Arşiv logosu
  • Türkçe
  • English
  • Giriş
    Yeni kullanıcı mısınız? Kayıt için tıklayın. Şifrenizi mi unuttunuz?
Arşiv logosu
  • Koleksiyonlar
  • Sistem İçeriği
  • Analiz
  • Talep/Soru
  • Türkçe
  • English
  • Giriş
    Yeni kullanıcı mısınız? Kayıt için tıklayın. Şifrenizi mi unuttunuz?
  1. Ana Sayfa
  2. Yazara Göre Listele

Yazar "Bekiş, Recep" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    IUdR (iododeoksiuridin) bağlı manyetik nanopartiküllerin in vivo ve in vitro etkinliğinin incelenmesi
    (Ege Üniversitesi, 2012) Sakarya, Serkan; Bekiş, Recep; Medine, E. İlker; Ünak, Perihan
    İşlevsel olarak büyük türdeki tümörlerin teşhis ve tedavisi için hücre çoğalmasının görüntülenmesi önemli bir etkiye sahip olan yaklaşımdır. Uygun radyoaktif izleyici DNA içine alınmak zorundadır. Metil grubu ve iyot atomunun Van der Waals çapları birbirine çok yakın olduğundan IUdR (iodo-2-deoksiuridin) timidin benzeri bir yapı oluşturur. Timidin anologu olarak IUdR hücre içine alınır, fosforillenir ve IUdR'nin radyoiyot ile işaretlenmesi halinde bu şekilde radyoiyot DNA'ya taşınır. Literatürde 125IUdR'nin kolorektal kanser ve hepatosellüler karsinoma tedavisinde kullanılması ile ilgili çalışmalar mevcuttur. 125IUdR DNA'ya bağlandığında 125I tarafından salınan kısa menzilli Auger elektronları DNA'ya hasar verir ve hücre üzerinde öldürücü bir etki yapar. Hasar etkisi kanser hücrelerinin yanında kemik iliği, ince barsak ve kalın barsak gibi normal sağlıklı dokuları da öldürür. Bu etkinin etkinliğini ve seçiciliğini arttırmak için bu çalışmada IUdR yüzey modifikasyonu yapılan manyetik nanoparçacıklara konjuge edilmiştir. Bu çalışmada UdR (2'-deoksiuridin) yüzey modifikasyonu yapılan Fe3O4 parçacıkları ile konjuge edilerek manyetik taşıyıcı özellik kazandırıldı. TEM ve SEM analiz sonuçları manyetik nanoparçacıkların boyutunun 35-55nm olduğunu göstermiştir. Sentezlenen bu ürün hücre kültürü çalışmaları için 125I ve 131I ile işaretlendi. Manyetik ilaç taşıyıcı olarak etkinliği kolon, ince barsak, karaciğer, mesane, meme, akciğer ve prostat kanser hücreleri üzerinde saptandı. 125I ve 131I ile işaretli örneklerin kanser hücrelerindeki bağlanma etkinliği benzerdir. En yüksek bağlanma etkinliği karaciğer, kolon ve ince barsak kanser hücrelerinde gözlenmiştir. Çalışmanın görüntüleme aşamasında tüm vücut biyodağılımını gözlemlemek için 131I ile işaretli UdR örneklerinin 24 saate kadar dinamik ve statik görüntüleri alındı. Mide, karaciğer ve barsak tutulumlarının yüksek olduğu görüldü. Biyodağılım çalışması sonucunda manyetik alan uygulanan manyetik özelliğe sahip UdR'nin özellikle karaciğer, mide ve barsak tutulum değerlerinin 2 kat artış gösterdiği tespit edildi. Yapılan bu çalışma ile kolorektal kanser ve hepatosellüler karsinoma tedavisi için manyetik nanoparçacıklara konjuge edilen radyoiyot işaretli UdR'nin etkinliğinin araştırılmaya devam edilmesi için olumlu sonuçlar elde edilmiştir.;UdR (2'-deoksiuridin), manyetik nanoparçacık, FITC, 125I, 131I, hücre kültürü, kanser görüntüleme.;UdR (2'-deoxyuridine), magnetic nanoparticles, FITC, 125I, 131I, cell culture, cancer imaging.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Radyoişaretli nanoparçacıkların in vivo ve in vitro etkinliği
    (Ege Üniversitesi, 2015) Ünak, Perihan; Bekiş, Recep; Kozguş Güldü, Özge; Medine, Emin İlker
    Bu çalışmada UDP-glukuronil transferaz enzimi HuTu-80 hücrelerinden elde edilmiş ve urasil glukuronidin enzimatik sentezi yapılmıştır. Glukuronidasyon verimi % 22.95±2.4 olarak hesaplanmış ve HPLC-MS ile yapısal analiz yapılarak iki farklı glukuronid bileşiği (urasil-n-glukuronid (UOG) ve urasil-o-glukuronid (UNG)) tanımlanmıştır. Sentezlenen glukuronid bileşikleri manyetik nanoparçacıklarla konjuge edilmiş ve I-131 ile işaretleme çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Sentezlenen manyetik nanoparçacıkların ortalama boyutu SEM (Scanning electron microscopy) analizleri ile 40-60 nm olarak tespit edilmiştir. Bağlanma yüzdeleri I-131 işaretli UOG bağlı silanlı manyetik parçacıklar için % 89.4, I-131 işaretli UNG bağlı silanlı manyetik parçacıklar için % 92.6 olarak bulunmuştur. HuTu-80, Caco-2 ve Detroit 562 hücreleri üzerinde I-131 işaretli glukuronid bileşiklerinin inkorporasyon düzeyleri tespit edilmiştir. I-131 işaretli UOG ve UNG'nin hücreler üzerinde farklı inkorporasyon düzeylerine sahip olduğu görülmüştür Ayrıca in vitro olarak hücreler üzerinde örneklerin sitotoksisite, apopotosis ve floresan görüntüleme çalışmaları yapılmıştır. Çalışmanın in vivo aşamasında görüntüleme çalışmaları Albino Wistar sıçanlar üzerinde yapıldı. Görüntüleme çalışmasında tüm vücut biyodağılımını gözlemlemek için 131I ile işaretli örneklerinin 24 saate kadar dinamik ve statik görüntüleri alındı. Mide, karaciğer ve barsak tutulumlarının yüksek olduğu görüldü. Yapılan bu çalışma ile manyetik nanoparçacıklara konjuge edilen glukuronid bileşiklerinin terapi ve görüntülemede avantajlar getireceği konusunda umut verici sonuçlar elde edilmiştir.;Magnetic nanoparticles, I-131, Apoptosis, Cytotoxicity, Imaging.;Manyetik nanoparçacık, I-131, Apoptozis, Toksisite, Görüntüleme.

| Ege Üniversitesi | Kütüphane | Açık Erişim Politikası | Rehber | OAI-PMH |

Bu site Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile korunmaktadır.


Ege Üniversitesi Rektörlüğü Gençlik Caddesi No : 12 35040 Bornova - İZMİR, TÜRKİYE
İçerikte herhangi bir hata görürseniz lütfen bize bildirin

DSpace 7.6.1, Powered by İdeal DSpace

DSpace yazılımı telif hakkı © 2002-2025 LYRASIS

  • Çerez Ayarları
  • Gizlilik Politikası
  • Son Kullanıcı Sözleşmesi
  • Geri Bildirim