classification, etiopathogenesis, diagnostic tests and therapeutic approach. Therefore, authors from Dermatoallergy Working Group of the Turkish Society of Dermatology aimed to create an AD guideline for the diagnosis, treatment and followup. Materials and Methods: Each section of the guideline has been written by a different author. The prepared sections were evaluated in part by e-mail correspondence and have taken its final form after revision in the last meeting held by the participation of all authors. Results: The guideline includes the diagnosis, classification, etiopathogenesis, diagnostic tests and therapeutic approach of AD. Lesions show age-related morphology and distribution. There are no in vivo/in vitro tests that have high sensitivity and specificity that can be used to identify AD and trigger factors. The first step of treatment consists of moisturizers, topical corticosteroids and calcineurin inhibitors, respectively. Moisturizers are used therapeutically in all forms of AD. Topical corticosteroids are the first agents to be used when moisturizers are inadequate. Topical calcineurin inhibitors should be used in lesions resistant to corticosteroids, for proactive treatment, special areas. Antimicrobials agents and antiseptics should only be added to treatment when clinical signs of infection are present. And in topical treatment-resistant cases, second-line treatment is phototherapy or oral cyclosporine. The biologic agent, dupilumab, is promising in the treatment of severe AD. Conclusion: AD is a disease that can be challenging for the physician in terms of treatment and follow-up. Depending on evidence-based data (and individual experiences), this guideline will have a leading role in the diagnosis and treatment of AD and help the physician to overcome the challenges in the management.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Türkiye atopik dermatit tanı ve tedavi kılavuzu-2018
    (2018) Sağduyu, İlgen Ertam; Küçük, Özlem Su; Alper, Fatma Sibel; Sarıcaoğlu, Hayriye; Karadağ, Ayşe Serap; Demirsoy, Evren Odyakmaz; Borlu, Murat
    Amaç: Atopik dermatit (AD), tanı ve tedavisinde zaman zaman zorluklar yaşanan bir hastalıktır. Farklı yaklaşımların görülebildiği bir hastalık olması, hastalığın tanı, sınıflama, etiyopatogenez, tanısal testler ve tedavi yaklaşımları açısından bir algoritma içerisinde değerlendirilmesi gerekliliğini doğurmuştur. Bu amaçla Türk Dermatoloji Derneği Dermatoallerji Çalışma Grubu içerisinde yer alan yazarlar, AD tanı ve tedavisinde kanıta dayalı bir yol gösterici olması açısından bu AD kılavuzunu oluşturmayı hedeflemişlerdir. Gereç ve Yöntem: Kılavuz, her bölümü ayrı bir yazar tarafından yazılacak biçimde planlanmış; Kılavuzun ana hatları belirlendikten sonra yazarlar tarafından hazırlanan bölümler e-posta yazışmaları ile diğer yazarlar tarafından da değerlendirilmiştir ve bir araya gelinerek yapılan toplantıda tartışılmıştır. Son olarak, kılavuz tümüyle gözden geçirilerek hazır hale getirilmiştir. Bulgular: Kılavuz, tanım, patogenez, klinik bulgular, tanı, ayırıcı tanı, skorlama sistemleri, tanıda deri testleri ve tedavi yaklaşımlarını içermektedir. Günümüzde AD tanısında ve tetikleyici faktörlerin ortaya konulmasında kullanılabilecek sensitivite ve spesifitesi yüksek, uygulanması kolay in vivo/in vitro test bulunmamaktadır. Tedavinin ilk basamağını sırasıyla nemlendiriciler, topikal kortikosteroidler (TKS) ve kalsinörin inhibitörleri oluşturur. Nemlendiriciler AD'nin tüm formlarında tedavide kullanılır. Nemlendiricilerin yetersiz kaldığı durumlarda ilk kullanılacak ajanlar TKS'lerdir. TKS’lere dirençli lezyonlarda, uzun süreli kortikosteroid kullanımında, proaktif tedavide ve belli bölgelerde ise topikal kalsinörin inhibitörleri tercih edilmelidir. Antimikrobiyal ajanlar ve antiseptikler sadece klinik olarak enfeksiyon bulgularının olduğu durumlarda tedaviye eklenmelidir. Topikal tedavinin yanıtsız kaldığı durumlarda ikinci basamak tedavide fototerapi ve oral siklosporin yer alır. Ülkemizde henüz ruhsat almamış olan biyolojik ajan dupilumab şiddetli ve dirençli AD tedavisinde ümit vermektedir. Sonuç: AD hekimler için tanı, tedavi ve izlem açısından güçlükler yaratabilen bir hastalıktır. Olabildiğince kanıta dayalı verilerden yola çıkarak hazırlanan bu kılavuz, AD’li olgularda tanı ve tedavi yaklaşımlarının yönlendirilmesinde yol gösterici olacak ve hekimlerin bu süreçlerde yaşadıkları zorlukların aşılmasına katkı sağlayacaktır.